Prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie zakupów (...)

Prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie zakupów dotyczących działalności opodatkowanej podatkiem VAT oraz działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2013r. (data wpływu 21 lutego 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie zakupów dotyczących działalności opodatkowanej podatkiem VAT oraz działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie zakupów dotyczących działalności opodatkowanej podatkiem VAT oraz działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zaistniałego stanu faktycznego:

? (Wnioskodawca) jest gminną instytucją kultury i sportu, której organizatorem jest Gmina. W rejestrze instytucji kultury, prowadzonym przez Gminę, w księdze rejestrowej ... w dziale pierwszym wpisany jest Wnioskodawca. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT rozliczającym się proporcją, albowiem oprócz usług opodatkowanych świadczy także usługi zwolnione z podatku VAT. Celem działalności Wnioskodawcy, zgodnie z pkt. l § 4 rozdział II Statutu Wnioskodawcy jest ?upowszechnianie, rozwijanie i zaspokajanie potrzeb społeczeństwa w zakresie kultury, edukacji, sportu, kultury fizycznej, turystyki i rekreacji, a także prowadzenie działalności informacyjnej w tych dziedzinach oraz promocja pozytywnego wizerunku Gminy?. Do podstawowych zadań Wnioskodawcy należy m.in. organizowanie spektakli, wystaw, koncertów, odczytów, a także imprez artystycznych, sportowych, rekreacyjnych i turystycznych oraz integrowanie społeczności lokalnej wokół tradycji, dziedzictwa narodowego i regionalnego.

Przedmiotowe zadania realizowane są poprzez zaoferowanie społeczności lokalnej bogatej oferty kulturalnej. W ofercie tej znajduję się min. organizacja cyklicznych imprez plenerowych takich jak ??? świąteczny ... itp., sprzyjające integrowaniu społeczności lokalnej wokół tradycji, dziedzictwa narodowego i regionalnego. Majówka organizowana jest aby przypomnieć obchody imienin ?. Przypadające na maj imieniny obchodzono bardzo uroczyście, podczas ich obchodów organizowano festyny dla domowników, okolicznych ziemian, kuracjuszy uzdrowiska, służby i wszystkich pracujących w dobrach ?. Obecnie to mieszkańcy gminy wcielają się w historyczne postacie z otoczenia hrabiny, właścicielki ? dóbr, budząc zainteresowanie tak wśród mieszkańców gminy, kuracjuszy jak i turystów. Organizacja takich imprez plenerowych finansowana jest z przychodów własnych Wnioskodawcy, dotacji podmiotowej uzyskanej od Organizatora oraz darowizn od darczyńców. Wstęp na imprezy jest wolny (bezpłatny).

Podczas trwania imprez świadczone są usługi:

  • reklamy z estrady przez prezenterów przy okazji wręczania nagród dla zwycięzców różnorodnych konkursów np. biegu..., najpiękniejszy kapelusz epoki itp.,
  • prezentacji i reklamy sponsorów,
  • reklamy poprzez wystawione banery z reklamą firm,
  • wynajmu stoisk (własność Wnioskodawcy) dla działalności handlowej,
  • dzierżawy powierzchni pod działalność handlową, gastronomiczną, rozrywkową (wesołe miasteczka), wystawienniczą,

podlegające opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT - 23%.

Ze względu na fakt, iż w trakcie nieodpłatnych (wstęp wolny) imprez kulturalnych świadczone są usługi (opodatkowane) takie jak wymienione powyżej, Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych na organizację imprezy kosztów odrębnie do czynności opodatkowanych lub czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Dotyczy to np. kosztów nagłośnienia, wynajmu sceny, wypożyczenia strojów z epoki dla statystów, kosztu energii, dekoracji, sprzątania, najmu toalet itp. Są to bowiem koszty wspólne organizacji imprezy, na której świadczone są wymienione powyżej zarówno usługi reklamy i najmu (opodatkowane) oraz usługi kulturalne niepodlegajace podatkowi VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy w świetle przedstawionego stanu faktycznego ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków, które ponosi w związku z organizacją imprez plenerowych?

Stanowisko Wnioskodawcy :

Jak przedstawiono powyżej, Wnioskodawca w związku z organizacją imprez plenerowych wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (opodatkowane) oraz niepodlegające regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. W trakcie trwania imprezy plenerowej Wnioskodawca ponosi wyłącznie koszty dotyczące usług reklamy, najmu tj. związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz usług kulturalnych związanych z czynnościami nie podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Poniesionych w trakcie trwania imprez kosztów nie można jednoznacznie przyporządkować do jednej z wymienionych wyżej kategorii czynności, albowiem stanowią one koszty wspólne organizacji imprezy.

Wnioskodawca brał także pod uwagę możliwość częściowego dokonania odliczenia podatku naliczonego VAT od zafakturowanych wydatków za organizację imprezy według ustalonej proporcji (klucza podziału czynności).

W świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 ustawy, albowiem zawarte w przepisach art. 90 ust. 1-3 ustawy sformułowanie ?czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia? należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. A Wnioskodawca podczas trwania imprezy nie świadczy usług związanych z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku VAT, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym ustawy. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Powołując się na uchwałę NSA w składzie 7 Sędziów z dnia 24 października 2011r., sygn. IFPS 9/10, gdzie wskazano, że: ?(...) w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.tu., lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%)?, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków, które poniesie i ponosiło w związku z organizacją imprez plenerowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) nie są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż jeśli Wnioskodawca ponosi wydatki, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, to zgodnie z cytowanym przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy, będącemu podatnikiem VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. (art. 90 ust. 3 ustawy).

Z uwagi na brzmienie cyt. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedaż opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Należy podkreślić, iż przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

W ustawie o podatku od towarów i usług brak jest unormowania zagadnienia określania proporcji, dającego podstawę do odliczenia podatku naliczonego od wydatków służących zarówno działalności gospodarczej podatnika (opodatkowanej i zwolnionej), jak i działalności niepodlegającej opodatkowaniu. Wprowadzone w art. 90 ustawy ograniczenie w prawie do odliczenia podatku naliczonego, jak wyżej wykazano, dotyczy wyłącznie zakupów wykorzystywanych zarówno do działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej.

Na tle obecnej ustawy o podatku od towarów i usług w dniu 24 października 2011r. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów (sygn. akt I FPS 9/10) wskazał, że ?za w pełni aktualną i trafną należy uznać linię orzeczniczą NSA, z której jednoznacznie wynika, że zawarte w przepisach art. 90 ust. 1 ? 3 u.p.t.u. sformułowanie ?czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia? należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie ?czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku? należy zatem rozumieć jako ?czynności zwolnione od podatku? oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia.

Zdaniem NSA, za trafne należy uznać stanowisko, że w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatnikowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegajacych w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Należy podkreślić, iż w świetle powyższej uchwały, pełne prawo do odliczenia podatku przysługuje w stosunku do zakupów związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi jak i niepodlegajacymi opodatkowaniu, wyłącznie w sytuacji gdy nie ma możliwości przyporządkowania ich do określonych rodzajów czynności.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca organizuje cykliczne imprezy plenerowe.

Wstęp na imprezy jest wolny (bezpłatny). Podczas trwania imprez świadczone są usługi:

  • reklamy z estrady przez prezenterów przy okazji wręczania nagród dla zwycięzców różnorodnych konkursów np. biegu..., najpiękniejszy kapelusz epoki itp.,
  • prezentacji i reklamy sponsorów,
  • reklamy poprzez wystawione banery z reklamą firm,
  • wynajmu stoisk (własność Wnioskodawcy) dla działalności handlowej,
  • dzierżawy powierzchni pod działalność handlową, gastronomiczną, rozrywkową (wesołe miasteczka), wystawienniczą,

podlegające opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT - 23%.

Ze względu na fakt, iż w trakcie nieodpłatnych (wstęp wolny) imprez kulturalnych świadczone są usługi (opodatkowane) takie jak wymienione powyżej, Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych na organizację imprezy kosztów odrębnie do czynności opodatkowanych lub czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Dotyczy to np. kosztów nagłośnienia, wynajmu sceny, wypożyczenia strojów z epoki dla statystów, kosztu energii, dekoracji, sprzątania, najmu toalet itp. Są to bowiem koszty wspólne organizacji imprezy, na której świadczone są wymienione powyżej zarówno usługi reklamy i najmu (opodatkowane) oraz usługi kulturalne niepodlegajace podatkowi VAT.

W takiej sytuacji, w świetle powołanej powyżej uchwały siedmiu sędziów (sygn. akt I FPS 9/10), stwierdzić należy, że w przypadku gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz niepodlegające opodatkowaniu VAT i nie jest w stanie przyporządkować zakupów do poszczególnych rodzajów działalności, wówczas Wnioskodawcy w całości przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z organizacją imprezy tj. nagłośnienie, wynajem sceny, wypożyczenie strojów, energia, dekoracje, sprzątanie, najem toalet, w sytuacji gdy nie jest w stanie przyporządkować tych wydatków odrębnie do czynności opodatkowanych lub czynności niepodlegających opodatkowaniu. Prawo to przysługuje Wnioskodawcy pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, iż w niniejszym rozstrzygnięciu nie dokonano oceny prawidłowości zakwalifikowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności do opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem nie było to przedmiotem wniosku. Przedstawione we wniosku twierdzenie Zainteresowanego, że Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych na organizację imprezy kosztów odrębnie do czynności opodatkowanych lub czynności niepodlegajacych opodatkowaniu, przyjęto jako element opisanego stanu faktycznego. W niniejszej interpretacji nie dokonano oceny czy faktycznie nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonywanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności.

Należy również zwrócić uwagę na przepis art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w myśl którego nieodpłatne świadczenie usług w pewnych okolicznościach jako zrównane z odpłatnym świadczeniem usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ?, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika