W zakresie opodatkowania węgla. sygn: IBPP4/443-238/12/PH

W zakresie opodatkowania węgla.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2012r. (data wpływu 12 kwietnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 czerwca 2012r. (data wpływu 29 czerwca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania węgla w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania węgla.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 czerwca 2012r. (data wpływu 29 czerwca 2012r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada koncesję na wydobycie kopalin ze złóż, o której mowa w art. 15 ust 1 pkt 2 ustawy Prawo geologiczne i górnicze. Spółka prowadzi wydobycie w systemie podziemnym m. in. węgla kamiennego objętego pozycją CN 2701, który stanowi główny surowiec wykorzystywany do produkcji koksu (dalej ?węgiel koksowy?).

Spółka wydobyty węgiel koksowy dostarcza wewnątrzwspólnotowo, eksportuje oraz sprzedaje w kraju, w tym do podmiotów prowadzących działalność w zakresie produkcji koksu.

Podmioty te wykorzystują węgiel koksowy nabyty od Spółki w procesie produkcji koksu (proces koksowania). Proces ten polega na odgazowaniu węgla w wysokiej temperaturze bez dostępu powietrza i skutkuje jego rozkładem. Podstawowym produktem otrzymywanym w wyniku procesu koksowania jest koks. Proces zachodzi w wielkokomorowych bateriach koksowniczych i rozpoczyna się od ich zasypania odpowiednio przygotowanym (rozdrobnionym) węglem, który trafia do wnętrza baterii (komór) ze specjalnych wozów zasypowych. Objętość wsadu węglowego podawanego do komory wynosi 30,3m3. Nominalny czas cyklu koksowania wynosi około 16 godzin, temperatura gorącego koksu po zakończeniu procesu koksowania wynosi około 1000oC. Baterie podgrzewane są od zewnątrz do pożądanej temperatury ok. 1340oC gazem koksowniczym spalanym w specjalnych palnikach, zabudowanych w ścianach grzewczych. W wyniku zachodzącego w baterii procesu pirolizy powstaje gorący koks, który po wypchnięciu z baterii, poddawany jest następnie procesom schładzania w instalacjach suchego chłodzenia lub gaszony wodą w instalacji mokrego gaszenia. Dwie instalacje suchego chłodzenia koksu składają się z 6 bloków komora kocioł każda. Proces suchego chłodzenia przebiega w komorze, gdzie koks jest schładzany w przeciwprądzie gazem inertnym do temperatury około 150oC

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy węgiel koksowy przeznaczony do produkcji koksu jest wyrobem akcyzowym do którego zastosowanie znajdą przepisy ustawy akcyzowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, węgiel koksowy przeznaczony do produkcji koksu nie będzie stanowić wyrobu akcyzowego podlegającego przepisom ustawy akcyzowej.

Uzasadnienie:

Przepisy unijne

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 3, poz. 11 ze zm., dalej ?ustawa akcyzowa?) reguluje zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym (dalej ?akcyza?) wyrobów takich jak produkty energetyczne, energia elektryczna, produkty tytoniowe czy też wyroby alkoholowe. Implementuje ona regulacje prawa unijnego mające na celu zapewnienie właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez zharmonizowanie zasad poboru podatku akcyzowego. Okoliczność ta decyduje o tym, że akcyza jest podatkiem, analogicznie do podatku od towarów i usług, zharmonizowanym na poziomie wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej.

Podstawowym aktem prawnym dotyczącym systemu podatku akcyzowego jest Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego (dalej ?Dyrektywa Horyzontalna?) uchylającą z dniem 1 kwietnia 2010r. dyrektywę 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania. Zawiera ona ogólne regulacje odnoszące się do zasad opodatkowania wyrobów akcyzowych. Została wprowadzona w celu określenia na poziomie Unii Europejskiej jednolitego pojęcia akcyzy i warunków wymagalności tego podatku. Natomiast Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (dalej ?Dyrektywa Energetyczna?) zawiera szczegółowe regulacje mające na uwadze charakter wyrobów jakimi są produkty energetyczne, do których zalicza się m.in. węgiel kamienny zaklasyfikowany do kodu CN 2701. Ma ona zapewniać wprowadzenie spójnego systemu podatku akcyzowego na terenie Unii Europejskiej, nie tylko ustanawiając minimalne poziomy opodatkowania, ale także w sposób szczegółowy regulując kwestie zakresu opodatkowania.

