Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w oparciu o proporcję, o której (...)

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) ? Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013r.) uzupełnionym pismem z 25 listopada 2013 r. (data wpływu 3 grudnia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 listopada 2013 r. (data wpływu 3 grudnia 2013r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Politechnika (Wnioskodawca) jest uczelnią publiczną, utworzoną na podstawie dekretu z dnia 24 maja 1945 roku o utworzeniu Politechniki. Uczelnia działa na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. nr 164, poz. 1365 z późn. zm.). Podstawowymi zadaniami Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą są:

  • kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej,
  • wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka,
  • prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych,
  • kształcenie i promowanie kadr naukowych,
  • upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych,
  • promowanie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie,
  • stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów,
  • stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia i w badaniach naukowych,
  • działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, gdzie występuje sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu, sprzedaż opodatkowana oraz sprzedaż zwolniona z opodatkowania.

Sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu to, przede wszystkim, zadania uczelni zgodne z ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym.

Sprzedaż opodatkowana to w szczególności:

  • usługi badawcze i prace rozwojowe dla celów komercyjnych,
  • wynajem powierzchni i lokali użytkowych wraz z mediami,
  • usługi wstępu na lodowisko, korty tenisowe czy do hali sportowej,
  • sprzedaż książek i publikacji naukowych,
  • noclegi w ośrodkach wczasowych Politechniki,
  • noclegi w domach studenckich dla osób spoza uczelni,
  • organizacja targów i wystaw,
  • usługi sponsoringu,
  • usługi parkingowe.

Sprzedaż zwolniona obejmuje:

  • odpłatne kształcenie studentów,
  • wynajem lokali dla celów mieszkalnych,
  • noclegi w domach studenckich i w domach asystenta dla studentów i pracowników politechniki,
  • konferencje naukowe i szkolenia.

Zakupy towarów i usług w pierwszej kolejności dzielone są na zakupy służące sprzedaży podlegającej opodatkowaniu i służące sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu w ogóle. W dalszej kolejności zakupy przyporządkowywane są do sprzedaży opodatkowanej, w związku z którą przysługuje odliczenie podatku w pełnej wysokości oraz do sprzedaży zwolnionej, dla której odliczenie nie przysługuje. W przypadku gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych z danym rodzajem sprzedaży stosowana jest proporcja określona w art. 90 ust. 1?6 ustawy.

Wnioskodawca opracował sposób postępowania, który obiektywnie, uwzględniając specyfikę, organizację i podział pracy w jednostce pozwala na wyodrębnienie kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną. Sposób ten stanowi właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi.

Wątpliwości dotyczą zakupów dokonywanych przez Administrację Centralną i Kwesturę, a związanych z działalnością podlegającą ustawie o podatku od towarów i usług (opodatkowaną i zwolnioną) oraz niepodlegającą tej ustawie, a więc stanowiących tzw. koszty ogólne uczelni, tj. administracyjne, inwestycyjne czy remontowe. Zakupy takie to przede wszystkim zakup energii elektrycznej, wody, wywóz nieczystości, usługi telefoniczne i internet, usługi prawnicze i doradcze, konserwacja sprzętu będącego na wyposażeniu jednostek, zakup sprzętu komputerowego, bieżące remonty pomieszczeń. Zakupy dotyczą ?strefy administracyjnej? Uczelni czyli Rektoratu i Kwestury oraz działów: prawnego, łączności, zamówień publicznych, gospodarki nieruchomościami i spraw socjalnych oraz inwentaryzacji. Ww. jednostki nie generują sprzedaży, ale ich działalność związana jest bezpośrednio z pracą całej Uczelni. Rektorat to kierownictwo centralne Uczelni, w Kwesturze znajdują się działy finansowo-księgowy, podatków, wynagrodzeń i ZUS, kosztów i funduszy europejskich.

Ponadto pismem z 26 listopada 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę dotyczące tzw. ?strefy administracyjnej? nie są wydatkami, o których mowa w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT, gdyż nie są wydatkami związanymi z wytworzeniem nieruchomości stanowiącej majątek przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie ma możliwości obiektywnego i jednoznacznego przyporządkowania wydatków związanych z tzw. ?strefą administracyjną? do działalności opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (doprecyzowane w piśmie z dnia 6 sierpnia 2013 r.):

Czy w odniesieniu do wydatków mieszanych związanych ze ?strefą administracyjną? uczelni Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, rozumie się stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy VAT, wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika: z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego, od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu. Z treści przytoczonych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Należy z całą mocą podkreślić, że możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie stanowi dla podatnika podatku żadnego przywileju, ale jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza jedynie możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel i rezultat, o ile sama jest opodatkowana, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny dla podmiotu, który tą działalność wykonuje. Pozwala to na zachowanie zasady neutralności, która powinna być na gruncie ustawy VAT rozumiana jak najszerzej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem proporcji, ustalonej zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do kosztów związanych ze ?strefą administracyjną?, ponieważ strefa ta nie jest związana w sposób bezpośredni z działalnością dydaktyczną, która jest zwolniona z podatku, albo temu podatkowi nie podlega.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych VAT.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Politechnika) jest uczelnią publiczną. Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, gdzie występuje sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu, sprzedaż opodatkowana oraz sprzedaż zwolniona z opodatkowania. Zakupy towarów i usług w pierwszej kolejności dzielone są na zakupy służące sprzedaży podlegającej opodatkowaniu i służące sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu w ogóle. W dalszej kolejności zakupy przyporządkowywane są do sprzedaży opodatkowanej, w związku z którą przysługuje odliczenie podatku w pełnej wysokości oraz do sprzedaży zwolnionej, dla której odliczenie nie przysługuje. W przypadku gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych z danym rodzajem sprzedaży stosowana jest proporcja określona w art. 90 ust. 1?6 ustawy. Wnioskodawca opracował sposób postępowania, który obiektywnie, uwzględniając specyfikę, organizację i podział pracy w jednostce pozwala na wyodrębnienie kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną. Sposób ten stanowi właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zakupów dokonywanych przez Administrację Centralną i Kwesturę, a związanych z działalnością podlegającą ustawie o podatku od towarów i usług (opodatkowaną i zwolnioną) oraz niepodlegająca tej ustawie, a więc stanowiących tzw. koszty ogólne uczelni, tj. administracyjne, inwestycyjne czy remontowe. Zakupy dotyczą ?strefy administracyjnej? Uczelni czyli Rektoratu i Kwestury oraz działów: prawnego, łączności, zamówień publicznych, gospodarki nieruchomościami i spraw socjalnych oraz inwentaryzacji. Ww. jednostki nie generują sprzedaży, ale ich działalność związana jest bezpośrednio z pracą całej Uczelni.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę dotyczące tzw. ?strefy administracyjnej? nie są wydatkami, o których mowa w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT, gdyż nie są wydatkami związanymi z wytworzeniem nieruchomości stanowiącej majątek przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie ma możliwości obiektywnego i jednoznacznego przyporządkowania wydatków związanych z tzw. ?strefą administracyjną? do działalności opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu.

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych lub nieopodatkowanych, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 cyt. ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z powyższego wynika zatem, że przy obliczaniu proporcji, w liczniku uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, natomiast w mianowniku uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W art. 90 ustawy o VAT nie sprecyzowano, co należy rozumieć przez obrót, o którym mowa w tym przepisie. W związku z tym odwołać się należy do obrotu zdefiniowanego na potrzeby określenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług.

Stosownie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2?21, art. 30?32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT i należy przez nie rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności: opodatkowanych, zwolnionych od podatku, czy też niepodlegających opodatkowaniu. Najistotniejszym bowiem warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jedynie w przypadku, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych z czynnościami opodatkowanymi, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Tym samym czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT nie powinny być brane pod uwagę przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT, bowiem nie stanowią obrotu w rozumieniu tej ustawy.

Zatem, w celu wyliczenia proporcji, o której mowa w przepisie art. 90 ust. 3 ustawy, Wnioskodawca pominie sprzedaż niepodlegającą opodatkowaniu, uwzględniając jedynie stosunek sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT do sprzedaży ogółem, tj. opodatkowanej i zwolnionej. Tak ustalona proporcja będzie podstawą do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów mających związek z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wyjaśniono wyżej, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać w kalkulacji proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, zdarzeń pozostających poza zakresem VAT.


Z okoliczności sprawy przedstawionej przez Wnioskodawcę wynika, że nabywa on towary i usługi, które wykorzystuje do działalności mieszanej tj. opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej z VAT i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (dotyczące tzw. ?strefy administracyjnej?), przy czym nie jest w stanie odrębnie określić kwot podatku naliczonego związanych z każdym rodzajem działalności.

Uwzględniając zatem przytoczone powyżej regulacje prawne należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu tzw. ?wydatków mieszanych związanych ze strefą administracyjną?, w sytuacji gdy nie jest możliwe wyodrębnienie kwot podatku i przypisanie go do poszczególnych rodzajów działalności, podatek naliczony ma prawo odliczyć według struktury sprzedaży obliczonej zgodnie z art. 90 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem proporcji, ustalonej zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do kosztów związanych ze ?strefą administracyjną?, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika