Czy przy ustalaniu, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, współczynnika proporcjonalnego odliczenia podatku (...)

20.12.2012

Czy przy ustalaniu, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, współczynnika proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego zasadnym jest ujmowanie w mianowniku tego współczynnika obrotu związanego z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stosunku do których nie przysługuje wspólnocie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2012r. (data wpływu 24 września 2012r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 listopada 2012r. (data pływu 26 listopada 2012r.), z dnia 28 listopada 2012r. (data wpływu 30 listopada 2012r.) oraz z dnia 18 grudnia 2012r. (data wpływu 19 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy przy ustalaniu, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, współczynnika proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego zasadnym jest ujmowanie w mianowniku tego współczynnika obrotu związanego z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stosunku do których nie przysługuje wspólnocie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2012r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 21 listopada 2012r. (data pływu 26 listopada 2012r.), z dnia 28 listopada 2012r. (data wpływu 30 listopada 2012r.) oraz z dnia 18 grudnia 2012r. (data wpływu 19 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy przy ustalaniu, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, współczynnika proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego zasadnym jest ujmowanie w mianowniku tego współczynnika obrotu związanego z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stosunku do których nie przysługuje wspólnocie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W nieruchomości użytkowej (budynek biurowy) wszystkie lokale zostały nabyte i są aktualnie w posiadaniu osób fizycznych i prawnych. Dla potrzeb zarządu częścią wspólną nieruchomości oraz bieżącej obsługi lokali indywidualnych, znajdujących się w niej, w zakresie zaopatrzenia w niezbędne media (energia elektryczna, centralne ogrzewanie, gaz, ciepła i zimna woda, wywóz nieczystości, usługi portiersko-ochronne) została zawiązana wspólnota, w skład której weszli wszyscy właściciele lokali indywidualnych.

Zarząd wspólnoty został powołany spośród jej członków (zarząd właścicielski). Do zadań wspólnoty należy zarządzanie całą infrastrukturą nieruchomości, dbałość o jej należyte funkcjonowanie, stan techniczny itp. Lokale indywidualne, znajdujące się w nieruchomości, w swoim obrębie pozostają w gestii ich właścicieli. Dla potrzeb podatku od towarów i usług wspólnota jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Realizując swoje zadania, wspólnota obciąża swoich członków kosztami utrzymania nieruchomości proporcjonalnie do ich procentowego udziału w nieruchomości i pobiera od nich miesięczne zaliczki.

Zaliczki te mają charakter skonkretyzowany, związany z:

kosztami utrzymania części wspólnej (elewacja, dach, klatka schodowa, korytarze, toalety, infrastruktura techniczna)
kosztami tworzenia funduszy specjalnych (remontowo-awaryjnego, na niedopłatę właścicielską).

Powyższe zaliczki płacone przez członków wspólnoty na jej rzecz są zgodnie z ustawą o własności lokali dokumentowane rachunkami wystawianymi przez zarząd wspólnoty w trybie ?na żądanie właściciela? we wspólnocie. W przypadku gdy na koniec roku suma zaliczek nie wystarcza na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością lub je przewyższa, członkowie wspólnoty są zobowiązani do pokrycia różnicy proporcjonalnie do ich udziałów, bądź otrzymują zwrot nadpłaconych zaliczek.

Wspólnota nie dolicza swoim członkom do zaliczek żadnej marży z tytułu sprawowania zarządu nieruchomością.

Do zadań wspólnoty należy także:

wynajem części wspólnych nieruchomości (korytarze, elewacja, dach) podmiotom zewnętrznym jak i poszczególnym właścicielom lokali
pośrednictwo w zakresie dostawy mediów zużywanych przez właścicieli w ich lokalach indywidualnych (energia elektryczna, centralne ogrzewanie, wywóz nieczystości, usługi portiersko - ochronne).

Tego typu usługi są dokumentowane fakturami VAT.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług wpłaty przez członków wspólnoty zaliczek dotyczących czynności:

utrzymania części wspólnej nieruchomości (elewacja, dach, klatka schodowa, korytarze, toalety, infrastruktura techniczna)
tworzenia funduszy specjalnych (remontowo-awaryjnego, na niedopłatę właścicielską)

nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisów art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług i jako takie nie podlegają jej przepisom (niepodlegające opodatkowaniu).

Czynności:

wynajmu części wspólnych nieruchomości (korytarze, elewacja, dach) podmiotom zewnętrznym jak i poszczególnym właścicielom lokali
pośrednictwa w zakresie dostawy mediów zużywanych przez właścicieli w ich lokalach indywidualnych (energia elektryczna, centralne ogrzewanie, wywóz nieczystości, usługi portiersko - ochronne)

stanowią obrót w rozumieniu przepisów art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają jej przepisom (czynności opodatkowane).

Jako czynny podatnik podatku od towarów i usług wspólnota jest obciążana przez dostawców mediów i usług fakturami VAT. Podatek naliczony w tych fakturach jest przez wspólnotę rozliczany proporcjonalnie zgodnie z przepisami art. 90 ustawy. Przy ustalaniu proporcji odliczenia podatku naliczonego ustalany jest stosunek w roku podatkowym czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w stosunku do których przysługuje wspólnocie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, do sumy czynności opodatkowanych w stosunku do których przysługuje wspólnocie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego i niepodlegających opodatkowaniu, w związku z którymi wspólnocie nie przysługuje takie prawo.

W piśmie uzupełniającym z dnia 18 grudnia 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż w rejestrze zakupów prowadzonym przez Wspólnotę Nieruchomości Użytkowych ?Przy Rondzie? nie da się wyodrębnić zakupów związanych tylko ze sprzedażą niepodlegającą i tylko ze sprzedażą opodatkowaną. Wynika to z charakteru dostaw energii elektrycznej, ciepła, gazu, wody, wywozu nieczystości itp. do nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy ustalaniu, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, współczynnika proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego zasadnym jest ujmowanie w mianowniku tego współczynnika obrotu związanego z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stosunku do których nie przysługuje wspólnocie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Do chwili obecnej współczynnik proporcji odliczenia podatku naliczonego ustalany jest przez wspólnotę jako stosunek w roku podatkowym czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w stosunku do których przysługuje wspólnocie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, do sumy czynności opodatkowanych w stosunku do których przysługuje wspólnocie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego i niepodlegających opodatkowaniu, w związku z którymi wspólnocie nie przysługuje takie prawo.

Wnioskodawca śledząc orzecznictwo dotyczące zagadnień podatkowych odnoszących się do problematyki wspólnoty natknął się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2011r. (sygn. akt 1FPS 9/10) w której to uchwale NSA orzekł, że: "w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy. NSA, orzekając z uwzględnieniem orzecznictwa ETS, a w szczególności wyroku w sprawie C-437/06, stwierdził za tym orzecznictwem, że brak podstaw, aby do określania proporcji, dającej podstawę do odliczenia podatku naliczonego od wydatków służących działalności gospodarczej podatnika (opodatkowanej) oraz działalności nie mającej charakteru gospodarczego (niepodlegającej opodatkowaniu), stosować unormowanie art. 17 ust. 5 VI dyrektywy w związku z jej art. 19a tym samym, normy art. 90 ust. 1-3 ustawy o podatku od towarów i usług."

Orzecznictwo NSA (wyroki z 30 czerwca 2009r.

I FSK 903/08 i I FSK 904/08 oraz wyrok z 8 stycznia 2010r. I FSK 1605/08) potwierdza to stanowisko, z wyroków jednoznacznie wynika, że: "zawarte w przepisach art. 90 ust. 1-3 ustawy o podatku od towarów i usług sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia? należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku" należy zatem rozumieć jako "czynności zwolnione od podatku" oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe, wspólnota zdaniem Wnioskodawcy ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego, ponieważ wykonuje jedynie czynności opodatkowane i niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie ma zatem obowiązku ustalania współczynnika odliczenia proporcjonalnego podatku naliczonego. Nie wykonuje ona czynności zwolnionych z VAT jak również opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w specjalny sposób.

W piśmie uzupełniającym z dnia 21 listopada 2012r. Wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko i wskazał, iż prawidłowym jest nie ujmowanie przy ustalaniu współczynnika proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, obrotu związanego z czynnościami niepodlagajacymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stosunku do których nie przysługuje wspólnocie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny.

Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie mniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika ? używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy), a także obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011r. w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;
nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.

Natomiast w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy ? Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) art. 90 ust. 10 stanowi, iż w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% ? podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ustawy.

Podsumowując z ww. przepisów wynikają 2 zasady tj. zasada, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje tylko w części, w której podatek ten służy sprzedaży opodatkowanej i zasada ustalenia podatku naliczonego do odliczenia w sytuacji gdy podatnik realizuje sprzedaż opodatkowaną i zwolnioną.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca dla potrzeb zarządu częścią wspólną nieruchomości oraz bieżącej obsługi lokali indywidualnych, znajdujących się w niej, w zakresie zaopatrzenia w niezbędne media (energia elektryczna, centralne ogrzewanie, gaz, ciepła i zimna woda, wywóz nieczystości, usługi portiersko-ochronne) została zawiązana wspólnota, w skład której weszli wszyscy właściciele lokali indywidualnych. Dla potrzeb podatku od towarów i usług wspólnota jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług wpłaty przez członków wspólnoty zaliczek dotyczących:

I. czynności:

utrzymania części wspólnej nieruchomości (elewacja, dach, klatka schodowa, korytarze, toalety, infrastruktura techniczna)
tworzenia funduszy specjalnych (remontowo-awaryjnego, na niedopłatę właścicielską)

-nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisów art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług i jako takie nie podlegają jej przepisom (niepodlegające opodatkowaniu).

II. czynności:

wynajmu części wspólnych nieruchomości (korytarze, elewacja, dach) podmiotom zewnętrznym jak i poszczególnym właścicielom lokali
pośrednictwa w zakresie dostawy mediów zużywanych przez właścicieli w ich lokalach indywidualnych (energia elektryczna, centralne ogrzewanie, wywóz nieczystości, usługi portiersko - ochronne)

-stanowią obrót w rozumieniu przepisów art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają jej przepisom (czynności opodatkowane).

W rejestrze zakupów prowadzonym przez Wnioskdoawcę nie da się wyodrębnić zakupów związanych tylko ze sprzedażą niepodlegającą i tylko ze sprzedażą opodatkowaną. Wynika to z charakteru dostaw energii elektrycznej, ciepła, gazu, wody, wywozu nieczystości itp. do nieruchomości.

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ustawy.

Przepis art. 90 ust. 3 tej ustawy należy interpretować w ten sposób, że zawarte w przepisach art. 90 ust. 1 ? 3 sformułowanie ?czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia? należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku VAT, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym ustawy. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie ?czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku? należy zatem rozumieć jako ?czynności zwolnione od podatku? oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia (art. 114 ustawy o VAT).

Oznacza to, iż czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie wpływają na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy.

Zatem należy uznać, że w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatnikowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), Wnioskodawca nie będzie stosował odliczenia częściowego według proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegajacych w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prawidłowym jest nie ujmowanie przy ustalaniu współczynnika proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, obrotu związanego z czynnościami niepodlagajacymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stosunku do których nie przysługuje wspólnocie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości opodatkowania przez Wnioskodawcą wykonywanych przez niego czynności.

Powyższe zagadnienie nie było przedmiotem zapytania a ponadto Wnioskodawca nie sformułował w tym zakresie swojego stanowiska. Zawarte w opisie sprawy stwierdzenie w tych kwestiach przyjęto jako element przedstawionego stanu faktycznego, bez dokonywania oceny jego prawidłowości.

Należy również zwrócić uwagę na przepis art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w myśl którego nieodpłatne świadczenie usług w pewnych okolicznościach jako zrównane z odpłatnym świadczeniem usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.