sprzedaż nieruchomości sygn: IBPP3/443-867/08/AŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2008r. (data wpływu 8 grudnia 2008r.), uzupełnionym pismami z dnia 12 grudnia 2008r. (data wpływu 16 grudnia 2008r.), dnia 17 grudnia 2008r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 7 stycznia 2009r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2008r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 12 grudnia 2008r., dnia 17 grudnia 2008r. oraz z dnia 7 stycznia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem w 267/480 częściach nieruchomości zabudowanej, składającej się z dwóch działek położonych w C.. Działki te w Rejestrze Gruntów są oznaczone jako B - tereny mieszkaniowe. Łączna powierzchnia działek wynosi 0,1425 ha. Częścią składową nieruchomości jest budynek mieszkalny wybudowany przed 1970 rokiem, parterowy, o powierzchni zabudowy 77m#178;, posiadający numer ewid. 226. Budynek ten jest obecnie niezasiedlony i nadaje się do remontu. Jest wybudowany z kamienia, kryty papą i ma uszkodzony strop. Dla tej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta przez Sąd Rejonowy w C. - numer księgi XXX z której wynika, że nieruchomość jest zabudowana.

Od czerwca 1993 roku budynek ten nie był zamieszkały. Nie był również wykorzystywany w innych celach (przez cały okres po czerwcu 1993r. był tzw. pustostanem). Nie utracił jednak nigdy charakteru budynku mieszkalnego, pomimo, że z wypisu z kartoteki budynków Urzędu Miasta C. wynika, że pod numerem ewidencyjnym 226 wpisany jest budynek, którego funkcja określona jest jako inny budynek niemieszkalny. W ocenie Wnioskodawcy jest to błąd w określeniu funkcji tego budynku. Prawdopodobnie w 2003 roku podczas aktualizacji ewidencji gruntów ktoś omyłkowo zakwalifikował ten budynek jako niemieszkalny, ponieważ nie był w tym okresie zasiedlony. Jednak z przedstawionego dowodu (zaświadczenie z akt ewidencji ludności) wynika, że budynek ten był budynkiem mieszkalnym. Nigdy nie był składany wniosek o zmianę przeznaczenia tego budynku. Nie była również w tym przedmiocie wydana żadna decyzja administracyjna. Zgodnie z art. 71 prawa budowlanego zmiana przeznaczenia budynku wymaga odpowiednich decyzji właściwego organu.

Udziały w nieruchomości stanowią majątek odrębny Wnioskodawcy (nie należą do wspólnego majątku małżeńskiego). Udziały w nieruchomości Wnioskodawca nabył:

• część 2100/24000 w 1991 roku w wyniku spadku po rodzicach,
• część 2040/24000 w dniu 2 września 1996r. w wyniku darowizny od członka rodziny,
• część 2700/24000 w dniu 6 września 1996r. w wyniku darowizny od członka rodziny,
• część 2100/24000 w dniu 30 lipca 1999r. w wyniku darowizny od siostry,
• część 2100/24000 w dniu 30 lipca 1999r. w wyniku darowizny, od siostry
• część 2310/24000 w dniu 9 maja 2003r. w wyniku zamiany z Gminą C. dokonanej aktem notarialnym w dniu 9 maja 2003 roku.
  
  

W stosunku do tej nieruchomości nigdy nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W trakcie użytkowania Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na jej ulepszenie.

Od 1983 roku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest produkcja spodów obuwniczych. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych za zasadach ogólnych. Wnioskodawca prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT czynnym. W 1999 roku Wnioskodawca rozszerzył zakres prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej o wynajem nieruchomości na własny rachunek. Wtedy też część przedmiotowej nieruchomości, która (w części udziałów Wnioskodawcy) przez cały czas stanowiła majątek osobisty Wnioskodawcy, zaczął wynajmować, ale w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Najemcą nieruchomości był podmiot gospodarczy, który na wynajmowanej nieruchomości prowadził swoją działalność. Przychody z najmu stanowiły przychody z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Usługa najmu była przez Wnioskodawcę potwierdzana fakturą VAT. Na tych zasadach Wnioskodawca wynajmował nieruchomość do końca czerwca 2007r. Należy podkreślić, że przedmiotowa nieruchomość, ani żadna jej część, pomimo, że była przedmiotem najmu wykonywanego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, nigdy nie była składnikiem przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, tym samym nigdy nie była ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Od lipca 2007 roku Wnioskodawca ograniczył zakres prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, wykreślając z niej usługi wynajmu nieruchomości na własny rachunek. Od tego czasu do końca sierpnia 2008 roku przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca wynajmował poza działalnością gospodarczą, nadal dokumentując najem fakturą VAT, jednak już nie jako przedsiębiorca. W grudniu 2008 roku Wnioskodawca sprzedał wszystkie swoje udziały w przedmiotowej nieruchomości.

Jednocześnie Wnioskodawca poinformował, że wnioskiem z dnia 12 maja 2008r. (data wpływu 5 września 2008r.) złożył wniosek o interpretację indywidualną w tej samej sprawie. Jednak wtedy przedstawiając stan faktyczny omyłkowo napisał, że przedmiotowa nieruchomość jest niezabudowana, co było niezgodne ze stanem faktycznym. W sprawie tej została wydana interpretacja sygn. akt: IBPP2/443-816/08/WN. Ponieważ interpretacja ta dotyczy błędnego stanu faktycznego Wnioskodawca złożył niniejszy wniosek.

W piśmie z dnia 12 i 17 grudnia 2008r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca sprostował, że wskazany we wniosku budynek zlokalizowany jest wyłącznie na jednej z działek 79/4, a druga 79/6 jest niezabudowana. Obie działki 79/4 i 79/6 składają się na przedmiotową nieruchomość opisaną w KW XXX.

Budynek w obecnym stanie wymaga remontu, ponieważ w związku z jego wieloletnim nieużytkowaniem naruszona została istotna część jego konstrukcji. Wnioskodawca nigdy nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynku.

Działki te w rejestrze gruntów oznaczone są jako B- tereny mieszkaniowe. Teren nie jest objęty ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wobec braku planu zostały wydane warunki zabudowy Decyzja nr 993 Prezydenta Miasta C. z dnia 11 sierpnia 2008r.

Rodzaj inwestycji: zabudowa usługowa.

Inwestycja obejmuje:

• realizację budynku usługowego,
• rozbiórkę zlokalizowanego w obrębie przedmiotowego terenu,
• realizację elementów infrastruktury i urządzeń technicznych niezbędnych dla funkcjonowania obiektu.
  
  

Według oceny Wnioskodawcy budynek położony na działce 79/4 jest klasyfikowany jako mieszkalny i zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych posiada symbol 110.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż udziałów Wnioskodawcy w przedmiotowej nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a jeżeli tak, to wg jakiej stawki...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż udziałów w przedstawionym przypadku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Będzie jednak zwolniona z tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zgodnie z którym zwalnia się dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy. Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Dlatego też do sprzedaży udziałów w całości stosować się będzie zwolnienie. Gdyby nawet uznać, że budynek ten przeznaczony jest na inne cele, niż mieszkaniowe, to zwolnienie z podatku sprzedaży udziałów w tym budynku wraz z przylegającym do niego gruntem, czyli sprzedaży udziałów w całej nieruchomości nastąpi na podstawie innego przepisu, to jest art. 43 ust. 1 pkt 2 w połączeniu z art. 29 ust. 5 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 15 ust 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, zgodnie z art. 15 ust.2 ustawy o VAT.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objecie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ?częstotliwości?, przez zamiar wykonania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonania czynności ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności, z którą łączą się skutki podatkowo ? prawne było dokonanie tej czynności wielokrotnie.

Dla działalności gospodarczej polegającej na wykorzystaniu swego majątku (tj. towarów lub wartości niematerialnych i prawnych) decydujące znaczenie ma tutaj nie częstotliwość, lecz stałość, ciągłość wykorzystania swego majątku (Art. 15 ust. 2 zdanie drugie).

Oczywiste jest, że wykorzystanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych ma miejsce przede wszystkim poprzez oddanie ich w stosunki obligatoryjne np. najem.

W myśl art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zatem nieruchomość gruntowa obejmuje część powierzchni ziemi. Decydujące znaczenie ? z punktu widzenia odrębności każdej nieruchomości ? ma na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - kryterium fizyczne tj. wydzielona samodzielna działka geodezyjna.

W świetle powyższego dla określenia granic nieruchomości istotne znaczenie mają przepisy Prawa geodezyjnego i kartograficznego oraz przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (dz. U. Nr 38, poz. 454).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo Geodezyjne i Kartograficzne z dnia 17 maja 1989r. (Dz. U. Nr 240 poz. 2027) ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące:

1. gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty;
   
   

Ponadto w myśl ust. 2 ww. artykułu w ewidencji gruntów i budynków wykazuje się także:

• właściciela, a w odniesieniu do gruntów państwowych i samorządowych - inne osoby fizyczne lub prawne, w których władaniu znajdują się grunty i budynki lub ich części;
• miejsce zamieszkania lub siedzibę osób wymienionych w pkt 1;
• informacje o wpisaniu do rejestru zabytków;
• wartość nieruchomości.
  
  

W myśl § 4 oraz § 5 cyt. wyżej rozporządzenia ewidencja gruntów i budynków obejmuje całe terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z wyjątkiem morza terytorialnego.

Jednostkami powierzchniowymi podziału kraju dla celów ewidencji są:

1. jednostka ewidencyjna,
2. obręb ewidencyjny,
3. działka ewidencyjna.
   
   

Stosownie do § 9 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar grunt, położony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych.

Sąsiadujące ze sobą działki ewidencyjne, będące przedmiotem tych samych praw oraz władania tych samych osób lub jednostek organizacyjnych, wykazuje się w ewidencji jako odrębne działki ewidencyjne, jeżeli:

1. wyodrębnione zostały w wyniku podziału nieruchomości, a materiały powstałe w wyniku prac geodezyjnych i kartograficznych związanych z tym podziałem przyjęte zostały do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
2. są wyszczególnione w istniejących dokumentach określających stan prawny nieruchomości, a w szczególności w księgach wieczystych, zbiorach dokumentów, aktach notarialnych, prawomocnych orzeczeniach sadowych i ostatecznych decyzjach administracyjnych, a jednocześnie są działkami gruntu lub działkami budowlanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami.
   
   

Wobec powyższego, działki ewidencyjne są traktowane odrębnie bez względu na status gruntu objętego jedną księgą wieczystą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w grudniu 2008r. sprzedał wszystkie udziały w nieruchomości składające się na działkę 79/4 na której znajduje się budynek mieszkalny wybudowany przed 1970r., sklasyfikowany w PKOB w dziale 11 oraz z działki niezabudowanej nr 79/6, która zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu przewiduje realizację budynku usługowego).

Co do zasady stawka podatku ? na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy ? wynosi 22%. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 cyt. ustawy przez pojęcie pierwszego zasiedlenia należy rozumieć wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Stosownie zaś do art. 2 pkt 12 ww. ustawy obiektowi budownictwa mieszkaniowego są budynki mieszkalne stałego zameldowania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako producent spodów obuwniczych. Jest podatnikiem VAT czynnym w związku z wspomnianą działalnością. W 1999r. Wnioskodawca rozszerzył swoją działalność o wynajem nieruchomości na własny rachunek. Powyższa nieruchomość stanowiła majątek osobisty Wnioskodawcy. Najemcą nieruchomości był podmiot gospodarczy, który na wynajmowanej nieruchomości prowadził swoją działalność. Usługa najmu była dokumentowana fakturami VAT. Na tych zasadach Wnioskodawca nieruchomość wynajmował do końca czerwca 2007r. Przedmiotowa nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Powyższy najem nieruchomości wypełnia definicje działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na powyższą nieruchomości objętą jedną księgą wieczystą składają się dwie działki budowlane. Na jednej z działek posadowiony jest budynek mieszkalny (PKOB 1110), natomiast druga działka jest niezabudowana. Obie działki zgodnie decyzją nr 993 Prezydenta Miasta C. z dnia 11 sierpnia 2008r. w sprawie warunków zabudowy stanowią tereny przeznaczone pod zabudowę budownictwa usługowego.

Przedmiotowy budynek korzysta ze zwolnienia od podatku w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zgodnie z brzmieniem cyt. wyżej art. 29 ust. 5 ustawy o VAT działka nr 79/4 wraz z posadowionym na tej działce budynkiem mieszkalnym korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy.

Natomiast w odniesieniu do działki niezabudowanej nr 79/6 stwierdzić należy co następuje.

Należy zauważyć, że o tym czy dana dostawa gruntu niezabudowanego będzie opodatkowana czy też korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT decydować będzie charakter gruntu w chwili dokonania dostawy. Niezbędne jest zatem określenie faktycznego przedmiotu dostawy.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2 ustawy).

Natomiast w kwestii dostawy gruntu niezabudowanego wskazać należy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Jednakże powyższy przepis nie znajduje zastosowania w odniesieniu do działki nr 79/6, jak wynika bowiem z pisma Wnioskodawcy z dnia 17 grudnia 2008r., będącego uzupełnieniem do wniosku, w stosunku do działek nr 79/4 i 79/6 (stanowiących przedmiotową nieruchomość), wobec braku planu zostały wydane warunki zabudowy Decyzja nr 993 Prezydenta Miasta z dnia 11 sierpnia 2008r. (Rodzaj inwestycji: zabudowa usługowa). Mając na uwadze, iż działka nr 79/6 (obecnie niezabudowana) przeznaczona jest pod zabudowę należy uznać, że jej dostawa winna być opodatkowana podatkiem VAT 22% stawką na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem, sprzedaż udziałów w działce nr 79/6 będzie opodatkowane 22% stawką podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym (tj. w dacie dostawy nieruchomości w grudniu 2008r.).

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić czy dostawa budynku przez Wnioskodawcę korzysta ze zwolnienia od podatku, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usług wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad merytorycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, sprzedawcy).

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że ocena stanowiska Wnioskodawcy dokonano w oparciu o grupowanie statystyczne wskazane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego i wydana interpretacja indywidualna traci swą aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.