zastosowania 7% stawki podatku za wykonanie usługi montażu pokryć podłogowych, wykładzin dywanowych, (...)

24.2.2011

zastosowania 7% stawki podatku za wykonanie usługi montażu pokryć podłogowych, wykładzin dywanowych, wykładzin elastycznych, paneli oraz drewna

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2010r. (data wpływu 29 listopada 2010r.), uzupełnionym w dniu 12 stycznia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 7% stawki podatku za wykonanie usługi montażu pokryć podłogowych, wykładzin dywanowych, wykładzin elastycznych, paneli oraz drewna ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 12 stycznia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 7% stawki podatku za wykonanie usługi montażu pokryć podłogowych, wykładzin dywanowych, wykładzin elastycznych, paneli oraz drewna.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W sierpniu 2010r. Wnioskodawca zawarł umowę ze sklepem K. na mocy której będzie wykonywał od września 2010r. na rzecz klientów sklepu K. (spełniających warunki ujęte w definicji społecznego programu mieszkaniowego) montaż pokryć podłogowych, wykładzin dywanowych, wykładzin elastycznych, paneli oraz drewna ? zakupionych przez klientów w sklepach K. w R..

Po wykonaniu usługi montażu w lokalu klienta sklepu K.. Wnioskodawca wystawia dla sklepu K. fakturę z podatkiem VAT za wykonaną usługę.

Wykonywane usługi objęte są następującymi symbolami Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 1997r. Nr 42, poz. 264 ze zm.):

45.43.2 Roboty związane z wykładaniem podłóg i ścian, w tym tapetą, pozostałe,
45.43.21.00.00 Roboty związane z wykładaniem podłóg miękkimi (elastycznymi) wykładzinami,
45.43.22.00.00 Roboty związane z układaniem i wykładaniem podłóg, pozostałe.

Obejmują zarazem budynki ujęte w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) a objęte symbolami PKOB:

1110 Budynki mieszkalne jednorodzinne
1121 Budynki o dwóch mieszkaniach
1122 Budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz sklepu K. faktura obejmuje wyłącznie kwotę należną za wykonanie usługi montażu pokryć podłogowych, wykładzin dywanowych, wykładzin elastycznych, paneli, drewna.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opodatkowując wykonaną usługę podatkiem od towarów i usług należy zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT i § 37 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT stosować stawkę 7% każdorazowo niezależnie od faktu czy K. jest producentem montowanych pokryć podłogowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, do dnia 31 grudnia 2010r. bez względu na to czy sklep K.. jest producentem czy sprzedawcą wykładzin podłogowych za wykonane usługi montażu pokryć w budynkach i lokalach spełniających definicję społecznego programu mieszkaniowego należy wystawiać faktury z zastosowaniem 7% stawki podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010r., gdyż we wniosku z dnia 27 listopada 2010r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, a ponadto stanowisko Wnioskodawcy odnosi się do okresu do dnia 31 grudnia 2010r.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Analiza treści wyżej przytoczonych przepisów art. 7 i art. 8 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że konkretne świadczenia wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej mogą być albo dostawą towarów, albo świadczeniem usług. Wyznacznikiem tego, czy dana czynność jest dostawą towarów czy świadczeniem usług jest jej istota prawna oraz sposób odniesienia do towaru w kontekście regulacji zawartych w klasyfikacji statystycznej.

Co do zasady, stawka podatku od towarów i usług ? na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT ? wynosiła do 31 grudnia 2010r. 22%.

Jednakże zarówno w samej ustawie, jak też w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. Podkreślić przy tym należy, iż jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie o VAT oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosiła - do dnia 31 grudnia 2010r. ? 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 41 ust. 12b do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m#178;,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m#178;.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Ponadto, zgodnie z § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), w okresie do dnia 31 grudnia 2010r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

-w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż 7% stawka podatku od towarów i usług, znajduje zastosowanie w odniesieniu do budowy a także robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego lub ich części, natomiast nie dotyczy materiałów budowlanych.

