Określenie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usługi budowlanej

19.12.2014

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 września 2014r. (data wpływu 22 września 2014r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla usługi budowlanej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2014r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla usługi budowlanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: ?Spółka") jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w pełnym zakresie swojej działalności. Spółka w ramach swojej działalności gospodarczej zamierza w najbliższej przyszłości świadczyć na terytorium Polski usługi budowlane na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni. Spółka jako wykonawca będzie zawierała z inwestorami (dalej: ?Zamawiający") umowy o roboty budowlane w oparciu o uregulowania ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), w tym również o Warunki Kontraktowe FIDIC (FIDIC to skrót nazwy Międzynarodowej Federacji Inżynierów Konsultantów). Zgodnie z zapisami umów, Spółka uprawniona będzie do obciążenia Zamawiających za prace budowlane wykonane w danym okresie sprawozdawczym. Wartość wynagrodzenia ustalana będzie w oparciu o obmiar/inwentaryzację wykonanych w danym okresie prac. Należne wynagrodzenie dokumentowane będzie wystawianą przez Spółkę fakturą. Dla wynagrodzenia za okresy sprawozdawcze nie będą określone w umowach o roboty budowlane odrębne zapłaty. Spółka zobowiązana będzie do przedstawiania Inżynierom Kontraktów (przedstawicielom Zamawiających) wstępnych i szacunkowych obmiarów prac budowlanych wykonywanych w ramach danego okresu sprawozdawczego. Na tym etapie strony będą uznawać prace budowlane za niezakończone, ponieważ będą one podlegały dalszym modyfikacjom i uzupełnieniom na wniosek/żądanie Inżyniera Kontraktu. Szacunki te będą przedmiotem analizy i weryfikacji prowadzonej wspólnie przez Spółkę i przedstawicieli Zamawiających i będą wykonywane już po dniu przypadającym na koniec okresu sprawozdawczego.

W efekcie tych czynności zostanie ustalony faktyczny obmiar wykonanych prac (ilościowy, wartościowy i jakościowy) oraz sporządzona zostanie niezbędna dokumentacja techniczna.

W ramach prowadzonych wspólnie z Inżynierem Kontraktu czynności (analiz i weryfikacji) Spółka może być zobowiązana w szczególności do:

wykonania robót budowlanych uzupełniających i poprawkowych;
opracowania oraz dostarczenia dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznej, recept i ustaleń technologicznych, geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej robót i sieci uzbrojenia terenu;
przeprowadzenia dodatkowych badań laboratoryjnych materiałów użytych do wykonania usługi;
przeprowadzenia na żądanie Zamawiającego i w obecności Inżyniera Kontraktu dodatkowych obmiarów weryfikacyjnych;
przygotowania placu budowy do przeprowadzenia oględzin i procesu weryfikacji przez Inżyniera Kontraktu;
przygotowania i dostarczenia dzienników laboratoryjnych, atestów materiałów, orzeczeń o jakości materiałów, recept roboczych;
przygotowania i dostarczenia świadectw potwierdzających, że stosowane urządzenia i sprzęt badawczy posiadają ważną legalizację oraz że zostały prawidłowo wykalibrowane i odpowiadają wymaganiom norm określających procedury badań;

Obowiązek wykonania powyższych czynności wynika z uregulowań prawnych oraz postanowień umownych. Stanowi on warunek absolutnie konieczny dla stwierdzenia, że konkretne prace budowlane zostały zrealizowane. Wykonywanie powyższych czynności w ramach prac budowlanych (a więc świadczenie przez Spółkę usługi budowlanej na rzecz Zamawiających) będzie trwało aż do momentu zakończenia wspólnych czynności zmierzających do zidentyfikowania ilości/jakości/wartości wykonanych prac budowlanych. Do momentu zakończenia wykonywania przez Spółkę tych czynności/prac budowlanych brak jest obiektywnych możliwości do ustalenia wartości należnego spółce wynagrodzenia za te prace. Zakończenie wykonywania czynności składających się na usługę budowlaną (ostatnia czynność wykonywana przez Spółkę w ramach danego okresu sprawozdawczego) będzie dokumentowane sporządzeniem i podpisaniem z Zamawiającymi protokołów zdawczo-odbiorczych (IPC - interim payment certificates). W protokołach tych zostanie określona wartość wynagrodzenia należnego Spółce za dany okres sprawozdawczy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, obowiązek podatkowy w podatku VAT dla usługi budowlanej powstanie zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednakże niż 30. dnia od dnia wykonania usługi budowlanej świadczonej w danym okresie sprawozdawczym?

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy, w zakresie wykonywanych przez Spółkę usług budowlanych, wymienionych w stanie faktycznym, powstanie zgodnie z regulacją art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT tj. z chwilą wystawienia faktury za całościowe/częściowe wykonanie prac, nie później niż 30. dnia od dnia, w którym wykonano usługę budowlaną.

Przy czym w opinii Spółki za dzień wykonania usługi budowlanej należy rozumieć dzień, na który będzie przypadała ostatnia czynność wchodząca w skład usługi budowlanej, świadczonej przez Spółkę na rzecz Zamawiających. Wykonanie ostatniej czynności w ramach realizacji prac budowlanych w danym okresie sprawozdawczym będzie dokumentowane sporządzeniem i podpisaniem z Zamawiającymi protokołów zdawczo-odbiorczych (IPC - interim payment certificates).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawiera przepis art. 19a ustawy o VAT.

Zgodnie z zasadą ogólną, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT - obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4 (tj. m.in. w przypadku świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych), gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Na podstawie art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych, fakturę wystawia się nie później niż 30. dnia od dnia wykonania.

Z kolei z przepisu zawartego w art. 106i ust. 7 ustawy o VAT wynika, iż faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usług;
otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Należy zatem wskazać, że obowiązek podatkowy dla usług budowlanych lub budowlano - montażowych powstaje co do zasady z chwilą wystawienia faktury. Natomiast gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, obowiązek podatkowy w zakresie wykonywanych usług budowlanych, powstanie co do zasady z chwilą wystawienia faktury za całościowe/częściowe wykonanie prac, nie później niż 30. dnia od dnia, w którym wykonano usługę budowlaną. Przy czym w opinii Spółki za dzień wykonania usługi budowlanej należy rozumieć dzień, na który przypada ostania czynność wchodząca w skład usługi budowlanej wykonana przez Spółkę na rzecz Zamawiającego.

Zdaniem Spółki przez faktyczne wykonanie należy rozumieć ogół czynności określonych w umowie zrealizowanych i przyjętych przez Zamawiającego.

Konsekwentnie zatem należy zauważyć, iż przedmiotem umów łączących Spółkę jest wykonanie usługi budowlanej (o właściwej jakości) zgodnie ze sztuką budowlaną wraz ze sporządzeniem dokumentacji technicznej w oparciu o przeprowadzone pomiary i ekspertyzy. Czynność sporządzenia stosownej dokumentacji technicznej ma przy tym charakter konstytuujący usługę budowlaną i nie sposób uznać, że ma ona wyłącznie charakter administracyjno-techniczne. Brak pozytywnych wyników tych ekspertyz powoduje, iż usługa uznawana jest za niewykonaną, jednocześnie zmuszając Spółkę do wykonania dodatkowych prac budowlanych - naprawczych bądź uzupełniających. Prace te wykonywane są bez dodatkowego wynagrodzenia i traktowane są jako niezbędne do uznania usługi za zrealizowaną w pierwotnym zakresie. Tylko w takim przypadku Zamawiający tą usługę będzie mógł uznać, że została ona zrealizowana, a Spółce za jej wykonanie należne będzie wynagrodzenie. Brak dokumentacji technicznej oraz odpowiednich ekspertyz sporządzanych we współpracy z Inżynierem Kontraktu pozbawi inwestycję walorów użytkowych i uniemożliwi korzystanie z jej efektów w przyszłości. Tym samym nie będzie można uznać, że usługa została zrealizowana. Spółka pragnie zdecydowanie podkreślić, iż obiektywnie można uznać usługę budowlaną za wykonaną tylko i wyłącznie w przypadku gdy wszystkie zobowiązania umowne zostały przez Spółkę dopełnione, a poszczególne czynności konstytuujące usługę budowlaną zostały należycie wykonane. Co więcej w opinii Spółki całkowicie niezasadnym byłoby uznanie, że część czynności do których wykonania zobowiązuje ją umowa o roboty budowlane składa się na usługę budowlaną podczas gdy inne (również określone umownie) nie tworzą takiej usługi. Przy czym należy zaznaczyć, że wynagrodzenie, które będzie Spółce należne za wykonanie usługi budowlanej przysługiwać jej będzie za wykonanie czynności i jednych i drugich. W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, że usługę budowlaną można i należy uznać za wykonaną wtedy gdy wszystkie czynności umowne (składające się na przedmiot umowy) zostaną wykonane - w przedstawionym stanie faktycznym moment ten będzie potwierdzony i udokumentowany sporządzeniem i podpisaniem stosownego protokołu zdawczo-odbiorczego. Spółka jednocześnie podkreśla, iż wiąże moment wykonania usługi budowlanej nie z samą akceptacją wykonanych prac lecz z momentem wykonania ostatniej czynności w ramach świadczenia usługi budowlanej. Podpisanie samego protokołu jest jedynie czynnością techniczną mającą na celu udokumentowanie i potwierdzenie momentu zakończenia wykonywania ostatniej czynności i w konsekwencji zrealizowania usługi budowlanej.

Podsumowując, w ocenie Spółki obowiązek podatkowy w podatku VAT w stosunku do świadczonych przez nią usług budowlanych powstanie zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) w związku z art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednakże niż 30 dnia od dnia wykonania/częściowego wykonania usługi, rozumianego jako dzień wykonania ostatniej czynności w ramach świadczenia usługi budowlanej w danym okresie sprawozdawczym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., zawiera przepis art. 19a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z zasadą ogólną, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Unormowanie zawarte w cyt. art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE serii L Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny, w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

Treść przepisu wspólnotowego - który w odniesieniu do powstania obowiązku podatkowego (co określa się w dyrektywach jako wymagalność podatku) - uwidacznia faktyczny charakter czynności skutkującej opodatkowaniem. Zarówno w prawie krajowym, jak i w przepisach dyrektyw, zasadniczy skutek podatkowy przypisuje się więc faktycznym, ekonomicznym aspektom czynności, jako istotnym z punktu widzenia skutków podatkowych, wskazując, że pojęcia takie, jak ?wydanie towaru?, czym ?wykonanie usługi? należy rozumieć jako czynności faktyczne, pamiętając o autonomii prawa podatkowego, zwłaszcza w stosunku do prawa cywilnego.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Generalna zasada wynikająca z brzmienia powołanego powyżej art. 19a ust. 1 ustawy, wskazuje, że obowiązek podatkowy powstawać będzie z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Zgodnie z tą regulacją podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady zostanie rozliczony za ten okres rozliczeniowy.

Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia.

Podkreślić wyraźnie trzeba, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą faktycznego jej dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy o VAT określają wprost ten moment. W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną lub usługi za wykonaną (np. przyjęcie jej wykonania dopiero z chwilą podpisania protokołów zdawczo-odbiorczych) pozostają bez znaczenia dla ww. celów, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Natomiast w myśl art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1, z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano ? montażowych.

Zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu ? z chwilą upływu terminu płatności.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

Na podstawie art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT fakturę wystawia się nie później niż 30. dnia od dnia wykonania usług ? w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a).

Na podstawie art. 106i ust. 7 ustawy o VAT, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usług;
otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Przedmiotem wniosku jest określenie obowiązku podatkowego dla świadczonej usługi budowlanej.

W związku z powyższym należy zauważyć, że usługi wykonania robót budowlanych charakteryzują się stałym i powtarzalnym zachowaniem osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta. Usługi budowlane są usługami rezultatu, których istotą jest zobowiązanie do wykonania oznaczonego w umowie dzieła, przy czym realizacja takiej umowy powinna być uwieńczona konkretnym i sprawdzonym skutkiem, który jako taki podlega wynagrodzeniu.

Prawidłowe określenie momentu wykonania usług budowlanych i budowlano-montażowych ma istotne znaczenie dla prawidłowego wystawienia faktury z tytułu świadczenia tych usług. O wykonaniu usług budowlanych lub budowlano-montażowych decyduje faktyczne wykonanie tych usług, tzn. rzeczywiste ich wykonanie, zgodne ze złożonym zamówieniem, nie zaś przyjęcie tych usług na podstawie przejściowego świadectwa płatności czy protokołu odbioru robót. Zatem nie ma żadnej podstawy do tego, aby utożsamiać datę wykonania usługi z dniem podpisania dokumentu świadczącego o przyjęciu robót budowlanych. Ustawodawca nie wiąże tych pojęć z żadnym z przepisów art. 19a ustawy. Tym bardziej, że terminem protokołu zdawczo ? odbiorczego określa się dokument, który ma w założeniu wyrażać potwierdzenie i akceptację już wykonanych prac.

Forma, sposób i rodzaj dokumentu potwierdzającego wykonanie robót budowlanych, co do zasady, powinny być określone w umowie łączącej strony. W branży budowlanej, przyjętą przez strony praktyką jest podpisywanie protokołów zdawczo-odbiorczych, potwierdzających wykonanie całości lub części prac przez wykonawcę. Z protokołu wynika zazwyczaj, kto i jakie prace wykonał, kiedy zostały wykonane oraz kiedy zostały przyjęte przez drugą stronę. Protokół zdawczo ? odbiorczy potwierdza więc fakt wykonania tych usług, jednak nie przesądza o terminie i zakresie ich wykonania.

Formułując przepisy ustawy o VAT, obowiązujące od 1 stycznia 2014 r. ustawodawca oderwał treść ustawy podatkowej w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlano ? montażowych od innych regulacji prawa. Ma to związek z pełniejszą implementacją Dyrektywy, przepisy Dyrektywy nie odnoszą bowiem wykonania usług budowlanych do protokołu odbioru robót.

Ustawa o VAT nie definiuje momentu wykonania usługi, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa, regulujący zasady wykonywania danego rodzaju dostaw i usług.

Zauważyć jednak należy, że zgodnie z art. 3531 Kodeksu cywilnego, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Zasada swobody umów nie ma charakteru nieograniczonego. Treść umowy nie może naruszać przepisów obowiązujących ustaw.

Należy podkreślić, że ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje moment powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych i budowlano-montażowych. Zgodnie z ustawą dla celów powstania obowiązku podatkowego wykonanie czynności następuje z chwilą faktycznego jej dokonania. W konsekwencji, postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu usługi za wykonaną pozostają bez znaczenia dla ww. celów, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

?Wykonanie usługi? następuje w momencie faktycznego zakończenia wszystkich czynności, do których wykonania zobowiązany był świadczący usługę budowlaną oraz zgłoszenie tego faktu inwestorowi, z wezwaniem go do odbioru wykonanych prac budowlanych.

Wnioskodawca przyjął, że usługi budowlane zrealizowane przez niego w oparciu o przedstawioną w zdarzeniu przyszłym umowę należy uznać za wykonane w dniu spełnienia wszystkich warunków umownych.

W opinii Spółki za dzień wykonania usługi budowlanej należy rozumieć dzień, na który będzie przypadała ostatnia czynność wchodząca w skład usługi budowlanej, świadczonej przez Spółkę na rzecz Zamawiających. Wykonanie ostatniej czynności w ramach realizacji prac budowlanych w danym okresie sprawozdawczym będzie dokumentowane sporządzeniem i podpisaniem z Zamawiającymi protokołów zdawczo-odbiorczych.

Przenosząc wcześniejsze rozważania na grunt niniejszej sprawy zaznaczyć należy, że o wykonaniu usług budowlanych będzie decydować faktyczne wykonanie tych usług, łącznie z czynnościami, które są elementem świadczonych usług, nie zaś sporządzenie określonych w umowie dokumentów, czy też podpisanie dokumentów, np. protokołów zdawczo-odbiorczych.

Zaznaczyć należy, że na ustalenie momentu wykonania usługi, a tym samym momentu powstania obowiązku podatkowego nie może wpłynąć przedłożenie określonych dokumentów potwierdzających formalne zakończenie prac budowlanych. Sporządzenie i podpisanie z Zamawiającymi protokołów zdawczo-odbiorczych, po wykonaniu ostatniej czynności w ramach realizacji prac budowlanych w danym okresie sprawozdawczym nie może decydować o uznaniu zleconych usług za wykonane. Czynności te nie stanowią bowiem elementu świadczonej usługi budowlanej na rzecz zamawiającego, są jedynie pewnego rodzaju zabezpieczeniem umownego wykonania robót.

Biorąc pod uwagę opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny tut. Organ stwierdza, że za moment wykonania ww. usługi należy przyjąć chwilę faktycznego zakończenia wszystkich czynności, do których wykonania zobowiązany był świadczący tę usługę, w konsekwencji od dnia 1 stycznia 2014 r. momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu realizacji przez Wnioskodawcę robót budowlanych, będzie, stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy o VAT, moment wystawienia przez Spółkę dla Zamawiającego faktury VAT na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, dokumentującej wykonanie prac przez Spółkę w przyjętym okresie sprawozdawczym. W przypadku natomiast, gdy rezultaty prac przyjmowane są częściowo, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a w związku z art. 19a ust. 2 ustawy o VAT, moment wystawienia faktury za częściowe wykonanie prac tj. dzień wykonania ostatniej czynności w ramach świadczenia usługi budowlanej w danym okresie sprawozdawczym. W przypadku, gdy faktura nie zostanie wystawiona, momentem powstania obowiązku podatkowego będzie upływ terminu wystawienia faktury, określony w art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT (upływ 30 dni od dnia wykonania robót budowlanych lub budowlano-montażowych, który nie jest tożsamy z dniem wystawienia protokołu).

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.