Zasadność poboru przez Gminę podatku VAT w wysokości 22% przy sprzedaży gruntu.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zapłaty podatku VAT przy nabyciu gruntu od Urzędu Miasta i Gminy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca nabył grunt (teren niezabudowany z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową) od Urzędu Miasta i Gminy, który sprzedawał grunt z własnych zasobów majątkowych. Urząd pobrał od Wnioskodawcy i odprowadził do Urzędu Skarbowego podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy słusznie Urząd Miasta i Gminy pobrał od Wnioskodawcy podatek VAT przy zakupie gruntu oraz czy należy się Wnioskodawcy zwrot zapłaconego podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, niesłusznie pobrano i odprowadzono podatek VAT od sprzedaży gruntu z majątku własnego Gminy. Urząd Skarbowy powinien więc zwrócić Wnioskodawcy podatek VAT naliczony i zapłacony do Urzędu Miasta i Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, iż towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty. Aby dostawa gruntu podlegała opodatkowaniu, musi być, w świetle obowiązujących przepisów, dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Stosownie do przepisu § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Umowa sprzedaży jest umową cywilnoprawną, co wynika z przepisów art. 535 ? 555 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę (np. grunty orne, łąki, pastwiska). Przez grunt przeznaczony pod zabudowę rozumieć należy zarówno te grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, jak i te, które właściciel przeznaczy pod zabudowę, bądź potencjalnie będą traktowane jak tereny budowlane.
Zatem dostawa terenów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę (budowlanych) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki 22%.

W świetle przywołanych przepisów Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, jest podatnikiem VAT w zakresie sprzedaży gruntów ? nie ma tutaj zastosowania cyt. § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia. Dostawa gruntu przeznaczonego pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%. Zasadnie więc Gmina pobrała od Wnioskodawcy należny podatek VAT od dostawy gruntu przeznaczonego pod zabudowę i brak jest podstaw prawnych do żądania zwrotu tego podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu, uprzednio nabytego od Gminy, zostanie wydana odrębna interpretacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.