Czy można zastosować zwolnienie z akcyzy przewidziane w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów w (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki , przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2009r. (data wpływu 18 listopada 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zastosowania zwolnienia określonego w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 32, poz. 228) w przypadku zniszczenia piwa nieprzydatnego do spożycia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2009r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zastosowania zwolnienia określonego w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 32, poz. 228) w przypadku zniszczenia piwa nieprzydatnego do spożycia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wyprowadza ze składu podatkowego produkowane piwo do własnego magazynu zamiejscowego. Od wyprowadzonego ze składu podatkowego piwa Spółka dokonuje zapłaty akcyzy wstępnie za okresy dzienne. Sprzedaż nie nastepuje w momencie wyprowadzenia i piwo znajduje się w magazynie zamiejscowym do momentu dokonania sprzedaży kontrahentowi. Piwo jest produktem sezonowym, a wielkość jego sprzedaży zależy w bardzo dużym stopniu od warunków pogodowych. Wnioskodawca odpowiednio wcześniej produkuje i gromadzi zapasy piwa, które następnie wyprowadza ze składu podatkowego do własnych magazynów zamiejscowych rozlokowanych w kraju. Nie istniej możliwość zgromadzenia tak dużych ilości piwa na terenie składu podatkowego. Od wyprowadzonego piwa Spółka płaci podatek akcyzowy. W momencie znalezienia nabywcy jest wystawiana faktura VAT i dopiero wówczas następuje sprzedaż piwa oraz dostarczenie z magazynu zamiejscowego do nabywcy. Piwo znajdujące się w magazynie zamiejscowym, które nie zostanie sprzedane może ulec przeterminowaniu (z uwagi na upływ terminu jego przydatności do spożycia). Przeterminowane piwo lub piwo ze zbliżającym się upływem terminu przydatności do spożycia faktycznie nie zostanie sprzedane i dopuszczone do konsumpcji. W takiej sytuacji Spółka zamierza takie piwo z powrotem przywieźć do składu podatkowego i dokonać jego zniszczenia na warunkach i w trybie określonych w odrębnych przepisach. Odrębne przepisy to art. 30 ust. 2 pkt 2 i ust. 5 oraz 34 ust. 1 pkt k ustawy o Służbie Celnej.

Zniszczenie wyrobów nieprzydatnych do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia odbywałoby się w obecności funkcjonariusza Służby Celnej. Z dokonanego zniszczenia zostanie sporządzony protokół.

Po dokonanym zniszczeniu Spółka zamierza zastosować zwolnienie z akcyzy przewidziane w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228 z 2009r.) i zadeklarować kwotę akcyzy wcześniej zapłaconą od zniszczonego jako kwotę zwolnienia/pomniejszenia i tym samym obniżyć zobowiązanie w podatku akcyzowym w okresie rozliczeniowym, w którym dokonano zniszczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można zastosować zwolnienie z akcyzy przewidziane w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego i dokonać obniżenia (pomniejszenia) zobowiązania w podatku akcyzowym w deklaracji miesięcznej od piwa nie sprzedanego, od którego akcyza wcześniej została zapłacona, a piwo stało się nieprzydatne do spożycia z uwagi na upływ terminu przydatności do spożycia i zostanie zniszczone w składzie podatkowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 21 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228 z 2009r) zwalnia się od akcyzy wyroby akcyzowe nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia, w przypadku ich zniszczenia. Zwolnienie ma zastosowanie jeżeli wyroby akcyzowe zostaną zniszczone, na warunkach i w trybie określonym w odrębnych przepisach. Zniszczenie piwa odbywać się będzie zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego. Natomiast przepisy ustawy o Służbie Celnej art. 30 ust 2 pkt 2 i ust 5 stanowi że, kontroli podlega przestrzeganie przepisów: prawa podatkowego w zakresie produkcji, przemieszczania i zużycia wyrobów akcyzowych, w szczególności ich wytwarzania, uszlachetniania, przerabiania, skażania, rozlewu, przyjmowania, magazynowania wydawania, przewozu i niszczenia oraz w zakresie stosowania i oznaczania tych wyrobów znakami akcyzy. Czynności o których mowa w ust 2 pkt 2 podlegają kontroli do czasu uiszczenia od wyrobów akcyzowych należnego podatku akcyzowego. Ograniczenia określonego w zdaniu poprzednim nie stosuje się w przypadku czynności dotyczących wyrobów korzystających ze zwolnienia albo wyrobów opodatkowanych ze względu na przeznaczenie stawką podatku akcyzowego niższą od stawki maksymalnej dla danej grupy wyrobów oraz czynności dokonywanych przez podmioty dokonujące obrotu wyrobami akcyzowymi.

