Zwolnienie od podatku usług pośrednictwa w założeniu rachunku zarządzanego przez brokera zagranicznego

28.12.2012

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2012r. (data wpływu 18 września 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2012r. (data wpływu 10 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pośrednictwa w założeniu rachunku zarządzanego przez brokera zagranicznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku usług pośrednictwa w założeniu rachunku zarządzanego przez brokera zagranicznego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 grudnia 2012r. (data wpływu 10 grudnia 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 26 listopada 2012r. znak: IBPP2/443-968/12/KO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

F Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej w skrócie spółka, podatnik lub Wnioskodawca) zwracająca się o interpretację jest osobą prawną. Spółka prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest pośrednictwo finansowe i ubezpieczeniowe. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. W dniu 16 maja 2012r. Spółka zawarła z S Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej w skrócie S) umowę współpracy. W oparciu o jej zapisy Spółka zamierza wykonywać wspólnie z S, czynności pośrednictwa finansowego pomiędzy klientami (osoby fizyczne, prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej) i brokerem, którym jest zagraniczna firma inwestycyjna prowadząca rachunki pieniężne. Pośrednictwo finansowe będzie polegało na pozyskiwaniu klientów, pomocy przy zakładaniu przez klientów rachunków u brokera, obsłudze klientów w zakresie opracowania dokumentacji niezbędnej do zawarcia umowy i pomocy w podjęciu niezbędnych czynności do otwarcia i prawidłowego funkcjonowania rachunku zarządzanego. Powyższe czynności Podatnik będzie wykonywał za pośrednictwem swoich organów, pracowników i współpracowników, z których utworzy grupę sprzedażową, którą będzie nadzorował. W istocie więc Podatnik wspólnie z S Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie wykonywał czynności prowadzące do zawarcia umowy pomiędzy klientem i brokerem, oraz udzieli wsparcia przy wykonywaniu technicznych czynności związanych z uruchomieniem rachunku oraz jego funkcjonowaniem. Podatnik nie będzie zarządzał w imieniu klienta środkami zgromadzonymi na jego koncie (rachunku), ani nie będzie świadczył na jego rzecz żadnych czynności związanych z doradztwem inwestycyjnym czy finansowym, a w szczególności co do lokowania środków na koncie (rachunku) w określone produkty finansowe na rynku F ani nie będzie oferował klientom żadnych instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy o instrumentach finansowych. Klient samodzielnie po zawarciu umowy i otwarciu rachunku będzie lokował środki w określone instrumenty finansowe udostępniane przez brokera. Podatnik ani S nie są brokerem.

S z którą zawarta jest przedmiotowa umowa współpracy, na podstawie której wykonywane jest pośrednictwo, jest związana z brokerem stosunkiem obligacyjnym i posiada możliwość otwierania i prowadzenia rachunków zarządzanych u brokera. W ramach umowy S zapewnia dla Podatnika możliwość pośredniczenia pomiędzy klientem i brokerem w otwieraniu i obsłudze technicznej rachunków. Bez udziału S Podatnik nie miałby możliwości pośrednictwa i otwierania rachunków dla klienta.

Wynagrodzenie jakie Podatnik będzie otrzymywał w ramach umowy będzie stanowiła prowizja stanowiąca procent od kwoty, którą klient zainwestował na rachunku brokera zagranicznego. Wszelkie rozliczenia za wykonywane czynności pośrednictwa z brokerem i klientem prowadzić będzie S. Prowizja na rzecz Podatnika wypłacana jest przez S na podstawie wystawionego wobec niej rachunku (faktury) jako część prowizji uzyskanej za wykonane czynności od klienta. Druga część prowizji należna jest S.

Pismem z dnia 3 grudnia 2012r. Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny następująco:

Zgodnie z postanowieniami umowy zawartej pomiędzy F Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej w skrócie F lub Wnioskodawca) a S Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej w skrócie S) obie Spółki podjęły wzajemną współpracę w wykonywaniu pośrednictwa finansowego na rzecz brokera działającego na rynku F, które ma polegać pozyskiwaniu i obsłudze klientów korzystających z oferty oraz zakładaniu rachunków zarządzanych przez brokera. W ramach tak określonej współpracy Wnioskodawca zobowiązany jest i wykonuje wspólnie z S następujące czynności:

przekazywanie informacji klientom o możliwości utworzenia oraz zasadach funkcjonowania rachunku zarządzanego,
rejestrowaniu i tworzeniu dla klienta rachunku zarządzanego, przy jego udziale i akceptacji,
opracowanie dokumentacji oraz wykonania wszystkich niezbędnych czynności do otwarcia i prawidłowego funkcjonowania rachunku zarządzanego.

W zakres pośrednictwa nie wchodzi doradztwo inwestycyjne ani pomoc w zarządzaniu środkami zgromadzonymi na rachunku zarządzanym.

Dodatkowo Wnioskodawca realizuje w ramach współpracy następujące obowiązki szczegółowe:

utworzenia i zarządzania Grupą sprzedaży,
zapewnienia sprawnego funkcjonowania Grupy sprzedażowej,
monitorowania i wspierania pracy Grupy sprzedażowej,
pozyskiwania samodzielnie lub za pomocą Grupy sprzedażowej klientów,
kompletowanie, weryfikowanie i przekazywanie do S dokumentów związanych ze sprzedażą produktu lub uruchomieniem usługi,
pomocy w doprowadzeniu do uruchomienia usługi u klienta,
właściwej i kompetentnej obsługi pozyskiwanych klientów,
uzyskania zgody S przed publikacją materiałów promocyjnych dotyczących Oferty,
przekazywania ostatniego dnia miesiąca listy nazwisk osób z którymi przeprowadził rozmowy handlowe,
ponoszenia wszelkich kosztów i wydatków związanych z wykonaniem niniejszej umowy,
utrzymywania w tajemnicy i nie ujawniania jakichkolwiek informacji stronie trzeciej, dotyczących jakichkolwiek kwestii związanych ze współpracą bez wcześniejszej pisemnej zgody S,
opracowywania niezbędnej dokumentacji i wykonywania wszystkich niezbędnych czynności do prawidłowego funkcjonowania Rachunku zarządzanego,
ł) wsparcia klientów przy technicznej stronie prowadzenia Rachunku zarządzanego w trakcie jego funkcjonowania.

S realizuje zaś następujące zobowiązania szczegółowe:

zapewnia możliwości otwierania i prowadzenia Rachunków zarządzanych,
zapewnienia szkoleń merytorycznych i metodycznych z obsługi klienta dla kadry kierowniczej,
dostarczenia materiałów informacyjnych na temat Oferty,
przekazywania drogą elektroniczną informacji o zmianach lub aktualizacjach dotyczących Partnera lub Oferty.

Klient samodzielnie lokuje środki na utworzonym koncie. Wnioskodawca jedynie przy współpracy z S otwiera konto i dokonuje jego rejestracji. S zapewnia możliwość otwarcia konta. Podmiot, u którego rachunek jest otwierany wykorzystuje ulokowane środki do dokonywania operacji na rynku F w celu uzyskania zysku. Wnioskodawca ani S nie prowadzą kont.

Celem pośrednictwa wykonywanego przez Wnioskodawcę - w ramach obowiązków wynikających z zawartej umowy współpracy - jest uczynnienie wszystkiego, co jest niezbędne aby dwie strony zawarły umowę. W zakresie treści umowy Wnioskodawca nie ma interesu. Wynagrodzenie prowizyjne otrzymywane przez Wnioskodawcę jest naliczane, jako procent od kwoty jaką klient zainwestuje na koncie, przy czym to klient decyduje jaką kwotę zainwestuje.

Wnioskodawca nie przyjmuje roli, żadnej ze stron umowy zawieranej pomiędzy klientem a podmiotem prowadzącym rachunek zarządzany.

Wnioskodawca wykonuje czynności objęte usługą pośrednictwa w ramach tych kompetencji i obowiązków jakie zakreślono w umowie współpracy z S, a szczegółowo sprecyzowano w pkt 1 powyżej. Pośrednictwo wykonywane jest wspólnie z S.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Podatnik prawidłowo korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z VAT świadcząc wspólnie S Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością usługi pośrednictwa finansowego polegające na pośrednictwie w zakładaniu rachunku inwestycyjnego zarządzanego wyłącznie przez brokerów zagranicznych z tytułu których uzyskuje wynagrodzenie prowizyjne naliczane i wypłacane przez S Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym świadczone wspólnie z S sp. z o.o. usługi pośrednictwa finansowego w zakresie zakładania rachunków u brokerów zagranicznych, korzystają ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 40 i 41 ustawy o VAT.

Zgodnie z przytoczonymi przepisami zwolnieniem objęte są najogólniej mówić usługi finansowe polegające m.in. depozytach środków pieniężnych, prowadzeniu rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcjach płatniczych, przekazach i transferach pieniężnych, a także czynności, które stanowią pośrednictwo w świadczeniu tego typu usług. Pośrednictwo nie jest pojęciem definiowanym prawnie na gruncie ustawy o VAT. Stwierdzić jednak należy, że obejmuje ono zespół czynności, których podjęcie przez podmiot nie będący stroną umowy (podmiot trzeci), prowadzi do zawarcia umowy - skorzystania z usługi - pomiędzy klientem i usługodawcą. W zakresie pośrednictwa wchodzi: zainteresowanie klienta usługą, złożenie mu oferty zawarcia umowy zmierzającej do zawarcia umowy, sporządzenie wniosku o otwarcie rachunku, pomoc w przygotowaniu dokumentów niezbędnych do zawarcia umowy, wykonanie niezbędnych czynności technicznych, które prowadzą do otwarcia rachunku u brokera. Nie ma przy tym znaczenia czy pośrednictwo wykonywane jest przez jeden podmiot czy też kilka podmiotów, działających wspólnie. Istotne jest aby pośrednik nie był jednocześnie stroną danej umowy i nie wykonywał czynności objętych usługą.

W tej sytuacji należy uznać, za prawidłowe stanowisko co do zwolnienia przedmiotowego opisanych powyżej usług. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji jaką uzyskała S Spółka z ograniczona odpowiedzialnością, z którą wspólnie wykonywane będzie pośrednictwo przez Podatnika (sygn. IPPP3/443-1386/11-4/JK Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano natomiast opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Stosownie do art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy o VAT).

W świetle art. 43 ust. 15 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu,
usług doradztwa,
usług w zakresie leasingu.

Z kolei stosownie do zapisu art. 43 ust. 16 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

tytuł prawny do towarów,
tytuł własności nieruchomości,
prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części,
prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, iż przewidziane w nich zwolnienie ma charakter przedmiotowy, i sprowadza się do objęcia zwolnieniem od podatku takich usług, które za przedmiot swojego świadczenia mają depozyty środków pieniężnych, prowadzenie rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcje płatnicze, przekazy i transfery pieniężne, długi, czeki i weksle oraz instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi a także niniejsze zwolnienie zostało rozciągnięte na usługi pośrednictwa w tym zakresie. Jednocześnie należy pamiętać o szeregu wyłączeń z możliwości zastosowania zwolnienia od podatku, które zostały ujęte w art. 43 ust. 14-16 ustawy, a także bezpośrednio w omawianej regulacji gdzie ustawodawca wprost wyłączył czynności związane z przechowywaniem i zarządzaniem instrumentami finansowymi.

Zauważyć przy tym należy, że ustawa o podatku od towarów i usług, ani akty wykonawcze wydane na jej podstawie nie precyzują pojęcia pośrednictwa. W tym celu odwołać należy się do słownikowego pojęcia pośrednictwa. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, wersja internetowa), przez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej, mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; występowanie w roli łącznika lub rozjemcy. Równorzędnie, przez pośrednictwo rozumie się załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, pośredniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie stwierdzić należy, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo.

Z kolei z doktrynalnego punktu widzenia cechą charakterystyczną pośrednictwa odróżniającą ten stosunek od innych umów jest fakt, iż bezpośrednią przyczyną zawarcia bezpośrednio lub pośrednio umowy są działania pośrednika. Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema osobami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią.

W celu rozstrzygnięcia co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem ?pośrednictwa? warto odnieść się do wyroku w sprawie sygn. C-453/05, gdzie TSUE stwierdził, że ?pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową.?

Natomiast w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że znaczenie słowa ?negocjacje?, w kontekście art. 13B(d)(5), ?odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem.?

Z powyższego wynika, że nie stanowi pośrednictwa w przedmiotowym zakresie gdy zaistnieją następujące przesłanki:

podmiot ?pośredniczący? przyjmuje rolę którejkolwiek ze stron umowy,
działalność ?pośrednika? polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy dotyczącej produktu finansowego,
działalność ?pośrednika? polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów.

Ponadto, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z niżej wymienionych czynności:

wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy,
uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę,
prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji,
nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.

Powyższe oczywiście nie oznacza, iż pośrednik nie może wykonywać dodatkowych czynności jednakże aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest aby wywoływały lub miały na celu wywołania skutku dla wszystkich stron transakcji innymi słowy konieczne jest aby skutek tych czynności odnalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż zgodnie z postanowieniami umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a S obie Spółki podjęły wzajemną współpracę w wykonywaniu pośrednictwa finansowego na rzecz brokera działającego na rynku F, które ma polegać pozyskiwaniu i obsłudze klientów korzystających z oferty oraz zakładaniu rachunków zarządzanych przez brokera. W ramach tak określonej współpracy Wnioskodawca zobowiązany jest i wykonuje wspólnie z S następujące czynności:

przekazywanie informacji klientom o możliwości utworzenia oraz zasadach funkcjonowania rachunku zarządzanego,
rejestrowaniu i tworzeniu dla klienta rachunku zarządzanego, przy jego udziale i akceptacji,
opracowanie dokumentacji oraz wykonania wszystkich niezbędnych czynności do otwarcia i prawidłowego funkcjonowania rachunku zarządzanego.

Celem pośrednictwa wykonywanego przez Wnioskodawcę jest uczynnienie wszystkiego, co jest niezbędne aby dwie strony zawarły umowę. W zakresie treści umowy Wnioskodawca nie ma interesu. Wynagrodzenie prowizyjne otrzymywane przez Wnioskodawcę jest naliczane, jako procent od kwoty jaką klient zainwestuje na koncie, przy czym to klient decyduje jaką kwotę zainwestuje.

Wnioskodawca nie przyjmuje roli, żadnej ze stron umowy zawieranej pomiędzy klientem a podmiotem prowadzącym rachunek zarządzany.

Wnioskodawca wykonuje czynności objęte usługą pośrednictwa w ramach tych kompetencji i obowiązków jakie zakreślono w umowie współpracy z S.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT względem świadczonych przez niego usług polegających na pośrednictwie w założeniu rachunku inwestycyjnego zarządzanego przez brokerów zagranicznych.

Dokonując analizy zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego w kontekście niniejszych przepisów stwierdzić należy, iż świadczenie przez Wnioskodawcę przedmiotowych usług polegających na pośrednictwie w założeniu rachunku inwestycyjnego zarządzanego przez brokerów zagranicznych korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie zadanego pytania w oparciu o przedstawiony opis stanu faktycznego. Zatem wskazanie przez Wnioskodawcę, że świadczone usługi stanowią usługę pośrednictwa zostało przyjęte jako element opisu stanu faktycznego. Ponadto podkreślić należy, iż interpretacja nie rozstrzyga o miejscu świadczenia usług pośrednictwa w założeniu rachunku inwestycyjnego zarządzanego przez brokerów zagranicznych bowiem Wnioskodawca w tym zakresie nie sformułował pytania, jak również nie przedstawił stanu faktycznego oraz własnego stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.