ustalenie podstawy opodatkowania w przypadku wniesienia aportem nieruchomości

ustalenie podstawy opodatkowania w przypadku wniesienia aportem nieruchomości

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2009r. (data wpływu 28 września 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wniesienia aportem nieruchomości ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wniesienia aportem nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (?Spółka') prowadzi działalność hotelarska. Spółka wykorzystuje do jej prowadzenia budynki wraz z budowlami stanowiące jej własność, posadowione na gruntach znajdujących się w użytkowaniu wieczystym. W szczególności dotyczy to budynków wraz z budowlami, które to składniki zostały określone łącznie w dalszej części wniosku jako ?Nieruchomości?.

W związku z planami biznesowymi, w celu ułatwienia zarządzania obiektami znajdującymi się w powyższych lokalizacjach oraz ułatwienia pozyskania zewnętrznego sfinansowania w związku z rozważanymi inwestycjami. Spółka rozważa przeniesienie wskazanych powyżej Nieruchomości do odrębnych podmiotów. Nieruchomości zostaną wniesione do odrębnych podmiotów będących spółkami osobowymi (odrębne hotele tj. budynki wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów) lub wszystkie wskazane powyżej Nieruchomości zostaną wniesione do jednego podmiotu - spółki osobowej.

Biorąc powyższe plany pod uwagę. Spółka rozważa przystąpienie jako wspólnik do nowoutworzonej spółki komandytowej bądź do nowoutworzonych spółek komandytowych, określonych w dalszej części wniosku jako ?SPK?, do której/-rych Spółka wniesie jako wkład niepieniężny wskazane Nieruchomości wykorzystywane przez nią w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnoszone Nieruchomości nie będą stanowić przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części. Zgodnie z zamierzeniami, pozostali wspólnicy wniosą do SPK wkład pieniężny tub niepieniężny. Nieruchomości zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz będą wykorzystywane przez SPK w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

W dniu 21 kwietnia 2009 roku, Spółka otrzymała interpretację, iż wskazany aport podlegać będzie opodatkowaniu 22% stawką podatku VAT (sygn. IBPP3/443-157/09/PK).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Biorąc pod uwagę, iż zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów aport wybranych Nieruchomości przedstawionych w stanie faktycznym podlega opodatkowaniu VAT, w jaki sposób powinna zostać ustalona podstawa opodatkowania dla takich czynności...

Zdaniem Wnioskodawcy biorąc pod uwagę, iż zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów aport Nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, konieczne będzie ustalenie podstawy opodatkowania VAT dla tej czynności.

W myśl art. 29 ust 1 ustawy VAT, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Zgodnie z ustawą o cenach z dnia 5 lipca 2001r. ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towarów (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Przywołany przepis wskazuje, iż podatek od towarów i usług pełni rolę cenotwórczą, co oznacza, iż wpływa on na wysokość ceny w sytuacji, gdy towar lub usługa podlega opodatkowaniu. Niemniej jednak nie oznacza to, iż w każdym przypadku cena zawiera podatek VAT. Sąd Najwyższy w wyroku z 23 stycznia 1998 r. (sygn. I CKN 429/97) dokonując wykładni omawianego przepisu stwierdził: .podatek VAT jest elementem cenotwórczym, co oznacza, że sprzedawca towaru lub usługi, kalkulując cenę, jest uprawniony do wliczenia w niej podatku VAT. O wysokości ceny, jaką zobowiązany jest zapłacić nabywca towaru lub usługi decyduje wszakże treść umowy ze sprzedawcą. Cena nie obejmuje podatku VAT, jeżeli umowa nie przewiduje jaka elementu tego podatku.

Na podstawie przywołanego orzeczenia można sformułować następujące wnioski. Po pierwsze, podatek VAT jest elementem cenotwórczym i sprzedawca jest uprawniany do wliczenia do niej podatku VAT. Po drugie, o wysokości ceny decyduje treść umowy.

Cena nie obejmuje podatku VAT, jeżeli umowa nie przewiduje jako elementu ceny tego podatku. Po trzecie, zgodnie z art. 353 ust 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r Kodeks Cywilny (dalej ?KC') strony mogą swobodnie kształtować treść zawieranych umów, w tym także cenę towaru lub usługi. Oznacza to, iż strony mogą także swobodnie umówić się, co do tego. czy podatek VAT będzie czy też nie będzie stanowić element ceny. Tym samym rozstrzygniecie czy cena zawiera podatek VAT (cena brutto) czy nie został on uwzględniany w kalkulacji ceny (cena netto) zależy od treści umowy zawartej przez strony.

Spółka pragnie jednocześnie zaznaczyć, iż, pomimo że powyższe orzeczenie zapadło na gruncie poprzedniej ustawy o cenach z 26 lutego 1982r. oraz poprzedniej ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z 8 stycznia 1993r. wnioski te są nadal aktualne na gruncie obecnie obowiązujących przepisów. Stanowisko takie potwierdził jednoznacznie Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 21 lipca 2006 r. (sygn. III CZP 54/2006).

Biorąc powyższe orzecznictwo pod uwagę, zdaniem Spółki podstawą opodatkowania z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej (aportu) będzie wartość wkładu (Nieruchomości) określona przez strony (wnoszącego wkład i spółkę) w umowie aportu jako wartość netto. Od tej wartości naliczony zostanie podatek VAT według odpowiedniej stawki. Wartość aportu stanowi bowiem wartość zbywczą danego wkładu niepieniężnego wyrażoną w jednostkach pieniężnych a więc jego cenę. Należy przy tym zwrócić uwagę, że udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu (art 50 KSH).

Ponieważ to wartość netto (bez podatku VAT) określona przez strony jest wartością rzeczywistą (rynkową) wkładu, uznanie wartości wkładu jako zawierającej już podatek VAT (wartość brutto) w sposób wyraźny zaburzyłoby stosunki majątkowe wspólników w spółce poprzez zmniejszenie udziału kapitałowego wspólnika wnoszącego aport w stosunku do wartości rynkowej wnoszonego majątku.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy i orzecznictwo dotyczące kształtowania elementów ceny. Spółka stoi na stanowisku, iż strony transakcji wniesienia aportu mają pełne prawo swobodnego decydowania o wysokości wkładów oraz o tym czy zawiera ona podatek VAT. Potwierdzeniem stanowiska Spółki są interpretacje prawa podatkowego wydane przez organy podatkowe. Pomimo, iż cytowane poniżej rozstrzygnięcia zapadły na gruncie odmiennego stanu faktycznego nie zmienia to ich uniwersalnego znaczenia w kontekście kształtowania stosunków umownych pomiędzy podatnikami: przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, czy opłaty mają być kwotami ?netto' czy ?brutto'. Kwestia ta powinna być regulowana w zawartych przez podatników umowach, a organ podatkowy nie może narzucać ich treści (Urząd Skarbowy podległy Izbie Skarbowej w Opolu oraz Urząd Skarbowy podległy Izbie Skarbowej w Lublinie ).

Spółka stoi więc na stanowisku, iż jeżeli w umowie aportu strony ustalą, iż wartość wkładu stanowi wartość netto Nieruchomości, to podatek VAT powinien być naliczany od tej wartości. W konsekwencji, SPK będzie zobowiązana do zapłacenia podatku VAT na rzecz Spółki wynikającego z wystawionej faktury VAT obejmującej aport, analogicznie do dostawy towarów opodatkowanej podatkiem VAT.

Powyższa argumentacja została w pełni potwierdzona przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 7 lipca 2009r., sygn. IPPP1-443-573709-2/MP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.

Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Referencje

IBPP3/443-157/09/PK, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika