Czy Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego (...)

8.11.2013

Czy Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług od dokonanego remontu i termomodernizacji budynku GOK oraz ponoszonych - po dokonanej termomodernizacji - wydatków bieżących związanych z utrzymaniem ww. budynku?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2013r. (data wpływu 29 lipca 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 października 2013r. (data wpływu 29 października 2013r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług od dokonanego remontu i termomodernizacji budynku GOK oraz ponoszonych - po dokonanej termomodernizacji - wydatków bieżących związanych z utrzymaniem ww. budynku ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2013r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług od dokonanego remontu i termomodernizacji budynku GOK oraz ponoszonych - po dokonanej termomodernizacji - wydatków bieżących związanych z utrzymaniem ww. budynku.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 października 2013r. (data wpływu 29 października 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 października 2013r. znak: IBPP2/443-688/13/AMP.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Gmina realizuje projekt pn. ? ...?, dalej: termomodernizacja budynku GOK w S. Projekt jest współfinansowany ze środków UE, z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2007-2013, priorytet 4. Kultura, działanie 4.1. Infrastruktura kultury.

Do wniosku o rozliczenie dotacji potrzebna jest interpretacja podatkowa dotycząca kwalifikowalności VAT. VAT jest wydatkiem kwalifikowalnym w projekcie, natomiast jeżeli z interpretacji podatkowej będzie wynikać, że istnieje możliwość jego odzyskania, wówczas VAT stanie się niekwalifikowalny w projekcie.

W latach 2008-2009 Gmina poniosła wydatki inwestycyjne na remont i termomodernizację ww. budynku. Zakupione przez Wnioskodawcę towary i usługi związane z realizowaną inwestycją, o której mowa we wniosku zostały udokumentowane wystawionymi przez dostawców (wykonawców) na Wnioskodawcę fakturami VAT z wykazanym podatkiem VAT.

Budynek powstał ok. 1965r. i Gmina przez cały okres eksploatacji ww. budynku - do czasu jego remontu i termomodernizacji - nie wykorzystywała go do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, lecz wyłącznie czynności niepodlegających VAT. Na zasadzie nieodpłatnego użyczenia w celu realizacji zadań własnych Gminy w zakresie kultury oraz bezpieczeństwa p.poż. z budynku nieodpłatnie korzystały i aktualnie również korzystają:

Gminny Ośrodek Kultury Gminy P.,
Gminna Biblioteka Publiczna,
Ochotnicza Straż Pożarna w S.

Nieruchomość ta nie miała służyć i nie służyła czynnościom zwolnionym od podatku VAT.

Po dokonanej termomodernizacji budynek GOK został oddany do użytkowania w dniu 19 sierpnia 2009r. - wg protokołu przekazania do użytkowania. Budynek jest nieruchomością i zarazem środkiem trwałym Gminy o wartości początkowej powyżej 15.000 zł.

Dopiero od 1 stycznia 2012r. Gmina P. będąc właścicielem budynku GOK w 2012r., oddała przedmiotowy budynek w najem, a zatem zaczęła go również wykorzystywać do sprzedaży opodatkowanej VAT na podstawie:

9 umów najmu jednodniowego,
umowy z NZOZ,
umowy z H. W. ?...? (wynajem pomieszczenia pod działalność gospodarczą),
umowy z Nauką Jazdy ... (wynajem pomieszczenia pod działalność gospodarczą).

W 2012r. nastąpiła więc zmiana przeznaczenia budynku z działalności wyłącznie niepodlegającej VAT (nieodpłatne użyczenie w ramach zadań własnych gminy w zakresie kultury oraz bezpieczeństwa ppoż.), na działalność również opodatkowaną VAT (umowy najmu). Natomiast działalność zwolniona z VAT nie jest i nie była w tym budynku przez Gminę realizowana.

W piśmie uzupełniającym z dnia 24 października 2013r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił, że:

1.Wydatki związane z dokonanym remontem i termomodernizacją opisanego we wniosku budynku stanowią wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wartość tych wydatków:

za 2008 rok = 89.780,00 zł brutto
za 2009 rok = 1.379.153,84 zł brutto

Całkowita wartość inwestycji wg OT = 1.468.933,84 zł brutto.

Zestawienie kosztów projektu ?...? poniesionych w latach 2008-2009, według OT.

tabela ? załącznik PDF ? strona ?7-8?

2.Z kolei wydatki bieżące - w zakresie w jakim nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania tych zakupów do poszczególnego rodzaju czynności, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (tj. związanego z działalnością opodatkowaną) jak i czynnościami, z którymi takie prawo mu nie przysługuje (tj. czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) - dotyczą zakupu niektórych usług i materiałów, wyposażenia oraz bieżących napraw i remontów nie stanowiących ulepszenia środka trwałego.

3.W pozostałym zakresie w jakim możliwe jest przyporządkowanie określonych zakupów do poszczególnego rodzaju czynności, Wnioskodawca tego dokonuje (np. nabycie usług i materiałów wyłącznie dla potrzeb pomieszczenia użyczonego Gminnej Bibliotece Publicznej itp.).

Wydatki bieżące, o których mowa w pkt 2 dotyczą wydatków poniesionych od 1 stycznia 2012r. tj. od daty zmiany przeznaczenia budynku z działalności wyłącznie niepodlegającej VAT (nieodpłatne użyczenie w ramach zadań własnych gminy w zakresie kultury oraz bezpieczeństwa ppoż.), na działalność również opodatkowaną VAT (umowy najmu). W odniesieniu do wydatków, o których mowa w pkt 2 związanych z bieżącym utrzymaniem budynku GOK, Wnioskodawca będzie je wykorzystywał zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu VAT i nie będzie wykorzystywał do czynności zwolnionych.

Wnioskodawca nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania zakupów, o których mowa w pkt 2 do poszczególnego rodzaju czynności, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (tj. związanego z działalnością opodatkowaną) jak i czynnościami, z którymi takie prawo mu nie przysługuje (tj. czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (przedstawione ostatecznie w piśmie z dnia 24 października 2013r.):

Czy Gmina P. ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług od dokonanego remontu i termomodernizacji budynku GOK w S. oraz ponoszonych - po dokonanej termomodernizacji - wydatków bieżących, o których mowa w pkt 2 związanych z utrzymaniem ww. budynku?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Gminy ma ona możliwość odzyskania VAT od dokonanego remontu i termomodernizacji oraz ponoszonych po dokonanej termomodernzacji wydatków bieżących związanych z utrzymaniem budynku GOK w S.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż jego realizacja została obostrzona pewnymi ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ww. ustawy oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty - art. 91 ust. 7a ustawy.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

W niniejszej sprawie zastosowanie znajdują uregulowania zawarte w art. 91 ust. 7 i 7a w związku z art. 91 ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3 ustawy o VAT.

Stanowisko to powinno uwzględniać pogląd wyrażony w uchwale 7 sędziów NSA z 24 października 2011r. sygn. I FPS 9/10, gdzie Sąd wskazał: ?(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy?.

Tak też: Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 4 marca 2013r. znak: IPPP1/443-120/13-2/PR oraz vide: interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 kwietnia 2013r., znak: IPTPP1/443-161/13-2/IG; Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 kwietnia 2013r. znak; ITPP1/443-57/13/MN; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 marca 2013r. znak: IPPP1/443-178/13-2/lgo.

Stwierdzić bowiem należy, iż cywilnoprawna umowa najmu będąca czynnością odpłatną stanowi, stosownie do zapisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W niniejszej sprawie, w związku ze zmianą przeznaczenia budynku GOK w S. i rozpoczęcia wykorzystywania nieruchomości również do czynności opodatkowanych, Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonania korekt odpowiednich części VAT naliczonego od ponoszonych w latach poprzednich wydatków na inwestycje na zasadach wynikających z powołanych wyżej przepisów art. 91 ust. 7 i ust. 7a ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przedmiotowej korekty Wnioskodawca winien dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, jeżeli Wnioskodawca rozlicza się miesięcznie to za miesiąc styczeń, jeżeli kwartalnie - za I kwartał roku następującego po roku, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia, w wysokości 1/10 odpowiedniej części podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją.

Tym samym, w związku ze zmianą przeznaczenia w roku 2012 budynku GOK w S. oddanego do użytkowania w roku 2009, mając na uwadze konieczność zastosowania 10-letniej korekty, Gmina będzie uprawniona do odliczenia łącznie 7/10 odpowiedniej części podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na ww. inwestycję, za okres, w którym przedmiotowa inwestycja wykorzystywana jest do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W odniesieniu do przedmiotowej inwestycji, oddanej do użytkowania w 2009r. Wnioskodawca może dokonać korekty w latach 2013-2019.

Jeżeli natomiast w ww. okresie nastąpi kolejna zmiana przeznaczenia ww. budynku GOK w S., Wnioskodawca winien dokonać stosownej korekty.

W związku z powyższym, podatnik ma obowiązek skorygować podatek naliczony z tytułu zmiany przeznaczenia środków trwałych powyżej 15.000 zł na zasadach wynikających z art. 91 ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3 ustawy.

Natomiast w odniesieniu do wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem budynku GOK, w przypadku gdy Wnioskodawca będzie je wykorzystywał zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu VAT i nie będzie wykorzystywał do czynności zwolnionych oraz nie będzie obiektywnej możliwości przyporządkowania tych zakupów do poszczególnego rodzaju czynności, wówczas Wnioskodawcy w całości będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powołane stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych pismach Ministra Finansów np. ostatnio interpretacja indywidualna z dnia 19 czerwca 2013r. IPTPP4/443-178/13/OS.

W piśmie uzupełniającym z dnia 24 października 2013r. Wnioskodawca ponownie przedstawił własne stanowisko i wskazał, że Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług od dokonanego remontu i termomodernizacji budynku GOK w S. oraz ponoszonych - po dokonanej termomodernizacji - wydatków bieżących, o których mowa w pkt 2 związanych z utrzymaniem ww. budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Odnosząc się do powyższego należy wyjaśnić, iż w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia ? jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas ? po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych ? odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym z podatku VAT) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

Ponieważ cytowane wcześniej regulacje prawne nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia w oparciu o finalne przeznaczenie towaru czy też usługi, w cenie której zawarty był podatek mający podlegać odliczeniu, to zmiana przez podatnika planów co do finalnego wykorzystania towarów lub usługi, ma wpływ na jego prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem. Z chwilą podjęcia przez podatnika decyzji o zmianie przeznaczenia towarów lub usług na cele związane z działalnością opodatkowaną, podatnikowi przysługuje prawo do rozliczenia podatku naliczonego, związanego z tą działalnością, a wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na ich nabycie.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż jego realizacja została obostrzona pewnymi ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ww. ustawy oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Natomiast jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 oraz art. 91 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 8 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy ? Prawo o miarach, przepis art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu nadanym ww. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy ? Prawo o miarach, stosuje się począwszy od korekt dokonywanych za rok 2011.

W myśl zaś art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Z kolei art. 91 ust. 7 ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku natomiast towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Gmina realizuje projekt pn. ? ...?. W latach 2008-2009 Gmina poniosła wydatki inwestycyjne na remont i termomodernizację ww. budynku. Zakupione przez Wnioskodawcę towary i usługi związane z realizowaną inwestycją, o której mowa we wniosku zostały udokumentowane wystawionymi przez dostawców (wykonawców) na Wnioskodawcę fakturami VAT z wykazanym podatkiem VAT.

Budynek powstał ok. 1965r. i Gmina przez cały okres eksploatacji ww. budynku - do czasu jego remontu i termomodernizacji - nie wykorzystywała go do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, lecz wyłącznie czynności niepodlegających VAT, na zasadzie nieodpłatnego użyczenia w celu realizacji zadań własnych Gminy w zakresie kultury oraz bezpieczeństwa p.poż.

Nieruchomość ta nie miała służyć i nie służyła czynnościom zwolnionym od podatku VAT.

Po dokonanej termomodernizacji budynek GOK został oddany do użytkowania w dniu 19 sierpnia 2009r. Budynek jest nieruchomością i zarazem środkiem trwałym Gminy o wartości początkowej powyżej 15.000 zł.

Dopiero od 1 stycznia 2012r. Gmina będąc właścicielem budynku GOK w 2012r., oddała przedmiotowy budynek w najem, a zatem zaczęła go również wykorzystywać do sprzedaży opodatkowanej.

W 2012r. nastąpiła więc zmiana przeznaczenia budynku z działalności wyłącznie niepodlegającej VAT (nieodpłatne użyczenie w ramach zadań własnych gminy), na działalność również opodatkowaną VAT (umowy najmu). Natomiast działalność zwolniona z VAT nie jest i nie była w tym budynku przez Gminę realizowana. Wydatki związane z dokonanym remontem i termomodernizacją opisanego we wniosku budynku stanowią wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze przestawiony stan faktyczny sprawy, należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez ?podatników? w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 247, ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 594 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie:

kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy o samorządzie gminnym),
kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Jak wynika z przepisu art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu użytkowego przez jego najemcę.

Wobec powyższego oddanie przez Wnioskodawcę w ramach umowy najmu, tj. czynności cywilnoprawnej, innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy.

W świetle powyższego umowa najmu jest umową cywilnoprawną, a więc zawarcie jej przez jednostkę samorządu terytorialnego (tj. Gmina) podlega wyłączeniu ze zwolnienia od podatku VAT na mocy cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia, a tym samym będzie skutkowało opodatkowaniem tej czynności na zasadach ogólnych.

Zatem stwierdzić należy, iż cywilnoprawna umowa najmu będąca czynnością odpłatną stanowi, stosownie do zapisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i jest bezsprzecznie czynnością podlegającą opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy zauważyć, iż w związku z zawarciem przez Gminę w 2012r. umowy najmu, środek trwały tj. budynek GOK w S. służy prowadzonej przez Wnioskodawcę opodatkowanej działalności gospodarczej.

Zatem w przedmiotowej sprawie doszło do zmiany przeznaczenia ww. środka trwałego, bowiem przed realizacją projektu pn. ? ...? był on wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu (nieodpłatne użyczenie w ramach zadań własnych gminy w zakresie kultury oraz bezpieczeństwa ppoż.), natomiast w związku z zawarciem umów najmu w 2012r. Wnioskodawca rozpoczął wykorzystywanie ww. środka trwałego do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu termomodernizacji budynku na zasadach przewidzianych w art. 91 ustawy o VAT, należy odnieść się do pojęcia ?nieruchomość?. Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji nieruchomości.

Jak stanowi art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do treści art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy - w myśl § 2 powołanego przepisu - jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W myśl art. 45 Kodeksu cywilnego, rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Z powołanych przepisów prawa cywilnego wynika zatem, iż nieruchomościami są grunty, ale i także budynki lub ich części trwale z gruntem związane. Grunt natomiast będąc przedmiotem materialnym jest rzeczą. W sytuacji natomiast, gdy na gruncie znajdują się budynki lub budowle wówczas uznawane są one za część składową gruntu stanowiąc nieruchomość.

Pojęcia budynków i budowli nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego też należy skorzystać z definicji zawartych w innych przepisach prawa, tj. w ustawie z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 2 tej ustawy, pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Natomiast art. 3 pkt 3 tej ustawy wskazuje, iż budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie mamy do czynienia z nieruchomością (budynek GOK) zatem z uwagi na brzmienie przepisu art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku nieruchomości zastosowanie znajdzie 10-letni okres korekty.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz stan faktyczny należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do dokonania korekty podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących realizacji projektu pn. ?...?, który w związku z podpisaną umową najmu służy wykonywaniu czynności opodatkowanych, zgodnie z ww. zasadami oraz w terminach przewidzianych prawem, wynikających z przepisów art. 91 ustawy. Korekta ta będzie miała charakter cząstkowy i wieloletni.

Wobec powyższego, w przypadku zawarcia przez Wnioskodawcę w 2012r. umów najmu, Gmina będzie miała prawo do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy, w wysokości 1/10 kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z remontem i termomodernizacją za każdy rok, licząc do końca 10-letniego okresu korekty, o ile nieruchomość (budynek GOK), przez ten okres, będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podkreślenia wymaga jednak fakt, iż Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczania całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją inwestycji. Z treści wniosku wynika, że budynek GOK został oddany do użytkowania w 2009r. jednakże do 31 grudnia 2011r. był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności niepodlegających opodatkowaniu, natomiast do czynności opodatkowanych (najem) Wnioskodawca przedmiotowy budynek przeznaczył od dnia 1 stycznia 2012r.

Zatem jak wskazano powyżej, Wnioskodawca będzie mógł dokonać odliczenia kwoty podatku naliczonego za każdy rok, w którym środek trwały (budynek GOK) będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Natomiast za lata, w których Wnioskodawca wykorzystywał wytworzony środek trwały do czynności niepodlegających opodatkowaniu nie przysługuje mu prawo do odliczenia.

Mając zatem na uwadze powyższe, Wnioskodawca będzie miał prawo odliczyć 7/10 całkowitej kwoty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na remont i termomodernizację budynku GOK w S. pod warunkiem, że do końca 10-letniego okresu korekty nieruchomość będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W analizowanej sprawie pierwszej korekty należy dokonać za rok, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia (wykorzystania) przedmiotowej nieruchomości, czyli za rok 2012 w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, czyli jeżeli Wnioskodawca rozlicza się miesięcznie to za miesiąc styczeń 2013r.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z bieżącym utrzymaniem budynku GOK w S., należy wyjaśnić, że w przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika ? używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy), a także obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

W brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy ? Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) art. 90 ust. 10 stanowi, iż w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% ? podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ustawy.

Podsumowując, z ww. przepisów wynikają 2 zasady tj. zasada, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje tylko w części, w której podatek ten służy sprzedaży opodatkowanej i zasada ustalenia podatku naliczonego do odliczenia w sytuacji gdy podatnik realizuje sprzedaż opodatkowaną i zwolnioną.

Z wniosku wynika, że wydatki bieżące - w zakresie w jakim nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania tych zakupów do poszczególnego rodzaju czynności, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (tj. związanego z działalnością opodatkowaną) jak i czynnościami, z którymi takie prawo mu nie przysługuje (tj. czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) - dotyczą zakupu niektórych usług i materiałów, wyposażenia oraz bieżących napraw i remontów nie stanowiących ulepszenia środka trwałego. W pozostałym zakresie w jakim możliwe jest przyporządkowanie określonych zakupów do poszczególnego rodzaju czynności, Wnioskodawca tego dokonuje (np. nabycie usług i materiałów wyłącznie dla potrzeb pomieszczenia użyczonego Gminnej Bibliotece Publicznej itp.).

Wydatki bieżące dotyczą wydatków poniesionych od 1 stycznia 2012r. tj. od daty zmiany przeznaczenia budynku z działalności wyłącznie niepodlegającej VAT (nieodpłatne użyczenie w ramach zadań własnych gminy w zakresie kultury oraz bezpieczeństwa ppoż.), na działalność również opodatkowaną VAT (umowy najmu). W odniesieniu do wydatków, związanych z bieżącym utrzymaniem budynku GOK, Wnioskodawca będzie je wykorzystywał zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu VAT i nie będzie wykorzystywał do czynności zwolnionych.

Wnioskodawca nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania zakupów, do poszczególnego rodzaju czynności, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (tj. związanego z działalnością opodatkowaną) jak i czynnościami, z którymi takie prawo mu nie przysługuje (tj. czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ustawy.

Przepis art. 90 ust.

3 tej ustawy należy interpretować w ten sposób, że zawarte w przepisach art. 90 ust. 1 ? 3 sformułowanie ?czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia? należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku VAT, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym ustawy. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie ?czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku? należy zatem rozumieć jako ?czynności zwolnione od podatku? oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia (art. 114 ustawy o VAT).

Oznacza to, iż czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie wpływają na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy.

Zatem należy uznać, że w przypadku podatku naliczonego (dot. wydatków bieżących) wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatnikowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), Wnioskodawca nie będzie stosował odliczenia częściowego według proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegajacych w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, stanowiące, że Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług od dokonanego remontu i termomodernizacji budynku GOK w S. oraz ponoszonych - po dokonanej termomodernizacji - wydatków bieżących, o których mowa w pkt 2 związanych z utrzymaniem ww. budynku, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.