Zatem zastosowanie prawidłowej stawki podatku wymaga ustalenia czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy też świadczy usługi.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego ? zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy ? rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl przepisu § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Zgodnie z tą klasyfikacją robotami budowlanymi są prace zgrupowane w PKWiU dział 45 ?Roboty budowlane?, który obejmuje:

prace polegające na wznoszeniu nowych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli począwszy od przygotowania terenu przez zróżnicowany zakres robót ziemnych, fundamentowych (stan zerowy), wykonywanie elementów nośnych, przegród budowlanych, układanie i pokrywanie dachów (stan surowy) do robót montażowych, instalacyjnych i wykończeniowych,
prace związane z przebudową, rozbudową, nadbudową, modernizacją, odbudową i remontem już istniejących budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, prace związane z inżynierią lądową i wodną, instalowanie budynków i budowli z prefabrykatów, instalowanie konstrukcji stalowych.

Należy w tym miejscu też wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r., budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Zgodnie z cyt. rozporządzeniem dział PKOB 11 obejmuje:

budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,
budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,
budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zasadą jest, że w sprawach klasyfikacji wyrobów i usług usługodawca sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje towary lub usługi wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Wynika to z faktu, że właśnie ten podmiot posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia towaru/usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. Zatem to do obowiązków dokonującego dostawy określonego towaru lub świadczącego usługę należy przyporządkowanie i zastosowanie właściwego symbolu PKWiU.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług usług. W sierpniu 2010r. Wnioskodawca zawarł umowę ze sklepem K. na mocy, której będzie wykonywał od września 2010r. na rzecz klientów sklepu K. (spełniających warunki ujęte w definicji społecznego programu mieszkaniowego) montaż pokryć podłogowych, wykładzin dywanowych, wykładzin elastycznych, paneli oraz drewna ? zakupionych przez klientów w sklepach K.

Po wykonaniu usługi montażu w lokalu klienta sklepu K. Wnioskodawca wystawia dla sklepu K. fakturę z podatkiem VAT za wykonaną usługę.

Wykonywane usługi objęte są symbolami Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 1997r. Nr 42, poz. 264 ze zm.), które Wnioskodawca zaklasyfikował według PKWiU do grupowań mieszczących się pod symbolami 45.

Obejmują zarazem budynki ujęte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) a objęte symbolami PKOB:

1110 Budynki mieszkalne jednorodzinne
1121 Budynki o dwóch mieszkaniach
1122 Budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że dla prawidłowego określenia stawki podatkowej dla usług, wskazanych we wniosku, znaczenie ma także klasyfikacja statystyczna obiektów, w których usługi te będą wykonywane oraz treść zawartej między stronami umowy. Jednocześnie wysokość stawki podatku VAT uzależniona jest od przyporządkowania konkretnej dostawie towaru lub świadczonej usłudze właściwego symbolu PKWiU.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro przedmiotem umów z kontrahentem są usługi montażu pokryć podłogowych, wykładzin dywanowych, wykładzin elastycznych, paneli oraz drewna, które Wnioskodawca zaklasyfikował według PKWiU do grupowań:

45.43.2 Roboty związane z wykładaniem podłóg i ścian, w tym tapetą, pozostałe,
45.43.21.00.00 Roboty związane z wykładaniem podłóg miękkimi (elastycznymi) wykładzinami,
45.43.22.00.00 Roboty związane z układaniem i wykładaniem podłóg, pozostałe

i Wnioskodawca wykonuje je w lokalach mieszkalnych klientów sklepu K. znajdujących się w budynkach mieszkalnych stałego zamieszkania (PKOB 1110, PKOB 1121, PKOB 1122), z wyłączeniem lokali użytkowych, to wówczas Wnioskodawca do wykonanych czynności, ma prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 7%, na podstawie przepisu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT oraz na podstawie § 37 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż do dnia 31 grudnia 2010r., bez względu na to czy sklep K. jest producentem czy sprzedawcą wykładzin podłogowych, za wykonane usługi montażu pokryć w budynkach i lokalach spełniających definicję społecznego programu mieszkaniowego należy wystawiać faktury z zastosowaniem 7% stawki podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić tutaj należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania, opisanych we wniosku, usług ? według PKWiU oraz budynków - według PKOB. Tut. organ nie jest bowiem uprawniony do weryfikacji poprawności przedstawionej przez Wnioskodawcę klasyfikacji, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów, usług, czy też obiektów budowlanych.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności błędnej klasyfikacji statystycznej dokonanej przez Wnioskodawcę) lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.