miejsca świadczenia usług transportowych wykonywanych poza terytorium kraju na rzecz podmiotów zagranicznych (...)

miejsca świadczenia usług transportowych wykonywanych poza terytorium kraju na rzecz podmiotów zagranicznych nie mających siedziby działalności lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, w zakresie rozpoznania powstania obowiązku podatkowego oraz określenia terminu ujęcia w deklaracji VAT-7 usług niepodlegających opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2011r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego dnia 8 września 2011r., przesłany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego przy piśmie z dnia 14 września 2011r., data wpływu do tut. organu dnia 21 września 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

  • prawidłowe - w zakresie miejsca świadczenia usług transportowych wykonywanych poza terytorium kraju na rzecz podmiotów zagranicznych nie mających siedziby działalności lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju,
  • prawidłowe - w zakresie rozpoznania powstania obowiązku podatkowego,
  • nieprawidłowe - w zakresie określenia terminu ujęcia w deklaracji VAT-7 usług niepodlegających opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług transportowych wykonywanych poza terytorium kraju na rzecz podmiotów zagranicznych nie mających siedziby działalności lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, w zakresie rozpoznania powstania obowiązku podatkowego oraz określenia terminu ujęcia w deklaracji VAT-7 usług niepodlegających opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka zarejestrowana jest jako podatnik VAT-UE m.in. świadczy usługi transportu drogowego towarów (PKD 49.41.Z transport drogowy towarów) na rzecz podmiotów zagranicznych, na obszarze Unii Europejskiej dla odbiorców mających siedzibę na terenie Unii. Usługi transportu drogowego towarów rozliczane są po ich wykonaniu ? czyli następuje wystawienie faktury, na której określony jest również termin płatności. Faktury wystawiane są zawsze w dacie miesiąca, w którym nastąpiło wykonanie usług transportowych. Odbiorcy usług transportowych spełniają definicję podatnika wprowadzoną w art. 28a ustawy o VAT. Odbiorcy usług transportowych zarejestrowani są na potrzeby podatku od wartości dodanej w kraju, w którym posiadają miejsce stałego prowadzenia działalności lub miejsce siedziby, jest to kraj inny niż Polska.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług od ww. usług transportowych ...

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą, posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest jego stałe miejsce prowadzenia działalności.

Spółka wskazała, że odbiorcami świadczonych usług transportowych są podatnicy w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

Na gruncie przepisów ustawy o VAT należy stwierdzić, że miejscem świadczenia wykonywanych przez Spółkę usług na rzecz podatników, niemających siedziby i miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski będzie miejsce siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności zagranicznych usługobiorców. Świadczenie powyższych usług będzie zatem podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w kraju siedziby usługobiorcy.

Z powyższego wynika, że obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług transportowych nie powstaje w Polsce.

Art. 99 ust. i ustawy o VAT nakłada obowiązek składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych.

Zdaniem Spółki usługi transportowe świadczone na rzecz podatników nieposiadających w Polsce siedziby, miejsca zamieszkania oraz stałego miejsca wykonywania działalności powinny być wykazywane w deklaracji VAT-7 w okresie rozliczeniowym, w którym powstałby obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług transportowych zgodnie z zasadami ogólnymi.

Obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług transportowych powstaje - zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT - z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 30. dnia licząc od daty wykonania usługi.

Na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy o VAT Spółka mimo braku powstania obowiązku podatkowego w Polsce zobowiązana jest wykazywać świadczenie przedmiotowych usług w deklaracji VAT-7.

Zdaniem Spółki usługi transportowe wykonywane na rzecz podatników nie posiadających w Polsce siedziby, miejsca zamieszkania ani stałego miejsca wykonywania działalności powinny być ujmowane w deklaracji VAT-7 w okresie, w którym powstałby obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług transportowych zgodnie z ogólnymi zasadami czyli zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT - z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 30. dnia od daty wykonania usług transportowych. Ponadto od 1 stycznia 2010 roku przepis art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT zobowiązuje podatników dokonujących świadczenia usług na rzecz podatników zagranicznych, do których stosuje się art. 28b ust. 1 ustawy o VAT (miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust 1, art. 28g ust.1, art. 28i, 28j, 28n) do składania informacji podsumowujących.

Art. 100 ust. 11 ustawy o VAT stanowi, że na potrzeby określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 100 ust 3 i 4, - w zakresie świadczenia usług wymienionych w ust 1 pkt 4, przepisy art. 19 ust. 19a i 19b stosuje się odpowiednio.

Wynika z tego, że w składanej informacji podsumowującej podatnik powinien ustalić moment wykonywanych usług transportowych na zasadach analogicznych jak przy imporcie usług.

Zdaniem Spółki przepisu ujętego w art. 100 ust. 11 ustawy o VAT nie można interpretować rozszerzająco, tzn. twierdzić, że art. 100 ust. 11 ustawy o VAT zmienia szczególne zasady ustalania obowiązku podatkowego przy usługach transportowych, określone w art. 19 ust. 13 lit a) ustawy o VAT, a przez to wpływa na określenie momentu, w którym usługi transportowe świadczone przez Spółkę na rzecz zagranicznych podatników powinny być wykazywane w deklaracji VAT-7.

Z przepisu art. 100 ust 11 ustawy o VAT wprost wynika, że ma ona zastosowanie wyłącznie do składania informacji podsumowujących.

Podsumowując, w opinii Spółki usługi transportowe świadczone na rzecz podatników zagranicznych, których miejscem świadczenia usług nie jest terytorium Polski, powinny być ujmowane w deklaracji VAT-7 w miesiącu, w którym powstałby obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług transportowych ustalony na zasadach ogólnych, czyli wg zasad określonych w art. 19 ust 13 pkt 2 lit. a) - czyli w dacie otrzymania całości łub części zapłaty, nie później niż 30. dnia licząc od dnia wykonania usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

  • prawidłowe - w zakresie miejsca świadczenia usług transportowych wykonywanych poza terytorium kraju na rzecz podmiotów zagranicznych nie mających siedziby działalności lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju,
  • prawidłowe - w zakresie rozpoznania powstania obowiązku podatkowego,
  • nieprawidłowe - w zakresie określenia terminu ujęcia w deklaracji VAT-7 usług niepodlegających opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z przedstawionego opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi transportu drogowego towarów na rzecz podmiotów zagranicznych, na obszarze Unii Europejskiej dla odbiorców mających siedzibę na terenie Unii. Usługi transportu drogowego towarów rozliczane są po ich wykonaniu ?następuje wystawienie faktury, na której określony jest również termin płatności. Faktury wystawiane są zawsze w dacie miesiąca, w którym nastąpiło wykonanie usług transportowych. Odbiorcy usług transportowych spełniają definicję podatnika wprowadzoną w art. 28a ustawy o VAT. Odbiorcy usług transportowych zarejestrowani są na potrzeby podatku od wartości dodanej w kraju, w którym posiadają miejsce stałego prowadzenia działalności łub miejsce siedziby, jest to kraj inny niż Polska.

Dokonując analizy powyższego, należy zwrócić uwagę, iż w przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 ?Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług? ustawy o VAT, w art. 28a ustawodawca zawarł definicje podatnika.

W myśl art. 28a ww. ustawy na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

  1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
    1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
    2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
  2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usług.

W świetle powyższego w pierwszej kolejności zauważyć należy, iż zarówno Wnioskodawca jak i odbiorcy świadczonych przez Wnioskodawcę usług transportowych opisanych we wniosku posiadają status podatnika, w myśl art. 28a ustawy o VAT.

Kolejnym krokiem niezbędnym w celu prawidłowego opodatkowania nabytych przez Wnioskodawcę usług, jest określenie, na jakich zasadach należy określić miejsce ich świadczenia.

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatników wyrażona została w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

I tak w myśl art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych we wniosku stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane powyżej zastrzeżenia nie mają zastosowania, a miejsce świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem miejsce świadczenia usług transportu drogowego towarów wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz podatników, o których mowa w art. 28a, którzy nie mają w Polsce siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ani miejsca zamieszkania, jest miejsce gdzie nabywcy tych usług posiadają siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz podatników zagranicznych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski i tym samym obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług transportu drogowego towarów nie powstaje w Polsce.

A zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W myśl art. 106 ust. 1, 2 i 3 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W oparciu o § 11 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-4 i 7-11, ust. 16a i 16b oraz ust. 19a ustawy fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 19a ustawy o VAT w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

  1. usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;
  2. usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.

Na mocy § 26 ww. rozporządzenia przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

W przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że podatek rozlicza nabywca, lub odesłanie do właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub oznaczenie ?odwrotne obciążenie?.

Mając na uwadze zapis § 11 ust. 1 ww. rozporządzenia oraz art. 19a ustawy o VAT, do których to przepisów odwołuje się § 26 ww. rozporządzenia, faktura za świadczone usługi transportowe których miejsce świadczenia jest poza Polską winna być wystawiona najpóźniej z chwilą wykonania usługi, nie wcześniej niż 30 dni przed jej wykonaniem.

Zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy, podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Z kolei art. 109 ust. 3 i ust. 3a ustawy stanowi, że podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 19a i 19b.

Przepis ten zatem wprowadza obowiązek ewidencyjny dla podatników świadczących usługi opodatkowane poza terytorium kraju.

Tym samym podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, a tak jest w przedmiotowej sytuacji, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać:

  • nazwę usługi
  • wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju.

Transakcje te wykazuje się w ewidencji w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. Do usług, których miejsce świadczenia będzie ustalane na podstawie art. 28b, będą stosowane zasady przewidziane dla powstania obowiązku podatkowego w imporcie tych usług.

Mając na uwadze, iż stosownie do art. 19a ustawy o VAT dla celów ewidencyjnych dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę które będą opodatkowane poza terytorium kraju moment powstania obowiązku podatkowego został ustalony na dzień wykonania usługi, to usługa taka winna być wykazana w ewidencji za okres w którym powstał tak określony obowiązek podatkowy.

