opodatkowania dostawy towarów dokonanych poza granicami kraju

opodatkowania dostawy towarów dokonanych poza granicami kraju

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2009r. (data wpływu 2 czerwca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca opodatkowania dostawy towarów - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca opodatkowania dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zajmuje się produkcją i sprzedażą farb i lakierów przemysłowych. Spółka otrzymała w 2008 roku zbiorcze zamówienie na towary od kontrahenta z Polski. Zamówionych przez kontrahenta towarów Spółka nie produkuje we własnym zakresie w zakładzie produkcyjnym w Polsce, lecz zakupuje je od innego dostawcy (producenta) ze Szwecji. Na podstawie otrzymanego od klienta zamówienia zbiorczego, dostawca Spółki w Szwecji wyprodukował dla odbiorcy zamówione towary.

Z uwagi jednak na zmiany w asortymencie produkcji we własnej fabryce, klient Wnioskodawcy przez wiele miesięcy zwlekał z odbiorem zamówionych towarów. Ponieważ zamówione towary (farby) charakteryzują się utratą wartości wraz z upływem czasu (ulegają przeterminowaniu i tracą przydatność użytkową), na dzień dzisiejszy stały się one nieprzydatne do wykorzystania w procesie produkcyjnym przez klienta Wnioskodawcy. Ponieważ jednak klient złożył wiążące zamówienie na te towary, zobowiązany jest do ich odbioru. W związku z powyższym Spółka zamierza zaewidencjonować sprzedaż tych towarów do klienta (przenieść na klienta prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel). Z uwagi jednak na fakt, że towary te są już nieprzydatne do procesu produkcyjnego klienta, poprosił on aby towarów tych nie wysyłać fizycznie do jego magazynu w Polsce, lecz dokonać ich utylizacji u producenta w Szwecji. Nie będzie więc miało miejsce fizyczne przemieszczenie towarów ze Szwecji do Polski. Zanim Spółka zaewidencjonuje sprzedaż tych towarów do nabywcy w Polsce, dostawca w Szwecji zaewidencjonuje sprzedaż tych towarów (przeniesie prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel) na Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług ww. dostawę (przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przez dostawcę w Szwecji na Wnioskodawcę należy uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. dostawa nie jest w świetle art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 9 ust 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. W opisanym powyżej przypadku towary będące przedmiotem dostawy nie będą wysyłane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, dlatego też dostawy tej nie można uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, lecz za czynność niepodlegającą opodatkowaniu na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej 'podatkiem', podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Warto też zauważyć, że przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika (art. 11 ust. 1 cyt. ustawy).

Jak wynika z wniosku, nabyte przez Wnioskodawcę towary nie zostaną wywiezione ze Szwecji, czyli z kraju, w którym zostały nabyte. Nie zostaną tym samym spełnione warunki, określone w art. 9 ust. 1 czy art. 11 ust. 1 ustawy, aby móc uznać przedmiotowe nabycie za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika