?Czy Wnioskodawca może odliczyć 60% podatku VAT od zakupu samochodu osobowego w deklaracji VAT-7 składanej (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2009r. (data wpływu 21 września 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej od dnia 1 października 2008 roku. Zgodnie z art. 14a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, Wnioskodawca zawiesił wykonywaną działalność dnia 30 listopada 2008r. Planując wznowienie i rozszerzenie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca kupił dnia 7 kwietnia 2009 roku samochód osobowy, który był niezbędny do funkcjonowania firmy. Zakup samochodu udokumentowany jest fakturą VAT, wystawioną na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Równocześnie od kwietnia bieżącego roku Wnioskodawca prowadził negocjacje z firmą D., dotyczące stałego pośredniczenia przy zawieraniu umów. Finalnie umowa współpracy ze wspomnianą firmą została podpisana dnia 1 czerwca 2009r.

Wznowienie działalności gospodarczej na wniosek Wnioskodawcy nastąpiło od dnia 1 czerwca 2009r. Jednocześnie Wnioskodawca dokonał aktualizacji wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, poszerzając zakres prowadzonej działalności m.in. o działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju, działalność związaną z oprogramowaniem oraz doradztwem w zakresie informatyki. Jako czynny podatnik VAT, Wnioskodawca zarejestrował się od dnia 1 czerwca 2009r. Z tym dniem Wnioskodawca przyjął samochód, służący wyłącznie czynnościom opodatkowanym, na stan środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odliczyć 60% podatku VAT od zakupu samochodu osobowego w deklaracji VAT-7 składanej za miesiąc czerwiec 2009r....

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe będzie odliczenie 60% podatku VAT od kupionego w okresie zawieszenia działalności samochodu osobowego, niezbędnego do prowadzenia i funkcjonowania firmy.

Zadając powyższe pytanie, Wnioskodawcy zależało na odpowiedzi, czy w opisanym przez niego stanie faktycznym, dotyczy go art. 74a ust.

3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, tj. 'w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.' Według Wnioskodawcy przytoczony zapis nie dotyczy zakupu środka trwałego (samochodu osobowego). Wnioskodawca zaznacza, że w okresie zawieszenia działalności nie uzyskał żadnych przychodów z działalności gospodarczej.

W przekonaniu Wnioskodawcy prawidłowe będzie odniesienie się do art. 14a ust. 4 pkt 1 cytowanej ustawy tj. ?w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.' Zgodnie z opisanym stanem faktycznym, samochód osobowy był niezbędny do funkcjonowania firmy.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi o którym mowa w art. 15 cytowanej ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18 lub w deklaracji za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy). W opisanym wyżej stanie faktycznym, prawo do odliczenia podatku VAT przysługiwało za zakupy dokonane w kwietniu, maju oraz czerwcu bieżącego roku.

Z kolei mocą art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług - jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach o których mowa wyżej, może on dokonać korekty deklaracji podatkowej, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Następnie art. 88 ust. 1 cytowanej ustawy nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. A zatem, status podatnika czynnego konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia. Oznacza to, że podatnik - w rozumieniu art. 15 ustawy - nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować, musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą albo przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Wnioskodawca zarejestrował się jako czynny podatnik VAT od dnia 1 czerwca 2009r. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, nabył on prawo do odliczania podatku naliczonego za zakupy związane z prowadzoną działalnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust.

1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej również dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie natomiast do postanowień art. 86 ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje, co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 13 ww. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych - m.in., że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych - oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się m.in. do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Natomiast w myśl art. 96 ust. 1 podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako ?podatnika VAT czynnego? lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 ? jako ?podatnika zwolnionego?.

Zgodnie z art. 99 ust. 7a ustawy o VAT w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej podatnicy nie mają obowiązku składania deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 2, za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy.

Natomiast w myśl art. 99 ust. 7b ustawy o VAT, zwolnienie z obowiązku składania deklaracji podatkowych, o którym mowa w ust. 7a, nie dotyczy:

1. podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT UE zgodnie z art. 97;
2. podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. podatników dokonujących importu usług lub nabywających towary - w zakresie których są podatnikiem;
4. okresów rozliczeniowych, w których zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie dotyczyło pełnego okresu rozliczeniowego;
5. okresów rozliczeniowych, za które podatnik jest obowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz za które jest obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego.
   
   

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia ?zawieszenie działalności?. Wobec braku zdefiniowania w przepisach podatkowych pojęcia ?zawieszenie działalności? należy posłużyć się jego powszechnym znaczeniem językowym, które nie jest tożsame z zaprzestaniem działalności (likwidacją) i oznacza tylko czasowe (okresowe) powstrzymanie się od prowadzenia działalności gospodarczej np. z przyczyn sezonowych, bez zamiaru jej likwidacji.

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z przepisem art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. z 2007r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.) przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.

W myśl art. 14a ust. 3 ustawy o swobodzie gospodarczej, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z ust. 4 tego samego artykułu, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
   
   

Z przedstawionego we wnioski opisu stanu faktycznego wynika, iż:

• od dnia 1 października 2008 roku Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej,
• dnia 30 listopada 2008r. zawiesił wykonywaną działalność,
• dnia 7 kwietnia 2009r., planując wznowienie i rozszerzenie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca kupił roku samochód osobowy, który był niezbędny do funkcjonowania firmy. Zakup samochodu udokumentowany jest fakturą VAT, wystawioną na imię i nazwisko Wnioskodawcy,
• od kwietnia 2009 roku Wnioskodawca prowadził negocjacje z firmą D., dotyczące stałego pośredniczenia przy zawieraniu umów,
• dnia 1 czerwca 2009r. umowa współpracy ze wspomnianą firmą została podpisana,
• od dnia 1 czerwca 2009r. nastąpiło wznowienie działalności gospodarczej na wniosek Wnioskodawcy,
• jednocześnie Wnioskodawca dokonał aktualizacji wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, poszerzając zakres prowadzonej działalności m.in. o działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju, działalność związaną z oprogramowaniem oraz doradztwem w zakresie informatyki,
• od dnia 1 czerwca 2009r. Wnioskodawca zarejestrował się jako czynny podatnik VAT,
• z dniem 1 czerwca 2009r. Wnioskodawca przyjął na stan środków trwałych samochód, służący wyłącznie czynnościom opodatkowanym.
  
  

Rozpatrując powyższe przepisy na tle przedawnionego we wniosku stanu faktycznego, wskazać również należy, iż do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Z zasady neutralności podatku VAT wynikającej z art. 2 Pierwszej Dyrektywy Rady z dnia 11 kwietnia 1967r. w sprawie harmonizacji ustawodawstwa Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych (67/227/EWG) oraz z konstrukcji Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych ? wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku ? 77/388/EWG (Dz. Urz. WE L Nr 145, str. 1 ze zm.) należy wnosić, iż brak rejestracji jako podatnika VAT czynnego w okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego nie uniemożliwia podatnikowi skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy bezspornie związane z prowadzeniem działalności.

Należy także zauważyć, że powołane wyżej Dyrektywy Pierwsza i Szósta zostały uchylone Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007r. W nowej Dyrektywie 2006/112/WE powtórzono zasadę neutralności podatku VAT, o której mowa powyżej. Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym.

Tym samym należy stwierdzić, iż zarówno zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej, jak i brak rejestracji jako podatnika VAT czynnego w okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego, nie stanowi okoliczności uniemożliwiającej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny.

W momencie rejestracji podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do wystawiania faktur VAT, jak również odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Z informacji wskazanych w stanie faktycznym przez Wnioskodawcę wynika, iż spełnił on wymogi, określone w przytoczonych powyżej przepisach prawa podatkowego, tj. uregulowaniach ustawy o podatku od towarów i usług, niezbędnych do realizacji prawa do dokonania obniżenia podatku należnego o 60% podatku naliczonego, nie więcej niż 6.000 zł. W dniu 7 kwietnia 2009r. Wnioskodawca kupił samochód osobowy służący wyłącznie czynnościom opodatkowanym, który był niezbędny do funkcjonowania firmy. Zgłoszenie rejestracyjne złożono w dniu 1 czerwca 2009r., zaś Wnioskodawca z dniem 1 czerwca 2009r. został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, zgodnie z art. 96 ust. 1 i 4 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, iż w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej (do 24 miesięcy) nie ma obowiązku składania deklaracji VAT-7 za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy. I chociaż aby zrealizować przysługujące prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dotyczącej zakupu samochodu osobowego - zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 3 lub ust. 11 - należy składać w okresie zawieszenia działalności przedmiotowe deklaracje wykazując podatek naliczony do przeniesienia lub złożyć te deklaracje po wznowieniu działalności, to w przedmiotowym przypadku takie deklaracje korygujące nie mogą być wymagane, gdyż rejestracja dla celów podatku VAT nastąpiła dopiero po wznowieniu działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem tutejszego organu, stanowisko Wnioskodawcy, iż ma on prawo do odliczenia 60% podatku VAT od zakupu samochodu osobowego w deklaracji VAT-7 składanej za miesiąc czerwiec 2009r. należy uznać za prawidłowe z zastrzeżeniem, iż odliczenie to nie może być wyższe niż kwota 6.000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.