Prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: ???

16.7.2012

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z dnia 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2012r. (data wpływu 30 kwietnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 czerwca 2012r. (data wpływu 3 lipca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu i montażu kolektorów słonecznych związanych z realizacją projektu p.n.: ??? - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu i montażu kolektorów słonecznych związanych z realizacją projektu p.n.: ???. Ww. wniosek został uzupełniony pismem dnia 26 czerwca 2012r. (data wpływu 3 lipca 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 czerwca 2012r. znak: IBPP3/443-426/12/UH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zaistniałego stanu faktycznego:

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W dniu 30 września 2010r. Gmina podpisała umowę z Województwem ? (Instytucją Zarządzającą) dla projektu pn.: ??? w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ?. na lata 2007-2013, działanie 22 Infrastruktura energetyczna. Całkowita wartość projektu ? 1 745 541,16 zł, całkowite wydatki kwalifikowane - 1 571 351,37 zł (w tym kwota dofinansowania ze Środków EFRR - 1 335 648,66 zł co stanowi 85% dofinansowania kosztów kwalifikowanych). Rozpoczęcie realizacji nastąpiło 15 lutego 2010r. (data poniesienia pierwszego wydatku w ramach projektu). Data zakończenia rzeczowego projektu: 2 listopada 2010r, finansowego 16 listopada 2010r. W dniu 7 stycznia 2011r. wpłynęła refundacja z tytułu końcowego wniosku o płatność.

Przedmiotem projektu było wykonanie instalacji wspomagającej podgrzewanie wody basenowej za pomocą kolektorów słonecznych i pomp ciepła dla basenu krytego przy ul. ?. Instalacja składa się z:

układu pomp ciepła typu woda-solanka z pionowymi wymiennikami gruntowymi o mocy 69 kW każda, pracujących w kaskadzie trzech pomp; sumaryczna nominalna moc układu 207 kW (wytwarzanie energii geotermalnej).
instalacji solarnej) składającej się z płaskich kolektorów, zgrupowanych w 16 baterii po 4 kolektory.

Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami z chwilą zakończenia ww. inwestycja powiększyła wartość środka trwałego (basenu) będącego w trwałym zarządzie Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji - własnej jednostki organizacyjnej Gminy, powołanej uchwałą Rady Miejskiej w ? w celu wykonywania zadań publicznych w jej imieniu o znaczeniu lokalnym.

MOSIR jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług posiadający odrębny numer NIP.

Jako jednostka budżetowa podległa, zobowiązana jest do wykonywania określonych zadań, ale posiadająca własny budżet oraz własny plan wydatków budżetowych.

Wykonywanie powierzonych zadań MOSIR finansowane jest z przychodów osiągniętych z biletów na basen i wynajmowania lokali użytkowych a także z budżetu Gminy.

Dochody oraz poniesione wydatki przez MOSIR rozliczane są w zakresie podatku od towarów i usług w deklaracji VAT-7 składanych przez tą jednostkę.

W uzupełnieniu opisu stanu faktycznego Gmina dodała, iż podmiotem wskazanym jako nabywca na fakturach dokumentujących zakup i montaż kolektorów słonecznych jest Gmina ?. Gmina przekazała Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji basen w trwały zarząd odpłatnie. Gmina nie będzie wykorzystywać basenu bezpośrednio do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Czynności powyższe wykonuje Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w ramach swoich zadań statutowych jako jednostka organizacyjna Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina miała prawo odliczyć podatek VAT od inwestycji (zakup i montaż kolektorów słonecznych)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Gminy pomimo, że zakup i montaż kolektorów słonecznych będzie generował dochody z tytułu korzystania z obiektu basenu tj. dzierżawa, najem lokali, sprzedaż biletów na basen pobierane bezpośrednio przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji, podatek naliczony od towarów i usług, Gmina nie może odliczyć od nakładów poniesionych na ich zakup, gdyż skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego musi mieć bezpośredni związek ze sprzedażą opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura VAT, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 6 wyżej cytowanej ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem o którym mowa w obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. przepisie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246 poz. 1649 ze zm.).

Zgodnie z przepisem w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, m.in. sprawy z zakresu:

ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym),
kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym)
utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Gmina w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2007-2013, działanie 2.2 Infrastruktura energetyczna, podpisała umowę dla projektu pn.: ??? z Województwem ? . Przedmiotem projektu było wykonanie instalacji wspomagającej podgrzewanie wody basenowej za pomocą kolektorów słonecznych i pomp ciepła dla basenu krytego. W skład ww. instalacji wchodzi układ pomp ciepła typu woda-solanka z pionowymi wymiennikami gruntowymi oraz z instalacji solarnej składającej się z płaskich kolektorów, zgrupowanych w 16 baterii po 4 kolektory.

Ww. basen został przekazany odpłatnie w trwały zarząd Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji będącemu jednostką organizacyjną Gminy, powołaną uchwałą Rady Miejskiej celem wykonywania zadań publicznych w imieniu Gminy o znaczeniu lokalnym.

Na fakturach dokumentujących zakup i montaż kolektorów słonecznych figuruje Gmina. Gmina nie będzie wykorzystywać basenu bezpośrednio do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Czynności powyższe wykonuje Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w ramach swoich zadań statutowych jako jednostka organizacyjna Gminy.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy ? opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy ? czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Zagadnienie dotyczące instytucji trwałego zarządu regulują przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczane na cele związane z ich działalnością. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cyt. wyżej przepisie ? w myśl art. 4 pkt 10 powołanej ustawy, należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

W myśl przepisu art. 45 ust. 1 cyt. ustawy, trwały zarząd na rzecz jednostki organizacyjnej ustanawia właściwy organ, w drodze decyzji. Z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

W komentarzu do ustawy o gospodarce nieruchomościami wskazano, że: ?Trwały zarząd jest prawem niezbywalnym. Podlega ochronie prawnej i jest instytucją prawa administracyjnego powodującą powstanie stosunku prawnego pomiędzy osobą prawną prawa publicznego a jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Wobec powyższego Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego, przyznając trwałemu zarządcy określone uprawnienia w stosunku do nieruchomości, są zobligowane uregulować prawa i obowiązki związane z gospodarowaniem mieniem publicznym. Chodzi tu przede wszystkim o zakres odpowiedzialności jednostki organizacyjnej wobec organu wykonawczego reprezentującego właściciela oraz uprawnienia tej jednostki w stosunku do posiadanej nieruchomości. Ponieważ tych stosunków nie można regulować przepisami prawa cywilnego, ustawodawca postanowił, że ustanowienie na rzecz jednostki organizacyjnej trwałego zarządu odbywać się będzie w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez upoważnione właściwe organy, tj. w odniesieniu do nieruchomości Skarbu Państwa - starostę, zaś jednostek samorządu terytorialnego odpowiednio wójta, burmistrza, prezydenta miasta, zarząd powiatu lub zarząd województwa. Natomiast upoważnienie ustawowe do oddania nieruchomości Skarbu Państwa w trwały zarząd na rzecz jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 60 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy posiada wyłącznie minister właściwy do spraw administracji publicznej? - Michał Horoszko w: ?Gospodarka nieruchomościami. Komentarz?, red. dr Dariusz Pęchorzewski, C.H. Beck 2009r.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Prezydent Miasta oddając jednostce samorządowej (MOSiR) na podstawie decyzji administracyjnej w trwały zarząd nieruchomość (basen) działa jako organ reprezentujący jednostkę samorządu terytorialnego w sprawach z zakresu gospodarowania mieniem samorządowym. Gospodarka nieruchomościami należy do zadań własnych gminy wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

W związku z tym, że oddanie nieruchomości w trwały zarząd za odpłatnością jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu (czynny podatnik podatku od towarów i usług posiadający odrębny numer NIP) i nie jest dostawą towaru, należy uznać, że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego, odpłatne przekazanie nieruchomości stanowiącej przedmiot własności jednostki samorządu terytorialnego w trwały zarząd na podstawie decyzji administracyjnej podlega opodatkowaniu ale korzysta ze zwolnienia przewidzianego w § 13 ust. 1 pkt 12 cyt. wyżej rozporządzenia.

Tym samym stwierdzić należy, iż nie znajdzie zastosowania cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z uwagi na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego projektu z faktur wystawionych na zakup i montaż kolektorów słonecznych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego Gmina nie może odliczyć podatku naliczonego z faktur wystawionych na zakup i montaż kolektorów słonecznych, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ? po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.