W zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od rat z tytułu leasingu pojazdu o (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2012r. (data wpływu 26 września 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 października 2012r. (data wpływu 26 października 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od rat z tytułu leasingu pojazdu o przeznaczeniu specjalnym (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa służącego do jego napędu ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2012r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od rat z tytułu leasingu pojazdu o przeznaczeniu specjalnym (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa służącego do jego napędu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 października 2012r. (data wpływu 26 października 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 19 października 2012r. znak IBPP2/443-989/12/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na: wykonywaniu usług w zakresie informatyki i technologii komputerowej. Wnioskodawca wykonuje usługi archiwizacji i odtwarzania systemów, transferu danych elektronicznych EDI w tym programów, danych finansowych, zastrzeżonych danych konstrukcyjnych oraz handlowych dla różnych podmiotów gospodarczych.

Wnioskodawca sprzedaje usługi i towary opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23%. Wnioskodawca zamierza używać w ramach umowy leasingu ?operacyjnego? samochód specjalny (bankowóz), który będzie służyć do transportu nośników danych (taśm oraz CDs) o bardzo dużej wartości intelektualnej oraz zastrzeżonych/poufnych (dane handlowe, technologiczne, personalne) Wnioskodawcy oraz jej międzynarodowych klientów. Dane te nie mogą być udostępniane osobą trzecim, więc przewóz ich samochodem niezabezpieczonym stanowi duże ryzyko dla Wnioskodawcy. Dlatego Wnioskodawca jest zdecydowany zainwestować w odpowiednio wyposażony bankowóz do przewozu oraz śledzenia transportu tych nośników danych (bardzo ważna jest lokalizacja transportu w drodze aby odpowiednio zaplanować prace odtworzenia systemów klienta na serwerach Wnioskodawcy) w drodze.

Dodatkowo Wnioskodawca przewozi własne dane zarchiwizowane do innej lokalizacji celem ich zabezpieczenia - są to programy/modyfikacje systemów klientów w formie kodów wykonalnych oraz źródłowych oraz dokumentacja. Wnioskodawca odpowiada za ich zabezpieczenie oraz nieudostępnianie osobom/firmom trzecim co znajduje potwierdzenie w odpowiednich umowach partnerskich. To również wymaga zabezpieczonego transportu tych fizycznych nośników danych.

Pismem z dnia 26 października 2012r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

• Przedmiotem nabycia będzie pojazd ? bankowóz typu C w rozumieniu § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, który będzie spełniał wymagania techniczne dla bankowozu typu C zgodnie z załącznikiem nr 5 do ww. rozporządzenia.
• W dowodzie rejestracyjnym nabytego pojazdu w pozycji rodzaj pojazdu będzie wpisane: Pojazd specjalny - Bankowóz typu C.
• Pojazd specjalny, o którym mowa we wniosku będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
• Z profilu działalności gospodarczej oraz zgodnie z umowami z klientami Wnioskodawca wykonuje usługi archiwizacji i odtwarzania systemów, transferu danych elektronicznych EDI w tym programów, danych finansowych, zastrzeżonych danych konstrukcyjnych oraz handlowych dla różnych podmiotów gospodarczych. Wymaga to transportu nośników danych (taśm oraz CDs) o bardzo dużej wartości intelektualnej oraz zastrzeżonych/poufnych danych (dane handlowe, technologiczne, personalne) Wnioskodawcy oraz jej międzynarodowych klientów. Dane te nie mogą być udostępniane osobom trzecim, więc przewóz ich samochodem niezabezpieczonym stanowi duże ryzyko dla Wnioskodawcy.
• Bankowóz będzie służył do przewozu oraz śledzenia transportu wyżej wymienionych nośników danych (bardzo ważna jest lokalizacja transportu w drodze aby odpowiednio zaplanować prace odtworzenia systemów klienta na serwerach Wnioskodawcy) w drodze. Dodatkowo Wnioskodawca będzie przewozić własne dane zarchiwizowane do innej lokalizacji celem ich zabezpieczenia - są to programy/modyfikacje systemów klientów w formie kodów wykonalnych oraz źródłowych oraz dokumentacja - Wnioskodawca odpowiada za ich zabezpieczenie oraz nieudostępnianie osobom/firmom trzecim co znajduje potwierdzenie w odpowiednich umowach partnerskich. To również wymaga zabezpieczonego transportu tych fizycznych nośników danych.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od rat leasingowych za opisany wyżej bankowóz oraz faktur za paliwo do niego Wnioskodawca będzie mógł odliczyć 100% podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy: tak.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 3 ust. 6 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.) ? zwanej dalej ustawą nowelizującą - przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

1. Agregat elektryczny/spawalniczy
   
2. Bankowóz
   
3. Do prac wiertniczych
   
4. Koparka, koparkospycharka
   
5. Ładowarka
   
6. Do oczyszczania dróg
   
7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych
   
8. Pomoc drogowa
   
9. Do zimowego utrzymania dróg
   
10. Żuraw samochodowy
    
11. Pogrzebowy
    
    

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawarte w odrębnych przepisach.

Stosownie do art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 15 rozporządzenie z dnia 7 września 2010r. Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) ? dalej rozporządzenie ? bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust. 1 rozporządzenia wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

1. załącznik nr 3 - wymagania techniczne dla bankowozu typu A;
2. załącznik nr 4 - wymagania techniczne dla bankowozu typu B;
3. załącznik nr 5 - wymagania techniczne dla bankowozu typu C.

Według załącznika nr 5 do rozporządzenia (?Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C?):

1.Bankowóz typu C powinien być wyposażony w:

1. pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy ?D? w stojakach umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych klasy co najmniej 1;
   
2. immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 2, str. 49), zwanej dalej "dyrektywą 74/61/EWG", lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem, zwanego dalej "regulaminem nr 116 EKG ONZ";
   
3. modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, posiadający co najmniej następujące właściwości:
   
   1. funkcję ?panika? włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego,
      
   2. rezerwowe zasilanie,
      
   3. dodatkową syrenę alarmową,
      
   4. czujniki ochrony wnętrza,
      
   5. blokadę pracy silnika,
      
   6. tryb serwisowy,
      
   7. sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów;
4. monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu;
   
5. system transmisji alarmu przekazujący co najmniej informacje o:
   
   1. położeniu i prędkości pojazdu,
      
   2. otwarciu i zamknięciu drzwi przedziału ładunkowego i osobowego,
      
   3. stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego,
      
   4. włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu;
6. oświetlenie przedziału z pojemnikami.
   

2.Urządzenia elektroniczne i elektryczne zamontowane w pojeździe powinny spełniać, w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, wymagania dyrektywy Rady nr 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 226) lub regulaminu nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej.

3.Dodatkowa instalacja elektryczna pojazdu (po zabudowie) powinna spełniać wymagania normy PN-S 76021 (rodzaje i zakres badań według punktu 4.1.b tablica 2 kolumna 4 tej normy).

4.W bankowozie typu C nie dopuszcza się stosowania instalacji gazowej.

Ze złożonego wniosku wynika, że przedmiotem nabycia będzie pojazd ? bankowóz typu C w rozumieniu § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, który będzie spełniał wymagania techniczne dla bankowozu typu C zgodnie z załącznikiem nr 5 do ww. rozporządzenia. W dowodzie rejestracyjnym nabytego pojazdu w pozycji rodzaj pojazdu będzie wpisane: Pojazd specjalny - Bankowóz typu C. Pojazd specjalny będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Z profilu działalności gospodarczej oraz zgodnie z umowami z klientami Wnioskodawca wykonuje usługi archiwizacji i odtwarzania systemów, transferu danych elektronicznych EDI w tym programów, danych finansowych, zastrzeżonych danych konstrukcyjnych oraz handlowych dla różnych podmiotów gospodarczych. Wymaga to transportu nośników danych (taśm oraz CDs) o bardzo dużej wartości intelektualnej oraz zastrzeżonych/poufnych danych Wnioskodawcy oraz jej międzynarodowych klientów. Bankowóz będzie służył do przewozu oraz śledzenia transportu wyżej wymienionych nośników danych w drodze. Dodatkowo Wnioskodawca będzie przewozić własne dane zarchiwizowane do innej lokalizacji celem ich zabezpieczenia - są to programy/modyfikacje systemów klientów w formie kodów wykonalnych oraz źródłowych oraz dokumentacja.

Z powyższego opisu zdarzenia wynika, że profil działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie wymaga konieczności przewozu wartości pieniężnych (m.in. gotówki, weksli, czeków, kamieni szlachetnych).

Wnioskodawca wskazał, że jego działalność polega jedynie na wykonywaniu usług archiwizacji i odtwarzania systemów, transferu danych elektronicznych EDI w tym programów, danych finansowych, zastrzeżonych danych konstrukcyjnych oraz handlowych dla różnych podmiotów gospodarczych. Zatem w oparciu o wskazany profil działalności brak jest podstaw do uznania, że działalność Wnioskodawcy wymaga przewozu wartości pieniężnych pojazdem specjalnym jakim jest bankowóz. Ponadto zakupiony pojazd będzie wykorzystywany do przewozu oraz śledzenia transportu nośników, a więc będzie wykorzystywany niezgodnie z przeznaczeniem jakim de facto w przypadku bankowozu jest przewóz gotówki, weksli, czeków, kamieni szlachetnych.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy z tytułu wzięcia w leasing pojazdu specjalnego w postaci bankowozu typu C nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe, jak również prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do jego napędu. Należy wskazać, że aby móc odliczyć w pełnej wysokości podatek naliczony z tytułu wzięcia w leasing samochodu o specjalnym przeznaczeniu (np. bankowozu) z faktur dokumentujących raty leasingowe i podatek naliczony przy zakupie paliwa służącego do jego napędu, pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystanie jest konieczne. Tytułem przykładu można wskazać wykorzystanie bankowozu do świadczenia usług przewozu utargu. Nie jest natomiast ? w ocenie tut. organu ? taką działalnością wykonywanie usług archiwizacji i odtwarzania systemów, transferu danych elektronicznych EDI w tym programów, danych finansowych, zastrzeżonych danych konstrukcyjnych oraz handlowych dla różnych podmiotów gospodarczych, jak również przewóz oraz śledzenie transportu nośników.

Reasumując należy stwierdzić, że skoro przedmiotowy samochód nie będzie wykorzystywany w działalności, w której jest konieczny, sam fakt jego nabycia w celu przewożenia nośników danych (taśm oraz CDs) oraz zastrzeżonych/poufnych danych Wnioskodawcy oraz jego międzynarodowych klientów nie będzie Wnioskodawcy uprawniał do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur z tytułu rat leasingowych. Prawo to będzie przysługiwało w wysokości 60% każdej raty, nie więcej niż 6.000 zł łącznie, o ile nie znajdą zastosowania okoliczności wyłączające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji nie będzie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego pojazdu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.