Czy Wnioskodawca ma prawo do korekty VAT należnego z tytułu importu towarów?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2009r. (data wpływu 4 grudnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie ustalenia prawa do dokonania korekty podatku należnego z tytułu importu towarów,
• prawidłowe w zakresie ustalenia prawa do dokonania korekty podatku naliczonego.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawa do dokonania korekty podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w lipcu 2007 roku otrzymała dokument SAD dokumentujący nabycie towarów od firmy, która miała siedzibę w Stanach Zjednoczonych. VAT naliczony w dokumencie SAD został zapłacony do Urzędu Celnego, i następnie prawidłowo odliczony w deklaracji VAT-7.

W czasie prowadzonych testów, które odbywały się od lipca 2007r. do grudnia 2008r. w studiu telewizji, nabyty przez Wnioskodawcę towar (sprzęt) wykazał wiele wad i niedociągnięć, w związku z tym wzmiankowany towar został uznany przez Wnioskodawcę za wadliwy i odesłany do sprzedawcy, który w międzyczasie otworzył filię w Wielkiej Brytanii, i tam też musiał zostać odesłany towar.

Nie przeszedł tym samym przez Urząd Celny. W grudniu 2008 roku sprzedawca wystawił fakturę korygującą (credit memo), jednakże nie wykazał tam prawidłowego NIP wewnątrzwspólnotowego. Wnioskodawca dokonał korekty VAT naliczonego uznając, że skoro towar, w związku z nabyciem którego odliczył VAT, nie jest już własnością Wnioskodawcy, nie przysługuje mu odliczenie VAT z tego tytułu, ale, ponieważ faktura dokumentująca wewnątrzwspólnotowe nabycie nie została wystawiona prawidłowo, nie dokonał korekty VAT należnego. Sprzedawca przesłał następnie prawidłowo wystawioną fakturę korygującą (credit memo), i wówczas Wnioskodawca dokonał korekty VAT należnego. Zostało to jednak zakwestionowane przez urząd skarbowy, którego pracownicy stwierdzili, że Wnioskodawca nie ma prawa do korekty VAT należnego, i korektę wycofano.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do korekty VAT należnego...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on takie prawo.

Istotą wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest samoobliczanie VAT, jest on z jednej strony podatkiem naliczonym, z drugiej należnym, w efekcie jest dla podatnika neutralny. Taka sama zasada obowiązuje przy zwrotach towarów, w przypadku otrzymania faktury korygującej. Brak możliwości skorygowania (w omawianym przypadku) VAT należnego naruszałby istotę podatku VAT i powodowałby, że podatnik poniósłby nieuzasadnione straty.

Za powyższym stanowiskiem przemawia także zwykła logika. Otrzymanie faktury korygującej (in minus) wystawionej przez polskiego podatnika podatku VAT powoduje konieczność skorygowania dokonanego wcześniej odliczenia, ale z drugiej strony podatnik dokonujący takiej korekty otrzyma od kontrahenta zwrot należności (w tym VAT), i nie musi tej korekty finansować z własnej kieszeni. W tym przypadku Wnioskodawca otrzymał zwrot kwoty netto od kontrahenta, lecz zwrotu VAT musiałby dokonać organ, który ten podatek pobrał, czyli Urząd Celny, ale z powodów wyżej opisanych tak się nie stało. W związku z tym, Wnioskodawca uważa, że ma prawo do korekty zarówno podatku naliczonego, jak i należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie ustalenia prawa do dokonania korekty podatku należnego z tytułu importu towarów,
• prawidłowe w zakresie ustalenia prawa do dokonania korekty podatku naliczonego.
  
  

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.

Kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy stanowi, w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5.

Podstawowym zatem kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej, przy czym związek ten powinien mieć charakter bezsporny oraz bezpośredni lub pośredni. Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ww. ustawy zasada wyłącza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych oraz nie podlegających opodatkowaniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał importu towarów od firmy mającej siedzibę w Stanach Zjednoczonych, dokonał zapłaty podatku VAT zadeklarowanego w dokumencie SAD a następnie odliczył podatek naliczony w deklaracji VAT-7. W czasie prowadzonych testów okazało się, że nabyty towar wykazał wiele wad i niedociągnięć i został odesłany do sprzedawcy w Wielkiej Brytanii, który tam w międzyczasie otworzył filię. Wnioskodawca dokonał korekty podatku naliczonego.

W odniesieniu do powyższego, należy uznać, iż słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy dotyczące skorygowania podatku naliczonego, bowiem jak wynika z wniosku nabyty towar był testowany w studiu telewizyjnym a zatem nie służył czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług od lipca 2007r. do grudnia 2008r. Następnie towar ten został zwrócony sprzedawcy do Wielkiej Brytanii. W konsekwencji należy przyjąć, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowego nabycia.

Natomiast w kwestii korekty podatku należnego należy podkreślić, że kwota podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej stanowi z jednej strony kwotę podatku naliczonego (o ile, podatnikowi takie prawo przysługuje) a jednocześnie kwota ta stanowi kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów, którą podatnik zobowiązany był zapłacić we właściwym organie celnym.

Przez import towarów, zgodnie z art. 2 pkt 7 ww. ustawy, rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną (art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym na dzień 1 lipca 2007r.).

Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego (art. 19 ust. 7 ustawy).

Przenosząc przedstawiony powyżej stan prawny na stan faktyczny opisany we wniosku należy przyjąć, że Wnioskodawca (podatnik z tytułu importu) w miesiącu lipcu 2007r. dokonał importu towarów ze Stanów Zjednoczonych, towar został dopuszczony do obrotu na terytorium Wspólnoty. W związku z powstaniem długu celnego powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów ze Stanów Zjednoczonych, a zatem Wnioskodawca zobowiązany był do zapłaty podatku należnego z ww. tytułu. Towar dopuszczony do obrotu na terytorium Wspólnoty po uznaniu przez Wnioskodawcę za wadliwy został zwrócony do sprzedawcy w Wielkiej Brytanii. Towar ten nie opuścił ponownie terytorium Wspólnoty a zatem nie ma podstaw do korekty podatku należnego z tytułu importu towarów.

Na marginesie tut. organ wskazuje, iż przepisy podatku od towarów i usług przewidują możliwość zwrotu zapłaconego podatku należnego z tytułu importu towarów pod warunkiem jednak, że towary z reklamacji zostały zwrócone poza terytorium Wspólnoty.

Przypadki, gdy kwota podatku naliczonego mogła być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu określały w stanie prawnym obowiązującym od 1 grudnia 2008r. do 31 grudnia 2009r. przepisy Rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). Zgodnie z § 19 ust. 1 cyt. rozporządzenia, zwrot podatku zapłaconego od importu towarów przysługuje podatnikom, którzy dokonali wywozu towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty, w związku z ich reklamacją, z zastrzeżeniem ust. 2-7.

Powyżej wskazane rozwiązanie nie znajdzie jednak zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż Wnioskodawca nie dokonał wywozu towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty, w związku z ich reklamacją, bowiem towary te zostały odesłane do sprzedawcy w Wielkiej Brytanii.

W odniesieniu do korekty podatku należnego z tytułu importu towarów poprzez korektę wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy podkreślić, iż w stanie faktycznym opisanym przez Wnioskodawcę nie nastąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów z Wielkiej Brytanii. Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zgodnie z art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Towary, zwrócone do sprzedawcy w Wielkiej Brytanii zostały uprzednio zaimportowane przez Wnioskodawcę ze Stanów Zjednoczonych. Zatem wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie miało miejsca w zaistniałym stanie faktycznym. Tym samym wystawienie przez sprzedawcę z Wielkiej Brytanii faktury korygującej (credit memo) nie stanowi podstawy do skorygowania podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, które nie miało miejsca.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

• nieprawidłowe w zakresie ustalenia prawa do dokonania korekty podatku należnego z tytułu importu towarów,
• prawidłowe w zakresie ustalenia prawa do dokonania korekty podatku naliczonego.
  
  

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo tut. organ zauważa, że korekta podatku naliczonego nie byłaby konieczna, gdyby wywóz przedmiotowych towarów do Wielkiej Brytanii nastąpiłby w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.