Zniszczenie piwa z zapłaconą akcyzą nieprzydatnego do spożycia z uwagi na przeterminowanie będzie podlegać kontroli celnej ponieważ Wnioskodawca jest podmiotem dokonującym obrotu wyrobami akcyzowymi. Pomimo, że piwo przeterminowane nie będzie się znajdowało w procedurze zawieszenia poboru akcyzy to jednak zgodnie z powyższymi przepisami zniszczenie takiego piwa będzie podlegało kontroli celnej.

Zdaniem Spółki w opisywanym zdarzeniu przyszłym można zastosować zwolnienie od akcyzy przewidziane w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Powyższy przepis pozwala na za?stosowanie zwolnienia od akcyzy piwa od którego akcyza została wcześniej zapłacona. Przedmiotowe piwo stało się nieprzydatne do spożycia z uwagi na upływ terminu ważności i po przetransportowaniu z magazynu zamiejsco?wego do składu podatkowego gdzie zostanie zniszczone pod kontrolą celną.

Spółka stoi na stanowisku, że powyższe zwolnienie nie zawiera w treści ograniczenia do stosowania wyłącznie do wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Tym samym piwo nieprzydatne do spożycia od którego akcyza została zapłacona ale nie zostało ono jeszcze sprzedane i nie znalazło się na rynku może korzystać ze zwolnienia z akcyzy o ile zostanie zniszczone pod kontrola celną.

Zdaniem Wnioskodawcy zawężenie rozumienia przepisu § 21 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego tylko do zniszczenia wyrobów akcyzowych pozostających wyłącznie w procedurze zawieszenia poboru akcyzy jest sprzeczne z postanowieniami punktów 9 preambuły Dyrektywy Rady 2008/118/WE 'ponieważ akcyza jest podatkiem od konsumpcji pewnych wyrobów, nie powinna być pobierana w przypadku wyrobów akcyzowych, które w pewnych okolicznościach uległy zniszczeniu lub zostały nieodwracalnie utracone' oraz punktu 12 preambuły Dyrektywy Rady 2008/118/WE, który stanowi, że, 'oprócz zwrotu podatku w okolicznościach przewidzianych w niniejszej dyrektywie państwa członkowskie powinny mieć możliwość dokonywani zwrotu zapłaconego podatku od wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji, jeśli jest to dopuszczalne z punktu widzenia celu niniejszej dyrektywy'. Ustawodawca skorzystał z tej możliwości i wprowadził w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego możliwość zwolnienia z podatku akcyzowego wyrobów z zapłaconą akcyzą. W tym miejscu należy przytoczyć wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego I FSK 1013/07 z dnia 4 września 2008r. Naczelny Sąd Administracyjny w wydanym orzeczeniu potwierdził możliwość i prawidłowość stosowania zwolnienia z akcyzy wynikającego z § 24 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od akcyzy w stosunku do wyrobów akcyzowych nieprzydatnych do spożycia od których została wcześniej zapłacona akcyza w związku z tym, że wyroby te zostały wyprowadzone ze składu podatkowego. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że w przypadku, gdy wyroby tytoniowe zaliczające się do wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z jakichkolwiek powodów staną się nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia (np. w wyniku zniszczenia, uszkodzenia i innych podobnych zdarzeń) korzystać będą ze zwolnienia podatkowego pod warunkiem, że zostaną zniszczone pod nadzorem administracyjnym, przy czym ulga ta polegać może zarówno na 'klasycznym' zwolnieniu podatkowym jak i na zwrocie akcyzy.

Powyższy wyrok został wydany w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004r w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 72, poz. 500 z 2006r). Zgodnie z treścią § 24 ust 1 i ust 2 ww. rozporządzenia 'zwalnia się od akcyzy wyroby akcyzowe zharmonizowane, nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia, w przypadku ich zniszczenia. Zwolnienie o którym mowa w ust 1, ma zastosowanie pod warunkiem, ze wyroby akcyzowe zharmonizowane zostały zniszczone na warunkach i w trybie określonych w przepisach dotyczących wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego.

Pomimo, iż powyższe rozporządzenie Ministra Finansów straciło moc obowiązującą to aktualne rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009r w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego w § 21 ust 1 i ust 2 stanowi, że zwalnia się od akcyzy wyroby akcyzowe nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia w przypadku ich zniszczenia. Zwolnienie o którym mowa w ustępie 1, ma zastosowanie, pod warunkiem że wyroby akcyzowe zostały zniszczone, na warunkach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.

Z porównania treści powyższych przepisów wynika, że zapis i brzmienie ustępu 1 jest identyczne pomimo zmiany redakcyjnej polegającej na zmianie definicji:' z wyrobów akcyzowych zharmonizowanych' na 'wyroby akcyzowe'

Natomiast w ust. 2 przepis zmienił się wyłącznie w zakresie odesłania: w pierwszym przypadku jest odesłanie do przepisów o szczególnym nadzorze podatkowym, a w drugim przypadku do przepisów odrębnych.

Zmiany te nie mają żadnego znaczenia z punktu widzenia wypełnienia warunków do zastosowania zwolnienia z akcyzy oraz zasad interpretacji celowościowej przepisów.

Wnioskodawca stwierdza, że treść i sens wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (I FSK 1013/07 z dnia 04-09-2008r) pozostaje aktualna na tle obowiązywania § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 200S w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Pomimo tego, że Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygał o możliwości stosowania zwolnienia w podatku akcyzowym jak i o zwrocie akcyzy w stosunku do wyrobów tytoniowych od których został uiszczony podatek akcyzowy, to tym samym NSA generalnie potwierdził możliwość stosowania zwolnienia do wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą nieprzydatnych do spożycia z jakiegokolwiek powodu.

Podsumowując Wnioskodawca wskazuje powyższy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego i chce również podkreślić, że zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej Minister Finansów może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstyutucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Skoro organ wydający interpretację indywidualną może zmienić wydaną już uprzednio interpretację z racji stwierdzenia jej wadliwości w świetle orzecznictwa sądowego, to tym bardziej ma obowiązek dokonywać analizy tego orzecznictwa w postępowaniu zmierzającym do wydania takiej interpretacji (m.in. wyrok z dnia 20 stycznia 2009r Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn akt III SA/Wa 1916/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11, ze zm.) przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych. Na podstawie art. 45 ust. 1 tej ustawy w przypadku wyprowadzenia wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy ze składu podatkowego, w którym nastąpiło ich wyprodukowanie, obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe z chwilą tego wyprowadzenia.

Jednocześnie należy wyjaśnić, iż zgodnie z § 21 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228) zwalnia się od akcyzy wyroby akcyzowe nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia, w przypadku ich zniszczenia. Ww. zwolnienie ma zastosowanie, pod warunkiem że wyroby akcyzowe zostały zniszczone, na warunkach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.

Z treści § 21 wynika zatem, że wyroby mają być zniszczone na warunkach i w trybie określonych w przepisach dotyczących szczególnego nadzoru podatkowego, tj. w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz. U. Nr 65, poz. 598, ze zm.), który to nie przewiduje objęcia piwa dopuszczonego do konsumpcji szczególnym nadzorem podatkowym.

Powyższe wynika z brzmienia przepisu § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. rozporządzenia stanowiącego, iż szczególnym nadzorem podatkowym są objęte wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru podatku akcyzowego lub objęte zwolnieniem od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie, określone w załączniku nr 2 do ustawy w poz. 13, zwane dalej 'piwem'.

Należy zatem uznać, iż w obowiązującym stanie prawnym wyroby akcyzowe mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie § 21 jeżeli zniszczenie tych wyrobów ma miejsce wówczas, gdy wyroby te są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy albo, gdy są zwolnione od akcyzy ze względu na przeznaczenie, tj. gdy od wyrobów tych akcyza nie została zapłacona (albo zadeklarowana w należnej wysokości). Natomiast w przypadku wyrobów, które zostały zniszczone po ich uprzednim wyprowadzeniu ze składu podatkowego jako wyroby z zapłaconą akcyzą, zwolnienie uregulowane w tym przepisie nie ma zastosowania.

W miejscu tym należy zwrócić uwagę, iż ustawa z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym nie zawiera przepisu będącego odpowiednikiem art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r.. Przepisy dotyczące zwolnień zawarte w Rozdziale 6 Działu II ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. wyszczególniają ustawowe przypadki zastosowania zwolnień z akcyzy wyrobów akcyzowych określając konkretne przypadku, kiedy zwolnienie może być realizowane poprzez zwrot (np. art. 31 ust. 4 ustawy). Natomiast w art. 39 ust. 1 ww. ustawy zawarto delegację dla ministra właściwego do spraw publicznych do wprowadzenia w drodze rozporządzenia zwolnień, innych niż bezpośrednio określonych w ww. ustawie. Artykuł 39 ust. 1 ww. ustawy zawiera zatem fakultatywną delegację dla ministra właściwego do spraw publicznych do wprowadzenia, w drodze rozporządzenia innych niż zawarte w ustawie zwolnień od akcyzy, np. wynikających z przepisów prawa Wspólnoty Europejskiej.

Zwolnienia określone w powyższym rozporządzeniu, zgodnie z art. 39 ust. 2 ww. ustawy mogą być:

• całkowite albo częściowe,
• realizowane przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy
• wprowadzone ze względu na przeznaczenie, ilość lub sposób produkcji.
  
  

Stosownie do powyższego w myśl powyższej delegacji ustawowej Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 24 lutego 2009r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, w którym określił szczegółowy zakres oraz warunki i tryb stosowania zwolnienia od podatku akcyzowego. W rozporządzeniu tym szczegółowo zostały określone przypadki zwolnień i sposób ich realizacji, ze wskazaniem w jakich sytuacjach przysługuje zwolnienie z akcyzy poprzez zwrot.

Powyższa konstrukcja, przepisów dotyczących zwolnień od podatku zawartych w ustawie z 6 grudnia 2008r. jest zatem odmienna od uregulowań zawartych w poprzednio obowiązującej ustawie tj. ustawie z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym. Na gruncie obecnie obowiązujących przepisów, warunki i tryb stosowania zwolnień od podatku akcyzowego w przypadkach określonych w art. 39 ust. 1 (innych niż zwolnienia określone bezpośrednio w ustawie, w tym realizowane poprzez zwrot w przypadkach wymienionych w ustawie), oraz określenie czy w danym przypadku zwolnienie przysługuje przez zwrot podatku, zostały szczegółowe wymienione w rozporządzeniu w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego z 24 lutego 2009r. Art. 39 ust. 2 ustawy określa zatem tylko w jaki sposób mogą być realizowane zwolnienia od akcyzy określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy. Powyższe oznacza, że zastosowanie zwolnienia od akcyzy poprzez zwrot (które nie zostały bezpośrednio wymienione w ustawie) może być realizowane wyłącznie w określonych przypadkach wymienionych w ww. rozporządzeniu.

Mając powyższe na względzie, z uwagi, iż § 21 ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień nie przewiduje zwolnienia od akcyzy poprzez zwrot podatku od wyrobów które zostały zniszczone po ich wyprowadzeniu ze składu podatkowego z zapłaconą akcyzą, powyższy przepis nie ma zatem zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W miejscu tym zauważyć należy, iż § 21 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego implementuje postanowienia art. 6 dyrektywy Rady 92/12/EWG w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania, na mocy którego podatek akcyzowy staje się wymagalny w momencie dopuszczenia do konsumpcji, i w związku z którym ze zwolnienia od akcyzy korzystać mogą wyroby akcyzowe nieprzydatne do spożycia przez ludzi, dalszego przerobu lub zużycia, które są objęte procedurą zwieszenia poboru akcyzy.

Ponadto mając na uwadze art. 25 dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych, który stanowi, iż państwa członkowskie mają prawo (a nie obowiązek) zwracania podatku akcyzowego od napojów alkoholowych wycofanych z rynku, dlatego że z powodu swego stanu lub długości okresu składowania nie nadają się do spożycia przez ludzi, należy wyjaśnić, iż ww. przepis implementowany został do krajowego porządku prawnego w art. 83 ustawy o podatku akcyzowym (w odniesieniu do wyrobów z zapłaconą akcyzą) oraz w § 21 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (w odniesieniu do wyrobów zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie).

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy uznającego, że w przedmiotowej sprawie dotyczącej zwolnienia z akcyzy wyrobów akcyzowych na podstawie § 21 ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego będą miały zastosowanie przepisy określone w art. 30 ust. 2 pkt 2, ust. 5 oraz art. 34 ust. 1 pkt 1 lit.k ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 163, poz. 1323 ze zm.) zauważyć należy, co następuje:

W myśl powołanej przepisów zawartych w ustawie o Służbie Celnej kontroli podlega przestrzeganie przepisów prawa podatkowego w zakresie produkcji, przemieszczania i zużycia wyrobów akcyzowych, w szczególności ich wytwarzania, uszlachetniania, przerabiania, skażania, rozlewu, przyjmowania, magazynowania, wydawania, przewozu i niszczenia oraz w zakresie stosowania i oznaczania tych wyrobów znakami akcyzy (art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy). Jednakże czynności, o których mowa wyżej, stosownie do ust. 5 art. 30 podlegają kontroli do czasu uiszczenia od wyrobów akcyzowych należnego podatku akcyzowego. Ograniczenia określonego w zdaniu poprzednim nie stosuje się w przypadku czynności dotyczących wyrobów korzystających ze zwolnienia albo wyrobów opodatkowanych ze względu na przeznaczenie stawką podatku akcyzowego niższą od stawki maksymalnej dla danej grupy wyrobów oraz czynności dokonywanych przez podmioty dokonujące obrotu wyrobami akcyzowymi.

Stosownie zaś do art. 50 ust. 1 pkt 1 i pkt 4 ww. ustawy minister właściwy do spraw publicznych określi, w drodze rozporządzenia szczegółowy zakres i sposób kontroli niektórych wyrobów akcyzowych o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 1 ustawy oraz tryb niszczenia wyrobów akcyzowych objętych kontrolą, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 1 lit. k ustawy.

Jednocześnie zauważyć należy, iż zgodnie z art. 242 ust. 1 ustawy o Służbie Celnej do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie m.in. ww. art. 50 ust. 1 ww. ustawy dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 6g ust. 1 poprzednio obowiązującej ustawy o Służbie Celnej zachowują moc, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od wejścia w życie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o Służbie Celnej.

Stosownie zatem do powyższego, w obowiązującym stanie prawnym, do kontroli przestrzegania przepisów prawa podatkowego, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 2, w związku z art. 50 ust. 1 pkt 1 i pkt 4 oraz art. 242 ust. 1 ww. ustawy ma zastosowanie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz. U. Nr 65, poz. 598, ze zm.).

Jak wyżej przedstawiono ww. rozporządzenie w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego nie obejmuje swym zakresem wyrobów akcyzowych (piwa) dopuszczonego do konsumpcji czyli będącego już poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Tym samym zniszczenie piwa wyprowadzonego wcześniej ze składu podatkowego poza procedura zawieszenia poboru akcyzy, od którego akcyza została zapłacona, które przed dokonaniem zniszczenia zostanie ponownie wprowadzone na teren składu podatkowego, nie podlega kontroli szczególnego nadzoru podatkowego. Zatem nie może ono być zniszczone na warunkach i w trybie określonym w ww. rozporządzeniu.

Zgodnie z powyższym, ponieważ jak wykazano wyżej zwolnienie na podstawie § 21 ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego nie może być realizowane poprzez jego zwrot, a ponadto przepisy dotyczące szczególnego nadzoru podatkowego nie przewidują objęcia piwa dopuszczonego do konsumpcji tymi przepisami, uregulowania zawarte w § 21 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania. Dodatkowo zauważyć należy, iż jak wynika z § 21 ww. rozporządzenia warunkiem dla zastosowania tego zwolnienia jest dokonanie zniszczenia pod nadzorem podatkowym, który co do zasady obejmuje wyroby znajdujące się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Odnosząc się zaś do powoływanej przez Wnioskodawcę Dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG zauważa się, iż zgodnie z art. 47 ust. 1 tej dyrektywy - Dyrektywa 92/12/EWG traci moc ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2010. Zatem w stanie prawnym obowiązującym w dacie wydania niniejszej interpretacji, przepisy zawarte w dyrektywie 2008/118/WE nie mają zastosowania.

Odnośnie natomiast powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 września 2008r. sygn. akt I FSK 1013/07 wyjaśnić należy, iż ocena prawna wyrażona w ww. wyrokach wiąże w sprawie te Sądy oraz organy, których działanie lub bezczynność były przedmiotem zaskarżenia. Wyroki Sądu nie mają zatem mocy orzeczenia prawnego powszechnie obowiązującego i wiążą strony tylko w indywidualnej sprawie, w związku z którą zostały wydane. Jednocześnie zwrócić należy uwagę, iż powyższy wyrok został wydany w stanie prawnym obowiązującym do 28 lutego 2009r., w którym jak przedstawiono wyżej zagadnienie dotyczące zwolnień z akcyzy zawarte w ustawie z 23 stycznia 2004r. było odmiennie regulowane oraz dotyczył innej grupy wyrobów niż będące przedmiotem niniejszej interpretacji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.