określenie podstawy opodatkowania w przypadku świadczenia usług bankowych, z tytułu których G otrzymywał (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2010r. (data wpływu 1 lutego 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania w przypadku świadczenia usług bankowych, z tytułu których G otrzymywał wynagrodzenie w formie opłat i prowizji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania w przypadku świadczenia usług bankowych, z tytułu których G otrzymywał wynagrodzenie w formie opłat i prowizji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 31 grudnia 2009 r. nastąpiła fuzja prawna (dalej ?Moment połączenia ) G Bank Spółka Akcyjna (dalej: ?G') i Bank B Spółka Akcyjna (zwany dalej ?B' lub ?Wnioskodawca'). Połączenie B i G nastąpiło na podstawie art. 124 § 1 oraz § 3 Prawa bankowego, w związku z art. 492 § 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U z 2000 r.. nr 94. poz. 1037), poprzez przeniesienie całego majątku G na B (łączenie się przez przejęcie).

Ponadto, zgodnie z art. 93 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r - Ordynacja podatkowa (t.j Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stanowiącym, iż osoba prawna przejmująca inną osobę prawną wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przejmowanego podmiotu, B wstąpił w prawa i obowiązki G wynikające z przepisów prawa podatkowego.

Niemniej jednak, do Momentu połączenia zarówno B jak i G występowały jako dwa odrębne podmioty praw i obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego (osobni podatnicy). B jest zainteresowany uzyskaniem potwierdzenia, czy stosowana przez przejęty podmiot (G) praktyka w zakresie stosowania przepisów ustawy o VAT w odniesieniu do okresu przed Momentem połączenia, była zgodna obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.

Tym samym, przedmiotem składanego przez B wniosku nie jest stan faktyczny obecny w Banku B przed Momentem połączenia, lecz stan faktyczny istniejący w Banku G do tego momentu W tym miejscu B pragnie wskazać, iż złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w analogicznej sprawie, jednakże (i) wskazany wniosek został złożony przed Momentem połączenia, oraz (ii) złożony wniosek dotyczył stanu faktycznego odnoszącego się do działalności B.

Mając powyższe na uwadze, B szczegółowo przedstawia stan faktyczny będący przedmiotem wniosku oraz własne stanowisko w sprawie. G do Momentu połączenia, działając na podstawie stosownego zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego (obecnie Komisji Nadzoru Finansowego) oraz zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Prawo Bankowe (Dz. U. z 2002r. Nr 72, poz. 665, ze zm. zwanej dalej: ?Prawo Bankowe'), świadczył za wynagrodzeniem szereg usług finansowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 Prawa Bankowego (zwanych dalej ?czynnościami bankowymi'), na rzecz klientów indywidualnych oraz instytucjonalnych.

Czynności bankowe objęte są, co do zasady, zwolnieniem z opodatkowania VAT. Stąd, wykonując przedmiotowe czynności, w zdecydowanej większości przypadków, G świadczył usługi zwolnione z opodatkowania VAT.

W związku ze świadczeniem wskazanych powyżej usług, G otrzymywał określone wynagrodzenie, którego wartość była kalkulowana w oparciu o określoną kategorię przychodową. W przypadku znacznej części czynności bankowych, kwota wynagrodzenia należnego G z tego tytułu była ustalana w formie opłaty lub prowizji określonej kwotowo bądź procentowo.

Taki sposób określania wynagrodzenia dotyczył przykładowo następujących usług świadczonych do Momentu połączenia przez G:

• usług w zakresie prowadzenia i obsługi rachunków bankowych,
• kart kredytowych,
• kredytów (tj. prowizja za przyznanie kredytu),
• gwarancji i poręczeń.
  
  

Szczegółowy opis poszczególnych czynności znajduje się w dalszej części stanu faktycznego wniosku

Kwoty przedmiotowych opłat oraz prowizji traktowane były przez G, dla celów rozliczeń podatku VAT, jako wynagrodzenie (obrót) z tytułu wykonywanych czynności bankowych. Kwoty opłat i prowizji naliczonych i wymagalnych w danym okresie (np. opłaty ustalone na koniec przyjętego miesięcznego okresu rozliczeniowego), bez względu na moment faktycznej ich zapłaty przez klienta, ujmowane były w dokonywanych przez G rozliczeniach podatku VAT.

Tym samym, w przypadku, gdy w terminie wymagalności G nie otrzymywał stosownej zapłaty (np. z uwagi na brak na rachunku bankowym klienta dostępnych środków finansowych) kwoty opłat i prowizji wymagalnych, lecz nieotrzymanych w danym okresie, ujmowane były przez G w wartości podstawy opodatkowania podatkiem VAT. W takiej sytuacji, późniejsze otrzymanie (pobranie) przez G środków z tytułu zapłaty zaległych opłat i prowizji nie były już uwzględniane w rozliczeniach podatku VAT przez G. W przypadku bowiem późniejszego pobrania przez G opłat czy prowizji, kwoty tych płatności zostały uprzednio ujęte przez G w wartości podstawy opodatkowania, tj. w rozliczeniu za okres w którym opłaty te stały się wymagalne po stronie G.

Wskazany powyżej sposób traktowania dla celów podatku VAT, odnosił się odpowiednio do prowizji i innych opłat bankowych w walucie obcej. Jednakże, w takim przypadku w wartości podstawy opodatkowania podatkiem VAT, uwzględniana była przez G, stosowna kwota wskazanych płatności ustalona w PLN, według średniego kursu NBP danej waluty z poprzedniego dnia roboczego w stosunku do dnia wymagalności danej płatności bądź też z poprzedniego dnia roboczego w stosunku do dnia faktycznej zapłaty w przypadku, gdy zapłata dokonywana była wcześniej.

• Szczegółowy opis usług bankowych świadczonych przez G
  
  

Poniżej B zamieszcza opis poszczególnych czynności bankowych, wykonywanych przez G do Momentu połączenia, będących przedmiotem zapytania wraz z podaniem wszystkich elementów mających wpływ na wysokość podstawy opodatkowania.

1. Usługi w zakresie prowadzenia i obsługi rachunków bankowych.

• usługa pośrednictwa finansowego polegająca na otwarciu, prowadzeniu i obsłudze rachunków bankowych:
  
  

Zasadnicze warunki świadczenia powyższych usług:

• usługa świadczona była zasadniczo w sposób ciągły;
• usługa wykonywana była w przyjętych w umowie z klientem okresach rozliczeniowych (np. miesięcznych);
• częściowe wykonanie usługi następowało na koniec okresu rozliczeniowego;
• wynagrodzenie za przedmiotowe usługi było określane w formie prowizji bankowej, której wysokość była określana kwotowo lub procentowo;
• należna G prowizja była wymagalna najczęściej bądź na początku (prowizja z góry), bądź na koniec (prowizja z dołu) danego okresu rozliczeniowego, którego dotyczy;
• zapłata była otrzymywana najczęściej w terminie wymagalności. W niektórych przypadkach zapłata była otrzymywana w terminie późniejszym (najczęściej z uwagi na brak środków finansowych na koncie klienta w terminie wymagalności).
  
  

2. Usługi w zakresie kart kredytowych.

• usługa pośrednictwa finansowego polegająca na udostępnieniu klientowi (bądź wskazanej przez niego osobie) karty bankowej (np. płatniczej, kredytowej) i umożliwieniu dokonywania operacji finansowych za jej pośrednictwem. Karta, identyfikująca wydawcę i upoważnionego posiadacza, uprawniała do wypłaty gotówki lub dokonywania zapłaty, w tym także do dokonywania wypłaty gotówki lub zapłaty z wykorzystaniem kredytu.
• udostępnienie karty bankowej mogło wiązać się także z otwarciem, prowadzeniem i obsługą przez G rachunku bankowego dotyczącego danej karty;
  
  

Zasadnicze warunki świadczenia powyższych usług:

• usługa świadczona w sposób ciągły;
• usługa wykonywana była w przyjętych w umowie z klientem okresach rozliczeniowych (najczęściej miesięcznych);
• częściowe wykonanie usługi następowało na koniec okresu rozliczeniowego;
• wynagrodzenie za przedmiotowe usługi było określane w formie prowizji bankowej, której wysokość była określana kwotowo lub procentowo;
• zapłata prowizji była wymagalna najczęściej w terminie płatności wynikającym z umowy z klientem Najczęściej dniem wymagalności prowizji był określony dzień (i) po ostatnim dniu danego okresu rozliczeniowego (prowizja z dołu wymagalna po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego), bądź (ii) w trakcie trwania danego okresu rozliczeniowego (prowizja z góry);
• zapłata była otrzymywana najczęściej w terminie wymagalności, w niektórych przypadkach zapłata była otrzymywana w terminie późniejszym (najczęściej z uwagi na brak środków po stronie klienta). W sporadycznych przypadkach, zapłata była dokonywana przed uzgodnionym terminem wymagalności (wcześniejsza zapłata przez klienta).
  
  

3. Usługi dotyczące kredytów i pożyczek (tj. prowizja za przyznanie kredytu).

• usługa pośrednictwa finansowego, w ramach której G zobowiązywał się oddać do dyspozycji kredytobiorcy/pożyczkobiorcy, na czas oznaczony w umowie, kwotę środków pieniężnych (najczęściej z przeznaczeniem na ustalony cel), a kredytobiorca/pożyczkobiorca zobowiązywał się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu/pożyczki wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji;
  
  

Zasadnicze warunki świadczenia powyższych usług:

• usługa świadczona zasadniczo w sposób ciągły,
• usługa była rozliczana w przyjętych w umowie z klientem okresach rozliczeniowych (np. miesięcznych);
• wynagrodzenie za przedmiotowe usługi było określane w formie odsetek oraz prowizji bankowej, której wysokość była określana kwotowo lub procentowo,
• należna G prowizja była wymagalna najczęściej przed bądź na początku okresu kredytowego/pożyczkowego (prowizja z góry), którego dotyczy;
• zapłata była otrzymywana najczęściej w terminie wymagalności, w niektórych przypadkach zapłata była otrzymywana w terminie późniejszym (najczęściej z uwagi brak środków finansowych na koncie klienta w terminie wymagalności).

4. Usługi dotyczące gwarancji i poręczeń.

• Gwarancja - usługa pośrednictwa finansowego, w ramach której, rolę gwaranta przyjmował G. Umowa gwarancji bankowej jest pisemnym zobowiązaniem banku do zapłaty kwoty maksymalnej wskazanej w gwarancji (sumy gwarancyjnej), w przypadku, gdy zleceniodawca gwarancji, na którego została wystawiona, nie wywiąże się ze swojego zobowiązania. Znajduje ona zastosowanie zarówno w obrotach krajowych, jak i zagranicznych. Gwarancja bankowa jest umową nienazwaną. Jest ona zobowiązaniem abstrakcyjnym, samodzielnym, niezależnym od innej umowy np. o kredyt. Generalnie, ma zabezpieczyć beneficjenta gwarancji nie tylko przed ryzykiem niewypłacalności, lecz również ryzykiem długoterminowego i trudnego dochodzenia roszczeń.
• Poręczenie - usługa pośrednictwa finansowego, w ramach której, G występując w roli poręczyciela podejmował zobowiązanie względem wierzyciela do wykonania zobowiązania, w przypadku gdyby dłużnik nie wykonał tego zobowiązania W ramach takiej usługi poręczyciel jest odpowiedzialny jako dłużnik solidarny. Udzielenie poręczenia cywilnoprawnego następuje w formie pisemnego oświadczenia banku, skierowanego do beneficjenta, które stanowi przyrzeczenie do zapłacenia określonej kwoty na rzecz beneficjenta. Do poręczeń udzielanych przez banki stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Zobowiązanie banku jest zawsze zobowiązaniem pieniężnym.

Zasadnicze warunki świadczenia powyższych usług.

• usługa świadczona w sposób ciągły bądź jednorazowy;
• gdy świadczona w sposób ciągły, usługa wykonywana była w przyjętych w umowie z klientem okresach rozliczeniowych (np. miesięcznych);
• częściowe wykonanie usługi następowało na koniec okresu rozliczeniowego;
• gdy usługa świadczona była w sposób jednorazowy, usługa była wykonana zasadniczo w momencie realizacji bądź wygaśnięcia gwarancji lub poręczenia;
• wynagrodzenie za przedmiotowe usługi było określane w formie prowizji bankowej, której wysokość jest określana kwotowo lub procentowo;
• zapłata prowizji była wymagalna najczęściej przed lub w momencie udzielenia gwarancji/poręczenia przez G (prowizja z góry);
• zapłata była otrzymywana najczęściej w terminie wymagalności.
• Klasyfikacja statystyczna usług bankowych świadczonych przez G
  
  

Na wstępie B zaznacza, że na podstawie § 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2009r., stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (zwanej dalej ?PKWiU z 1997r') Z tego tez względu, poniżej B przedstawia swoje stanowisko odnośnie do klasyfikacji statystycznej usług będących przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, według PKWiU z 1997r.

Zdaniem B, usługi będące przedmiotem zapytania, tj. usługi bankowe dotyczące prowadzenia i obsługi rachunków bankowych, usługi dotyczące kart kredytowych, gwarancji i poręczeń, świadczone przez G do Momentu połączenia, powinny być klasyfikowane według PKWiU z 1997r. w grupowaniu PKWiU 65.23.10-00.00 - ?Usługi pośrednictwa finansowego, gdzie indziej niesklasyfikowane'. Poparciem stanowiska Banku w tym zakresie jest niewątpliwie brzmienie uwag wyjaśniających do Działu 65 PKWiU, gdzie w pkt (d) wskazuje się na ?usługi w zakresie gromadzenia i redystrybucji zasobów finansowych wsposób inny niż przez udzielanie kredytów'.

Dodatkowo, w ocenie B, usługi związane z udzielaniem kredytów i pożyczek, świadczone przez G do Momentu połączenia powinny być klasyfikowane według PKWiU z 1997r jako ?Usługi banków komercyjnych' (PKWiU 65 12.10-00 10). Poparciem stanowiska B w tym zakresie jest niewątpliwie brzmienie uwag wyjaśniających do Działu 65 PKWiU, gdzie w pkt (b) wskazuje się na ?usługi banków innych niż bank centralny i innych instytucji finansowych wykonywane na własny rachunek w zakresie gromadzenia i redystrybucji zasobów pieniężnych'.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku świadczenia przez G do Momentu połączenia, usług bankowych, z tytułu których G otrzymywał wynagrodzenie w formie opłat i prowizji, podstawą opodatkowania podatkiem VAT powinna być kwota opłat i prowizji uiszczonych (zapłaconych) oraz opłat i prowizji nieuiszczonych, lecz których termin uiszczenia już minął (tj. zapadłych)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku świadczenia przez G do Momentu połączenia usług bankowych, z tytułu których G otrzymywał wynagrodzenie w formie opłat i prowizji, podstawą opodatkowania VAT w danym okresie rozliczeniowym powinna być kwota opłat i prowizji uiszczonych (zapłaconych) oraz opłat i prowizji nieuiszczonych, lecz których termin uiszczenia już minął (tj. zapadłych).

W przedmiocie postawionego pytania:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 Ustawy o VAT, zasadniczo podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Jak stanowi art. 29 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

W przypadku świadczenia usług bankowych, przedstawionych w stanie faktycznym wniosku, obrotem była kwota należna G z tytułu świadczenia wskazanych usług, tj. kwota opłaty lub prowizji, pomniejszona o kwotę należnego podatku (przy czym usługi te zasadniczo podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT). Powyższe dotyczy zarówno opłat i prowizji uiszczonych (zapłaconych) na rzecz G, jak również opłat i prowizji nieuiszczonych, lecz których termin uiszczenia już minął (tj. zapadłych).

W konsekwencji, zdaniem G, w przypadku świadczenia usług bankowych do Momentu połączenia, obrotem była kwota opłat i prowizji uiszczonych (zapłaconych) na rzecz G, jak również opłat i prowizji nie uiszczonych, lecz których termin uiszczenia już minął (tj. zapadłych). B pragnie wskazać, iż stanowisko zgodne z prezentowanym we wniosku, w odniesieniu do określenia podstawy opodatkowania, zostało przedstawione przez Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 4 czerwca 2009r. (sygn. IPPP2/443-297/08-4/SAP). We wskazanej interpretacji organ podatkowy podkreślił, iż w przypadku usług w zakresie (i) prowadzenia i obsługi rachunków bankowych, (ii) kart kredytowych, (iii) usług dotyczących kredytów i pożyczek (tj. prowizji za przyznanie kredytu) oraz (iv) gwarancji i poręczeń, podstawę opodatkowania (obrót dla celów VAT) stanowi kwota otrzymanego przez Bank wynagrodzenia, tj. prowizji lub opłaty bankowej.

Ponadto Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w wyniku złożenia przez B wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w analogicznej sprawie, jednakże (i) złożonego przed Momentem połączenia, oraz (ii) dotyczącego stanu faktycznego odnoszącego się wyłącznie do działalności B do Momentu połączenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 30 listopada 2009r. (sygn, 1BPP2/443-716/09/WN) potwierdził poprawność stanowiska w zakresie będącym przedmiotem niniejszego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej ustawą o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast w myśl ust. 2 tego artykułu, w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Wnioskodawca w złożonym przez siebie wniosku wskazał, iż Bank G świadczył usługi, o których mowa w art. 5 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 Prawa Bankowego. Czynności bankowe objęte są, co do zasady, zwolnieniem z opodatkowania VAT. Stąd, wykonując przedmiotowe czynności, w zdecydowanej większości przypadków, G świadczy usługi zwolnione z opodatkowania VAT.

W związku ze świadczeniem wskazanych powyżej usług, G otrzymywał określone wynagrodzenie, którego wartość jest kalkulowana w oparciu o określoną kategorię przychodową. W przypadku znacznej części czynności bankowych, kwota wynagrodzenia należnego G z tego tytułu była ustalana w formie opłaty lub prowizji określonej kwotowo bądź procentowo.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w przypadku usług wymienionych we wniosku, podstawą opodatkowania była kwota należna G z tytułu świadczenia tych usług. Jak wskazano wyżej obrotem jest kwota należna z tytułu tej sprzedaży tj. wynagrodzenie w formie opłat i prowizji, która zgodnie z cytowanym wyżej art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, przy czym bez znaczenia jest okoliczność czy należności te zostały fizycznie uiszczone czy też nie, istotne bowiem jest aby należności były wymagalne. Stąd też w przedmiotowej sprawie jest to kwota zarówno opłat i prowizji uiszczonych (zapłaconych), których wysokość będzie określana kwotowo lub procentowo jak również opłat i prowizji wprawdzie nieuiszczonych, lecz których termin uiszczenia minął.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, dotyczące określenia podstawy opodatkowania w przypadku świadczenia przez GE usług bankowych, należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż podana przez Wnioskodawcę klasyfikacja, została potraktowana jako element stanu faktycznego. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji usług świadczonych przez Wnioskodawcę, według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wyrobu lub usługi, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Referencje

IBPP2/443-716/09/WN, interpretacja indywidualna