Stawka podatku dla czynności wykonania trwałej zabudowy kuchennej wraz ze sprzętem oraz trwałej zabudowy (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 28 sierpnia 2013r. (data wpływu 3 września 2013r.), uzupełnionym pismem z 25 listopada 2013r. (data wpływu 27 listopada 2013r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności wykonania trwałej zabudowy kuchennej wraz ze sprzętem oraz trwałej zabudowy meblowej typu szafa wnękowa, trwałej zabudowy meblowej kuchennej, zabudowy garderoby, trwałej zabudowy meblowej w łazienkach ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2013r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności wykonania trwałej zabudowy kuchennej wraz ze sprzętem oraz trwałej zabudowy meblowej typu szafa wnękowa, trwałej zabudowy meblowej kuchennej, zabudowy garderoby, trwałej zabudowy meblowej w łazienkach.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 25 listopada 2013r. (data wpływu 27 listopada 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 listopada 2013r. znak: IBPP2/443-809/13/WN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wykonuje zabudowy meblowe na wymiar u klienta, takie jak szafy wnękowe, meble kuchenne na wymiar, meble łazienkowe na wymiar, garderoby itp. W związku z ukazaniem się uchwały NSA z 24 czerwca 2013 r. (sygn. akt ...) o możliwości stosowania stawki VAT 8% na powyższe usługi, Wnioskodawczyni chciałaby uzyskać wyczerpujące wyjaśnienie w tym temacie. Zakres usług jest szeroki i Wnioskodawczyni wykonuje meble wg konkretnych zamówień. Są to świadczenia kompleksowe polegające na zaprojektowaniu mebli, wykonaniu szczegółowego pomiaru u klienta, sporządzeniu szczegółowej kalkulacji oraz dopasowaniu i zamontowaniu mebli tworzących jednolitą zabudowę. Meble są przykręcane do ścian, posadzek i przede wszystkim są ściśle dopasowane do wnęk, do ścian czy też nawet pomieszczeń (np. garderoba). Efektem takich zabudów meblowych jest też to, iż nie można ich przenieść w inne miejsce, czy też chociażby przesunąć. Wnioskodawczyni chciałaby też uatrakcyjnić swoją ofertę poprzez oferowanie klientom kompletnych zabudów kuchennych wraz ze sprzętem do zabudowy (np. piece, kuchenki, lodówki, zmywarki, zlewozmywaki z baterią itp). Sprzęt jest ściśle związany z meblami, więc Wnioskodawczyni myśli, że w ten sposób mogłaby wzbogacić swoją ofertę. Sprzęt do zabudowy wymaga również montażu i dopasowania i nie może funkcjonować bez zabudowy meblowej, co w jej mniemaniu przesądza o fakcie, iż jest również jednym z komponentów składających się na całą kompletną zabudowę meblową w pełni funkcjonalną.

Ze wskazanej przez Wnioskodawczynię Uchwały NSA wynika, iż "świadczenia kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudową meblową, wykonane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o VAT".

W piśmie z 25 listopada 2013r. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek wyjaśniając, iż meble kuchenne, łazienkowe, szafy wnękowe czy też garderoby robione na wymiar, nie stanowią masowej produkcji gotowych szafek i nie da się szablonowo określić każdego szczegółu. Są to bowiem zamówienia realizowane na indywidualne zlecenia, do każdego zlecenia jest sporządzany nowy projekt, który służy tylko temu zamówieniu. Co za tym idzie każde zamówienie jest inne i niepowtarzalne i nie da się przenieść tej zabudowy w inne miejsce lub też wymienić na nową bez przeprowadzenia prac remontowych.

Ponadto odpowiadając na pytania zawarte w wezwaniu znak: IBPP2/443-809/13/WN, Wnioskodawczyni wskazała:

1.?czy wykonanie zabudowy polega wyłącznie na zaprojektowaniu, przygotowaniu i montażu polegającym na zwykłym przytwierdzeniu mebli do ściany ..."

?W złożonym wniosku Wnioskodawczyni już starała się opisać w miarę szczegółowo technologię pracy przy tego typu zabudowach: ?Są to świadczenia kompleksowe polegające na zaprojektowaniu mebli, wykonaniu szczegółowego pomiaru u klienta, sporządzenia szczegółowej kalkulacji oraz dopasowaniu i zamontowaniu mebli tworzących jednolitą zabudowę. Meble są przykręcane do ścian, posadzek i przede wszystkim są ściśle dopasowane do wnęk, do ścian czy też nawet pomieszczeń (np. garderoba)?.

Oczywiście w zależności od wymagań klienta, od rodzaju projektu, od rodzaju pomieszczenia, w którym meble są montowane - można stosować różne rozwiązania. Często się zdarza, że ściany są krzywe, więc dodatkowo mogą być przyklejane płyty gipsowe lub meblowe do ścian, a półki są przykręcane do nich. Stosowane jest też szkło barwione jako wypełnienie pomiędzy szafkami zamiast kafelek. W szafkach wiszących nie ma też wtedy tzw. ?pleców?, jeśli jest robiona tylna ściana, na której wiszą szafki - ale to już kwestia gustu klienta.

Wykonywanie trwałej zabudowy polega na tym, iż wszystkie poszczególne części (szafki) są ze sobą trwale skręcone, a to wszystko na stałe przytwierdzone do ścian, sufitów, podłogi itp. Tak więc określenie ?zwykłe przytwierdzenie do ścian? jest tutaj chyba określeniem nieodpowiednim. Żeby zamontować takie meble wykonane na wymiar, trzeba mieć jednak dużo większą wiedzę i umiejętności aniżeli do ?zwykłego przytwierdzenia do ścian". Przede wszystkim, wszystkie części muszą być do siebie idealnie dopasowane, montażysta musi je tak dopasować aby tworzyły jedną całość. Blat używany w meblach kuchennych lub w łazienkowych, często pełni też funkcję parapetu okiennego. Nie da się go na pewno użyć jako samodzielnego komponentu, jest ściśle związany ze ścianami, często może być wpuszczany w ścianki. Z kolei półki stojące na podłodze, są tak samo ściśle ze sobą przytwierdzone, dodatkowo oczywiście muszą być przytwierdzone do ścian. Jeśli chodzi o to jakie materiały zostaną zastosowane do przytwierdzenia mebli, no to jest chyba oczywiste, że muszą to być materiały zgodne z zaleceniami producentów poszczególnych materiałów np. płyt meblowych, drewnianych, czy też szkła. Są to m.in. wkręty, kołki, kleje itp.

2.Jeśli chodzi o drugie pytanie dotyczących rodzaju materiałów stosowanych do zabudów meblowych, to jak już wcześniej pisałam są to różne materiały w zależności od wymagań klienta. Mogą to być m.in.: płyta meblowa, drewniana, szkło, lustra, płyty gipsowe, płyty osb.

Co do wnętrza półek, również zależy to od wymagań klientów. Wnętrze może być wypełnione płytą meblową, korkową, drewnianą, wiórową, szkłem, a może też pozostać puste, bez żadnego wypełnienia.

3.Odpowiadając na trzecie pytanie, odnośnie demontażu - oczywiście wszystkie elementy zabudów stałych można zdemontować. Jednak tutaj rzeczywiście nie da się zrobić tego bez żadnych szkód w ścianach, w podłodze, czy też przy parapetach okiennych. Demontując np. blat kuchenny, czy łazienkowy trzeba uszkodzić szpalety okienne, kafelki pomiędzy szafkami lub też samą ścianę gdyż blat często wchodzi w ścianki kuchni. Demontując szafki - ściana tylna jest do tynkowania, ponieważ są w niej pozostawione otwory po śrubach, trzeba też zdrapywać warstwę kleju, co również wiąże się z nowym tynkiem lub przyklejeniem nowej płyty gipsowej. Ta sama sytuacja jest z podłogą - albo trzeba wymieniać kafelki, deski, czy też wykładzinę, na których są niestety pozostałości po śrubach i klejach.

To jest właśnie różnica pomiędzy meblami wolno-stojącymi, które w każdej praktycznie chwili można przesunąć, przenieść albo po prostu wyrzucić i wstawić nowe. Jeśli ktoś decyduje się na zabudowę stałą, to liczy się z tym, że wiąże się to z tzw. remontem w mieszkaniu.

4.Jeśli chodzi o pytanie ostatnie, to demontaż zabudowy meblowej nie może w żaden sposób powodować naruszenia konstrukcji budynków. Stanowiłoby to poważne zagrożenie dla mieszkańców jak też byłoby to naruszenie prawa budowlanego.

Przy zabudowach meblowych chodzi jedynie o takie wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, które przez konstrukcyjne połączeniu elementów obiektu budowlanego i komponentów meblowych, stworzą trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową.

Wnioskodawczyni, przytaczając jeszcze raz Uchwałę NSA nr ..., uważa że nie powinno mieć znaczenia jakich materiałów używa się do wykonania zabudowy stałej, a jedynie fakt wykonania takiej usługi oraz to iż nie jest to zwykły mebel wolnostojący, a usługa polegająca na połączeniu omawianej trwałej zabudowy z elementami konstrukcyjnymi obiektu w sposób trwały, tj. nie pozwalający na demontaż tejże zabudowy bez konieczności przeprowadzenia remontu po demontażu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy na trwałą zabudowę mebli kuchennych wraz ze sprzętem do zabudowy (który stanowi niejako część tej zabudowy i jest też jej komponentem) można stosować stawkę VAT 8%?
2. Czy na trwałe zabudowy meblowe typu szafa wnękowa, trwałe zabudowy meblowe kuchenne, zabudowa garderoby, trwałe zabudowy meblowe w łazienkach można stosować stawkę VAT 8%?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, stawka VAT na trwałe zabudowy meblowe typu szafa wnękowa, garderoba, meble kuchenne na wymiar wraz ze sprzętem do zabudowy, meble łazienkowe na wymiar, meble pokojowe na wymiar, dla budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, wynosi 8%. Stanowisko swoje Wnioskodawczyni poparła wyrokiem NSA z 24 czerwca 2013r. (sygn. akt ...).

Jeśli chodzi o sprzęt do zabudowy w meblach kuchennych to Wnioskodawczyni uważa, iż stanowią one tak samo część składową całego zestawu, jak blaty czy szafki. Meble do zabudowy, jak już wcześniej wspomniała charakteryzują się tym, iż są ściśle dopasowane do wnęki, czy pomieszczenia i nie mogą być przesunięte, czy też przeniesione w inne miejsce. To samo dotyczy sprzętu do zabudowy, który nie może funkcjonować samodzielnie i pełnić roli wolnostojącego. Jednym zdaniem, sprzęt do zabudowy jest jednym z komponentów, z których powstaje cała zabudowa meblowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym ? zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy ? rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z brzmieniem ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementację art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE, stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: ?Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98?, w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Ponadto na podstawie § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   
2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
-w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

Przy czym, zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 powołanego wyżej § 7 rozporządzenia, nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (?). Natomiast ?budować? to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie ?modernizacja? ? według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) ? oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z 24 czerwca 2013 r. sygn. akt ... Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że ?czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części?.

Natomiast ?przebudowa? ? zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) ? to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym (?Współczesny słownik języka polskiego?, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), ?remont? oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast ?montaż? to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei ?instalować? oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Zauważyć należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg ? Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV,OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Mając na uwadze powołaną wyżej uchwałę NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt ... opisane we wniosku czynności składające się na świadczenie kompleksowe polegające na wykonaniu zabudowy meblowej z uprzednio nabytych komponentów należy uznać za świadczenie usług.

Przechodząc do stawki podatku VAT ? zgodnie z powołaną wyżej uchwałą NSA ? ?obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu?.

Z uzasadnienia ww. uchwały wynika, że zaprojektowanie, przygotowanie i montaż polegający na zwykłym przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków) nie jest objęte stawką obniżoną.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wykonuje zabudowy meblowe na wymiar u klienta, takie jak szafy wnękowe, meble kuchenne na wymiar, meble łazienkowe na wymiar, garderoby itp. Zakres usług jest szeroki i Wnioskodawczyni wykonuje meble wg konkretnych zamówień. Są to świadczenia kompleksowe polegające na zaprojektowaniu mebli, wykonaniu szczegółowego pomiaru u klienta, sporządzeniu szczegółowej kalkulacji oraz dopasowaniu i zamontowaniu mebli tworzących jednolitą zabudowę. Meble są przykręcane do ścian, posadzek i przede wszystkim są ściśle dopasowane do wnęk, do ścian czy też nawet pomieszczeń (np. garderoba). Efektem takich zabudów meblowych jest też to, iż nie można ich przenieść w inne miejsce, czy też chociażby przesunąć. Wnioskodawczyni chciałaby też uatrakcyjnić swoją ofertę poprzez oferowanie klientom kompletnych zabudów kuchennych wraz ze sprzętem do zabudowy (np. piece, kuchenki, lodówki, zmywarki, zlewozmywaki z baterią itp). Sprzęt do zabudowy wymaga również montażu i dopasowania i nie może funkcjonować bez zabudowy meblowej, co w jej mniemaniu przesądza o fakcie iż jest również jednym z komponentów składających się na całą kompletną zabudowę meblową w pełni funkcjonalną.

Materiały stosowane do zabudów meblowych, to m.in.: płyta meblowa, drewniana, szkło, lustra, płyty gipsowe, płyty osb. Wnętrze może być wypełnione płytą meblową, korkową, drewnianą, wiórową, szkłem, a może też pozostać puste, bez żadnego wypełnienia.

Wszystkie elementy zabudów stałych można zdemontować. Jednak demontując np. blat kuchenny, czy łazienkowy trzeba uszkodzić szpalety okienne, kafelki pomiędzy szafkami lub też samą ścianę - gdyż blat często wchodzi w ścianki kuchni. Demontując szafki - ściana tylna jest do tynkowania, ponieważ są w niej pozostawione otwory po śrubach, trzeba też zdrapywać warstwę kleju, co również wiąże się z nowym tynkiem lub przyklejeniem nowej płyty gipsowej. Ta sama sytuacja jest z podłogą - albo trzeba wymieniać kafelki, deski, czy też wykładzinę, na których są niestety pozostałości po śrubach i klejach.

Z wniosku wynika również, że demontaż zabudowy meblowej nie może jednak w żaden sposób powodować naruszenia konstrukcji budynków. Stanowiłoby to poważne zagrożenie dla mieszkańców jak też byłoby to naruszenie prawa budowlanego.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT na wykonanie trwałej zabudowy kuchennej wraz ze sprzętem do zabudowy, zabudowy meblowej w łazience, zabudowy garderoby, szaf wnękowych w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Z opisu sprawy wynika, że opisana we wniosku zabudowa meblowa nie jest połączona w sposób trwały z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (lokalu). Trudno uznać, że przytwierdzenie do ściany szaf za pomocą kołków lub listew montażowych oraz wykończenie listwami czy też fugami np. silikonowymi oznacza trwałe połączenie z elementami konstrukcyjnymi lokalu czy budynku.

Jak wynika z internetowego Słownika języka polskiego (www.sjp.pl) słowo ?trwały? oznacza niezmienny, nieulegający zmianom, ponadczasowy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedstawiony sposób montażu elementów szaf wnękowych, mebli kuchennych, mebli łazienkowych sprowadza się do prostego połączenia komponentów meblowych ze ścianami, obiektu budowlanego lub jego częściami. Nie są to również zabiegi nadmiernie skomplikowane technicznie oraz mają charakter odwracalny. Demontaż np. szaf wnękowych, zabudowy kuchennej, może nastąpić bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu. Jak wskazano we wniosku demontaż zabudowy powoduje takie uszkodzenia jak między innymi otwory montażowe czy też wykucia, czyli nie dochodzi do uszkodzenia elementów konstrukcyjnych lokalu (budynku).

Należy zatem zauważyć, że w przedmiotowej sprawie do montażu przedmiotowej zabudowy meblowej nie zostaną w sposób istotny wykorzystane elementy konstrukcyjne budynku/lokalu w taki sposób, aby ich demontaż spowodował uszkodzenie konstrukcji budynku. Co prawda zabudowa szaf wnękowych lub zabudowa kuchenna wykorzystuje ściany konstrukcyjne, należy jednak podkreślić, że zaistniały związek nie jest na tyle istotny, aby uzasadniać stwierdzenie, że wykonywane prace mają charakter modernizacji obiektu budowlanego.

Odnosząc zatem wskazany wyżej stan prawny do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, iż świadczonych przez Wnioskodawczynię czynności w zakresie wykonywania:

• trwałej zabudowy kuchennej,
• trwałej zabudowy meblowej typu szafa wnękowa,
• zabudowy garderoby,
• trwałej zabudowy meblowej w łazienkach,

nie można uznać za modernizację, bowiem czynności te nie dotyczą substancji samego budynku. Nie dochodzi bowiem do istotnego powiązania zabudowy meblowej z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (lokalu).

Stałą zabudowę bez możliwości przeniesienia jej w inne miejsce, należy uznać za wyposażenie budynku (lokalu), a fakt trwałego jej przytwierdzenia np. do ścian, podłoża bądź sufitu pozostaje bez znaczenia, bowiem nie następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku (lokalu).

Zatem odnosząc się do uchwały NSA z 24 czerwca 2013 r. (sygn. ...), należy stwierdzić, iż nie może być ona podstawą do wydania rozstrzygnięcia zgodnego z intencją Wnioskodawczyni, bowiem mając na uwadze przeprowadzoną analizę w przedmiotowej sprawie, świadczonych przez Wnioskodawczynię usług nie można traktować jako modernizacji gdyż sposób montażu trwałej zabudowy meblowej opisanej we wniosku w istocie rzeczy będzie zaopatrywaniem lokalu/budynku mieszkalnego w elementy wyposażenia.

Zgodnie z uchwałą NSA ..., modernizacją jest takie wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, które stanowiłyby wraz z zabudową określoną funkcję użytkową, np. wnętrze i półki szafy zostałyby wykonane z betonu, a jedynie dopasowane do całości byłyby fronty meblowe. Ponadto demontaż takiej zabudowy meblowej musiałby spowodować naruszenie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, a jak wynika z wniosku demontaż zabudowy meblowej w żaden sposób nie powoduje naruszenia konstrukcji budynków.

Analogicznie należy również ocenić montaż trwałej zabudowy wraz z dostawą sprzętu AGD. Lodówka, zmywarka, zlewozmywak z baterią czy też kuchnia, nawet przeznaczona do zabudowy, nie stanowi po jej zamontowaniu trwałego elementu konstrukcyjnego budynku. Nie może być więc elementem modernizacji. Wymiana uszkodzonego lub przestarzałego sprzętu AGD nawet zabudowanego, jest możliwa bez zmian konstrukcyjnych w budynku.

Ponadto wskazana przez Wnioskodawczynię uchwała nie odnosi się do dostawy sprzętu AGD.

Mając na uwadze przeprowadzoną analizę, tut. Organ stwierdza, że w rozpatrywanej sprawie usług świadczonych przez Wnioskodawczynię polegających na montażu mebli na wymiar u klienta nie można traktować jako modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Opisanych we wniosku usług nie można również uznać za żadną inną czynność wskazaną w art. 41 ust. 12 ustawy, nie jest to bowiem w szczególności remont, termomodernizacja lub przebudowa.

Podsumowując, opisaną we wniosku usługę wykonania i montażu zabudowy kuchennej wraz z osprzętem do zabudowy, zabudowy typu szafa wnękowa, trwałej zabudowy meblowej kuchennej, zabudowy garderoby, zabudowy meblowej łazienkowej nie można uznać za wymienioną w art. 41 ust. 12 ustawy, jak również w § 7 rozporządzenia, a w związku z tym nie jest ona opodatkowana stawką podatku w wysokości 8%, lecz zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, stawką podatku w wysokości 23%.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.