Wewnątrzwspólnotowa dostawy towarów na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, prawo do odliczenia (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2012r. (data wpływu 15 maja 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 sierpnia 2012r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania przemieszczenia towarów jest:

• nieprawidłowe w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o VAT
• prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciami opodatkowanymi w kraju
• nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciami opodatkowanymi poza granicami kraju
• prawidłow w zakresie określenia miejsca dostawy towarów odnośnie produktu finalnego.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 sierpnia 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, będący producentem m.in. zbiorników cystern kolejowych, zamierza podpisać umowę dostawy całych wagonów do przewożenia gazu z odbiorcą, posiadającym siedzibę na terenie Niemiec (dalej: odbiorca niemiecki).

W ramach tej umowy Wnioskodawca odpowiada wobec odbiorcy niemieckiego za dostarczenie do odbiorcy gotowego wagonu, natomiast Wnioskodawca sam tego wagonu nie będzie wykonywał, lecz dla dostawcy usługę składania wagonu z dostarczonych komponentów będzie wykonywał podmiot trzeci, również z siedzibą w Niemczech (dalej: usługodawca niemiecki).

Dostawca będzie przekazywał usługodawcy komponent główny, tj. cysternę za pośrednictwem polskiego odbiorcy w Niemczech, którym będzie dostawca polski zarejestrowany na potrzeby podatku VAT na terenie Niemiec (z numerem NIP DE), natomiast inni przedsiębiorcy (dalej: poddostawcy), będą przekazywać (sprzedawać) usługodawcy za pośrednictwem polskiego odbiorcy (NIP DE) pozostałe komponenty do złożenia gotowego wagonu, tj.: koła, ramę przekazuje poddostawca z siedzibą w Polsce (poddostawca polski), wózek przekazuje poddostawca z siedzibą w Słowacji (poddostawca słowacki), zderzak przekazuje poddostawca z siedzibą w Czechach (poddostawca czeski), a hamulce przekazuje poddostawca z siedzibą w Niemczech (poddostawca niemiecki). Z każdym poddostawca, odbiorca polski w Niemczech (NIP DE) podpisze umowę zakupu niezbędnych komponentów do złożenia wagonu.

Oznacza to, że odbiorca polski w Niemczech (NIP DE), będzie dokonywał zakupu komponentów/materiałów zużytych do produkcji podwozia (rama, wózek, zderzak, hamulce) i kół na terytorium Unii Europejskiej oraz zakupu usługi montażu od usługodawcy niemieckiego. Faktury dotyczące transakcji zakupu komponentów oraz wykonania usługi montażu wagonu będą wystawione na odbiorcę polskiego w Niemczech (NIP DE) a podatek VAT wynikający z ww. transakcji będzie rozliczony na terenie Niemiec. Po zmontowaniu gotowego wagonu przez usługodawcę niemieckiego, odbiorca polski (NIP DE) będzie bezpośrednio z terytorium Niemiec dostarczał do niemieckiego odbiorcy gotowy wagon. Następnie odbiorca polski (NIP DE) wystawi fakturę sprzedaży wagonu do odbiorcy niemieckiego stosując stawkę 19% VAT-u należnego. Odbiorca polski w Niemczech (NIP DE) dokona rozliczenia podatku VAT w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu VAT na terytorium Niemiec natomiast dostawca polski (NIP PL) dokona rozliczenia podatku VAT w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W celu wyprodukowania wagonu, Wnioskodawca (dostawca) zleci projektantowi przygotowanie projektu wagonu, po czym wykonany zostanie próbny prototyp wagonu i po zaakceptowaniu przez dostawcę oraz odpowiednie organy (np. dozór techniczny), tzn. po przeprowadzeniu odbiorów technicznych wagonu, prowadzona będzie masowa produkcja i dostawa wagonów do odbiorcy niemieckiego.

W związku z powyższym zadano pytania:

1. Czy w związku z faktem przemieszczania towaru (cysterny) na teren Niemiec do usługodawcy, niebędącego dostawą (nie przenoszącego prawa własności cysterny na usługodawcę), wyłącznie w celu wykonania usługi złożenia wagonu, Wnioskodawca (dostawca) powinien zarejestrować się na terenie Niemiec jako podatnik podatku VAT w Niemczech, uzyskać nr NIP DE i czy jest on zobowiązany do wykazania podatku VAT w Niemczech z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, czy też usługodawca niemiecki za wykonanie usługi złożenia wagonu powinien wystawić fakturę bezpośrednio na dostawcę polskiego z numerem NIP PL?
2. Czy dostawcy gotowego wagonu (NIP PL) przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakup materiałów zużytych do produkcji gotowego wagonu.
3. Czy Wnioskodawca (dostawca polski - NIP PL) powinien dokonać rozliczenia podatku VAT od transakcji sprzedaży całego wagonu na zasadach polskich (NIP PL) stosując przy transakcji dostawy wagonu do odbiorcy niemieckiego stawkę podatku VAT 0% (jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów), czy też na terytorium i zasadach prawa niemieckiego (tzn. zarejestrować się w Niemczech, uzyskać nr NIP DE i stosować stawkę 19%)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W opisanej sytuacji nie będzie dostawy towaru w postaci cysterny przez dostawcę na rzecz usługodawcy niemieckiego, bowiem w takim przypadku nie mamy do czynienia z dostawą towaru, a jedynie z jego przemieszczeniem, bez przeniesienia prawa własności cysterny na usługodawcę, a po drugie cysterna będzie instalowana lub montowana w wagonie na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju dostawcy (Polska), co zgodnie z art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest uważane za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W związku z tym dostawca powinien skorzystać z procedury określonej w art. 13 ust. 3 ww. ustawy, w ramach której dostawca przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, co jest uważane za wewnątrzwspólnotową dostawę własnych towarów.

W tym celu polski dostawca (posiadający nr NIP PL) powinien dokonać rejestracji dla celów rozliczenia podatku VAT na terytorium Niemiec, uzyskując w ten sposób numer NIP DE (odbiorca polski). W zakresie transakcji przemieszczenia cysterny polski dostawca (NIP PL) wystawi fakturę VAT na odbiorcę polskiego, zarejestrowanego dla celów VAT na terytorium Niemiec (NIP DE) ze stawką VAT 0%, po koszcie wytworzenia zbiornika. Dla dostawcy polskiego (NIP PL) będzie to transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, natomiast dla odbiorcy polskiego (spółki polskiej zarejestrowanej w Niemczech NIP DE), będzie to transakcja wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, co jest zgodne z art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawca polski (NIP PL) dokona ujęcia wewnątrzwspólnotowej dostawy cysterny w deklaracji VAT-7 w miesiącu wywozu zbiornika do niemieckiego usługodawcy. Dostawca polski (NIP PL) odliczy naliczony VAT wynikający z transakcji zakupu materiałów/komponentów zużytych do produkcji wagonu w związku z wykorzystaniem materiałów do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, usługodawca niemiecki za wykonanie usługi złożenia wagonu będzie wystawiał fakturę bezpośrednio na odbiorcę polskiego w Niemczech (NIP DE), który wcześniej zarejestrował się na terenie Niemiec jako podatnik podatku VAT (NIP DE). W przeciwnym wypadku usługodawca niemiecki musiałby wystawiać fakturę za świadczenie usług na dostawcę polskiego (NIP PL), pomimo, iż nie miałaby miejsca dostawa cysterny pomiędzy dostawcą polskim, a usługodawcą niemieckim.

Ad. 2.

W związku z treścią art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, z dyspozycji którego wynika, że polski dostawca powinien zarejestrować się na terenie Niemiec na potrzeby podatku VAT (NIP DE) do rozliczenia przemieszczenia cysterny na teren Niemiec, wynika, że to odbiorca polski na terenie Niemiec (NIP DE) odbiera od usługodawcy niemieckiego gotowy wagon i następnie dostarcza go odbiorcy niemieckiemu. Tym samym to podmiot polski zarejestrowany na terenie Niemiec dostarcza ostatecznie gotowy produkt (wagon) do odbiorcy, w związku z czym, zdaniem Wnioskodawcy, rozliczenie podatku VAT powinno nastąpić na terenie Niemiec, na podstawie faktury VAT wystawionej przez odbiorcę polskiego z numerem NIP DE zgodnie ze stawką obowiązującą na terenie Niemiec czyli 19%.

W opinii Wnioskodawcy, nie można uznać, że dostawa wagonu nastąpiła pomiędzy dostawcą polskim (NIP PL) a odbiorcą niemieckim, ponieważ pomimo umowy cywilnoprawnej z odbiorcą niemieckim, dostawca polski stosuje procedurę wewnątrzwspólnotowej dostawy własnych towarów z terenu Polski na teren Niemiec, które następnie są dostarczane przez odbiorcę polskiego w Niemczech (NIP DE) do odbiorcy niemieckiego.

Jeżeli jednak uznać, że w takiej sytuacji wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów następuje pomiędzy dostawcą polskim (NIP PL) a odbiorcą niemieckim (dostawca polski dostarcza na teren Niemiec główny element wagonu - cysternę), a ponadto rejestracja dostawcy polskiego na terenie Niemiec nie powoduje powstania nowego podmiotu, więc jest to nadal jedna osoba prawna, tylko zarejestrowana na potrzeby podatku VAT w Niemczech, wówczas od faktury wystawionej przez dostawcę polskiego z numerem NIP PL bezpośrednio na odbiorcę niemieckiego za cały gotowy wagon, stawka podatku VAT wynosiłaby 0%, co jest zgodne z dyspozycją art. 42 ustawy o VAT. Pozostaje jednak kwestia sprzeczności ze skutkami zastosowania art. 13 ust. 3 ustawy o VAT (wewnątrzwspólnotowa dostawa własnych towarów w ramach działalności dostawcy) i brakiem wewnątrzwspólnotowej dostawy na dalszym etapie na terenie Niemiec pomiędzy odbiorcą polskim (NIP DE) a odbiorcą niemieckim.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o VAT
• prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciami opodatkowanymi w kraju
• nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciami opodatkowanymi poza granicami kraju
• prawidłow w zakresie określenia miejsca dostawy towarów odnośnie produktu finalnego.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 13 ust. 1 i ust. 2 przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej WDT), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Powyższe stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Powyższe regulacje ustalają pewne ogólne zasady pozwalające rozpoznać daną transakcję jako WDT. A mianowicie musi wystąpić wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Wywóz ten musi być w wykonaniu w ramach przeniesienia, ze sprzedającego na nabywającego, prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Jak również konieczne jest aby nabywca spełniał ww. warunki opisane w art. 13 ust. 2 ustawy.

W ust. 3 artykułu 13 rozszerzono zakres transakcji uznawanych za WDT uznając za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powyższy przepis uznaje za wewnątrzwspólnotową dostawę także czynności, w przypadku których podatnik przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa. Można mówić w tym przypadku o wewnątrzwspólnotowym przemieszczeniu towarów. W tym przypadku nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel na inny podmiot. Przy czym towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika przez którą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednakże ww. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów nie ma miejsca m.in. w sytuacji gdy towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz (art. 13 ust. 4 pkt 1).

W świetle dyspozycji art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, miejscem dostawy towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zatem miejscem dostawy (i opodatkowania), w przypadku dostawy towarów, które są instalowane lub montowane, jest zawsze państwo przeznaczenia, przy czym za instalację lub montaż nie można uznać prostych czynności, które umożliwiają funkcjonowanie towaru, adekwatnie do jego funkcji.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca będzie przekazywał usługodawcy komponent główny, tj. cysternę za pośrednictwem polskiego odbiorcy w Niemczech, którym będzie dostawca polski zarejestrowany na potrzeby podatku VAT na terenie Niemiec (z numerem NIP DE), natomiast inni przedsiębiorcy (dalej: poddostawcy), będą przekazywać (sprzedawać) usługodawcy za pośrednictwem polskiego odbiorcy (NIP DE) pozostałe komponenty do złożenia gotowego wagonu, tj.: koła, ramę przekazuje poddostawca z siedzibą w Polsce (poddostawca polski), wózek przekazuje poddostawca z siedzibą w Słowacji (poddostawca słowacki), zderzak przekazuje poddostawca z siedzibą w Czechach (poddostawca czeski), a hamulce przekazuje poddostawca z siedzibą w Niemczech (poddostawca niemiecki). Z każdym poddostawcą, odbiorca polski w Niemczech (NIP DE) podpisze umowę zakupu niezbędnych komponentów do złożenia wagonu. Wnioskodawca nabywa też usługę montażu, ww. komponentów, od usługodawcy niemieckiego.

Jak wynika z powyższego cysterna przemieszczana przez Wnioskodawcę na terytorium Niemiec nie będzie przedmiotem dostawy czyli przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na inny podmiot. Ponadto cysterna ta będzie przedmiotem prac montażowych i instalacyjnych. W związku z powyższym w tym przypadku przemieszczenie to nie będzie stanowiło WDT, natomiast zastosowanie znajdzie norma przewidziana w art. 13 ust. 4 pkt ustawy o VAT, która nie uznaje za wewnątrzwspólnotową dostawę przemieszczenie własnych towarów w sytuacji gdy mają one być przedmiotem montażu czy instalacji. W konsekwencji miejsce ewentualnego opodatkowania przedmiotowego przemieszczenia winno być ustalone zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy czyli będzie to miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane w tym przypadku będzie to terytorium Niemiec.

W konsekwencji przemieszczenie to nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju, a transakcja ta winna być rozliczona zgodnie prawodawstwem kraju opodatkowania. Tym samym również kwestie w zakresie ewentualnej rejestracji Wnioskodawcy na terytorium Niemiec winno być rozpatrzone na podstawie tamtejszych przepisów, do interpretacji których tut. organ nie jest uprawniony.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 4 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 oraz kwota podatku należnego z tytułu:

1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
   
   

Jednocześnie, w myśl przepisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które w ogóle nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przy czym aby odliczyć kwoty związane z czynnościami, których miejsce świadczenia znajduje się poza granicami kraju, konieczne jest, aby kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju. Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych nabyć, nabycia te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezpośredni.

Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z usługami świadczonymi poza terytorium kraju, jest to, aby - hipotetycznie ? w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju, podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady zatem, czynności świadczone poza terytorium kraju powinny mieć charakter sprzedaży opodatkowanej.

Przepisy wymagają ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Mając na uwadze, że dostawa cysterny na terytorium kraju podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT to nabycia związane z wytworzeniem cysterny byłyby związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Tym samym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z transakcji zakupu materiałów/komponentów zużytych do produkcji wagonu.

Natomiast należy zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie uprawniony na terenie kraju do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z transakcji opodatkowanych poza terytorium kraju takich jak nabycie usług od kontrahenta niemieckiego czy nabyć towarów na terytorium Niemiec dokonanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia w tym kraju. W tym bowiem przypadku podatek będzie podlegał odliczeniu na zasadach państwa w którym został naliczony.

Odnośnie zaś udokumentowania tej transakcji fakturą VAT trzeba zauważyć, że stosownie do art. 106 ust. 1 i ust. 2 podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis powyższy stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Powyższy przepis przewiduje dokumentowanie fakturą VAT transakcji, których miejscem opodatkowania nie jest terytorium kraju jednakże pod dwoma warunkami spełnionymi łącznie tj.:

• transakcja winna być świadczeniem usług lub dostawą towarów w rozumieniu ustawy o VAT
• dla tych transakcji podatnicy nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.
  
  

Jak już wskazano powyżej przemieszczenie nie będzie stanowiło dostawy towarów, tym samym Wnioskodawca chociażby z tego względu nie będzie dokumentował tego przemieszczenia fakturą VAT.

Ponadto mając na uwadze, że w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż będzie zarejestrowany na terytorium Niemiec w celu rozliczenia transakcji dostawa ta nie będzie dokumentowana fakturą VAT w kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za:

• nieprawidłowe w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o VAT,
• prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciami opodatkowanymi w kraju
• nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciami opodatkowanymi poza granicami kraju
• prawidłowe w zakresie określenia miejsca dostawy towarów produktu finalnego.
  
  

Informuję się jednocześnie, że ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych została zawarta w odrębnych rozstrzygnięciu.

Ponadto informuje się, że przedmiotem interpretacji nie jest sposób rozliczenia podatku VAT na terytorium Niemiec, w tym;

• czy Wnioskodawca winien się rejestrować na terenie Niemiec,
• czy Wnioskodawca winien rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Niemiec,
• określenia stawki podatku dla transakcji dokonanych na terenie Niemiec,
• czy usługodawca niemiecki winien wystawiać faktury na Wnioskodawcę z numerem NIP PL,

albowiem tut. organ nie jest upoważniony do interpretacji przepisów podatkowych innych państw.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Białaa 2a, 43-300 Bielsko-Biała