Ustalenie, czy Wnioskodawcy w związku z dokonaniem zakupów samochodów osobowych, przysługuje prawo (...)

Ustalenie, czy Wnioskodawcy w związku z dokonaniem zakupów samochodów osobowych, przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (poprzednio art. 86 ust. 3 ustawy oraz ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy), pomimo iż nie posiada zaktualizowanego wpisu do KRS w zakresie działalności pod numerem PKD 45.11.Z, tj. sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek, mimo iż działalność taką w rzeczywistości prowadzi

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2013r. (data wpływu 1 sierpnia 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 października 2013r. (data wpływu 31 października 2013r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawcy w związku z dokonaniem zakupów samochodów osobowych, przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (poprzednio art. 86 ust. 3 ustawy oraz ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy), pomimo iż nie posiada zaktualizowanego wpisu do KRS w zakresie działalności pod numerem PKD 45.11.Z, tj. sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek, mimo iż działalność taką w rzeczywistości prowadzi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2013r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawcy w związku z dokonaniem zakupów samochodów osobowych, przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (poprzednio art. 86 ust. 3 ustawy oraz ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy), pomimo iż nie posiada zaktualizowanego wpisu do KRS w zakresie działalności pod numerem PKD 45.11.Z, tj. sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek, mimo iż działalność taką w rzeczywistości prowadzi.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 października 2013r. (data wpływu 31 października 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 października 2013r. znak: IBPP2/443-719/13/RSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą, dla której przeważającym rodzajem działalności są roboty budowlane. Wnioskodawca rozlicza się z podatku VAT kwartalnie.

W dniu 29 maja 2013 roku Spółka zakupiła od firmy B (podatnik czynny VAT krajowy) osiem samochodów osobowych jako towar handlowy opodatkowany stawką 23% przeznaczony do dalszej odsprzedaży za łączną kwotę 581 600 zł brutto (72 700 zł za jeden samochód). 17 czerwca 2013 roku Wnioskodawca wystawił faktury zaliczkowe na firmę M (podatnik czynny VAT, krajowy) na wszystkie samochody za łączną kwotę 587 897,60 zł brutto (73 487,20 zł za jeden samochód), a następnie w dniu 29 czerwca 2013 r. wystawił faktury sprzedaży ze stawką 23% VAT.

Jednakże w dniu zakupu samochodów osobowych Wnioskodawca nie posiadał odpowiednio zaktualizowanego wpisu do KRS w zakresie działalności pod numerem PKD 45.11.Z, tj. sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek, mimo że działalność taką w rzeczywistości prowadzi. Po dokonaniu transakcji sprzedaży w dniu 19 lipca 2013r. Wnioskodawca złożył stosowny wniosek do KRS w sprawie poszerzenia działalności o sprzedaż hurtową i detaliczną samochodów osobowych i furgonetek.

Wnioskodawca dokonał zakupu samochodów osobowych od polskiego dealera z zamiarem ich dalszej odsprzedaży. Zakupione samochody osobowe zostały ujęte w księgach handlowych Wnioskodawcy, nie są one ujęte w ewidencji środków trwałych. Nabycie samochodów, a następnie ich sprzedaż ma cechy działalności systematycznej i zorganizowanej. Wnioskodawca odliczył od dokonanych zakupów 100% podatku naliczonego, na podstawie art. 86a ust. 1 oraz ust. 3 z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (poprzednio art. 86 ust. 3 ustawy oraz ust. 4 pkt 7 lit a ustawy) ze względu na fakt, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i dokonuje wyłącznie czynności opodatkowanych, a w tym zakresie dokonane zakupy są związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi.

Dodatkowo Wnioskodawca oświadczył, iż stan faktyczny, którego dotyczy wniosek, w dniu złożenia wniosku nie jest przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Natomiast w piśmie z dnia 29 października 2013r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

  1. W okresie od 29-05-2013 do 29-06-2013 (tj. od momentu zakupu do sprzedaży) ww. przedmiotowe samochody nie były wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania działalności gospodarczej, ani wykorzystywane na podstawie umowy dzierżawy, umowy najmu, leasingu lub umowy o podobnym charakterze. Samochody zostały zakupione w celu dalszej odsprzedaży.
    Spółka zakupiła i odsprzedała ww. samochody nie posiadając stosownego wpisu do KRS odnośnie sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek.
  2. Po odsprzedaży 19-07-2013 Spółka złożyła stosowne pismo do KRS o rozszerzenie rodzaju działalności o sprzedaż hurtową i detaliczną samochodów osobowy i furgonetek. Następnie Spółka została wezwana w dniu 05-08-2013 do uzupełnienia braków. W chwili obecnej jest przygotowywana umowa w formie aktu notarialnego w celu usunięcia braków i ponownego złożenia wniosku o rozszerzenie przedmiotu działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy w związku z dokonaniem zakupów samochodów osobowych, przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (poprzednio art. 86 ust. 3 ustawy oraz ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy), pomimo iż nie posiada zaktualizowanego wpisu do KRS w zakresie działalności pod numerem PKD 45.11.Z, tj. sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek, mimo iż działalność taką w rzeczywistości prowadzi?

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej na fakturze, nie więcej niż 6 000 zł. Od powyższej zasady przewidziano jednak wyjątki. I tak, z art. 86a ust. 3 ustawy wynika, iż ograniczenie w odliczeniu kwoty podatku naliczonego nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż samochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy odliczenie VAT w 100% od zakupu samochodów przysługuje podatnikom, których przedmiotem działalności jest dalsza odsprzedaż samochodów.

O prowadzeniu działalności w zakresie handlu samochodami nie decyduje stosowny wpis określający przedmiot działalności w odpowiednich organach ewidencyjnych, lecz okoliczności przemawiające za tym, że odsprzedaż samochodów stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika.

Zakup samochodów osobowych przez podatnika nieposiadającego stosownego wpisu w organach ewidencji określający przedmiot działalności w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej pojazdów samochodowych, a wykonującego rzeczywiście i cyklicznie taką działalność, uprawnia do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości określonej na fakturze na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy (poprzednio art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług). Potwierdzenie takiego stanowiska znajduje się w wyroku Wyższego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2009 roku, sygn. akt III SA/Wa 409/09.

Należy zauważyć, że tego rodzaju działalność powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona albo też co najmniej z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodu powinno wynikać, że podatnik miał zamiar podjąć tego rodzaju działalność. Nie wystarczy w tym przypadku sama deklaracja podatnika, że prowadzi tego rodzaju działalność, jeżeli nie towarzyszą temu okoliczności przemawiające za tym, że odsprzedaż samochodów stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika.

Zatem, aby możliwe było pełne odliczenie podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów muszą być spełnione łącznie dwa warunki:

  • podatnik musi rzeczywiście prowadzić działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami,
  • nabyty samochód musi być faktycznie przeznaczony do odsprzedaży.

Wszystkie czynności jakie podjęła Spółka bez żadnych wątpliwości świadczą o odsprzedażowym charakterze transakcji, której dokonała.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r.

o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi - zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT - suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Biorąc pod uwagę fakt, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym, związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia, towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej).

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych ? odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wskazać należy, że do dnia 31 grudnia 2010r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy:

  1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
  2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonymw pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
  3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
  4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
  5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
  6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
  7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
    1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
    2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z wyżej powołanego przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, wykorzystywanych w celach prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Natomiast z treści przywołanego wyżej przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej wynika, że ograniczenie przewidziane w art. 3 ust. 1 tej ustawy nie ma zastosowania w sytuacji wskazanej w tym przepisie (tj. w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a).

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż podatnik ma prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie samochodu osobowego pod warunkiem spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, tj., gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) oraz samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te ww. cele.

Analiza powyższych regulacji jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej oraz ustawy o transporcie drogowym, nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż pojazdów (art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej).

Ponadto należy zauważyć, iż użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, sformułowanie ?przedmiotem działalności podatnika? w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu ?odsprzedaż tych samochodów (pojazdów)?, nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie ze sprzedażą konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu ?tych?, przy czym sprzedaż jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Zatem sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie odsprzedaży samochodów, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odsprzedaży. Przez odsprzedaż należy rozumieć każde przeniesienie prawa do rozporządzania samochodem jak właściciel.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą, dla której przeważającym rodzajem działalności są roboty budowlane. Wnioskodawca rozlicza się z podatku VAT kwartalnie.

W dniu 29 maja 2013 roku Wnioskodawca zakupił od firmy B (podatnik czynny VAT krajowy) osiem samochodów osobowych jako towar handlowy opodatkowany stawką 23% przeznaczony do dalszej odsprzedaży za łączną kwotę 581 600 zł brutto (72 700 zł za jeden samochód). 17 czerwca 2013 roku Wnioskodawca wystawił faktury zaliczkowe na firmę M (podatnik czynny VAT, krajowy) na wszystkie samochody za łączną kwotę 587 897,60 zł brutto (73 487,20 zł za jeden samochód), a następnie w dniu 29 czerwca 2013 r. wystawił faktury sprzedaży ze stawką 23% VAT.

Spółka zakupiła i odsprzedała ww.

samochody nie posiadając stosownego wpisu do KRS w zakresie działalności pod numerem PKD 45.11.Z, tj. sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek, mimo że działalność taką w rzeczywistości prowadzi. Po dokonaniu transakcji sprzedaży w dniu 19 lipca 2013 r. Spółka złożyła stosowne pismo do KRS o rozszerzenie rodzaju działalności o sprzedaż hurtową i detaliczną samochodów osobowy i furgonetek. Następnie Spółka została wezwana w dniu 5 sierpnia 2013 r. do uzupełnienia braków. Wnioskodawca wskazał, że przygotowywana jest umowa w formie aktu notarialnego w celu usunięcia braków i ponownego złożenia wniosku o rozszerzenie przedmiotu działalności.

Wnioskodawca dokonał zakupu samochodów osobowych od polskiego dealera z zamiarem ich dalszej odsprzedaży. Zakupione samochody osobowe zostały ujęte w księgach handlowych Wnioskodawcy, nie są one ujęte w ewidencji środków trwałych. Nabycie samochodów, a następnie ich sprzedaż ma cechy działalności systematycznej i zorganizowanej.

W okresie od 29 maja 2013 r. do 29 czerwca 2013 r. (tj. od momentu zakupu do sprzedaży) ww. przedmiotowe samochody nie były wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania działalności gospodarczej, ani wykorzystywane na podstawie umowy dzierżawy, umowy najmu, leasingu lub umowy o podobnym charakterze. Samochody zostały zakupione w celu dalszej odsprzedaży.

Wnioskodawca odliczył od dokonanych zakupów 100% podatku naliczonego, na podstawie art. 86a ust. 1 oraz ust. 3 z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (poprzednio art. 86 ust. 3 ustawy oraz ust. 4 pkt 7 lit a ustawy) ze względu na fakt, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i dokonuje wyłącznie czynności opodatkowanych, a w tym zakresie dokonane zakupy są związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy przysługiwało mu prawo do odliczenia pełnej kwoty (100%) podatku naliczonego w związku z dokonaniem zakupów samochodów osobowych, pomimo iż nie posiada zaktualizowanego wpisu do KRS w zakresie działalności pod numerem PKD 45.11.Z, tj. sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek, mimo iż działalność taką w rzeczywistości prowadzi.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że jeżeli z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów wynika, że faktycznie prowadzi on działalność gospodarczą w zakresie odprzedaży samochodów, a pojazdy, o których mowa we wniosku zostały nabyte w celu wykorzystania ich do tej czynności, to Wnioskodawcy ? na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej ? przysługuje prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego przy nabyciu tych samochodów osobowych, oczywiście przy założeniu, że nie wystąpią ograniczenia wskazane w art. 88 tej ustawy.

Końcowo zaznaczyć należy, iż brak ujęcia tego konkretnego rodzaju działalności w Krajowym Rejestrze Sądowym Spółki jest jedynie brakiem formalnym, który należy usunąć poprzez aktualizację wpisu w KRS. Powyższe nie stoi zatem w sprzeczności z prawem do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonaniem przez Wnioskodawcę zakupów samochodów osobowych. Nie można bowiem pozbawić podatnika prawa z tego tylko względu, iż nie dopełnił obowiązku formalnego, związanego z brakiem wpisu w KRS.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, choć prawidłowość tego stanowiska wynika z innych przepisów prawa niż wskazane przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu jego stanowiska. Powołany bowiem przez Wnioskodawcę przepis art. 86a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie art. 10 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, wejdzie w życie ? a więc będzie obowiązywać w krajowym porządku prawnym ? z dniem 1 stycznia 2014r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika