Uznanie transakcji objętej wnioskiem za eksport towarów oraz jej opodatkowania

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2012r. (data wpływu 16 marca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji objętej wnioskiem za eksport towarów oraz jej opodatkowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania transakcji objętej wnioskiem za eksport towarów oraz jej opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza dokonywać sprzedaży towarów (koksu) na rzecz ?A? - spółki z siedzibą w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej z docelowym przeznaczeniem dla odbiorcy na Ukrainie na warunkach DAP (wg Incoterms 2010) granica polsko-ukraińska, co oznacza, że w cenie sprzedaży towaru zawarty jest jego transport z określonego miejsca w Polsce do granicy polsko-ukraińskiej. Znajdzie to odzwierciedlenie w zawartej pomiędzy Wnioskodawcą i ?A? umowie oraz wystawionej na rzecz ?A? fakturze sprzedaży.

Towar zostanie dostarczony przez Wnioskodawcę na terminal w Sławkowie i przekazany działającej na rzecz ?A? polskiej spółce ?K?, która nabywając towar od ?A? dokona w polskim urzędzie celnym zgłoszenia wywozu towaru poza terytorium Unii Europejskiej - do odbiorcy na Ukrainie. Załadowany do wagonów kolei ukraińskich towar zostanie przewieziony linią szerokotorową ze Sławkowa do granicy polsko-ukraińskiej (przejście graniczne Hrubieszów/Izov) i dalej do odbiorcy końcowego na Ukrainie.

Potwierdzeniem wysyłki (eksportu) i tożsamości towaru będącego przedmiotem umowy sprzedaży pomiędzy wnioskodawcą i ?A? a jednocześnie wywozu towaru przez ?K? z Polski na Ukrainę będą następujące dokumenty:

1. list przewozowy, w którym jako nadawca towaru występować będzie Wnioskodawca oraz ?K?;
2. faktura wystawiona przez ?K? na rzecz odbiorcy na Ukrainie;
3. wywozowy dokument towarzyszący wystawiony na ?K? (dokument elektroniczny wystawiony przez urząd celny, potwierdzający tożsamość towaru);
4. świadectwo pochodzenia wystawione na ?K?;
5. komunikat IE599 potwierdzający wywóz na Ukrainę (przekroczenie granicy polsko-ukraińskiej), wystawiony na ?K? z przywołaniem numeru listu przewozowego, w którym jako nadawca występuje Wnioskodawca oraz ?K? (patrz pkt 1). Komunikat zostanie przesłany przez urząd celny jednocześnie do ?K? i Wnioskodawcy.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonywana przez Wnioskodawcę dostawa towarów na rzecz ?A? stanowić będzie w świetle art. 2 pkt 8 lit b ustawy o podatku od towarów i usług eksport towarów, a tym samym, czy stosownie do treści art. 41 ust. 11 w związku z ust. 4 tej ustawy otrzymanie przez Wnioskodawcę dokumentu potwierdzającego przez urząd celny wywóz tych towarów przez ?K? poza terytorium Unii Europejskiej stanowić będzie podstawę do zastosowania stawki podatku od towarów i usług wynoszącej 0%?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7 tej ustawy, jeżeli wywóz jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych. Ponadto w myśl art. 41 ust 4 ustawy o podatku od towarów i usług w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit a tej ustawy, stawka podatku wynosi 0%. Stosownie zaś do art. 41 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług przepis ten stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b tej ustawy, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Poza tym z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do rozpatrywanej sprawy zauważyć wypada, że dostawa towarów będzie przez Wnioskodawcę dokonywana na rzecz ?A?, nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju. Ostatecznym też skutkiem tej dostawy będzie wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Dokonana więc czynność będzie stanowić eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o podatku od towarów 1 usług. Jednocześnie, jak wynika to z treści art. 41 ust. 11 w związku z ust. 4 powyższej ustawy, otrzymanie przez Wnioskodawcę dokumentu, w którym urząd celny potwierdzi wywóz towarów przez ?K? na terytorium Ukrainy, a więc poza terytorium Unii Europejskiej, stanowić będzie podstawę do zastosowania stawki podatku od towarów i usług wynoszącej 0%, o ile oczywiście z tego dokumentu będzie wynikało, że wywiezione towary są tożsame z towarami (są to te same towary) sprzedanymi na rzecz ?A?.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 7 ust. 8 ustawy w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Eksportem towarów - w świetle art. 2 pkt 8 ustawy o VAT - jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych, wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonywany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.
   
   

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W tym miejscu należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit a, stawka podatku wynosi 0%.

Art. 41 ust. 6 i 7 stanowi, że stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Jeżeli warunek, o którym mowa powyżej nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w pwyżej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio (art. 41 ust. 11 ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest, więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów. Ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy, właściwym staje się przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0% jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty. Przy czym wywóz towarów powinien nastąpić w wyniku dokonanej dostawy towarów. Jednakże, o ile wywóz powinien nastąpić w bezpośrednim następstwie tej dostawy, o tyle ustawodawca w żaden sposób nie wymaga, aby wywóz ów odbył się bez przerwy.

Z tego punktu widzenia, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

• towar jest przedmiotem dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy,
• w wyniku dokonanej dostawy towar jest wywożony przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz poza terytorium Unii Europejskiej,
• z posiadanych dokumentów wynika, że zamiarem stron było wywiezienie towaru poza terytorium Unii Europejskiej,
• towar w okresie pomiędzy odebraniem go przez nabywcę a wywozem poza terytorium Unii Europejskiej nie został poddany przeróbkom,
• podmiot dokonujący dostawy znajdzie się w posiadaniu dokumentów, o których mowa w art. 41 ust. 11 ustawy.

-transakcja powinna zostać uznana za eksport pośredni, opodatkowany stawką 0%.

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż eksportem jest zarówno wywóz dokonywany przez samego dostawcę względnie wywóz dokonywany na rzecz dostawcy (tzw. eksport bezpośredni), jak i wywóz dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (tzw. eksport pośredni).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca jest pierwszym w kolejności dostawcą towaru. W przypadku wyżej opisanej transakcji występują trzy dostawy:

• dostawa pomiędzy Wnioskodawcą, a kontrahentem ?A? z kraju członkowskiego,
• dostawa pomiędzy ?A?, a polskim podmiotem ?K?
• dostawa pomiędzy ?K? a podmiotem ukraińskim.
  
  

Ponadto z treści wniosku wynika, że towar jest dostarczany przez Wnioskodawcę do terminalu w Sławkowie gdzie odbiera go nabywający polski podmiot ?K?, który jako właściciel dokonuje dostawy towaru na rzecz podmiotu ukraińskiego, dokonuje zgłoszenia celnego towaru do procedury wywozu, a następnie towar jest transportowany do ostatecznego nabywcy na Ukrainie.

W świetle powyższego zdaniem tut. organu w przedmiotowym przypadku nie można uznać, że u Wnioskodawcy wystąpi pośredni eksport towarów. Dostawa towarów dokonana na rzecz ?A? nie jest związana z wywozem towarów przez nabywcę lub na jego rzecz poza terytorium Unii Europejskiej albowiem towar ten w ramach tej dostawy jest transportowany w obrębie kraju do innego podmiotu polskiego ?K?, który nabywa towar od ?A?. W tym przypadku możemy stwierdzić, że towar jest na rzecz nabywcy transportowany z określonego miejsca w Polsce do terminala w Sławkowie, a następnie do granicy, jednak nie sposób uznać, że wywóz towaru poza terytorium Unii jest dokonywane przez nabywcę towaru (podmiot ?A?) mającego siedzibę poza terytorium kraju co jest niezbędne do uznania transakcji za eksport pośredni.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że transakcja dokonana pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem ?A?, który dokonał dalszej sprzedaży podmiotowi polskiemu i który wywiózł go poza granice Wspólnoty, nie jest eksportem pośrednim.

Albowiem wywóz towarów nie jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (podmiot ?A?), który nabył towar od Wnioskodawcy, lecz przez kontrahenta tegoż nabywcy (podmiot ?K?).

Co za tym idzie transakcja ta nie może być opodatkowana stawką 0% i będzie podlegała opodatkowaniu stawką właściwą dla danego towaru na terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.