Opodatkowania podatkiem akcyzowym strat energii elektrycznej powstałych wyniku przesyłu.

Opodatkowania podatkiem akcyzowym strat energii elektrycznej powstałych wyniku przesyłu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku 29 listopada 2011r. (data wpływu 8 grudnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym strat energii elektrycznej powstałych wyniku przesyłu ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym strat energii elektrycznej powstałych wyniku przesyłu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem, które z racji posiadania na swoim stanie infrastruktury elektroenergetycznej, wykorzystywanej do dystrybucji energii elektrycznej, prowadzi taką dystrybucję dla podmiotów gospodarczych, przyłączonych do swojej sieci. Wnioskodawca posiada koncesję i taryfę na świadczenie usług dystrybucyjnych oraz koncesję na obrót energią elektryczną, a także taryfę na obrót energią elektryczną. W skład infrastruktury związanej z przesyłem energii elektrycznej wchodzą:

  • transformatory
  • linie elektryczne wraz z infrastrukturą
  • rozdzielnie energii elektrycznej

Z dostarczanej do przedsiębiorstwa energii elektrycznej, na własne potrzeby Wnioskodawca wykorzystuje około 64 %, a pozostałe ok. 36 % dostarcza do odbiorców zewnętrznych.

Powyższy wskaźnik w dalszej części Spółka będzie nazywać jako wskaźnik udziału sprzedaży energii elektrycznej (dalej w skrócie: WUSEE).

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego od energii elektrycznej, jest również czynnym podatnikiem podatku VAT.

Energia zużywana na własne potrzeby związana jest w głównej mierze z działalnością produkcyjną Spółki. Spółka jest jednym z największym w Polsce przetwórców aluminium.

Proces dostarczania energii do Spółki oraz jej częściowej dalszej odsprzedaży jest zorganizowany w następujący sposób:

Energia elektryczna dostarczana jest do Spółki, za pomocą sieci wysokiego napięcia 110 kV od dostawcy zewnętrznego do transformatorów 110/6 kV. Transformatory wysokiego napięcia 110/6 KV są własnością Spółki. Za transformatorami wysokiego napięcia Spółka posiada liczniki prądu elektrycznego.

'Przesył': Pomiędzy licznikami opisanymi powyżej, a miejscem odbioru energii przez odbiorców zewnętrznych znajdują się linie przesyłowe do odbiorców zewnętrznych oraz linie przesyłowe do punktów odbioru na własne potrzeby. Odległość pomiędzy licznikami z pkt 1, a odbiorcami zewnętrznymi wynosi kilkadziesiąt metrów, a w kilku przypadkach, nawet kilkaset metrów. W trakcie przesyłu energii elektrycznej od liczników do odbiorców zewnętrznych, powstają straty na przesyle związane z grzaniem się linii, nagrzewaniem się przekładników oraz innych elementów sieci elektrycznej. Spółka szacuje, iż straty na powyższym przesyle wynoszą 1% energii dostarczanej do odbiorców zewnętrznych. Spółka nie posiada opomiarowania pozwalającego na dokładne zmierzenie powyższych strat.

Spółka opodatkowuje aktualnie akcyzą całą zakupywaną energię elektryczną. W związku z powyżej opisanym stanem faktycznym oraz w związku z brzmieniem art. 9 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym Spółka opodatkowuje akcyzą również energię elektryczną związaną ze stratami na przesyle. Spółka planuje nie opodatkowywać akcyzą energii elektrycznej związanej ze stratami na przesyle.

W zakresie strat na 'przesyle' Spółka przyjmowałaby, iż straty wynoszą 1% energii dostarczanej do odbiorców zewnętrznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Opisane straty na 'przesyle' wraz ze sposobem ich określenia w części w której dotyczą dystrybucji lub obrotu energią elektryczną można uznać za straty o których mowa w art. 9 ust 2 ustawy o podatku akcyzowym jako straty powstałe w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej i w związku z tym straty te nie są uważane za zużycie o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy opisane straty wraz ze sposobem ich ustalania są stratami o których mowa w art. 9 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym w związku z powyższym straty te na mocy tego przepisu nie mogą być uznawane za zużycie energii elektrycznej o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w tej części w której dotyczą sprzedaży lub dystrybucji energii elektrycznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008r. (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
  3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
  4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
  5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Poprzez straty powstałe przy przesyłaniu i dystrybucji energii elektrycznej rozumie się takie straty, które są wynikiem właściwości technicznych infrastruktury przesyłowej. Jeżeli proces zostanie uznany za nierozerwalny element procesu przesyłu energii należy uznać, że tak jak w przypadku strat w oporze infrastruktury przesyłowej, w wyniku procesu transformacji, na skutek technicznych ubytków, następuje utrata mocy prądu. Uznać zatem należy, że różnica w mocy energii elektrycznej pomiędzy mocą po stronie pobieranej i po stronie wtórnej, określana sprawnością transformatora, będzie w związku z tym uznana za stratę i nie będzie opodatkowana podatkiem akcyzowym.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż energia elektryczna dostarczana jest do Spółki, za pomocą sieci wysokiego napięcia 110 kV od dostawcy zewnętrznego do transformatorów 110/6 kV. Transformatory wysokiego napięcia 110/6 KV są własnością Spółki. Za transformatorami wysokiego napięcia Spółka posiada liczniki prądu elektrycznego. Pomiędzy licznikami opisanymi powyżej, a miejscem odbioru energii przez odbiorców zewnętrznych znajdują się linie przesyłowe do odbiorców zewnętrznych oraz linie przesyłowe do punktów odbioru na własne potrzeby. Odległość pomiędzy licznikami z pkt 1, a odbiorcami zewnętrznymi wynosi kilkadziesiąt metrów, a w kilku przypadkach, nawet kilkaset metrów. W trakcie przesyłu energii elektrycznej od liczników do odbiorców zewnętrznych, powstają straty na przesyle związane z grzaniem się linii, nagrzewaniem się przekładników oraz innych elementów sieci elektrycznej. Spółka szacuje, iż straty na powyższym przesyle wynoszą 1% energii dostarczanej do odbiorców zewnętrznych. Spółka nie posiada opomiarowania pozwalającego na dokładne zmierzenie powyższych strat.

Stosownie do powyższego zgodnie z art. 11 ust. 1 i ust. 2 w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

  1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
  3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
  4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Zgodnie zaś z art. 91 ust.1, 3 i 4 ustawy podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

  1. wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej, zakupionej na terytorium kraju energii elektrycznej;
  2. energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
  3. energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
  4. energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
  5. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
  6. energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
  7. strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9.

Jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Natomiast w myśl § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie ewidencji energii elektrycznej z dnia 24 lutego 2009 r. (Dz. U. Nr 32, poz. 243 ze zm.) ewidencję prowadzi się w sposób ciągły, umożliwiający określenie danych, o których mowa w art. 91 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej ?ustawą?. W ewidencji:

  1. łączna ilość energii elektrycznej, o której mowa w art. 91 ust. 3 pkt 2 ustawy, wynikająca z faktur, ujmowana jest zgodnie z datą sprzedaży wykazaną w fakturze;
  2. łączna ilość energii, o której mowa w art. 91 ust. 3 pkt 5 ustawy, ujmowana jest na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, z uwzględnieniem art. 91 ust. 4 ustawy.

Jednym z istotnych obowiązków podatników akcyzy od energii elektrycznej jest obowiązek prowadzenia stosownej ewidencji.

Zatem energię elektryczną utraconą w procesie przesyłu stanowiącą różnicę pomiędzy energią ?odebraną? z transformatora i wydaną nabywcy końcowemu jak i utraconą w procesie przesyłu stanowiącą różnicę pomiędzy energią odebraną z transformatorów dostarczoną do opomiarowanych punktów odbioru na potrzeby własne należy traktować jako straty energii przesyłanej lub dystrybuowanej, o których mowa w art. 9 ust. 2 ustawy, gdyż powstają one w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej.

Reasumując, straty powstałe podczas przesyłu infrastrukturą przesyłową do odbiorców zewnętrznych jak i powstałe podczas przesyłu do punktów odbioru na potrzeby własne nie są ujęte w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Zatem poza zakresem opodatkowania podatkiem akcyzowym będą wszystkie straty energii elektrycznej powstałe podczas przesyłu i dystrybucji.

Jednakże trzeba podkreślić, że poza zakresem opodatkowania podatkiem akcyzowy są rzeczywiste poniesione straty na przesyle lub dystrybucji, a nie domniemane straty. Niemniej należy zauważyć, że przepisy podatkowe nie określają sposoby określania przedmiotowych strat gdyż są to kwestie techniczne i jako takie nie mogą być przedmiotem interpretacji przepisów podatkowych. Zatem w sytuacji gdy szacunki strat, w wysokości 1% dostarczonej energii, będą odpowiadać rzeczywistym stratom powstałym na przesyle to straty tę nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. 3-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika