Gdzie jest miejsce świadczenia usługi i jaka jest stawka podatku VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2010r. (data wpływu 11 lutego 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 marca 2010r. (data wpływu 18 marca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usług na rzeczowym majątku ruchomym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem w dniu 18 marca 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usług na rzeczowym majątku ruchomym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi dla spółki niemieckiej. Firma ta posiada siedzibę na terenie Niemiec, w Polsce nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności i jest zarejestrowana w Polsce na potrzeby VAT jako podatnik będący osobą zagraniczną. Wnioskodawca świadczy usługi na rzeczowym majątku ruchomym należącym do niemieckiego kontrahenta. Rzeczowy majątek ruchomy spółki niemieckiej jest pobierany z magazynu w Polsce, a po wykonaniu przez Wnioskodawcę usługi zwracany do tego samego magazynu.

Wezwaniem z dnia 4 marca 2010r. tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie zaistniałego stanu faktycznego tj. wskazanie:

• czy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,
• czy spółka niemiecka będąc zarejestrowana na potrzeby VAT w Polsce jako osoba zagraniczna, posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności w znaczeniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług tj. czy posiada pewne minimalne, stałe zaplecze zarówno techniczne, jak i w postaci personelu oraz otrzymuje i wykorzystuje świadczone przez Wnioskodawcę usługi,
  
  

Wnioskodawca pismem z dnia 15 marca 2010r. uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób:

• Wnioskodawca jest czynnym podatku od towarów i usług,
• spółka niemiecka nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Gdzie jest miejsce świadczenia usługi i jaka jest stawka podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, wątpliwości budzi fakt, że majątek ruchomy, na którym Wnioskodawca wykonuje usługę dowożony jest z magazynu na terenie Polski i tam wraca. Ale biorąc pod uwagę, że nabywca usług spółka niemiecka ma siedzibę na terytorium Niemiec i nie ma miejsca prowadzenia działalności w Polsce to tam będzie rozliczany podatek VAT na podstawie art. 44 i 196 Dyrektywy 2006/112/WE z dn. 28 listopada 2006 w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług określona została z dniem 1 stycznia 2010r. w art. 28b ustawy o VAT, wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504).

Generalnie, usługi opodatkowane są w miejscu gdzie nabywca ma swoją siedzibę jeśli jest on podatnikiem, bowiem w myśl art. 28b ust. 1 ww. ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku zaś, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 cyt. ustawy o VAT).

Ustęp 3 cyt. artykułu stanowi natomiast, iż w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu.

W myśl art. 44 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.) miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 ?Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług? ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r. w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika.

W myśl art. 28a na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Przepis art. 28a pkt 1 lit. a ustawy obejmuje na potrzeby stosowania Rozdziału 3 pojęciem podatnika co do zasady nie tylko podmioty które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lecz również podmioty, które wykonują działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, czyli działalność zdefiniowana w innych systemach prawnych niż system podatku od towarów i usług, której definicja odpowiada przyjętej w polskich przepisach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi na rzeczowym majątku ruchomym należącym do spółki niemieckiej, która posiada siedzibę na terenie Niemiec. Spółka niemiecka nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Rzeczowy majątek ruchomy spółki niemieckiej jest pobierany z magazynu w Polsce, a po wykonaniu przez Wnioskodawcę usługi zwracany do tego samego magazynu.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż skoro przedmiotowe usługi, które świadczy Wnioskodawca, będą świadczone na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, posiadającego siedzibę w Niemczech, zastosowanie znajdzie przepis art. 28b ust. 1 ustawy o VAT i miejscem świadczenia tych usług będzie terytorium Niemiec. Oznacza to, iż usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. W przedstawionej sytuacji nie ma znaczenia, że rzeczowy majątek ruchomy spółki niemieckiej jest pobierany z magazynu w Polsce, a po wykonaniu przez Wnioskodawcę usługi zwracany do tego samego magazynu.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że kontrahent Wnioskodawcy nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w art. 28b ust. 2, tym samym traci swą aktualność w sytuacji zmiany jakiegokolwiek elementu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.