Czy wnioskodawca, w przypadku sprzedaży suszu tytoniowego w rozumieniu art. 99a ustawy o podatku akcyzowym (...)

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2013 r. wpłynął do tut. organie ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie sprzedaży suszu tytoniowego na rzecz pośredniczącego podmiotu tytoniowego lub podmiotu prowadzącego skład podatkowy. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 lutego 2013r. (data wpływu 21 lutego 2013r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym dokonującym dostawy produktów rolnych z własnej działalności rolniczej i korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT (wnioskodawca nie zamierza rezygnować z tego zwolnienia). W swoim gospodarstwie rolnym (o pow. ok. 20 ha - w tym ok. 9 ha gruntów własnych, pozostałe użytkowane przez wnioskodawcę na podstawie dzierżawy) wnioskodawca uprawia m.in. zboże, kukurydzę, warzywa oraz tytoń. W zakresie uprawy tytoniu wnioskodawca ma zawartą umowę kontraktacji i dostarcza surowiec tytoniowy zatwierdzonemu pierwszemu przetwórcy (od sprzedanego tytoniu wnioskodawca nie płacił akcyzy).

Wnioskodawca zamierza sprzedawać surowiec tytoniowy (nieprzetworzone liście tytoniu w postaci suszu tytoniowego oraz liści zielonych), a także sadzonki tytoniu i całe rośliny, a ponadto nasiona do uprawy tytoniu. Sprzedaż następowałaby wyłącznie na rzecz odbiorców krajowych (osób fizycznych i przedsiębiorców), w tym z wykorzystaniem form sprzedaży wysyłkowej (także za pośrednictwem Internetu).

Wnioskodawca w swoim gospodarstwie posiada suszarnię liści tytoniu z paleniskiem na drewno (podczas suszenia liście tytoniu nabierają zapachu dymu drzewnego, którego nie da się usunąć bez obróbki przemysłowej). Rozsadę, sadzonki tytoniowe wnioskodawca przygotowuje w tunelach foliowych nieogrzewanych, zwykle o powierzchni od 5 do 10 arów, uprawa odbywa się w polu. Okres wzrostu krzewów tytoniu wynosi około 180 dni (okres wzrostu od nasiona do sadzonki wynosi ok. 90 dni, następnie sadzonki wysadza się w pole gdzie dalszy wzrost do pełnej dojrzałości rośliny wynosi kolejne ok. 90 dni).

Przedmiotem sprzedaży byłyby nasiona, sadzonki, krzewy i nieprzetworzone liście tytoniu pochodzące wyłącznie z upraw z gospodarstwa rolnego wnioskodawcy. Wnioskodawca uprawia tytoń m.in. odmiany Virginia, Burley, Tennessee czy Millenium. Wnioskodawca zamierza sprzedawać zainteresowanym nabywcom:

1. nasiona tytoniu;
2. sadzonki tytoniu (nasiona po wykiełkowaniu);
3. całe, żywe krzewy tytoniu (o wymiarach od 3 cm do 190 cm) w donicach lub z korzeniem zabezpieczonym np. folią;
4. nieprzetworzone, całe, zielone liście surowego tytoniu (niepodsuszane), tuż po zerwaniu z krzewów tytoniowych, w formie świeżych, zielonych liści tytoniu nabitych łodygami na drut;
5. nieprzetworzone, całe liście tytoniu, uprzednio wstępnie podsuszone, a następnie nawilżone (wodą) do wilgotności co najmniej 50 %, nabite łodygami na drut;
6. całe, uprzednio wysuszone liście tytoniu, w stanie nieprzetworzonym, nawilżone (wodą) do wilgotności 15% - 25% oraz liście nawilżone do wilgotności 25%-35%
7. całe, suche liście tytoniu, w stanie nieprzetworzonym.
   
   

Sprzedaż nasion, sadzonek, całych krzewów tytoniu oraz liści tytoniu (surowych, podsuszonych i nawilżonych do wilgotności co najmniej 50 % lub suszonych i nawilżonych do wilgotności 15%-25% lub 25%-35%), dokonywana byłaby na wagę (nasiona, liście tytoniu) lub na sztuki (sadzonki, krzewy tytoniu), w ilości według zamówień zainteresowanych odbiorców.

Nasiona tytoniu (opisane w pkt a powyżej) sprzedawane byłyby w opakowaniach kilkugramowych lub większych, a sadzonki tytoniu (opisane w pkt b powyżej) na sztuki, w plastikowych lub foliowych opakowaniach. Całe krzewy tytoniu (opisane w pkt c powyżej) sprzedawane byłyby na sztuki, żywe (zielone) w donicach wraz z ziemią albo z korzeniem zabezpieczonym folią. Przeznaczone do sprzedaży krzewy znajdowałyby się w fazie wzrostu (wegetacji) od 3 cm do ok.190cm.

Surowe, zielone liście tytoniu (opisane w pkt d powyżej) sprzedawane byłyby w całości, w stanie nieprzetworzonym (niepocięte lub pokruszone, nieodżyłowane, nieodparowane i nieprzefermentowane), w formie wiązek z łodygami nabitymi na drut.

Także podsuszone wstępnie liście tytoniu (opisane w pkt e powyżej) sprzedawane byłyby w całości, w stanie nieprzetworzonym (niepocięte lub pokruszone, nieodżyłowane, nieodparowane i nieprzefermentowane), nawilżone (wodą) do wilgotności co najmniej 50%, w formie wiązek z łodygami nabitymi na drut

Z kolei uprzednio suszone liście tytoniu (opisane w pkt f powyżej), również sprzedawane byłyby w całości, w stanie nieprzetworzonym (niepocięte lub pokruszone, nieodżyłowane, nieodparowane i nieprzefermentowane), nawilżone (wodą) do wilgotności 15%- 25% lub do wilgotności 25%-35%.

Suche liście tytoniu (opisane w pkt g powyżej), sprzedawane byłyby w całości, w stanie nieprzetworzonym (niepocięte lub pokruszone, nieodżyłowane, nieodparowane i nieprzefermentowane), w balikach o wadze według zamówień nabywców.

W takim stanie liście (opisane w pkt d-f powyżej) nie nadają się do palenia, a ich wilgotność wyklucza przydatność do palenia bez przetwarzania przemysłowego. W takiej postaci liście tytoniu podatne są ponadto na grzyby i pleśń. Także suche liście (opisane w pkt g powyżej) nie nadają się do palenia bez ich dalszego przemysłowego przetwarzania.

Wnioskodawca jako rolnik ryczałtowy nie jest czynnym podatnikiem VAT, a liście tytoniu mieszczą się w kategorii tytoniu nieprzetworzonego, dla którego właściwe jest grupowanie PKWiU 01.15.10. Z kolei według klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej, tytoń nieprzetworzony ma kod CN 2401, w ramach którego tytoń nieodżyłowany oznaczony jest kodem CN 2401 10, tytoń suszony ogniowo-rurowo ma kod CN 2401 10 85, a tytoń pozostały kod CN 2401 10 95.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca, w przypadku sprzedaży suszu tytoniowego w rozumieniu art. 99a ustawy o podatku akcyzowym na rzecz pośredniczącego podmiotu tytoniowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku akcyzowym lub podmiotu prowadzącego skład podatkowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku akcyzowym, nie będzie podatnikiem akcyzy z tytułu posiadania suszu oraz jego sprzedaży na rzecz w/w podmiotów i czy dla ustalenia, że sprzedaż suszu następuje pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu wystarczy przedstawienie przez nabywcę potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot tytoniowy, czy też wnioskodawca przed sprzedażą będzie zobowiązany weryfikować też czy podmiot ten został wpisany na listę pośredniczących podmiotów tytoniowych, o którym mowa w art. 16c ustawy o podatku akcyzowym, a także czy wnioskodawca zobowiązany jest dokonać zgłoszenia, że zamierza dokonywać obrotu suszem tytoniowym dla takich podmiotów?

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. produkcja i sprzedaż wyrobów akcyzowych, a także nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy (art. 8 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 3 i pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym).

Z kolei zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2, pkt 4 i pkt 6 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą w przypadku suszu tytoniowego jest m.in. sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy; zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy; nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza i nie można ustalić podmiotu, który dokonał jego sprzedaży.

Zgodnie z art. 11a pkt 2 i pkt 4 ustawy, w przypadku suszu tytoniowego obowiązek podatkowy powstaje m.in. z dniem wydania suszu w przypadku dokonania jego sprzedaży, a także z dniem nabycia lub wejścia w posiadanie suszu przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza i nie można ustalić podmiotu, który dokonał jego sprzedaży.

W przypadku suszu tytoniowego, za podatnika akcyzy ustawa uznaje podmiot będący nabywcą lub posiadaczem suszu niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym lub rolnikiem, który wyprodukował susz, jeżeli nie została od tego suszu zapłacona akcyza i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu (art. 3 ust. 1 pkt 2a ustawy), a także podmiot będący pośredniczącym podmiotem tytoniowym zużywającym susz tytoniowy (art. 13 ust. 1 pkt 8 ustawy).

W ocenie wnioskodawcy z powyższych przepisów wynika, że rolnik będący producentem suszu tytoniowego może posiadać susz tytoniowy i pomimo, że prowadzi produkcję wyrobu akcyzowego jakim jest susz (art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy), nie jest podatnikiem akcyzy (nie ciążą na nim żadne obowiązki związane z tym podatkiem) z tytułu posiadania suszu tytoniowego, gdyż zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 2a ustawy za podatnika akcyzy nie uznaje się w szczególności rolnika, który susz wyprodukował, a ponadto w myśl art. 9b ust. 1 pkt 6 ustawy, posiadanie suszu przez jego producenta - rolnika nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. Ponadto zgodnie z art. 47 ust.1 pkt 8 ustawy, z wymogu, że produkcja wyrobów akcyzowych może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, została wyłączona produkcja suszu tytoniowego.

Zdaniem wnioskodawcy, rolnik będący producentem suszu tytoniowego nie jest podatnikiem akcyzy także w przypadku sprzedaży wyprodukowanego przez siebie suszu na rzecz podmiotu prowadzącego skład podatkowy albo pośredniczącego podmiotu tytoniowego, gdyż art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy wyłącza z przedmiotu opodatkowania akcyzą sprzedaż suszu podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy albo pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu, co w zw. z art. 13 ust. 1 pkt 2a ustawy nie uznającym rolnika - producenta suszu za podatnika akcyzy z tytułu samego posiadania suszu, przesądza, że czynność sprzedaży suszu przez jego producenta - rolnika podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy albo będącemu pośredniczącym podmiotem tytoniowym nie stanowi po stronie rolnika - producenta suszu czynności będącej przedmiotem opodatkowania akcyzą, a w konsekwencji na rolniku tym nie ciążą żadne obowiązki związane z tym podatkiem, w szczególności obowiązek oznaczania suszu znakami akcyzy.

Odnośnie sposobu weryfikacji, czy sprzedaż suszu następuje na rzecz pośredniczącego podmiotu tytoniowego, zdaniem wnioskodawcy wystarczające jest - zgodnie z art. 9b ust. 4 i ust. 5 w zw. z art. 16 ust. 3a i ust. 3b ustawy - okazanie rolnikowi przez nabywcę potwierdzenia przyjęcia przez właściwego naczelnika urzędu celnego powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia przez nabywcę działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot tytoniowy. Zbywający susz tytoniowy rolnik nie ma obowiązku weryfikacji prawdziwości lub aktualności takiego potwierdzenia, ani żądania udostępnienia mu przez nabywcę kopii lub odpisu tego dokumentu. Ustawa z jednej strony nakłada na sprzedawcę suszu obowiązek ustalenia, czy sprzedaje susz pośredniczącemu podmiotowi tytoniowego (art. 9b ust. 4), a z drugiej określa, że w tej sytuacji sprzedawca może (a więc nie musi) zażądać od nabywcy w/w potwierdzenia, a w razie odmowy nabywcy przedstawienia takiego potwierdzenia może (a więc nie musi), odmówić sprzedaży suszu po cenie nie uwzględniającej akcyzy (art. 9b ust. 5). Dlatego, w ocenie wnioskodawcy, dla wypełnienia obowiązku ustalenia przez sprzedawcę czy susz sprzedawany jest na rzecz pośredniczącego podmiotu tytoniowego wystarczające jest posiadanie przez sprzedawcę kopii okazanego przez nabywcę potwierdzenia przyjęcia przez właściwego naczelnika urzędu celnego powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności jako pośredniczący podmiot tytoniowy, bez obowiązku sprzedającego dokonywania dalej idących czynności weryfikujących tę okoliczność, np. sprawdzenia, czy nabywca został wpisany na listę pośredniczących podmiotów tytoniowych, o której mowa w art. 6 ust. 3c ustawy.

Ponadto, w ocenie wnioskodawcy, rolnik- producent suszu tytoniowego, nie jest zobowiązany do dokonywania żadnych czynności rejestracyjnych lub powiadających właściwy w zakresie akcyzy organ podatkowy o prowadzeniu produkcji suszu tytoniowego lub o zamiarze dokonywania sprzedaży suszu tytoniowego na rzecz podmiotów prowadzących skład podatkowy albo pośredniczących podmiotów tytoniowych. Żaden przepis ustawy o podatku akcyzowym nie nakłada bowiem na rolnika - producenta suszu takiego obowiązku w przypadku, gdy sprzedaż dokonywana będzie wyłącznie na rzecz w/w podmiotów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, iż ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456) dokonano zmiany, miedzy innymi, przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym w zakresie opodatkowania akcyzą suszu tytoniowego. Ponadto zaznacza się, iż od 1 stycznia 2013r. zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym wyroby akcyzowe to ? wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Na podstawie poz. 42 oraz 45 załącznika nr 1 do ustawy za wyroby akcyzowe uznano, bez względu na kod CN, papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki oraz susz tytoniowy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23b pośredniczący podmiot tytoniowy to podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży suszu tytoniowego, który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Stosownie do art. 13 ust. 1 podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

1. nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony;
   
2. będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
   
   2a)będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od tego suszu zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu.
   
3. u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych lub doszło do całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych;
   
4. będący przedstawicielem podatkowym;
   
5. będący zarejestrowanym odbiorcą, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca ? z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz innego podmiotu;
   
6. będący zarejestrowanym wysyłającym, jeżeli wysyła z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe z miejsca importu;
   
7. dokonujący użycia lub sprzedaży wyrobów węglowych, które uzyskał w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
   
8. będący pośredniczącym podmiotem tytoniowym zużywającym susz tytoniowy;
   
9. będący podmiotem prowadzącym skład podatkowy zużywającym susz tytoniowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych;
   
   

Zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 8 produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji suszu tytoniowego.

Definicja suszu tytoniowego została zawarta w art. 99a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym za susz tytoniowy uznaje się suchy tytoń niebędący jeszcze wyrobem tytoniowym.

Powyższe oznacza zatem, że susz tytoniowy nie jest wyrobem tytoniowym w rozumieniu ustawy ale jednocześnie jako wymieniony w załączniku nr 1 do ustawy jest wyrobem akcyzowym podlegającym przepisom zawartym w ustawie o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1-5 ustawy w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy;
2. sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy;
3. import suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy;
4. zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy;
5. zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych;
6. nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał jego sprzedaży.
   
   

Za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8.

Jeżeli w stosunku do suszu tytoniowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Powyższe oznacza, że każda sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym. Przedmiotem opodatkowania jest także nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał jego sprzedaży, a także nabycie wewnątrzwspólnotowe i import suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy oraz zużycie suszy tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy i zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych.

Powyższe zatem wyraźnie wskazuje, iż produkcja suszu tytoniowego nie jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem akcyzowym. Oznacza to zarazem, że nie będzie powstawał obowiązek podatkowy w stosunku do podmiotu posiadającego susz tytoniowy, który sam go wyprodukował (np. w przypadku plantatora).

Zgodnie natomiast z powołanym wcześniej art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy przedmiotem opodatkowania nie jest również sprzedaż suszu tytoniowego podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu.

Art. 16 ust. 3a ustawy zobowiązuje podmioty prowadzące działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot tytoniowy do powiadomienia pisemnie o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, zamiast złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1 tego przepisu przed dniem rozpoczęcia tej działalności.

Tym samym rolnik, który nie będzie miał czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym nie będzie zobowiązany do złożenia ww. pisemnego powiadomienia. Powiadomienie spełnia funkcję rejestracyjną (zamiast art. 16 ust. 1), a podmiot jakim jest rolnik dokonujący jedynie sprzedaży suszu tytoniowego, który sam wyprodukował, podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu, nie wykonuje czynności objętych podatkiem akcyzowym.

Podobnie samo posiadanie suszu tytoniowego przez rolnika, który go wyprodukował nie zobowiązuje ten podmiot do złożenia pisemnego powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej, jako pośredniczący podmiot tytoniowy.

Mając powyższe na uwadze w zakresie sprzedaży przez rolnika suszu tytoniowego, który sam wyprodukował, na rzecz podmiot prowadzącego skład podatkowy lub pośredniczącego podmiotu tytoniowego, rolnik ten nie jest zobligowany do dokonania powiadomienia, o którym mowa w art. 16 ust. 3c ustawy.

Zgodnie z art. 117 ust. 1. wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy powinny być prawidłowo oznaczone odpowiednimi podatkowymi znakami akcyzy przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, a w przypadkach, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 oraz w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5, odpowiednio przed dokonaniem ich sprzedaży lub przekazaniem do magazynu wyrobów gotowych.

Z powyższego zatem wynika, iż w przypadku sprzedaży przez rolnika suszu tytoniowego, który sam wyprodukował, podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu, przedmiotowy susz nie podlega obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy.

Reasumując Wnioskodawca jako rolnik, który dokonuje jedynie sprzedaży suszu tytoniowego, który sam wyprodukował, podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu nie jest zobligowany do złożenia powiadomienia, o którym mowa w art. 16 ust. 3a ustawy ani też do oznaczania znakami akcyzy sprzedawanego suszu tytoniowego ww. podmiotom.

Tym samym w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy mieć na uwadze, iż zgodnie z art. 9b ust. 4 ustawy 4 w przypadku sprzedaży suszu tytoniowego, sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje ten susz podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu. Jednocześnie w myśl art. 9b ust. 5 ustawy w powyższej sytuacji może zażądać od nabywcy przedstawienia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego albo potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot tytoniowy, a w razie odmowy ich przedstawienia przez nabywcę może odmówić sprzedaży suszu tytoniowego po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Z powyższego wynika, że obowiązkiem sprzedawcy suszu tytoniowego w cenie nieuwzględniającej kwoty akcyzy jest ustalenie przez niego czy dokonuje sprzedaży tego suszu podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu. W tym celu może zażądać od nabywcy przedstawienia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot tytoniowy, a w razie odmowy ich przedstawienia przez nabywcę może odmówić sprzedaży suszu tytoniowego po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Tym samym jeżeli Wnioskodawca na podstawie przedstawionych przez nabywcę dokumentów ustalił, że sprzedawany przez niego suszu tytoniowego następuje do podmiotu prowadzącego skład podatkowy lub do pośredniczącego podmiotu tytoniowego, nie ma on obowiązku weryfikowania przedstawionych dokumentów ani też żądania udostępnienia mu przez nabywcę kopii lub odpisu przedstawionych dokumentów.

Należy jednak wyraźnie podkreślić, iż przepisy w powyższym zakresie posługują się sformułowaniem ?ustalić?, co wprost wskazuje, że podmiot dokonujący sprzedaży suszu tytoniowego bez akcyzy winien mieć pewność co do statusu nabywcy. Tym samym w interesie Wnioskodawcy dokonującego sprzedaży suszu tytoniowego na rzecz podmiotu prowadzącego skład podatkowy lub pośredniczącego podmiotu pośredniczącego jest ustalenie w sposób nie budzący wątpliwości statusu podmiotu na rzecz którego dokonywana jest sprzedaż. Jak stanowi zaś art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Natomiast ostateczna ocena czy prawidłowo dokonano sprzedaży suszu tytoniowego bez naliczania podatku akcyzowego może zostać dokonana jedynie w trakcie ewentualnego postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej prowadzonej na podstawie całego zebranego materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Reasumując w sytuacji, gdy na podstawie przedstawionych przez nabywcę dokumentów Wnioskodawca ustalił w sposób nie budzący wątpliwości, że dokonuje sprzedaży suszu tytoniowego na rzecz podmiotu prowadzącego skład podatkowy lub pośredniczącego podmiotu tytoniowego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 3 przedstawione we wniosku. Natomiast w zakresie odpowiedzi na pytania nr 1, 2, 4 i 5 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.