Brak możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu różnicy (...)

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu różnicy podatku w związku z realizacją projektu pt. ? ...?.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Parafia (dalej: Wnioskodawca) złożyła wniosek o przyznanie pomocy złożony w zakresie małych projektów w ramach Działania 413 Wdrażanie Lokalnych Strategii Rozwoju objętego PROW 2007-2013 dotyczący operacji pt. ? ...?. Wniosek został rozpatrzony pozytywnie w dniu 17 czerwca 2014 r. Wnioskodawca podpisał z samorządem województwa umowę o przyznanie pomocy na operację z zakresu małych projektów w ramach Działania 413 Wdrażanie Lokalnych Strategii Rozwoju. Projekt polegający na renowacji malowidła wraz z figurką realizowany jest w Kościele Parafialnym. Celem tej renowacji jest zachowanie i ochrona dziedzictwa kulturowego.

Wnioskodawca ubiega się o uznanie podatku od towarów i usług jako kosztu kwalifikowanego. Realizując projekt Wnioskodawca ponosi koszty zawierające podatek od towarów i usług. Nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Nie jest zarejestrowany w rejestrze płatników VAT. Nie składa deklaracji VAT-7, nie prowadzi działalności gospodarczej. Faktura za wykonane usługi zostanie wystawiona na Wnioskodawcę. Zostanie ona przedstawiona do refundacji wraz z uznaniem podatku od towarów i usług jako koszt kwalifikowany.

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT oraz realizowany projekt nie będzie służył czynnościom opodatkowanym. Projekt nie generuje dochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od realizowanego projektu?

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do zwrotu różnicy podatku w sytuacji, kiedy projekt nie będzie służył czynnościom opodatkowanym, a Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia podatku od towarów i usług, poprzez dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na realizację projektu renowacji malowidła i figurki. W zakresie przedmiotowego projektu Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a także nie był i nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (zwolnienie przedmiotowe).

W wyniku realizacji projektu Wnioskodawca nie osiągnie żadnych przychodów. Działalność Wnioskodawcy związana z realizacją ww. projektu nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie ustawy o VAT. Wnioskodawca nie stanie się czynnym podatnikiem podatku VAT. Efekty realizowanego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Nie został spełniony podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W zakresie przedmiotowego projektu nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdz. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o VAT, ewentualnie zwrot na podstawie tych przepisów przysługuje zarejestrowanemu podatnikowi podatku VAT i obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych wymienia się pochodzenie środków finansowanych ze środków określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, zatem nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdz. 9 ww. rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 4 cyt. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Przepis art. 96 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako ?podatnika VAT czynnego? lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako ?podatnika VAT zwolnionego?.

Należy zatem uznać, że stwierdzenie Wnioskodawcy, że nie jest płatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7, należy rozumieć w ten sposób, ze nie jest on zarejestrowany jako ?podatnik VAT czynny?.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje ? co do zasady ? wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje czynny podatnik, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te statuują możliwość otrzymania przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Wynika to z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

W rozdziale 4, obowiązującego od 1 stycznia 2014 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzeniu.

Należy w tym miejscu zauważyć, że w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2014 r. ww. kwestię regulowały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 247, ze zm.).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie pomocy złożony w zakresie małych projektów w ramach Działania 413 Wdrażanie Lokalnych Strategii Rozwoju objętego PROW 2007-2013, dotyczący operacji pt. ? ...?. Wniosek został rozpatrzony pozytywnie w dniu 17 czerwca 2014 r. Wnioskodawca podpisał z samorządem województwa umowę o przyznanie pomocy na operację z zakresu małych projektów w ramach działania 413 Wdrażanie Lokalnych Strategii Rozwoju. Projekt polegający na renowacji malowidła wraz z figurką realizowany jest w Kościele Parafialnym. Celem tej renowacji jest zachowanie i ochrona dziedzictwa kulturowego. Realizując projekt Wnioskodawca ponosi koszty zawierające podatek od towarów i usług. Nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Nie jest zarejestrowany w rejestrze płatników VAT. Nie składa deklaracji VAT-7, nie prowadzi działalności gospodarczej. Faktura za wykonane usługi zostanie wystawiona na Wnioskodawcę.

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT oraz realizowany projekt nie będzie służył czynnościom opodatkowanym. Projekt nie generuje dochodu.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Zrealizowanie tego prawa możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako ?podatnicy VAT czynni?, poprzez złożenie deklaracji VAT-7.

Analiza przedstawionego opisu stanu faktycznego wskazuje, że nie wyczerpuje on znamion unormowania regulującego prawo do odliczenia podatku naliczonego przedstawionego w ww. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Przesłanką pozwalającą na taki wniosek, jest fakt, że zakupy dokonywane w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych a Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie składa deklaracji VAT-7. W konsekwencji, stosownie do powołanych wyżej unormowań Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur, związanego z realizacją projektu pt.: ? ...?.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie będzie miał możliwości odliczenia podatku od towarów i usług, poprzez dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na realizację projektu renowacji malowidła i figurki, jest prawidłowe.

W konsekwencji powyższego, Wnioskodawca nie miał prawa do uzyskania zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu na podstawie wskazanego wyżej rozporządzenia z 4 kwietnia 2011 r. ani rozporządzenia z 16 grudnia 2013 r., gdyż środki wskazane we wniosku, nie są środkami, o których mowa w zawartych tam regulacjach.

Zatem, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w zakresie przedmiotowego projektu Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku od towarów i usług.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, a w szczególności zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Jednocześnie wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.