Limit ? wznowienie działalności sygn: IBPP3/443-1277/13/MN

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

25 kwietnia 2007 r. Wnioskodawca dokonał wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta K. pod nr (?). Terminem rozpoczęcia działalności był 2 maja 2007 r., a przedmiotem sprzedaż detaliczna żywności i artykułów spożywczych prowadzona na straganach i targowiskach ? PKD 5262A.

W 2007 r. Wnioskodawca uzyskał przychód w wysokości 5706,10 zł, a więc taki, który w myśl obowiązujących wtedy przepisów nie zobowiązywał go do ewidencjonowania obrotu przy użyciu kasy. Sprzedaż w całości dokonywana była na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

W styczniu 2008 r. Wnioskodawca zawiesił wykonywanie działalności, a 16 listopada 2009 r. dokonał wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej. Ponownego wpisu do rejestru przedsiębiorców Wnioskodawca dokonał 7 kwietnia 2011 r. z terminem rozpoczęcia działalności od 1 maja 2011 r. Jej przedmiotem była również sprzedaż detaliczna żywności i artykułów spożywczych na straganach i targowiskach PKD 5262A. W 2011 r. przychód Wnioskodawcy z tego tytułu wyniósł 36 056,50 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym w 2011 r. Wnioskodawca powinien ewidencjonować obrót przy zastosowaniu kasy rejestrującej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że w 2011 r. nie osiągnął obrotu zobowiązującego go do ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas. Z godnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących w szczególności § 3 ust. 1 pkt 2 i ust. 6 z obowiązku ewidencjonowania do 31 grudnia 2012 r. zwolnieni byli podatnicy, których obrót na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym 40 000 zł, pod warunkiem, że nie powstał wcześniej obowiązek ewidencjonowania. Zwolnienie traciło moc po upływie 2 miesięcy licząc od pierwszego dnia miesiąca w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie 40 000 zł.

Zgodnie z interpretacją Dyrektora Warszawskiej Izby Skarbowej (IPPP2/443-44/11-2/KG) osoba fizyczna w momencie ponownego podjęcia działalności gospodarczej jest podmiotem kontynuującym działalność gospodarczą, a nie rozpoczynającym jej wykonywanie. W związku z tym zastosowanie ma przepis § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień określający limit obrotu uprawniający do korzystania ze zwolnienia do wysokości 40 000 zł.

Zatem Wnioskodawca jako podatnik wznawiający działalność, który poprzednio nie miał obowiązku stosowania kas rejestrujących miał prawo do skorzystania ze zwolnienia do chwili osiągnięcia w trakcie roku podatkowego kwoty 40 000 zł z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W stanie faktycznym opisanym we wniosku obowiązywały regulacje prawne zawarte w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Zgodnie z przepisem § 3 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku do dnia 31 grudnia 2012 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 6 cyt. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Natomiast stosownie do zapisu § 3 ust. 7 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy ? podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym.

Jak wynika z treści § 3 ust. 8 rozporządzenia, zwolnień, o których mowa w ust. 1 oraz w § 2 ust. 1 pkt 2 lit. b i c, nie stosuje się do:

1. podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2011 r. utracili prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem wejścia w życie rozporządzenia;
2. podatników, w odniesieniu do których przepisy obowiązujące przed dniem wejścia w życie rozporządzenia przewidywały powstanie obowiązku ewidencjonowania oraz określały termin rozpoczęcia ewidencjonowania po dniu 31 grudnia 2010 r., w związku z zaistniałymi do dnia 31 grudnia 2010 r. okolicznościami powodującymi utratę prawa do zwolnienia, innymi niż wyznaczony przepisami określony termin obowiązywania zwolnienia do dnia 31 grudnia 2010 r.
   
   

Odnosząc się do zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego, w kwestii zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku ponownego podjęcia działalności gospodarczej, istotnym staje się ustalenie bytu prawnopodatkowego Wnioskodawcy. Tym samym należy rozstrzygnąć kwestię, czy Wnioskodawca może być, w świetle przepisów prawa, uznany za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, czy też jest on, z racji wcześniej prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikiem podatku od towarów i usług kontynuującym sprzedaż.

Stosownie do treści art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielne działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców (...), również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Od 1 kwietnia 2013 r. przepis art. 15 ust. 2 uzyskał następujące brzmienie: ?Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych?.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują zatem odrębnie kategorii podatnika rozpoczynającego sprzedaż (działalność), tym samym, nie precyzują kiedy mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług rozpoczynającym, a kiedy z podatnikiem kontynuującym działalność gospodarczą.

Jak wynika z treści art. 96 ust. 1 powołanej ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15 ? z uwzględnieniem wyjątków określonych w przepisie art. 96 ust. 3, są obowiązane przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej, wymienionej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako ?podatnika VAT czynnego? lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako ?podatnika VAT zwolnionego?.

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie ich wykonywania, bez względu na to, czy o tym samym profilu czy innym, powoduje, iż mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wznowienie działalności w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca na pewien czas zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej, w styczniu 2008 r. zawiesił wykonywanie działalności, a 16 listopada 2009 r. dokonał wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej. Następnie od 1 maja 2011 r. Wnioskodawca ponownie podjął uprzednio prowadzoną działalność gospodarczą. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności i rolników ryczałtowych w ramach swojej działalności gospodarczej, jego obrót nie przekroczył limitu pozwalającego mu korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji obrotu przy użyciu kasy. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zwolnienia z ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w 2011 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podejmując ponownie działalność gospodarczą w niezmienionej formie prawnej (jako osoba fizyczna), Wnioskodawca uczynił to jako podmiot kontynuujący działalność gospodarczą, a nie jako podmiot rozpoczynający wykonywanie działalności gospodarczej.

Uwzględniając powyższe tutejszy Organ stwierdza, że w związku ze wznowieniem prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obowiązku rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej w przedmiotowym przypadku, do dnia 31 grudnia 2012 r. miały zastosowanie powołane przepisy § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, określające limit obrotu uprawniający do korzystania ze zwolnienia z przedmiotowego obowiązku w wysokości 40.000 zł.

Zatem, uwzględniając fakt, że wobec Wnioskodawcy nie wystąpił wcześniej obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, to tym samym w przypadku wznowienia działalności gospodarczej Wnioskodawca miał prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.

Reasumując, w świetle brzmienia § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie kas rejestrujących, w związku ze wznowieniem prowadzenia działalności gospodarczej od dnia 1 maja 2011 r. ? w zakresie sprzedaży detalicznej żywności i artykułów spożywczych na straganach i targowiskach z tytułu której w 2011 r. przychód wyniósł 36 056,50 zł ? Wnioskodawca nie był zobowiązany w 2011r. do prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej od momentu przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego jako podatnik wznawiający działalność, który poprzednio nie miał obowiązku stosowania kas rejestrujących miał prawo do skorzystania ze zwolnienia do chwili osiągnięcia w trakcie roku podatkowego kwoty 40 000 zł z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, należy uznać za prawidłowe.

Końcowo nadmienia się, że obecnie obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu przy użyciu kasy rejestrującej oraz zwolnienia reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. (Dz.U. z 2012, poz. 1382).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.