Opodatkowanie sprzedaży 100% posiadanych w spółce udziałów

Opodatkowanie sprzedaży 100% posiadanych w spółce udziałów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 sierpnia 2014 r. (data wpływu 8 sierpnia 2014 r.), o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży 100% posiadanych w spółce udziałów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży 100% posiadanych w spółce udziałów.

We wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej; ?Spółka A?) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie:

  • wynajmu nieruchomości na własny rachunek,
  • zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi i niemieszkalnymi.

Spółka A nie prowadzi działalności w zakresie obrotu papierami wartościowymi, instrumentami finansowymi bądź udziałami w spółkach prawa handlowego.

Od 2001 r. Spółka A posiada 100% udziałów w innej Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: ?Spółka B?), które zamierza sprzedać w całości, w ramach jednej operacji, na rzecz jednego nabywcy. Majątek Spółki B składa się głównie z prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, funkcję Prezesa Zarządu Spółki B sprawuje osoba sprawująca funkcję Wiceprezesa Zarządu Spółki A. Spółka A, w ramach prowadzonej działalności, świadczyła i świadczy nadal na rzecz Spółki B usługi najmu pomieszczeń biurowych, w których znajduje się siedziba Spółki B. Ponadto Spółka A udzieliła Spółce B pożyczki, przy czym udzielanie pożyczek nie jest przedmiotem działalności gospodarczej Spółki A.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy sprzedaż udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w przypadku uznania, że jest to czynność opodatkowana, czy podlega zwolnieniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż 100% udziałów posiadanych w Spółce B w ramach jednej operacji, na rzecz jednego nabywcy, stanowi odpłatną dostawę przedsiębiorstwa, która jest wyłączona z opodatkowania VAT, w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do wykazania przedmiotowej transakcji dla potrzeb podatku VAT.

Zgodnie z art. 551 KC przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zbycie 100% udziałów w spółce z o.o. skutkuje przeniesieniem na nabywcę prawa do korzystania, rozporządzania i pobierania pożytków w stosunku do wszystkich składników majątku spółki.

Jako, że zbycie wszystkich udziałów spółki z o.o. skutkuje przeniesieniem na nabywcę prawa do korzystania, rozporządzania i pobierania pożytków w stosunku do wszystkich składników majątku spółki, czynność ta stanowi zatem faktycznie zbycie praw do dysponowania przedsiębiorstwem tej spółki, a więc stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i jako takie nie podlega opodatkowaniu VAT.

Stanowisko, iż zbycie udziałów należy traktować jako zbycie całości lub części przedsiębiorstwa potwierdził również Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: ETS) w sprawie C-29/08 Skatteverket przeciwko AB SKF (Wyrok ETS z dnia 29 października 2009 r.).

W powyższej sprawie SKF zamierzała zrestrukturyzować swoją grupę i w związku z tym zrezygnować z działalności jednej ze swych spółek zależnych, w której posiadała 100% udziałów, zbywając je w całości. Poza tym SKF zamierzała zbyć również swój udział wynoszący 26,5% w innej spółce, w której wcześniej posiadała 100% udziałów. Zgodnie z orzeczeniem ETS cyt.: ?37. Ponadto Trybunał dokonał wykładni pojęcia ?przekazanie całości lub części aktywów? w ten sposób, iż oznacza ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego autonomicznej części, które obejmuje składniki materialne i, w danym przypadku, niematerialne, łącznie składające się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić autonomiczną działalność gospodarczą, lecz nie oznacza ono zwykłego zbycia towarów takiego jak sprzedaż zapasów produktów (zob. ww. wyrok w sprawie Zita Modes, pkt 40).

40.W każdym razie zakładając nawet, że art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy lub art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 mogą mieć zastosowanie do transakcji takiej jak ta będąca przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, czego stwierdzenie należy do sądu krajowego, zaznaczyć trzeba, że SKF i rząd szwedzki wskazały podczas rozprawy, iż Królestwo Szwecji skorzystało z przewidzianej w tych przepisach możliwości uznania, że przekazanie całości aktywów nie mieści się w zakresie stosowania szóstej dyrektywy. W takich okolicznościach zbycie udziałów prowadzące do przekazania całości aktywów nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. 41. Z powyższego wynika, że na pytanie pierwsze odpowiedzieć należy, iż art. 2 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, jak również art. 2 ust. 1 i art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, iż zbycie przez spółkę dominującą całości udziałów spółki zależnej, w której posiada 100% udziałów, oraz udziału pozostałego w spółce powiązanej, w której wcześniej posiadała 100% udziałów, a na rzecz których świadczyła usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, stanowi działalność gospodarczą objętą zakresem stosowania rzeczonych dyrektyw. Jednakże w zakresie w jakim zbycie akcji można zrównać z przekazaniem całości lub części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy lub art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 oraz pod warunkiem, że zainteresowane państwo członkowskie skorzystało z możliwości przewidzianej w tych przepisach, transakcja ta nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.?

Wyroki ETS, w odróżnieniu od wyroków sądów krajowych, mają charakter oficjalnych interpretacji przepisów prawa europejskiego i organy podatkowe oraz sądy są zobowiązane wykładać przepisy krajowe zgodnie z tymi wyrokami. Biorąc pod uwagę, że polski ustawodawca skorzystał z możliwości wyłączenia przekazania całości przedsiębiorstwa zapisując w ustawie o VAT art. 6 pkt 1 powyższy wyrok ETS znajdzie zastosowanie w przypadku przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego.

Stanowisko, iż zbycie 100% udziałów w spółce należy traktować jako zbycie przedsiębiorstwa potwierdził również Minister Finansów w indywidualnej interpretacji wydanej w dniu 29 września 2009 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP2/443-773/09-2/BM), cyt.:

?Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać 100% udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Z punktu widzenia podatku VAT transakcję zbycia całości udziałów w spółce prawa handlowego, należy traktować jak ?transakcję zbycia przedsiębiorstwa?. Biorąc pod uwagę w/powołane przepisy należy stwierdzić, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę 100% udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością jest wyłączona od opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.?

Opisana powyżej transakcja nie będzie objęta podatkiem VAT również ze względu na jej incydentalny, związany jedynie ze zwykłym wykonywaniem prawa własności charakter. Nie każda czynność dokonana przez podmiot, mający status podatnika podlega opodatkowaniu. Za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać czynność sprzedaży akcji oraz udziałów innych spółek była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że aby uznać fakt posiadania i zbywania akcji czy udziałów za działalność gospodarczą należy go połączyć z wykonywaniem działalności w określonych okolicznościach, a mianowicie:

  • gdy posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada,
  • sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej,
  • posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Analiza jednej z określonych powyżej sytuacji, a mianowicie takiej, w której posiadaniu udziałów/akcji w spółkach zależnych towarzyszy uczestnictwo spółki w zarządzaniu spółkami zależnymi została zawarta przez TSUE w orzeczeniu w sprawie C-60/90 Polysar oraz w orzeczeniu z 14 listopada 2000r.

w sprawie C-142/99 Floridienne S.A. TSUE stwierdził, że ?zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu Dyrektywy VAT, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych.?

Również w orzeczeniu z 12 lipca 2001 r. w sprawie C-l02/00 Welthgrove BV (także spółka holdingowa) TSUE wyraźnie wskazał, że ?samo zaangażowanie spółki holdingowej w zarządzanie jej spółkami zależnymi, lecz bez dokonywania transakcji podlegających VAT nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu tej Dyrektywy. Wobec tego działalnością gospodarczą będzie tylko takie zarządzanie spółkami zależnymi, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy Dyrektywy VAT?.

Kontynuacją tego kierunku wykładni było orzeczenie TSUE z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations. TSUE podtrzymał w nim stanowisko, że ?udział spółki holdingowej w zarządzaniu spółkami, których udziały nabyła, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu Dyrektywy VAT, ale tylko w przypadku, gdy pociąga to za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy tej Dyrektywy, takich jak świadczenie przez spółkę holdingową na rzecz spółek zależnych usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych?. Trybunał powtórzył tu wyrażone wcześniej w orzeczeniu z 20 czerwca 1996r. C-l55/94 stanowisko, ze jeżeli objęcie akcji nie stanowi działalności gospodarczej, to również nie ma takiego charakteru ich zbycie.

Mając na uwadze powyższe wnioski wypływające z orzecznictwa TSUE dotyczące uczestnictwa w zarządzaniu spółką, której akcje są zbywane, zdaniem Wnioskodawcy tożsamość osoby pełniącej funkcję w Zarządach Spółek (w Spółce A -Wiceprezes Zarządu, a w Spółce B - Prezes Zarządu) nie czyni z niej podatnika VAT, gdyż fakt ten nie pociągał za sobą przeprowadzenia transakcji podlegających opodatkowaniu, Spółka A nie świadczyła na rzecz Spółki B żadnych innych usług poza usługami najmu pomieszczeń biurowych oraz z najmem tym związanymi.

Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w orzeczeniu z 25 czerwca 201 Or. (sygn. akt I SA/ Op 176/10), w którym rozpatrywał sprawę pełnienia funkcji członka zarządu w spółce, której udziały sprzedał. W wyroku tym WSA stwierdził, iż ?nie każde uczestnictwo w zarządzani przedsiębiorstwa pozwala na uznanie zarządzania za działalność gospodarczą, lecz tylko takie, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji opodatkowanych?.

Ponadto Spółka A nie spełnia pozostałych kryteriów, które mogłyby spowodować uznanie faktu posiadania i zbywania udziałów w Spółce B za działalność gospodarczą. Celem posiadania przedmiotowych udziałów nie jest działalność maklerska, ani brokerska. Posiadanie udziałów stanowi jedynie uboczną aktywność Spółki, nie jest warunkiem koniecznym, aby zachować możliwość prowadzenia i rozszerzania jej działalności. Jednocześnie ograniczone jest do wykonywania uprawnień właścicielskich wynikających z przepisów Kodeksu Spółek Handlowych.

W przypadku uznania, iż planowana transakcja nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, jak również występuje w wykonaniu działalności gospodarczej, to jednak korzysta ona ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 40a) ustawy.

Przepis art. 135 ust. 1 lit. f) Dyrektywy 2006/1 12/WE Rady z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej zobowiązuje państwa członkowskie do zwolnienia transakcji, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych, o których mowa w art. 15 ust. 2 tej dyrektywy. Wyjątek wskazany w art. 15 ust. 2 dotyczy sytuacji, gdy państwo członkowskie uznało za rzeczy m.in. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części. Z przepisów tych wynika, że w sytuacji, gdy dane państwo zrównało z obrotem towarowym obrót akcjami czy udziałami spółek nieruchomościowych, wówczas transakcje dotyczące tych udziałów i akcji podlegają wyłączeniu ze zwolnienia z VAT przewidzianemu dla instrumentów finansowych, a podlegają opodatkowaniu na zasadach dotyczących nieruchomości.

Polski ustawodawca nie implementował jednak prawidłowo w/w postanowień dyrektywy. Wskazuje na to treść art. 43 ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym ze zwolnienia z VAT wyłączono usługi dotyczące praw i udziałów odzwierciedlających:

  1. tytuł prawny do towarów;
  2. tytuł własności nieruchomości;
  3. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
  4. udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Udziały lub akcje w spółce, której majątek stanowi nieruchomość, można uznać za wskazane w pkt 4) udziały i inne tytuły prawne do własności nieruchomości.

Konsekwencją tego jest wniosek, że obrót udziałami czy akcjami spółek, których majątek składa się z nieruchomości, został wyłączony przez polskiego ustawodawcę ze zwolnienia od podatku VAT. Jednakże to ograniczenie zwolnienia jest bezpodstawne, bowiem Polska nie skorzystała z możliwości, jaką daje art. 15 ust. 2 dyrektywy, i nie zrównała transakcji sprzedaży akcji i udziałów w spółkach nieruchomościowych z transakcjami sprzedaży towaru. Uznać zatem należy, że Polska nieprawidłowo implementowała postanowienia art. 135 ust. 1 lit. f) dyrektywy 112, bezpodstawnie wyłączając ze zwolnienia z VAT transakcje na udziałach czy akcjach spółek, których aktywa składają się z nieruchomości.

Jeśli dyrektywa nie jest prawidłowo implementowana, w szczególności, gdy jej postanowienia są korzystniejsze niż prawo krajowe, podatnik może powołać się bezpośrednio na przepisy dyrektywy, jeśli są bezwarunkowe i dostatecznie precyzyjne (por. ETS z dnia 19.01.1982 r. w sprawie C-8/81).

Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 05.07.2012r. w sprawie C-259/11 DTZ Zadelhoff vof potwierdził zasadę, iż w sytuacji gdy ustawodawca holenderski nie uznał za towar udziałów czy innych praw udziałowych do nieruchomości, w takim przypadku ograniczenie zwolnienia nie może być stosowane. Zdaniem ETS transakcje zbycia akcji spółki, które w istocie mają na celu przeniesienie własności nieruchomości będących w posiadaniu tej spółki, są objęte zwolnieniem z podatku od wartości dodanej wskazanym w art. 13 część B lit. d) pkt 5 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG (obecnie art. 135 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2006/112/WE), za wyjątkiem sytuacji, gdy państwo członkowskie skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 5 ust. 3 lit. c) szóstej dyrektywy (obecnie art. 15 ust. 2 lit .c) dyrektywy 112) i zrównało z obrotem towarowym zbycie akcji i udziałów w spółkach posiadających nieruchomości. Skoro prawo holenderskie nie zrównało obrotu udziałami w spółkach mających nieruchomości z obrotem towarowym, to nie może wyłączać tych pierwszych transakcji ze zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Podatnikami ? wg zapisu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy ? są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tak więc, nie każda czynność dokonana przez podmiot, mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji ?przedsiębiorstwa?, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 551 K.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art. 552 K.c. stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca planuje sprzedaż dla jednego nabywcy 100% akcji spółki zależnej, zatem Wnioskodawca dokona dostawy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w wyroku TSUE C-29/08 stwierdził, że przekazanie całości aktywów w ten sposób, że oznacza ono przekazanie przedsiębiorstwa, które obejmuje składniki materialne i niematerialne, łącznie składające się na przedsiębiorstwo nie oznacza tylko zwykłego zbycia towarów takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Dalej Trybunał wyraził pogląd, że ponieważ Królestwo Szwecji skorzystało z przewidzianej w przepisach dyrektyw możliwości uznania, że przekazanie całości aktywów nie mieści się w zakresie stosowania szóstej dyrektywy, zbycie udziałów prowadzące do przekazania całości aktywów nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując tę kwestię, TSUE wskazał, że w zakresie, w jakim zbycie akcji można zrównać z przekazaniem całości lub części przedsiębiorstwa w rozumieniu VI dyrektywy bądź dyrektywy 2006/112 oraz pod warunkiem, że zainteresowane państwo członkowskie skorzystało z możliwości przewidzianej w tych przepisach, transakcja ta nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że w wyniku tej transakcji Wnioskodawca przeniesie na nabywcę prawa do korzystania, rozporządzania i pobierania pożytków Spółki zależnej.

Przepis art. 6 pkt 1 cyt. ustawy o VAT wyłącza z opodatkowania podatkiem VAT transakcje dotyczące zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Zbycie przez Wnioskodawcę 100% posiadanych akcji w spółce zależnej można zatem zrównać z przekazaniem całości przedsiębiorstwa tej spółki.

Dokonaną przez Wnioskodawcę transakcję sprzedaży 100% posiadanych akcji w spółce zależnej dla jednego nabywcy należy zatem uznać za transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, która podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Z uwagi na powyższe odpowiedź na drugą część pytania jest bezprzedmiotowe

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika