Czy Wnioskodawca miał i ma obowiązek dokonywania korekty deklaracji VAT-7, zgodnie z art. 89b ust. (...)

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca miał i ma obowiązek dokonywania korekty deklaracji VAT-7, zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT w okresie od 18 czerwca 2013 r. aż do momentu zakończenia postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 16 grudnia 2014 r. (data wpływu 23 grudnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 9 grudnia 2014 r. znak: IBPP2/443-941/14/RSz w zakresie prawa reprezentacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka S. Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej (zwana dalej: ?Spółką? lub ?Wnioskodawcą?) prowadziła działalność gospodarczą branży grzewczej, sanitarnej i instalacyjnej.

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w R. z dnia 18 czerwca 2013 r. w stosunku do Spółki została ogłoszona upadłość z możliwością zawarcia układu sygn. akt ?. Dnia 12 lutego 2014 r. Sąd Rejonowy Sąd Gospodarczy w R. w sprawie ? postanowił zmienić postanowienie Sądu Rejonowego w R. Wydział V Gospodarczy Sekcja ds. Upadłościowych i Naprawczych z dnia 18 czerwca 2013 r. sygn. akt ? w ten sposób że: ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku wnioskodawcy i wyznaczył Syndyka Masy Upadłości w osobie A..

Prowadząc działalność Spółka dokonywała zakupów towarów i usług. Z tytułu dokonywanych zakupów powstały zobowiązania, które nie zostały przez Spółkę uregulowane z powodu problemów z płynnością finansową. Z związku z powyższym w stosunku do wielu faktur wystąpił obowiązek skorygowania podatku naliczonego.

Zarówno w okresie powstania zobowiązań jak i obecnie Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca w trakcie trwania postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu, tj. w okresie od 18 czerwca 2013 r. do 12 lutego 2014 r. dokonywał korekt podatku naliczonego w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT od zobowiązań powstałych przed dniem 18 czerwca 2013r., dla których 150 dzień od dnia terminu płatności upłynął po dacie 18 czerwca 2013 r.

Wnioskodawca dokonał również korekt podatku naliczonego w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT dla faktur wystawionych po dacie 18 czerwca 2013 r., dokumentujących zakupy towarów i usług, dla których minął 150 dzień od terminu zapłaty a zobowiązanie pozostawało nie uregulowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca miał i ma obowiązek dokonywania korekty deklaracji VAT-7, zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT w okresie od 18 czerwca 2013 r. aż do momentu zakończenia postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Od dnia 18 czerwca 2013 r. Spółka nie była zobowiązana, a nawet uprawniona do składania korekt deklaracji VAT w zakresie VAT naliczonego zgodnie z art. 89b ust. 1 u.p.t.u. Proces zaspokajania zobowiązań objęty jest szczególnymi procedurami. Celem wprowadzenia tych specyficznych rozwiązań jest wspólne i równe zaspokojenie wierzycieli, przy czym postępowanie upadłościowe od momentu ogłoszenia upadłości jest jedynym trybem przewidzianym dla dochodzenia roszczeń od upadłego.

W związku z powyższym po ogłoszeniu upadłości upadły nie ma możliwości uregulowania faktury dotyczącej wierzytelności powstałej przed ogłoszeniem upadłości. Dokonanie takiej zapłaty doprowadziłoby do sytuacji, w której zaspokojenie wierzycieli nastąpiłoby poza postępowaniem upadłościowym, co jest niedopuszczalne.

Brak zapłaty faktury powoduje z kolei - zgodnie z brzmieniem przepisów u.p.t.u. - konieczność dokonania korekty podatku, w efekcie której korygowana kwota podatku podwójnie obciąża masę upadłości.

Po raz pierwszy gdy wierzyciele upadłej Spółki zgłosili swoje wierzytelności w pełnej wysokości, łącznie z podatkiem VAT, który zawarty w cenie towaru/usługi jest integralną częścią tej należności (podatek VAT jest bowiem podatkiem cenotwórczym) a wierzytelności zostały ujęte na liście wierzytelności. Wierzyciele zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b u.p.t.u. nie mogą dokonać korekty podatku należnego, gdyż dłużnik jest w stanie upadłości.

Po raz drugi natomiast kwota podatku, który powinien podlegać korekcie (tego samego, który został zgłoszony na listę wierzytelności) obciąża masę upadłości w drodze bieżącej należności wobec urzędu skarbowego.

Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z art. 89b ust. 1 u.p.t.u. wnioskodawca jest zobowiązany dokonać korekty w bieżącej deklaracji podatkowej, tj. za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności. Dokonanie takiej korekty wiąże się z odpowiednim zwiększeniem zobowiązania podatkowego za dany okres rozliczeniowy (o kwotę podatku naliczonego podlegającego korekcie).

Zgodnie z art. 230 ust. 2 w zw. z art. 342 ust. 1 pkt 1 oraz art. 343 ustawy z 28 lutego 2003r. prawo upadłościowe i naprawcze, przypadające za czas po ogłoszeniu upadłości podatki i inne daniny publiczne stanowią koszty postępowania upadłościowego, które są zaspokajane przez syndyka w pierwszej kategorii zaspokojenia w miarę wpływu do masy upadłości stosownych sum.

W ocenie Wnioskodawcy, dokonanie przez syndyka korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia terminu płatności powodowałoby naruszenie jednej z podstawowych zasad VAT, a mianowicie zasady neutralności tego podatku. Organ skarbowy uzyskiwałby bowiem podatek należny od wierzyciela, który został pozbawiony prawa skorzystania z ulgi za złe długi w związku z upadłością dłużnika.

Jednocześnie, wskutek dokonanej korekty przez Wnioskodawcę oraz bieżącego uregulowania wynikającego z niej zobowiązania podatkowego organ skarbowy uzyskiwałby po raz drugi ten sam podatek (który już wcześnie zapłacił wierzyciel). W efekcie jedna i ta sama transakcja, w związku z którą powstał obowiązek podatkowy w podatku VAT, powodowałaby podwójne obciążenie stron tym samym podatkiem.

Kolizję przepisów ustawy o podatku VAT oraz ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze potwierdza zmiana art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług zawarta w art. 11 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, która poprzez dodanie pkt 3 uzależnia prawo do korekty podatku należnego z tytułu ulgi na złe długi od spełnienia dodatkowej przesłanki, a mianowicie: ?na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1: b) dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Stosownie do treści art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. (uchylony)
3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
   
2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
4. (uchylony)
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.
6. (uchylony)
   
   

W myśl art. 89a ust. 3 ustawy, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 89a ust. 5 ustawy, wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Stosownie do art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Zgodnie z przepisem art. 89b ust. 1 ustawy w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności (art. 89b ust. 1a ustawy).

W myśl art. 89b ust. 2 ustawy, w przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 89b ust. 4 ustawy, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Jak stanowi art. 103 ust. 1 ustawy ? podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a?4 oraz art. 33 i art. 33b.

W celu wykonania tego obowiązku ? stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy ? podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2?10 i art. 133.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą branży grzewczej, sanitarnej i instalacyjnej. Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w R. z dnia 18 czerwca 2013 r. w stosunku do Spółki została ogłoszona upadłość z możliwością zawarcia układu sygn. akt ?. Dnia 12 lutego 2014 r. Sąd Rejonowy Sąd Gospodarczy w R. w sprawie ? postanowił zmienić postanowienie Sądu Rejonowego w R. Wydział V Gospodarczy Sekcja ds. Upadłościowych i Naprawczych z dnia 18 czerwca 2013 r. sygn. akt ? w ten sposób że: ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku wnioskodawcy i wyznaczył Syndyka Masy Upadłości w osobie A.. Prowadząc działalność Spółka dokonywała zakupów towarów i usług. Z tytułu dokonywanych zakupów powstały zobowiązania, które nie zostały przez Spółkę uregulowane z powodu problemów z płynnością finansową. Z związku z powyższym w stosunku do wielu faktur wystąpił obowiązek skorygowania podatku naliczonego. Zarówno w okresie powstania zobowiązań jak i obecnie Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca w trakcie trwania postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu, tj. w okresie od 18 czerwca 2013 r. do 12 lutego 2014 r. dokonywał korekt podatku naliczonego w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT od zobowiązań powstałych przed dniem 18 czerwca 2013r., dla których 150 dzień od dnia terminu płatności upłynął po dacie 18 czerwca 2013 r.

Wnioskodawca dokonał również korekt podatku naliczonego w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT dla faktur wystawionych po dacie 18 czerwca 2013 r., dokumentujących zakupy towarów i usług, dla których minął 150 dzień od terminu zapłaty a zobowiązanie pozostawało nie uregulowane.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Wnioskodawca miał i ma obowiązek dokonywania korekty deklaracji VAT-7, zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT w okresie od 18 czerwca 2013 r. aż do momentu zakończenia postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku.

Należy w tym miejscu zauważyć, że w przywołanych już wcześniej przepisach art. 89a ust. 2 pkt 1 i pkt 3 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., określając warunki których spełnienie warunkuje uprawnienie do dokonania korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, jednoznacznie wskazano, że dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji (pkt 1) oraz na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji (pkt 3 lit. b).

Oznacza to, że do podatnika-wierzyciela, który wystawił fakturę dokumentującą dostawę towarów lub świadczenie usług i zapłacił podatek na ogólnych zasadach, jednakże ta dostawa towarów lub świadczenie usług były dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, będącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji lub w sytuacji gdy na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której ma być dokonana korekta, jego dłużnik znalazł się w stanie upadłości lub w trakcie likwidacji, nie znajdują zastosowania przepisy tzw. "ulgi na złe długi".

Odnośnie natomiast dłużnika, w art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, postanowiono, że w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Z literalnego brzmienia powołanych wyżej przepisów art. 89a ust. 2 pkt 2 a także pkt 3 lit. b ustawy wynika, że podatnik nie może skorzystać z uprawnienia skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona w sytuacji gdy dostawa towarów lub świadczenie usług były dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, będącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji a także w sytuacji gdy dłużnik na dzień poprzedzający dzień złożenia przez wierzyciela deklaracji, w której dokonuje on korekty, jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Natomiast, ten sam dłużnik (pomimo, że jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji) powinien skorygować odliczony podatek naliczony z niezapłaconych faktur VAT (art. 89b ustawy).

Należy jednak wskazać, że spójność systemu prawa gwarantuje określony stopień jego niesprzeczności i zupełności. Zatem jedną z reguł wykładni jest zakaz wykładni przepisów prawa w sposób prowadzący do ich sprzeczności z innymi przepisami, a także do naruszenia zasad neutralności i proporcjonalności.

Skoro wierzyciel nie ma możliwości skorygowania podstawy opodatkowania (podatku należnego) z uwagi na postępowanie upadłościowe lub likwidacyjne swojego dłużnika to w takich okolicznościach nie zachodzi ryzyko utraty wpływów podatkowych.

Mając na uwadze literalną treść ww. przepisów oraz obecną linię orzeczniczą (wyroki NSA z 1 lipca 2014 r., sygn. akt I FSK 609/14, z 1 lipca 2014 r. I FSK 641/14, z 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 750/14) należy wskazać na brak korelacji pomiędzy brakiem możliwości korekty podatku należnego przez wierzyciela z uwagi na nieuregulowanie należności z faktury, gdy dłużnik znajduje się w trakcie postępowania upadłościowego a obowiązkiem korekty odliczonego podatku naliczonego przez dłużnika będącego w upadłości.

W celu dochowania zasady neutralności i proporcjonalności, dokonując wykładni art. 89b ust. 1 ustawy, nie można całkowicie pominąć okoliczności wyłączenia uprawnień wierzyciela, o których mowa w art. 89a ust. 2 pkt 2 i pkt 3 lit. b ustawy.

Tym samym, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, a także przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku nieuregulowania powstałej przed datą ogłoszenia upadłości należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, a ww. termin 150 dni przypada po dniu ogłoszenia upadłości, a także w sytuacji gdy dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona w sytuacji gdy dostawa towarów lub świadczenie usług były dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, będącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, to syndyk masy upadłości, działający w imieniu własnym, lecz na rzecz upadłego dłużnika, nie jest obowiązany w trybie art. 89b ust. 1 ustawy do korekty podatku naliczonego w deklaracji podatkowej (składanej po dniu ogłoszenia upadłości) za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia płatności wierzytelności.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy a także stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14c ust. 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto należy nadmienić, że przedmiotem interpretacji w rozpatrywanej sprawie nie były przepisy ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze.

Zauważa się, że stosownie do art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polska umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej - przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz nieopodatkowanych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nakładające na podatników obowiązki związane z rozliczaniem podatku w trybie art. 89a i art. 89b nie odsyłają do przepisów innych ustaw (niepodatkowych). Dlatego też przepisy Prawa upadłościowego i naprawczego nie mogą uchylić obowiązków jakie nałożone zostały na podatników przepisami ustawy o podatku VAT.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.