Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku realizacją projektu

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2010r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 16 lutego 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub części w odniesieniu do projektu pn. ?...?.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 15 lutego 2010r. Wnioskodawca zamierza złożyć wniosek o dofinansowanie projektu pn. ?...', w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007-2013.

Projekt dotyczy:

1. wymiany poszycia dachowego budynku szpitalnego, wraz z instalacją solarów,
2. wymiany stolarki okiennej i drzwiowej budynku szpitalnego,
3. przebudowy kotłowni oraz przyłącza i instalacji gazu.
   
   

Zgodnie z zasadami kwalifikowalności wydatków ponoszonych w ramach dofinansowania z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa, podatek VAT jest kosztem niekwalifikowalnym, z zastrzeżeniem sytuacji, kiedy beneficjent nie może tego podatku odliczyć w całości lub części.

W piśmie z dnia 16 lutego 2010r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje.

Budynek szpitalny będzie i jest związany przede wszystkim z wykonywaniem czynności zwolnionych (PKWiU 85), oraz w niewielkim stopniu z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT (dzierżawa pomieszczeń). Szpital jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7, jednakże proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o podatku od towarów i usług nie przekracza 2%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z ewentualnym otrzymaniem dofinansowania ww. projektu istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub części...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odliczenia podatku VAT, zarówno w całości, jak i w części. Wnioskodawca od 1 stycznia 1999r. jest Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej, działającym w oparciu o ustawę o Zakładach Opieki Zdrowotnej, dla którego organem założycielskim jest Powiat.

Wnioskodawca jest płatnikiem podatku od towarów i usług, jednocześnie prowadzi zasadniczą działalność w zakresie ochrony zdrowia (symbol PKWiU - 85).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie dwie przesłanki:

1. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług,
2. towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych (warunkiem koniecznym odliczenia podatku jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi).
   
   

Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi wymienione w zał. 4 do ww. ustawy, gdzie w poz. 9 wskazano usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (symbol PKWiU: 85).

Wnioskodawca w niewielkim zakresie prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (dzierżawa pomieszczeń), jednakże proporcja udziału z tego tytułu czynności opodatkowanych w stosunku do czynności nieopdatkowanych nie przekracza 2%, co zgodnie z art. 90 ust 10 ustawy o podatku od towarów i usług pozbawia nas prawa do odliczenia tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Z powyższego wynika, że odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod poz. 9 zał. nr 4 wskazano usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU ex 85 ?usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2)?

W przypadku natomiast gdy towary i usługi wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ? art. 90 ust. 1 ustawy o VAT.

Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 ww. artykułu, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT), a sposób obliczenia proporcji regulują dalsze przepisy art. 90 ustawy o VAT.

Jak stanowi ust. 3 tego artykułu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy o VAT proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W art. 90 ust. 5-9 wskazano szczegółowe zasady ustalania ww. proporcji.

Z przepisu art. 90 ust. 10 ustawy o VAT wynika, że w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.
   
   

W odniesieniu więc do zakupów związanych z czynnościami zarówno opodatkowanymi, jak i zwolnionymi podatnik winien ustalić właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności opodatkowanych i zwolnionych. Jeżeli ustalona proporcja nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku, naliczonego przy nabyciu towarów i usług, których nie da się przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza złożyć wniosek o dofinansowanie projektu pn. ?...' w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007-2013.

Projekt dotyczy:

1. wymiany poszycia dachowego budynku szpitalnego, wraz z instalacją solarów,
2. wymiany stolarki okiennej i drzwiowej budynku szpitalnego,
3. przebudowy kotłowni oraz przyłącza i instalacji gazu.
   
   

Ponadto, z treści wniosku wynika, że budynek szpitalny będzie i jest związany przede wszystkim z wykonywaniem czynności zwolnionych (PKWiU 85), oraz w niewielkim stopniu z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT (dzierżawa pomieszczeń). Szpital jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7, jednakże proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o podatku od towarów i usług nie przekracza 2%.

Z uwagi na brzmienie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy przede wszystkim ustalić, jaka część ogólnych wydatków związanych z prowadzoną działalnością będzie związana z czynnościami opodatkowanymi, jaka część będzie związana z czynnościami związku z którymi nie będzie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz jaką część będą stanowiły wydatki związane jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi jak i zwolnionymi z podatku VAT.

Zatem obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Jeżeli dokonanie bezpośredniej alokacji nie jest możliwe, czyli w przypadku gdy dokonane zakupy służą obu rodzajom działalności, podatnik może odliczyć tylko tę część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom dającym prawo do odliczenia. A zatem zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli jako ?zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną'.

Jeśli więc Wnioskodawca ponosząc wydatki związane z działalnością Szpitala ma możliwość bezspornego określenia, które z nich będą związane z dzierżawą pomieszczeń ? przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości. Jeśli na etapie ponoszonych wydatków można powiązać określone wydatki z czynnościami zwolnionymi Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego. W stosunku do wydatków, do których nie ma możliwości jednoznacznego przyporządkowania do czynności opodatkowanych bądź zwolnionych, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 cyt. ustawy.

W oparciu o tak przedstawiony opis zdarzenia przyszłego przyjęto, iż budynek szpitala będący przedmiotem termomodernizacji wykorzystywany jest równocześnie do wykonywania dwóch kategorii czynności tj. opodatkowanych (dzierżawa pomieszczeń) oraz zwolnionych (ochrona zdrowia PKWiU 85) i całość kwot podatku naliczonego związanego z przedmiotową inwestycją dotyczy jednocześnie czynności opodatkowanych i zwolnionych.

Należy podkreślić, iż zastosowanie proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT, dla określenia kwot podatku naliczonego możliwe jest tylko w przypadku gdy Wnioskodawca nie ma możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Wnioskodawca wskazał, iż ustalona przez niego proporcja nie przekracza 2%.

Mając na uwadze przedstawione przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie miał możliwości obniżenia podatku należnego o podatek, naliczony na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług, których nie można jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, bowiem proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 nie przekroczyła 2%.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, a w szczególności możliwości bezpośredniego przyporządkowania przez Wnioskodawcę podatku naliczonego czynnościom, w związku z wykonywaniem których odliczenie podatku naliczonego jest możliwe i czynnościom, w związku z wykonywaniem których podatnik nie ma prawa do odliczenia, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.