W zakresie zwolnienia usług pośrednictwa finansowego

W zakresie zwolnienia usług pośrednictwa finansowego

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2011r. (data wpływu 21 luty 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2011r. (data wpływu 18 maja 2011r.) oraz pismem z dnia 19 maja 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia usług pośrednictwa finansowego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pośrednictwa finansowego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 maja 2011r. oraz z dnia 19 maja 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zaistniałego stanu faktycznego:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą ?Q?. W dniu 15.09.2008r. zawarł umowę z Y (Bank) z siedzibą w Warszawie ?Umowę o Współpracy?. Wnioskodawca będąc ?Partnerem? Y (Bank) ?Bank? wyraża intencję wspólnie z Bankiem do osiągnięcia maksymalnych korzyści ekonomicznych wynikających z prowadzenia Punktu Detalicznego poprzez oferowanie docelowym segmentom klientów produktów i usług w sposób odzwierciedlających strategię Banku. Przedmiotem umowy jest stałe i odpłatne pośrednictwo przy zawieraniu w imieniu i na rzecz Banku umów dotyczących sprzedaży ?Produktów Bankowych? oraz ?Produktów Dodatkowych?, a także wykonywanie przez Partnera innych czynności wchodzących w zakres działalności.

Przez ?Produkty Bankowe? rozumie się wszystkie oferowane przez Bank produkty bankowe oraz świadczone przez Bank usługi bankowe lub inne usługi finansowe. Przez Produkty Dodatkowe rozumie się towary lub usługi nie będące Produktami Bankowymi oferowane oraz sprzedawane w Punkcie Detalicznym na mocy umowy zawartej przez Bank z Upoważnionym Dostawcą. Produkty Bankowe są określone w załączniku nr 7 do umowy o współpracę tj.:

  • kredyt gotówkowy,
  • karty kredytowe, płatnicze i pre-paidowe,
  • karty kredytowe co-brandowane,
  • ROR wraz z instrumentami dostępu,
  • kredyty w ROR,
  • RB wraz z instrumentami dostępu,
  • kredyty gospodarcze oraz kredyty w RB,
  • depozyty,
  • obsługa kasowa,
  • obsługa bezgotówkowa,
  • kredyt samochodowy,
  • kredyt ratalny,
  • kredyt hipoteczny.

Z tytułu wykonywania przez Partnera w imieniu i na rzecz Banku działalności, Bank zobowiązuje się zapłacić na rzecz Partnera wynagrodzenie. Partner otrzymuje wynagrodzenie od Banku z tytułu prowadzenia działalności w imieniu i na rzecz Banku. Wynagrodzenie Partnera składa się z trzech zasadniczych składników: tj. Produkcji czyli sprzedaży produktów oferowanych przez Bank; Portfela pod którym rozumie się produkty kredytowe, depozyty i operacje bankowe związane z obsługę rachunków ROR IRB oraz obsługą kasową; Premii czyli wynagrodzenia za realizację w danym miesiącu przez Partnera indywidualnych celów biznesowych.

Biorąc pod uwagę powyższe można stwierdzić, iż Partner jest Pośrednikiem z tytułu sprzedaży produktów bankowych w sensie largo oferowanych przez F. (Bank)

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 maja 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż świadczy usługi w zakresie pośrednictwa bankowego zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Usługi jakie sprzedaje w imieniu i na rzecz Banku, zgodnie z zawartą umową z ?Partnerem? Bank, dotyczą wyłącznie usług oferowanych w danym momencie przez bank. Wszelkie usługi które oferuje klientom są wyczerpująco wyegzemplifikowane umową z Bankiem i dotyczą usług finansowych.

Wnioskodawca poinformowała jednocześnie, iż w ramach realizacji powyższej umowy, nie pośredniczy w sprzedaży usług w zakresie leasingu ani też nie prowadzi usług doradczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Pytanie sformułowano w piśmie z dnia 19 maja 2011r. w sposób następujący: czy czynności ? usługi pośrednictwa finansowego w sprzedaży produktów nazwanych w umowie agencyjnej z Bankiem ?Produktami Bankowymi?, wykonywane w imieniu i na rzecz Banku przez Partnera, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy do dnia 31 grudnia 2010r. usługi świadczone przez Partnera na rzecz Banku były klasyfikowane jako tzw. ?usługi pośrednictwa finansowego?. Zgodnie z dyspozycją art. 135 (1)(b)-(g) dyrektywy 2006r./112/WE zwolnieniu podlegają usługi sektora bankowego oraz usługi finansowe. Zaznaczyć należy, iż unijny ustawodawca nie posłużył się ogólnym pojęciem usług bankowych i finansowych, co oznacza, iż tylko usługi ściśle wymienione w dyrektywie podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT). Zwolnieniu na mocy dyrektywy podlega m.in. pośrednictwo kredytowe, pośrednictwo w zakresie gwarancji bankowych i wszelkich innych zabezpieczeń, pośrednictwo dotyczące rachunków depozytowych, bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków, innych zbywalnych instrumentów finansowych.

Polski ustawodawca nowelizacją z dnia 29 października 2010r. (Dz.U z 2010r. 226 poz. 1476) dokonał implementacji powyższych regulacji dyrektywy dodając do art. 43 ust. 1 punkty 38-41 uptu.

Biorąc pod uwagę zakres czynności Partnera za które wystawia on fakturę VAT Bankowi należy uznać, iż czynności za które otrzymuje on wynagrodzenie od banku mieszczą się w katalogu zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 38-41 uptu. Jak wspomniano wyżej Partner jest pośrednikiem z tytułu sprzedaży produktów bankowych w sensie largo oferowanych przez Bank.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 39 ww. ustawy, zwalnia się od podatku również usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę;

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ww. ustawy, zwolnione są od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usług pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT również usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie są zwolnione od podatku.

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13 ustawy o VAT).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 14 ustawy o VAT, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41

Zgodnie zaś z ust. 15 art. 43 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

  1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
  2. usług doradztwa;
  3. usług w zakresie leasingu.

Na podstawie art. 135 ust. 1lit b, c, d Dyrektywy 2006/112/We Rady z dnia 28 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347 s. 1 ze zm.) państwa członkowskie zwalniają:

  • udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę;
  • pośrednictwo lub wszelkie działania w zakresie gwarancji kredytowych, poręczeń i wszelkich innych zabezpieczeń i gwarancji oraz zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę;
  • transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

W sprawie C-453/05 ETS stwierdził, że ?pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową.?

Natomiast w sprawie C-235/00 ETS wskazał, że znaczenia słowa ?negocjacje?, w kontekście art. 13B(d)(5), ?odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem.?

Aby uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z niżej wymienionych czynności:

  • wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy,
  • uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę,
  • prowadzenie negocjacji polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji,
  • nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.

Powyższe oczywiście nie oznacza, iż pośrednik nie może wykonywać dodatkowych czynności jednakże aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest aby wywoływały lub miały na celu wywołania sutku dla wszystkich stron transakcji innymi słowy konieczne jest aby skutek tych czynności odnalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.

Zgodnie z art. 758. § 1 ustawyz dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z dnia 18 maja 1964 r.)przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł z Bankiem ?Umowę o Współpracy?. Prowadzi działalność polegającą na wykonywaniu w imieniu i na rzecz banku pośrednictwa w zakresie usług oferowanych przez Bank, na podstawie umowy agencyjnej. Przedmiotem umowy jest stałe i odpłatne pośrednictwo przy zawieraniu w imieniu i na rzecz Banku umów dotyczących sprzedaży ?Produktów Bankowych?. ?Produkty Bankowe? to:kredyt gotówkowy, karty kredytowe, płatnicze i pre-paidowe, karty kredytowe co-brandowane, ROR wraz z instrumentami dostępu, kredyty w ROR, RB wraz z instrumentami dostępu, kredyty gospodarcze oraz kredyty w RB, depozyty, obsługa kasowa, obsługa bezgotówkowa, kredyt samochodowy, kredyt ratalny, kredyt hipoteczny. W ramach umowy Wnioskodawca jako Partner wyraża intencję wspólnie z Bankiem do osiągnięcia maksymalnych korzyści ekonomicznych wynikających z prowadzenia Punktu Detalicznego poprzez oferowanie docelowym segmentom klientów produktów i usług w sposób odzwierciedlający strategię Banku, a także wykonywanie przez partnera innych czynności wchodzących w zakres działalności dotyczących wyłącznie usług oferowanych przez Bank. W ramach realizacji umowy Wnioskodawca nie pośredniczy w sprzedaży usług w zakresie leasingu ani też nie prowadzi usług doradczych. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od Banku z tytułu prowadzenia działalności w imieniu i na rzecz Banku. Wynagrodzenie Partnera składa się z trzech zasadniczych składników: tj. Produkcji czyli sprzedaży produktów oferowanych przez Bank; Portfela pod którym rozumie się produkty kredytowe, depozyty i operacje bankowe związane z obsługę rachunków ROR IRB oraz obsługą kasową; Premii czyli wynagrodzenia za realizację w danym miesiącu przez Partnera indywidualnych celów biznesowych.

W związku z powyższym oferowanie docelowym segmentom klientów ?Produktów Bankowych? takich jak kredyt gotówkowy, karty kredytowe, płatnicze i pre-paidowe, karty kredytowe co-brandowane, ROR wraz z instrumentami dostępu, kredyty w ROR, RB wraz z instrumentami dostępu, kredyty gospodarcze oraz kredyty w RB, depozyty, obsługi kasowej, obsługi bezgotówkowej, kredyty samochodowych, kredyty ratalne, kredyty hipoteczne oraz pośrednictwo przy zawieraniu w imieniu i na rzecz banku umów dotyczących ww. produktówsą zwolnione od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 i 40 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwicepo uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika