Prawo do odliczenia przez Gminę podatku z faktury dokumentującej nabycie usługi modernizacyjnej lokalu, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z modernizacją lokalu będącego przedmiotem umowy najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Gmina) wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 594), do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innychpodmiotów. Zdecydowania większość z tych zadań jest realizowana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego.

Niemniej jednak, część czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom ustawy o VAT. Stąd, Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Czynnością taką jest przykładowo najem nieruchomości na rzecz Ośrodka Kultury (dalej: ?OK?).

Ośrodek Kultury jest samorządową instytucją kultury w rozumieniu przepisów ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 1991 r. nr 114, poz. 493 ze zm.), posiadającą odrębną od Gminy osobowość prawną. Gminny Ośrodek Kultury jako wyodrębniona organizacyjnie i finansowo osoba prawna samodzielnie określa sposób prowadzenia gospodarki finansowej, w tym zasady wydatkowania uzyskiwanych dochodów kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania. Innymi słowy, Ośrodek Kultury nie stanowi jednostki budżetowej Gminy ani zakładu budżetowego, a odrębną od Gminy osobę prawną, prowadzącą samodzielną gospodarkę finansową.

W 2012 r. Gmina prowadziła inwestycję polegającą na modernizacji lokalu użytkowego znajdującego się na parterze budynku Urzędu Gminy, tzw. sali widowiskowej wraz z prowadzącym do niej holem (dalej: lokal?). Intencją Gminy było oddanie zmodernizowanego lokalu w najem na rzecz Ośrodka Kultury.

W związku tym, po zakończeniu inwestycji w 2012r. Gmina zawarła umowę najmu przedmiotowego lokalu z Ośrodkiem Kultury. Lokal ten służy celom działalności kulturalnej prowadzonej przez Ośrodek Kultury. Lokal może być także udostępniany/podnajmowany przez Ośrodek Kultury osobom trzecim. Umowa najmu przewiduje również zobowiązanie Ośrodka Kultury do sporadycznego, nieodpłatnego udostępniania Gminie lokalu po uprzednim poinformowaniu Ośrodek Kultury przez Gminę o konieczności skorzystania z niego, z przynajmniej 2 dniowym wyprzedzeniem. Wysokość czynszu najmu należnego Gminie pozostaje niezmienna, niezależnie czy w danym okresie rozliczeniowym lokal był udostępniany Gminie przez Ośrodek Kultury, czy też udostępnienie to nie miało miejsca.

Tym samym, z perspektywy Gminy, zmodernizowany lokal przeznaczony jest wyłącznie dla celów przedmiotowej umowy najmu na rzecz Ośrodka Kultury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od nabytych towarów i usług związanych z modernizacją lokalu wykorzystywanego dla celów świadczenia usług najmu na rzecz Ośrodka Kultury?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Gminy, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z modernizacji lokalu będącego przedmiotem najmu na rzecz Ośrodka Kultury.

Uzasadnienie stanowiska:

Podstawowe regulacje dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, co do zasady, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj.

1. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz
2. towary i usługi, z których nabycia wynika podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. innych niż zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu.
   
   

Ad. 1

Art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, iż wyłączenie z opodatkowania VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe jedynie w sytuacji, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji publicznych i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, iż Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek, na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej, czynności spełniające definicję działalności gospodarczej działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Ad.2

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do treści art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Należy zauważyć, iż umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony ? zarówno wynajmującego, jak i na najemcę ? określone przepisami obowiązki. Najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, sprowadzającego się do oddania rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na uiszczaniu kwoty ustalonego czynszu z tytułu najmu.

Z powyższego wynika, iż najem stanowi odpłatne świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowa czynność ? jako realizowana w oparciu o umowę cywilnoprawną ? nie będzie objęta zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2013 r. poz. 247 ze zm.). Na mocy tego przepisu zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto, przedmiotowa czynność jako dotycząca lokalu niemieszkalnego nie będzie objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, Gmina oddając lokal użytkowy na rzecz Ośrodka Kultury, w drodze umowy najmu (umowy cywilnoprawnej) działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, wykonujący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zatem, powyższa czynność w świetle ustawy o VAT traktowana jest jako odpłatne świadczenie usług, opodatkowane na zasadach ogólnych.

W omawianej sprawie zatem obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT są spełnione, ponieważ Wnioskodawca wynajmując lokal na rzecz Ośrodka Kultury działa jako podatnik VAT, jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a zakupy służące modernizacji przedmiotowego lokalu, będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, tj. najmem.

Tym samym, Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących modernizacje lokalu, na zasadach wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust.4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Cytowany wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, na mocy ustawy z 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, z dniem 1 kwietnia 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 35), otrzymuje brzmienie: ?działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych?.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wykonując zadania nałożone przepisami prawa Gmina nie jest uznawana, w świetle regulacji w zakresie podatku VAT, za podatnika tego podatku, i wykonuje czynności, które pozostają poza zakresem podatku VAT.

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem, w przypadku, gdy Gmina wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Gmina w 2012 r. prowadziła inwestycję polegającą na modernizacji lokalu użytkowego znajdującego się na parterze budynku Urzędu Gminy, tzw. sali widowiskowej wraz z prowadzącym do niej holem. Intencją Gminy było oddanie zmodernizowanego lokalu w najem na rzecz Ośrodka Kultury.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przez umowę najmu, zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powyższej definicji wynika, iż umowa najmu ma charakter odpłatny, a czynsz stanowi obligatoryjny element stosunku zobowiązaniowego.

Zawarcie umowy najmu stanowi zatem świadczenie usług i czynność ta, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Gmina w przedmiotowej sprawie zawarła umowę cywilnoprawną, co spowodowało uznanie jej świetle art. 15 ust. 2 oraz art. 15 ust. 6 ustawy o VAT za podatnika VAT.

Zatem spełniona zostanie przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunkująca prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ towary i usługi zakupione w ramach modernizacji lokalu użytkowego, będącego przedmiotem najmu, są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonania czynności opodatkowanych, generujących podatek należny.

Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, z faktur dokumentujących poniesione wydatki na modernizację lokalu użytkowego, bowiem zostanie w omawianym przypadku spełniona podstawowa przesłanka pozytywna jaką jest związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną.

W związku powyższym, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Wskazać końcowo należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisanym stanie faktycznym, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.