Jak wynika z art. 109 ust. 3 dane zawarte w ewidencji mają służyć wypełnieniu deklaracji podatkowej, tym samym deklaracja podatkowa jest odzwierciedleniem ewidencji w konsekwencji świadczone usługi transportowe winny być wykazane w deklaracji za ten sam okres jak w ewidencji podatkowej.

Stosownie do powyższego świadczone przez Wnioskodawcę usługi transportowe winny być wykazane w deklaracji VAT-7 za okres, w którym usługa ta została wykonana.

Co się zaś tyczy informacji podsumowujących to zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane dalej ?informacjami podsumowującymi?.

Stosownie do art. 100 ust. 10 ustawy o VAT na potrzeby ust. 1 pkt 4 zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, na którym, zgodnie z art. 28b, ma miejsce świadczenie usług, jest usługobiorca, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 15, będący usługodawcą nie posiada na terytorium tego państwa członkowskiego:

  1. siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej;
  2. siedziby działalności gospodarczej, posiada natomiast na tym terytorium stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy, jeżeli usługodawca posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na tym terytorium, nie uczestniczy w tych transakcjach.

W myśl art. 100 ust. 11 ustawy o VAT na potrzeby określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w ust. 3 i 4, w zakresie świadczenia usług wymienionych w ust. 1 pkt 4, przepisy art. 19 ust. 19a i 19b stosuje się odpowiednio.

Stosownie do powyższego, zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnik (Wnioskodawca) ma obowiązek wykazywania w informacjach podsumowujących świadczonych usług na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych zarejestrowanych na potrzeby ww. podatku, do których zastosowanie ma art. 28b ustawy o VAT, tj. ogólna zasada opodatkowania usług po stronie usługobiorcy.

Należy jednak podkreślić, że podatnik (Wnioskodawca) będzie obowiązany ujmować powyższe usługi w informacjach podsumowujących tylko i wyłącznie w przypadku, gdy łącznie będą spełnione następujące warunki:

  • usługi te będą świadczone na rzecz unijnych podatników VAT lub unijnych osób prawnych, zidentyfikowanych na potrzeby tego podatku w innym państwie członkowskim,
  • powyżsi usługobiorcy będą zobowiązani do rozliczenia importu usług w swoich państwach członkowskich,
  • świadczone usługi, w państwie usługobiorcy, nie będą podlegać zwolnieniu lub stawce 0%.

W art. 100 ust. 10 ustawy o VAT przewidziano szczególne uregulowanie, za pomocą którego podatnik powinien ustalić, czy świadczone przez niego usługi będą rozliczane na zasadzie importu usług przez usługobiorcę unijnego. Pozwoli mu to ustalić, czy ma obowiązek składać informacje podsumowujące.

Otóż zgodnie z tym przepisem (tylko i wyłącznie) na potrzeby wypełniania informacji podsumowującej uznaje się, że usługobiorca unijny jest zobowiązany do rozliczenia w swoim państwie importu usług, jeżeli usługodawca nie posiada na terytorium tego państwa członkowskiego:

  • siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności,
  • siedziby lub stałego miejsca zamieszkania, posiada natomiast na tym terytorium stałe miejsce prowadzenia działalności, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy, jeżeli usługodawca posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na tym terytorium, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Gdy świadczący usługę spełnia te warunki, a miejsce świadczonych przez niego usług jest ustalane na podstawie art. 28b (zasady ogólne), będzie zobowiązany składać informacje podsumowujące, pod warunkiem że:

  • usługi te będą świadczone na rzecz unijnych podatników VAT lub unijnych osób prawnych, zidentyfikowanych na potrzeby tego podatku w innym państwie członkowskim,
  • świadczone usługi, w państwie usługobiorcy, nie będą podlegać zwolnieniu lub stawce 0%.

W świetle powyższego usługi transportowe wewnątrzunijne świadczone na rzecz podatników z innych krajów członkowskich (za wyjątkiem transportu międzynarodowego) winne być wykazane w informacji podsumowującej podobnie jak we wspomnianej wyżej ewidencji czyli za okres w którym zostały wykonane. W informacjach podsumowujących nie wykazuje się natomiast usług transportu międzynarodowego świadczonego na rzecz podatników z innych krajów członkowskich, opodatkowanych stawką VAT 0% oraz usług świadczonych na rzecz podatników z krajów trzecich.

Mając powyższe na względzie w zakresie określenia terminu ujecia w deklaracji VAT-7 usług objętych wnioskiem nie podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

  • prawidłowe - w zakresie miejsca świadczenia usług transportowych wykonywanych poza terytorium kraju na rzecz podmiotów zagranicznych nie mających siedziby działalności lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju,
  • prawidłowe - w zakresie rozpoznania powstania obowiązku podatkowego,
  • nieprawidłowe - w zakresie określenia terminu ujęcia w deklaracji VAT-7 usług niepodlegających opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika