Obowiązek ewidencjonowania usług szatni automatycznej

Obowiązek ewidencjonowania usług szatni automatycznej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2010r. (data wpływu 19 października 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 stycznia 2011r. oraz pismem z dnia 18 stycznia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania usług szatni automatycznej- jest prawidłowe

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 14 stycznia 2011r. oraz pismem z dnia 18 stycznia 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania usług szatni automatycznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka z o.o. w organizacji) w bliskiej przyszłości będzie zajmować się oferowaniem usługi automatycznej szatni na terenie centra handlowego. Firma będzie czynnym podatnikiem VAT. Automatyczna szatnie działa bezobsługowo. Cała transakcja jest wykonywana przez klienta. Poprzez wrzucenie monety do automatu, klient ma możliwość przechowania swoich rzeczy w szatni. Jako dowód zapłaty otrzymuje paragon niefiskalny, na którym jest kod kreskowy, w którym jest zapisane miejsce w szatni, w którym są przechowywane rzeczy danego klienta. Przy odbiorze klient skanuje kod kresowy i jego rzeczy przechowywane w szatni pozycjonują się do odbioru.

Rejestracja sprzedaży/transakcji zapisuje się w programie urządzenia. Można w dowolnej chwili wydrukować raport.

Raport miesięczny jest drukowany przez operatora ostatniego każdego miesiąca z drukarki znajdującej się w urządzeniu. Na tym raporcie znajduje się data wydruku wraz z godziną oraz ilość sprzedanych usług. Cena za usługę zawsze jest taka sama, dlatego sama ilość wystarcza. Na podstawie tego raportu sporządzana jest ewidencja sprzedaży.

Urządzenie może również drukować w każdej dowolnej chwili raport sprzedaży.

W piśmie uzupełniającym z dnia 14 stycznia 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż oczekuje interpretacji podatkowej w danej sprawie wg przepisów od 1 stycznia 2011r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy do ewidencji sprzedaży przy pomocy bezobsługowej automatycznej szatni jest konieczna kasa fiskalna... (sformułowane w piśmie z dnia 18 stycznia 2010r.),
  2. Czy ewidencja sprzedaży jest wystarczająca czy musi zostać dokonana ewidencja dzienna...
  3. Czy na paragonie, który nie jest fiskalny muszą być jakieś określone informacje, np. cena z wyróżnieniem podatku VAT albo pełne dane podmiotu obsługującego szatnię...
  4. Czy ewidencja drukowana z urządzenia jest wystarczającym dowodem na sprzedaż... Czy na takiej ewidencji oprócz ilości transakcji powinny być jeszcze jakieś dodatkowe informacje... Jak powinien wyglądać taki raport...

Zdaniem Wnioskodawcy, szatnia jest w pełni automatyczna, dlatego nie będzie stosowana kasa fiskalna do rejestracji sprzedaży, zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia M.F. z dnia 23.12.2009 pozycja 41.

Wnioskodawca (Sp. z o.o. w organizacji) jest zgłoszona jako czynny podatnik VAT, w związku z tym nie obowiązuje art. 109 ustawy o podatku od towarów i usług. Firma nie musi prowadzić dziennej ewidencji sprzedaży usługi, jedynie ewidencję miesięczną. Ponieważ forma usługi nie wymaga posiadania kasy rejestrującej, sprzedaż będzie ewidencjonowana przez software urządzenia, z możliwością wydania ewidencji sprzedaży za określony okres. Na podstawie ewidencji okresowej drukowanej z urządzenia, będzie obliczana miesięczna sprzedaż dla celów podatkowych. Paragony wydawane klientom, korzystającym z szatni, nie są fiskalne, dlatego nie jest określone co powinno znajdować się na nim. Na paragonie zostanie umieszczony kod kreskowy, cena usługi oraz kontakt do firmy.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko i wskazał, iż: podatnik zobowiązany jest do prowadzenia miesięcznej ewidencji sprzedaży wg przepisu art. 109 ust. 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w przepisie art. 111 ust. 8 ustawy o VAT Minister Finansów może zwolnić na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Należy wskazać, iż z dniem 1 stycznia 2011r. weszło w życie nowe rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Przepis § 1 tego rozporządzenia stanowi, że rozporządzenie określa zwolnienia na czas określony niektórych grup podatników, niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwanego dalej ?ewidencjonowaniem?, oraz warunki korzystania ze zwolnienia.

Należy zauważyć, iż przepisy dotyczące kas rejestrujących wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (przedmiotowe).

W myśl § 2 cyt. wyżej rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W części II załącznika do rozporządzenia, w pozycji 40 wskazano, iż zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania podlegają usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należności:

  1. w bilonie lub banknotach, lub
  2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Jak wynika z punktu 2 objaśnień do załącznika, powyższe zwolnienie nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011r.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w bliskiej przyszłości będzie zajmować się oferowaniem usługi automatycznej szatni na terenie centra handlowego. Firma będzie czynnym podatnikiem VAT. Automatyczna szatnie działa bezobsługowo. Cała transakcja jest wykonywana przez klienta. Poprzez wrzucenie monety do automatu, klient ma możliwość przechowania swoich rzeczy w szatni. Jako dowód zapłaty otrzymuje paragon niefiskalny, na którym jest kod kreskowy, w którym jest zapisane miejsce w szatni, w którym są przechowywane rzeczy danego klienta. Przy odbiorze klient skanuje kod kresowy i jego rzeczy przechowywane w szatni pozycjonują się do odbioru.

Rejestracja sprzedaży/transakcji zapisuje się w programie urządzenia. Można w dowolnej chwili wydrukować raport. Raport miesięczny jest drukowany przez operatora ostatniego każdego miesiąca z drukarki znajdującej się w urządzeniu. Na tym raporcie znajduje się data wydruku wraz z godziną oraz ilość sprzedanych usług. Cena za usługę zawsze jest taka sama, dlatego sama ilość wystarcza. Na podstawie tego raportu sporządzana jest ewidencja sprzedaży.

Urządzenie może również drukować w każdej dowolnej chwili raport sprzedaży.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powyższe przepisy dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, należy stwierdzić iż usługi automatycznej szatni, które będą świadczone przez Wnioskodawcę, będą korzystały ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej do 31 grudnia 2012r. na podstawie przepisu § 2 cyt. wyżej rozporządzenia w związku z poz. 40 załącznika do rozporządzenia.

Warunkiem zwolnienia jest też to aby Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed 1 stycznia 2011r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż nie ma obowiązku ewidencjonować sprzedaży ww. usług na kasie fiskalnej, należało uznać za prawidłowe.

Ponadto z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będzie czynnym podatnikiem VAT z tytułu świadczenia usług szatni automatycznej.

Wobec powyższego Wnioskodawca zadał pytania:

Czy ewidencja sprzedaży jest wystarczająca czy musi zostać dokonana ewidencja dzienna...

Czy na paragonie, który nie jest fiskalny muszą być jakieś określone informacje, np. cena z wyróżnieniem podatku VAT albo pełne dane podmiotu obsługującego szatnię...

Czy ewidencja drukowana z urządzenia jest wystarczającym dowodem na sprzedaż, Czy na takiej ewidencji oprócz ilości transakcji powinny być jeszcze jakieś dodatkowe informacje... Jak powinien wyglądać taki raport...

Zgodnie z art. 109 ust. 1. ustawy o VAT podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

W myśl natomiast ust. 3 art. 109 ustawy o VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Zobowiązania w podatku od towarów i usług powstają na mocy samego prawa. Jednocześnie w zakresie rozliczania się z podatku znajduje zastosowanie mechanizm samoobliczenia podatku, co następuje poprzez wypełnienie i złożenie deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy .

W związku z takim, a nie innym modelem powstawania zobowiązań podatkowych w VAT, a także przyjętym sposobem rozliczania się z podatku, szczególnej wagi nabiera obowiązek odpowiedniego utrwalania wszelkich danych mających znaczenie dla wymiaru podatku czy też mogących mieć znaczenie w związku ze szczególnym statusem podatnika. Ustawa przyjmuje zasadę utrwalania tych danych w ramach ewidencji prowadzonych przez podatnika.

Ewidencje te są praktycznie niezbędne dla samego podatnika.

To na ich podstawie następuje bowiem obliczenie i zadeklarowanie zobowiązania podatkowego za dany okres rozliczeniowy. Nie dysponując stosownymi danymi, utrwalanymi w czytelny sposób, podatnik w większości przypadków nie byłby w stanie prawidłowo i kompletnie wypełnić deklaracji VAT. Ewidencje te powinny odpowiadać stanowi rzeczywistemu. Porównanie stanu deklarowanego z rzeczywistością wykazywaną w ewidencjach pozwala na sprawdzenie, czy podatnik rzetelnie i prawidłowo przedstawia swoje zobowiązania podatkowe.

Wobec powyższego pełna ewidencja zakupów i sprzedaży, do której prowadzenia obowiązani są podatnicy podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, powinna zawierać:

  1. odrębnie określone kwoty podatku naliczonego, związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną od podatku,
  2. dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania,
  3. wysokość podatku należnego,
  4. kwotę podatku naliczonego, obniżającego podatek należny,
  5. kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu,
  6. inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Zatem przepis art. 109 ust. 3 ustawy wskazuje podmioty zobowiązane do prowadzenia pełnej ewidencji oraz wskazuje także elementy, które powinna ona zawierać. Zauważyć należy w tym miejscu, że ustawa nie przewiduje ustalenia powszechnie obowiązującej formy ewidencji.

Zatem Wnioskodawca może prowadzić ewidencję w dowolnej formie, byle zawierała wszelkie wymagane w przepisach ustawy elementy.

Zatem raport drukowany ostatniego każdego miesiąca z godziną oraz ilością sprzedanych usług (natomiast cena za usługą zawsze jest taka sama) będzie wystarczającym dokumentem niezbędnym do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania oraz wysokości podatku należnego.

W tym miejscu należy wskazać, iż skoro Wnioskodawca nie będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w myśl przepisów art. 113 ust. 1 i 9 zatem nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji za dany dzień.

Natomiast dokonując sprzedaży usług szatni automatycznej jako podatnik VAT czynny będzie zobowiązany do prowadzenia pełnej ewidencji zakupów i sprzedaży zgodnie z przepisem art. 109 ust. 3 ustawy o podatku VAT w oparciu o raport drukowany przez urządzenie software.

Odnośnie zaś stanowiska Wnioskodawcy, iż paragony wydawane klientom, korzystającym z szatni, nie są fiskalne, dlatego nie jest określone co powinno znajdować się na takim paragonie, na paragonie zostanie umieszczony kod kreskowy, cena usługi oraz kontakt do firmy, należy stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT, dla takiego sposobu dokumentowania tej usługi, niemniej należy zauważyć, iż paragon niefiskalny nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako taki nie jest objęty regulacją tych przepisów.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797) obowiązywało do 31 grudnia 2010r. Natomiast z dniem 1 stycznia 2011r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika