W zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia paliwa, materiałów eksploatacyjnych i (...)

31.12.2014

W zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia paliwa, materiałów eksploatacyjnych i usług remontowych, mycia pojazdów oraz przeglądów pojazdów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu 22 sierpnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z 12 grudnia 2014 r. (data wpływu 19 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia paliwa, materiałów eksploatacyjnych i usług remontowych, mycia pojazdów oraz przeglądów pojazdów ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia paliwa, materiałów eksploatacyjnych i usług remontowych, mycia pojazdów oraz przeglądów pojazdów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 12 grudnia 2014 r. (data wpływu 19 grudnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 8 grudnia 2014 r. znak: IBPP2/443-930/14/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą P. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7. Przedmiotem działalności jest sprzedaż urządzeń skierowanych na rynek usług medycznych oraz kosmetycznych. Powyższa sprzedaż opodatkowana jest stawką 23% oraz 8% podatku VAT. Wnioskodawca zatrudnia pracowników w charakterze przedstawicieli handlowych na podstawie umowy o pracę na pełnym etacie. Przedstawiciele handlowi są przez niego często delegowani do wyjazdów służbowych poza siedzibę firmy w celu przeprowadzenia rozmów handlowych, podpisania umów na sprzedaż urządzeń oraz na liczne targi, szkolenia i kongresy gdzie firma Wnioskodawcy prezentuje swoje produkty i podnosi swoje kwalifikacje. Od 1 kwietnia 2014 r. w związku ze zmianą przepisów o podatku od towarów i usług Wnioskodawca zgłosił na druku VAT 26 dwa pojazdy wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych, celem odliczenia 100% podatku VAT od nabyć paliw, części zamiennych, usług serwisowych itp. zgłoszone pojazdy wykorzystywane są na podstawie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu wyłącznie do celów firmowych.

Pismem z 12 grudnia 2014 r. wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego następująco:

Ad. 1

Wnioskodawca dokonuję lub zamierza dokonywać odliczenia podatku VAT od następujących wydatków:

zakup paliwa,
zakup materiałów eksploatacyjnych (oleje, płyny, części zamienne itp.),
usługi remontowe, mycia pojazdów, przeglądy techniczne.

Ad. 2

Pojazdy zgłoszone na druku VAT-26:

Renault Trafic o numerze rejestracyjnym ? - samochód osobowy,
Fiat Punto o numerze rejestracyjnym ? - samochód osobowy.

Ad. 3

Konstrukcja obydwu pojazdów nie wyklucza ich użycia do celów nie związanych z działalnością gospodarczą.

Renault Trafic spełnia warunki art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT,
Fiat Punto spełnia wymagania art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 4

Wnioskodawca nie posiada takiej dokumentacji ponieważ pojazdy spełniają warunki art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, w związku z powyższym dokumentacja taka nie jest wymagana.

Ad. 5

1.Renault Trafic

2.Fiat Punto

liczba siedzeń: 5
dopuszczalna ładowność: brak danych

Powyższe informacje wynikają z dowodów rejestracyjnych pojazdów (kopie poświadczone za zgodność z oryginałem w załączeniu).

Ad. 6

Pojazdy są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, w zapytaniu Wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi czy sporadyczne użycie w celach prywatnych np. 2 do 3 razy do roku spowoduje utratę prawa do odliczenia podatku VAT.

Ad. 7

Potwierdzeniem wykorzystania pojazdów wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej jest ewidencja przebiegu pojazdów, regulamin wewnętrzny wykorzystania ww. pojazdów w firmie, zasady wydawania kluczy i dowodów rejestracyjnych przed wykonaniem podróży służbowej przez pracownika.

Ad. 8

Został ustalony regulamin wykorzystania pojazdów do celów podroży służbowych, prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdów, kontrola miejsc parkingowych przez właściciela, wydawanie przez właściciela kluczy i dowodów rejestracyjnych przed wykonaniem podróży służbowej.

Ad. 9

Wnioskodawca nadzoruje wykorzystanie ww. pojazdów przez osobiste delegowanie służbowe pracowników do wyjazdu w określone miejsce, wydaję klucze i dowód rejestracyjny pracownikowi, kontroluję sporządzaną przez pracowników ewidencję przebiegu pojazdu oraz weryfikuję wpisane przebiegi z faktycznymi odległościami geograficznymi na podstawie dostępnych w internecie kalkulatorów odległości pomiędzy miastami.

Ad. 10

Pojazdy garażowane są na parkingu firmowym pod siedzibą firmy.

Ad. 11

Został wprowadzony obowiązek pozostawiania pojazdów na parkingu firmowym po godzinach pracy.

Ad. 12

Pojazdy nie posiadają dodatkowych urządzeń umożliwiających kontrolę wykonywania obowiązków służbowych typu GPS lub inne.

Ad. 13

Wnioskodawca nadzoruję wykorzystanie ww. pojazdów przez osobiste delegowanie służbowe pracowników do wyjazdu w określone miejsce, wydaje klucze i dowód rejestracyjny pracownikowi, kontroluję sporządzaną przez pracowników ewidencję przebiegu pojazdu oraz weryfikuje wpisane przebiegi z faktycznymi odległościami geograficznymi na podstawie dostępnych w internecie kalkulatorów odległości pomiędzy miastami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku z delegowaniem pracowników na wyjazdy służbowe poza siedzibę firmy Wnioskodawca nie utraci prawa do 100% odliczenia podatku VAT od nabyć paliw, materiałów eksploatacyjnych i usług do pojazdów służbowych w sytuacji kiedy pracownicy w związku z powyższymi wyjazdami mogą rozpoczynać delegację z miejsca zamieszkania (w związku z tym parkują samochód służbowy w miejscu zamieszkania)? Wnioskodawca nadmienia, że wyjazdy służbowe często rozpoczynają się we wczesnych godzinach porannych (jest to podyktowane odległością do klienta) i kończą się w godzinach nocnych (nie ma możliwości pozostawienia pojazdu na parkingu firmowym). Delegowanie pracowników z miejsca ich zamieszkania jest podyktowana względami ekonomicznymi ponieważ często zdarza się że pracownicy mają bliżej do celu podróży aniżeli mieli by przyjeżdżać po pojazd do siedziby firmy i rozpoczynać delegację z siedziby firmy.
Czy sporadyczne korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych 2 do 3 razy w roku spowoduje utratę prawa do 100% odliczenia podatku VAT od nabyć paliw, materiałów eksploatacyjnych i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Delegowanie pracownika z miejsca zamieszkania nie powoduje utraty prawa do odliczania podatku VAT od nabyć paliw, materiałów eksploatacyjnych i usług w 100% ponieważ pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych a miejsce jego garażowania jest każdorazowo ustalane w zależności od celu wyjazdu delegowanego pracownika.

W przypadku pytanie numer 2 Wnioskodawca uważa, że wykorzystywanie sporadyczne pojazdów służbowych, których koszty eksploatacji w czasie prywatnego użytkowania pokrywa z prywatnych pieniędzy nie spowoduje utraty prawa do 100% odliczenia podatku VAT od nabyć paliw, materiałów eksploatacyjnych i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Natomiast na podstawie art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem, zgodnie z nowymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku ?mieszanego?.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie ?mieszane? należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów ?mieszanych?.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

I tak, w myśl art. 86a ust. 3 ustawy o VAT przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Zgodnie z art. 86a ust. 5 ustawy o VAT, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.przeznaczonych wyłącznie do:

odprzedaży,
sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

-jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.w odniesieniu do których:

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Mocą art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r., poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, od dnia 1 kwietnia 2014 r. do ustawy o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 34 wprowadzono definicję pojazdów samochodowych ? rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.) ?pojazd samochodowy? to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ustawy Prawo o ruchu drogowym wskazuje, że ?samochód osobowy to pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Z kolei, stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Z powyższego wynika, że do 30 czerwca 2015 r. ? stosownie do ww. art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej ? nie można dokonywać odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu pojazdów służących zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, jeśli są to:
1. samochody osobowe,
2. inne niż samochody osobowe pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
  Prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu wskazanych w art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej samochodów osobowych oraz innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych przysługiwać będzie zatem dopiero od dnia 1 lipca 2015 r.
  
  W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że zatrudnia pracowników w charakterze przedstawicieli handlowych. Przedstawiciele handlowi są przez niego często delegowani do wyjazdów służbowych poza siedzibę firmy w celu przeprowadzenia rozmów handlowych, podpisania umów na sprzedaż urządzeń oraz na liczne targi, szkolenia i kongresy gdzie firma Wnioskodawcy prezentuje swoje produkty i podnosi swoje kwalifikacje. Od 1 kwietnia 2014 r. w związku ze zmianą przepisów o podatku od towarów i usług Wnioskodawca zgłosił na druku VAT 26 dwa pojazdy wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych, celem odliczenia 100% podatku VAT od nabyć paliw, części zamiennych, usług serwisowych itp. zgłoszone pojazdy wykorzystywane są na podstawie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu wyłącznie do celów firmowych.
  
  Pojazdy zgłoszone na druku VAT-26 to:
  - Renault Trafic o numerze rejestracyjnym ? - samochód osobowy,
  - Fiat Punto o numerze rejestracyjnym ? - samochód osobowy.
  Konstrukcja obydwu pojazdów nie wyklucza ich użycia do celów nie związanych z działalnością gospodarczą.
  
  Renault Trafic - maksymalna liczba siedzeń: 9, dopuszczalna ładowność: brak danych.
  
  Fiat Punto - liczba siedzeń: 5, dopuszczalna ładowność: brak danych
  
  Powyższe informacje wynikają z dowodów rejestracyjnych pojazdów.
  
  Pojazdy są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Potwierdzeniem wykorzystania pojazdów wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej jest ewidencja przebiegu pojazdów, regulamin wewnętrzny wykorzystania ww. pojazdów w firmie, zasady wydawania kluczy i dowodów rejestracyjnych przed wykonaniem podróży służbowej przez pracownika. Został ustalony regulamin wykorzystania pojazdów do celów podroży służbowych, prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdów, kontrola miejsc parkingowych przez właściciela, wydawanie przez właściciela kluczy i dowodów rejestracyjnych przed wykonaniem podróży służbowej. Wnioskodawca nadzoruje wykorzystanie ww. pojazdów przez osobiste delegowanie służbowe pracowników do wyjazdu w określone miejsce, wydaję klucze i dowód rejestracyjny pracownikowi, kontroluje sporządzaną przez pracowników ewidencję przebiegu pojazdu oraz weryfikuję wpisane przebiegi z faktycznymi odległościami geograficznymi na podstawie dostępnych w internecie kalkulatorów odległości pomiędzy miastami. Pojazdy garażowane są na parkingu firmowym. Został wprowadzony obowiązek pozostawiania pojazdów na parkingu firmowym po godzinach pracy. Pojazdy nie posiadają dodatkowych urządzeń umożliwiających kontrolę wykonywania obowiązków służbowych typu GPS lub inne.
  
  Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w związku z delegowaniem pracowników na wyjazdy służbowe poza siedzibę firmy Wnioskodawca nie utraci prawa do 100% odliczenia podatku VAT od nabyć paliw, materiałów eksploatacyjnych i usług do pojazdów służbowych w sytuacji kiedy pracownicy w związku z powyższymi wyjazdami mogą rozpoczynać delegację z miejsca zamieszkania (w związku z tym parkują samochód służbowy w miejscu zamieszkania) oraz czy sporadyczne korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych 2 do 3 razy w roku spowoduje utratę prawa do 100% odliczenia podatku VAT od nabyć paliw, materiałów eksploatacyjnych i usług.
  
  Kluczową rolę w rozwiązaniu ww. problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją (napraw, paliwa itp.) w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.
  
  Dla celów pełnego odliczania VAT ? fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.
  
  W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.
  
  Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że może odliczyć 100% kwoty podatku wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodów osobowych. Wnioskodawca wskazał bowiem, że samochody osobowe będą wykorzystywane przez niego do użytku ?mieszanego? tj. w przypadku podróży służbowych pracownicy będą parkować samochody w miejscu zamieszkania, jak i również Wnioskodawca planuje użycie tych samochodów do celów prywatnych 2 do 3 razy w roku.
  
  Powyższe oznacza jednoznacznie użycie opisanych samochodów do prywatnego użytku pracowników (tj. dojazdu pracownika z miejsca pracy do domu i odwrotnie samochodem służbowym) oraz Wnioskodawcy.
  
  Opisane przez Wnioskodawcę procedury, nie wykluczają użycia samochodów osobowych przez pracowników oraz Wnioskodawcę do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ możliwy jest dojazd przedstawiciela handlowego z miejsca zamieszkania do miejsca pracy i odwrotnie samochodem służbowym. Zatem ustalone przez Wnioskodawcę zasady używania tych pojazdów będą przewidywały ich użycie do celów mieszanych. Obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu jest jedynie potwierdzeniem sposobu użytkowania pojazdów samochodowych do celów związanych wyłącznie z działalnością gospodarczą i ma na celu udokumentować oraz zagwarantować taki sposób użytkowania.
  
  Z uwagi na powyższe spostrzeżenia nie można się zgodzić z twierdzeniem Wnioskodawcy co do tego, że samochody opisane we wniosku będą wykorzystywane wyłącznie w celach służbowych. Jak wynika z przedstawionych okoliczności możliwe jest użycie tych samochodów przez przedstawicieli handlowych do celów prywatnych - będzie to np. dojazd z miejsca zamieszkania przedstawiciela do miejsca pracy i z miejsca pracy do miejsca zamieszkania. Bez znaczenia jest, że Wnioskodawca będzie prowadził dla tych samochodów ewidencję przebiegu pojazdu oraz poinformuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego na odpowiednim formularzu o wykorzystywaniu tych samochodów do celów działalności gospodarczej, ponieważ już z samej procedury sposobu użytkowania tych pojazdów będzie wynikać użytek mieszany. Ponadto sam Wnioskodawca zakłada użycie samochodów kilka razy do roku do celów prywatnych.
  
  W konsekwencji nie można przyjąć, że opisane we wniosku samochody osobowe są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej.
  
  Odnosząc się do kwestii odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa zauważyć należy, że co do zasady w przypadku użytku ?mieszanego? podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa na potrzeby odbycia podróży służbowej, jednakże to prawo doznaje ograniczenia wynikającego z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, które mówi że do dnia 30 czerwca 2015 r. nie można dokonywać odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu pojazdów, wskazanych w tym przepisie, służących zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza.
  
  Zatem dopiero od 1 lipca 2015 r. będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych wymienionych w ww. art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, wykorzystywanych do użytku ?mieszanego?.
  
  W konsekwencji powyższego w okolicznościach przedmiotowej sprawy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do opisanych we wniosku samochodów osobowych dopiero od 1 lipca 2015 r.
  
  W związku z powyższym należy stwierdzić, że w okresie od 1 kwietnia 2014 r. do 30 czerwca 2015 r. Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku nabycia paliwa przeznaczonego do napędu samochodów osobowych wykorzystywanych do celów ?mieszanych? tj. do działalności gospodarczej i do celów prywatnych (opisanych w pytaniu nr 1 i 2).
  
  Natomiast odnosząc się do prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków takich jak zakup materiałów eksploatacyjnych, usług remontowych, mycia pojazdów i przeglądów technicznych dotyczących samochodów osobowych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do użytku ?mieszanego? należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało ograniczone do 50% prawo odliczenia kwoty podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 1 ustawy w zw. z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT.
  
  Wyżej wymienione wydatki, które Wnioskodawca przedstawił w złożonym wniosku, nie należą do kategorii kosztów ogólnych związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, od których przysługuje prawo do odliczenia na zasadach ogólnych ? tj. z zastosowaniem przepisów art. 86 ustawy. Wydatki te Wnioskodawca ponosi w związku z użytkowaniem posiadanych samochodów należących do kategorii wymienionej w art. 86a ust. 1 ustawy. W związku z użytkowaniem tego rodzaju samochodów zasadom szczególnym podlegają także wydatki ich dotyczące, o czym stanowią przepisy art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy. Przepis art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy zawiera w swej treści otwarty katalog kosztów dotyczących użytkowania takich samochodów; przedstawione w tym przepisie wydatki nie wyczerpują wszystkich kosztów, które powstają w związku z użytkowaniem posiadanych samochodów. Wymienione wyżej wydatki, są bezpośrednio związane z użytkowanymi przez Wnioskodawcę samochodami. Tak więc odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na ww. koszty nie można dokonywać z pominięciem regulacji zawartych w treści art. 86a ustawy.
  
  Powołane przepisy art. 86a ust. 1 w związku z art. 86a ust. 2 ustawy, mają na celu ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego samochodów użytkowanych w sposób ?mieszany? ? tj. do celów służbowych i prywatnych. Jak wyżej wskazano katalog wydatków związanych z użytkowaniem takich samochodów wymienia w przepisie art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy jedynie przykładowe wydatki, które podlegają rozliczeniu z zastosowaniem przepisu art. 86a ust. 1 ustawy. Jednakże w związku z wykorzystywaniem w prowadzonej działalności gospodarczej samochodów, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy ponoszony jest szereg innych wydatków, bez których użytkowanie takich pojazdów byłoby niemożliwe, a wydatki te bezsprzecznie służą samochodom wykorzystywanym także prywatnie. Tym samym, przedstawione we wniosku wydatki takie jak: zakup materiałów eksploatacyjnych, usług remontowych, mycia pojazdów i przeglądów technicznych jako wynikające z użytkowania samochodów, do których stosuje się ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego, objęte są dyspozycją przepisów art. 86a ust. 1 ustawy w zw. z art. 86a ust. 2 ustawy.
  
  Reasumując powyższe stwierdzić należy, że opracowane przez Wnioskodawcę zasady korzystania z samochodów osobowych dopuszczające użytek prywatny pracowników oraz Wnioskodawcy powoduje, że Wnioskodawcy nie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem tych pojazdów.
  
  W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.
  
  Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  Zmiana któregokolwiek elementu przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja indywidualna traci swoją ważność.
  
  Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.
  
  Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.