Dodatkowo należy wskazać, że na podstawie Dyrektywy Rady 2004/74/WE z dnia 29 kwietnia 2004r. zmieniającej Dyrektywę Energetyczną w zakresie możliwości stosowania przez określone Państwa Członkowskie czasowych zwolnień lub obniżek poziomu opodatkowania na produkty energetyczne i energię elektryczną (dalej ?Dyrektywa Zmieniająca?) Rzeczpospolita Polska uprawniona jest do stosowania okresu przejściowego (do dnia 1 stycznia 2012r.) w zakresie opodatkowania węgla akcyzą.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że węgiel kamienny sklasyfikowany pod kodem CN 2701 stanowi produkt energetyczny, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt b) Dyrektywy Energetycznej. Jednakże Dyrektywa ta nie znajduje zastosowania do produktów energetycznych, które nie są przeznaczone do celów napędowych lub opałowych. Wynika to z art. 2 ust. 4 pkt b) tiret pierwsze Dyrektywy Energetycznej. Tak więc węgiel kamienny zużywany do celów innych niż napędowe lub opałowe został wyłączony spod systemu opodatkowania wprowadzonego Dyrektywą Energetyczną. Jak wskazał TSUE w wyroku w połączonych sprawach Fendt Italia C-145/06 oraz C-146/06 ?Zgodnie z motywem dwudziestym drugim dyrektywy 2003/96 produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot wspólnotowych uregulowań ramowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa grzewcze lub paliwa silnikowe. Zatem zgodne z naturą i logiką systemu podatkowego jest wyłączenie z zakresu zastosowania tych uregulowań ramowych produktów energetycznych wykorzystywanych w inny sposób niż jako paliwa silnikowe lub grzewcze.?

Przepisy krajowe

Zgodnie z art. 1 ustawy akcyzowej opodatkowaniu akcyzą podlegają wyroby akcyzowe oraz samochody osobowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej pojęcie wyroby akcyzowe oznacza ?wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 1 do ustawy?.

Załącznik nr 1, zawierający wykaz wyrobów akcyzowych oparty o kody Nomenklatury Scalonej (CN), w pozycji 19 zawiera produkty sklasyfikowane pod kodem ex CN 2701, opisane jako ?węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla ? Jeżeli są przeznaczone do celów opałowych?.

Należy wskazać, że w załączniku nr 1 do ustawy akcyzowej wprowadzono w opisie kodu CN 2701 dookreślenie ?jeżeli przeznaczone są do celów opałowych?. Istnienie takiego zapisu ustawy pozwala jednoznacznie stwierdzić, że polski ustawodawca nie obejmuje zakresem przedmiotowym ustawy akcyzowej węgla objętego pozycją CN 2701 i wykorzystywanego do celów innych niż opałowe. Tym samym, do wyrobów akcyzowych nie można zaliczyć węgla, w tym węgla koksowego objętego pozycją CN 2701, jeżeli jest przeznaczony do celów innych niż opałowe. Natomiast określenie katalogu wyrobów energetycznych, wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej, możliwe jest na podstawie art. 86 ust. 1 i nast. tej ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 1, ?do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby (...) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715?. W konsekwencji, wyrobami energetycznymi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy akcyzowej są wyłącznie te wyroby, które zostały wymienione przez ustawodawcę w załączniku nr 1.

Tym samym, węgiel koksowy sklasyfikowany pod kodem CN 2701 zużywany do celów innych niż opałowe, nie stanowi na gruncie przepisów ustawy akcyzowej zarówno wyrobu energetycznego, jak i wyrobu akcyzowego, a więc w konsekwencji nie podlega przepisom ustawy akcyzowej.

Powyższe rozumienie przytoczonych przepisów ustawy akcyzowej pozwala na osiągnięcie celu wyznaczonego przez Dyrektywę Energetyczną i objęcie zakresem krajowych regulacji akcyzowych wyłącznie węgla, który jest zużywany do celów opałowych.

Brak celu opałowego przy zużyciu węgla do produkcji koksu

W świetle przytoczonych powyżej regulacji unijnych oraz przepisów ustawy akcyzowej, w celu ustalenia czy węgiel koksowy zużywany przez Spółkę do produkcji koksu, stanowi wyrób akcyzowy podlegający ustawie akcyzowej, konieczne jest ustalenie czy w trakcie procesu koksowania zużywany jest on do celów opałowych.

Spółka pragnie wskazać, że ustawa o podatku akcyzowym ani prawo unijne nie definiują pojęcia celu opałowego, dlatego też w celu dokonania prawidłowej wykładni tego terminu należy sięgnąć do Jego potocznego rozumienia. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (red. M. Szymczak, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 1998, s. 501) słowo opał oznacza ?to czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania?, zaś opałowy ?dotyczący opału (...), służący do palenia?. Zatem w potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych) celem ogrzania np. pomieszczenia lub osoby. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, z celem opałowym będziemy mieć do czynienia, gdy wytworzenie ciepła (ogrzewanie) stanowić będzie ostateczny cel zużycia (np. spalenia) danego wyrobu.

Biorąc pod uwagę powyższe, wykładnia językowa zwrotu przeznaczone do celów opałowych wskazuje na to że opodatkowany jest taki węgiel koksowy, który przeznaczony jest do spalenia lub ogrzania ? czy też szerzej ? do celów wytworzenia wysokiej temperatury. Celem zużycia węgla koksowego jest wyprodukowanie z niego koksu. Dla ilustracji można podkreślić, że do celów opałowych jest używane drewno w piecu (po to aby ogrzać ludzi, pomieszczenie albo przygotować posiłek), ale do celów opałowych nie jest używane drewno, gdy służy do budowy domu.

Cel opałowy został również zdefiniowany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-240/01 z 30 kwietnia 2004r. Zgodnie z uzasadnieniem ?cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia ?użycie jako paliwo opałowe? (...), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego.? Z orzeczenia tego jednoznacznie wynika, że oleje mineralne są wtedy użyte jako paliwo opałowe, gdy (1) ulegają one spalaniu, a w ten sposób (2) wytworzona jest energia cieplna, która (3) używana jest do ogrzewania ? nawet jeżeli to ogrzewanie służy do np. przetopu metalu. W przypadku przedstawionego zdarzenia przyszłego węgiel koksowy nie jest spalany w celu wytworzenia energii cieplnej. Spalana jest natomiast inna substancja w celu podgrzania baterii, w której znajduje się węgiel koksowy. W wyniku zachodzącego w baterii procesu odgazowania węgla koksowego powstaje koks (wyrób węglowy objęty pozycją CN 2704).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy opisany powyżej proces przetworzenia węgla koksowego w celu uzyskania koksu pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż węgiel koksowy nie jest w tym procesie przeznaczony do celu opałowego. Węgiel nie jest opałem, a jedynie surowcem służącym do produkcji koksu. Jego umieszczenie w baterii koksowniczej nie ma na celu produkcji ciepła, a jedynie wytworzenie produktu finalnego jakim jest koks. Węgiel koksowy (klasyfikowany pod kodem CN 2701) należałoby zatem uznać za surowiec służący do produkcji innego wyrobu akcyzowego ? koksu (klasyfikowanego pod kodem CN 2704).

Podsumowanie

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy w świetle regulacji ustawy akcyzowej węgiel koksowy przeznaczony do produkcji koksu nie stanowi wyrobu akcyzowego, gdyż w procesie koksowania nie jest on wykorzystywany dla celów opałowych. W konsekwencji węgiel koksowy przeznaczony do produkcji koksu nie podlega przepisom ustawy akcyzowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla ? jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy ? jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex ? dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca posiada koncesję na wydobycie kopalin ze złóż, o której mowa w art. 15 ust 1 pkt 2 ustawy Prawo geologiczne i górnicze. Spółka prowadzi wydobycie w systemie podziemnym m. in. węgla kamiennego objętego pozycją CN 2701, który stanowi główny surowiec wykorzystywany do produkcji koksu (dalej ?węgiel koksowy?).

Spółka wydobyty węgiel koksowy dostarcza wewnątrzwspólnotowo, eksportuje oraz sprzedaje w kraju, w tym do podmiotów prowadzących działalność w zakresie produkcji koksu.

Podmioty te wykorzystują węgiel koksowy nabyty od Spółki w procesie produkcji koksu (proces koksowania). Proces ten polega na odgazowaniu węgla w wysokiej temperaturze bez dostępu powietrza i skutkuje jego rozkładem. Podstawowym produktem otrzymywanym w wyniku procesu koksowania jest koks. Proces zachodzi w wielkokomorowych bateriach koksowniczych i rozpoczyna się od ich zasypania odpowiednio przygotowanym (rozdrobnionym) węglem, który trafia do wnętrza baterii (komór) ze specjalnych wozów zasypowych. Objętość wsadu węglowego podawanego do komory wynosi 30,3m3. Nominalny czas cyklu koksowania wynosi około 16 godzin, temperatura gorącego koksu po zakończeniu procesu koksowania wynosi około 1000oC. Baterie podgrzewane są od zewnątrz do pożądanej temperatury ok. 1340°C gazem koksowniczym spalanym w specjalnych palnikach, zabudowanych w ścianach grzewczych. W wyniku zachodzącego w baterii procesu pirolizy powstaje gorący koks, który po wypchnięciu z baterii, poddawany jest następnie procesom schładzania w instalacjach suchego chłodzenia lub gaszony wodą w instalacji mokrego gaszenia. Dwie instalacje suchego chłodzenia koksu składają się z 6 bloków komora kocioł każda. Proces suchego chłodzenia przebiega w komorze, gdzie koks jest schładzany w przeciwprądzie gazem inertnym do temperatury około 150oC

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, należy zwrócić uwagę, iż jak wskazano powyżej, stosownie do postanowień załącznika nr 1 poz. 19 ustawy, za wyroby akcyzowe uznaje się klasyfikowane do kodu CN 2701 węgiel, brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla ? jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Przeznaczenie do celów opałowych determinuje możliwość uznania jednego z ww. wyrobów za wyrób akcyzowy. W przedmiotowej sytuacji węgiel (o kodzie CN 2701) jest przez Wnioskodawcę dostarczany wewnątrzwspólnotowo, eksportowany oraz sprzedawany na terytorium kraju, z przeznaczeniem do produkcji koksu, a dopiero następnie, po procesie odgazowania w wysokiej temperaturze bez dostępu powietrza, co skutkuje jego rozkładem, stanowiąc już nowy produkt ? koks (o kodzie CN 2704) ? jest przeznaczany przez nabywców do celów opałowych. Zatem dopiero wyrób gotowy ? koks ? jako przeznaczony do celów opałowych wypełnia definicję wyrobu akcyzowego.

Wobec powyższego należy uznać, iż dostarczany wewnątrzwspólnotowo, eksportowany oraz sprzedawany na terytorium kraju przez Wnioskodawcę węgiel do produkcji koksu nie jest wyrobem węglowym, ani jakimkolwiek innym wyrobem akcyzowym w rozumieniu ustawy, a zatem nie podlega przepisom ustawy o podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska prawnego Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego. Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zaistniałego stanu faktycznego została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika