Ustalenie czy Wnioskodawca jest obowiązany do dokonania korekty rozliczenia podatku naliczonego zgodnie (...)

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca jest obowiązany do dokonania korekty rozliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 89b.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 kwietnia 2013 r. (data wpływu 25 kwietnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 kwietnia 2013 r. znak: IBPP2/443-71/13/IK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 30 kwietnia 2009 r. oraz 16 maja 2009 r. Wnioskodawca zakupił na fakturę VAT z terminem płatności 14 dni w firmie C. części samochodowe. Niestety firma Wnioskodawcy w tym czasie miała poważne problemy finansowe i dlatego płatności nie zostały uregulowane w całości. W grudniu 2009 r. Wnioskodawca zawiesił działalność a 10 czerwca 2010 r. całkowicie zlikwidował. Wszystkie części z owych faktur zostały sprzedane i został odprowadzony od nich należny podatek VAT. 20 września 2010 r. Wnioskodawca ponownie otworzył działalność gospodarczą nr ewidencyjny 1058. Nazwa oraz adres siedziby nie zostały zmienione. Zmianie uległo określenie przedmiotu działalności. Zarówno podczas pierwszej jak i drugiej działalności Wnioskodawca zarejestrował się jako płatnik VAT. W październiku 2011 r. Wnioskodawca otrzymał zawiadomienie od firmy, iż na podstawie art. 89a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dokonali korekty podatku należnego.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Wnioskodawca w chwili nabycia towarów, za które płatności nie były uregulowane w całości był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
2. Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT, z przedmiotowych niezapłaconych faktur w całości.
3. Odpowiadając na pytanie ?Czy Wnioskodawca w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował/uregulował należności w jakiejkolwiek formie Wnioskodawca odpowiedział ?Należność nie została w jakiejkolwiek formie uregulowana.?
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy firma Wnioskodawcy ma obowiązek zapłaty podatku VAT wynikającego z korekty podatku należnego jakiej dokonała firma C.?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie może on płacić dwa razy podatku VAT od tych samych rzeczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Możliwość rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności uregulowana została przez ustawodawcę w Dziale IX Rozdziale 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Tut. Organ wskazuje, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku, ze względu na wskazany przedmiot wniosku ? zaistniały stan faktyczny, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. wierzytelności nie zostały zbyte;
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Fakt skorzystania przez podatnika-wierzyciela z regulacji prawnej przewidzianej ww. art. 89a ustawy o VAT w odniesieniu do wierzytelności której nieściągalność została uprawdopodobniona skutkuje u jego dłużnika określonymi obowiązkami, co zostało uregulowane w art. 89b tej ustawy.

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy, w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Na mocy art. 89b ust. 2 ustawy, w przypadku częściowego uregulowania należności przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności.

W przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części (art. 89b ust. 4 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w dniu 30 kwietnia 2009 r. oraz 16 maja 2009 r. zakupił na fakturę VAT z terminem płatności 14 dni części samochodowe i nie uregulował płatności z owych faktur w ogóle. W chwili nabycia towarów, za które płatności nie były uregulowane w całości był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W grudniu 2009 r. Wnioskodawca zawiesił działalność a 10 czerwca 2010 r. całkowicie zlikwidował. Wszystkie części z owych faktur zostały sprzedane i został odprowadzony od nich należny podatek VAT. Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT, z przedmiotowych niezapłaconych faktur w całości. 20 września 2010 r. Wnioskodawca ponownie otworzył działalność gospodarczą. W październiku 2011 r. Wnioskodawca otrzymał zawiadomienie od wierzyciela, iż na podstawie art. 89a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dokonał korekty podatku należnego. Wnioskodawca w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż pierwszym etapem skorzystania z ulgi na złe długi przez podatnika ? sprzedawcę jest zawiadomienie podatnika ? dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnej, wraz z ewentualnym poinformowaniem o zamiarze skorzystania z ulgi na złe długi. Doręczenie tego zawiadomienia dłużnikowi powoduje rozpoczęcie 14-dniowego okresu oczekiwania. Jest to czas dla podatnika ? dłużnika na ewentualne uregulowania należności, o odpisaniu której w wierzytelności nieściągalnej zawiadomił podatnik ? sprzedawca.

W przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia. Natomiast, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Zatem powyższego wynika, że dłużnik, gdy otrzyma zawiadomienie o zamiarze skorygowania VAT przez wierzyciela i nie ureguluje należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, jest zobowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, a w przypadku jego braku do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego. Dłużnik powinien tego dokonać przez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa oraz wskazane we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzymał od swojego kontrahenta (wierzyciela) zawiadomienie, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i jednocześnie nie uregulował należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, zobowiązany był, w myśl powołanego wcześniej przepisu art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, do pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Ponadto należy wskazać, iż w opisanej przez Wnioskodawcę sytuacji nie dojdzie do dwukrotnego opodatkowania podatkiem VAT tych samych rzeczy. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w ogóle nie zapłacił swojemu kontrahentowi należności wynikających z ww. faktur dokumentujących nabycie przez niego części samochodowych a tym samym nie poniósł ciężaru podatku od towarów i usług w związku z ww. transakcją. Co więcej, dokonując odliczenia podatku naliczonego w całości z ww. faktur odniósł de facto określoną korzyść. Należy zauważyć, że z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Ponieważ Wnioskodawca w ogóle nie zapłacił swojemu kontrahentowi należności wynikających z ww. faktur, oznacza to, że ciężar podatku od towarów i usług poniósł jego kontrahent tj. sprzedawca. Fakt, iż sprzedawca ten zawiadomił Wnioskodawcę o skorygowaniu podatku należnego, to wierzytelności te zostały przez niego wykazane uprzednio w deklaracji jako obrót opodatkowany. Dokonanie przez wierzyciela korekty podatku należnego w trybie przewidzianym przepisem art. 89a Ustawy o VAT oznaczałoby w tej sytuacji, iż nikt nie poniesie ciężaru podatku od towarów i usług mimo zaistnienia czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem czyli dostawy części samochodowych. Co więcej podatek wynikający z tej transakcji pomniejszałby u Wnioskodawcy podatek należny, mimo, iż podatku tego nikt by nie uiścił.

W tych okolicznościach bezzasadnym jest zatem stwierdzenie Wnioskodawcy, o dwukrotnej zapłacie przez niego podatku VAT od tych samych rzeczy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że od dnia 1 stycznia 2013 r., na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342), zmianie uległy przepisy art. 89a i art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług, regulujące możliwość rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwice, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.