Czy w przypadku sprowadzenia pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będzie Wnioskodawczyni (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749)oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012r. (data wpływu 12 września 2012r.) uzupełnionym w dniu 12 grudnia 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie spełnienia warunków zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego przywożonego przez osobę fizyczną w ramach ?mienia przesiedlenia? z państwa trzeciego ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie spełnienia warunków zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego przywożonego przez osobę fizyczną w ramach ?mienia przesiedlenia? z państwa trzeciego. W/w wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 grudnia 2012 r. będący odpowiedzą na wezwanie tut. organu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni przebywała poza granicami państw Unii Europejskiej w okresie od lipca 2011. Zainteresowana zamierza sprowadzić jako tzw. mienie przesiedleńcze z terytorium Republiki Białorusi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej samochód osobowy, który wcześniej stanowił przedmiot własności Ojca Wnioskodawczyni a po jego śmierci stał się Jej własnością. Wnioskodawczyni stała się właścicielką pojazdu w kwietniu 2012 z tytułu spadkobrania, co potwierdza spadkobranie testamentowe potwierdzone przez notariusza. Natomiast wskazany wyżej samochód został zarejestrowany na nazwisko Wnioskodawczyni w maju 2012, co potwierdza zaświadczenie o rejestracji pojazdu

Należy w tym miejscu zauważyć, że Wnioskodawczyni nie dysponuje prawem jazdy, ale już od momentu przejścia pojazdu na własność w/w służył on do jej użytku osobistego, choć nie był przez nią kierowany. Pojazd przedstawia dla Wnioskodawczyni przede wszystkim wartość sentymentalną i pamiątkę po tragicznie zmarłym Ojcu, a wartość materialna samochodu pozostaje bez znaczenia dla Wnioskodawczyni.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni poinformowała, iż:

• będzie ubiegała się o zwolnienie z cła,
• ma miejsce zamieszkania na terytorium kraju i przebywa tu na pobyt stały,
• pojazd otrzymany w spadku służył Jej do użytku osobistego,
• po sprowadzeniu samochód będzie służył tylko do użytku osobistego,
• od śmierci ojca (27.08.2011r.) była i jest jedyną spadkobierczynią. Wniosek o spadkobranie został złożony w listopadzie, po upływie 3 miesięcy od daty śmierci (zgodnie z prawem Republiki Białorusi). Na co Wnioskodawczyni ma potwierdzenie. Od tego momentu do dnia dzisiejszego samochód znajduje się na strzeżonym płatnym parkingu na terenie Republiki Białorusi i nikt z niego nie korzysta. Zainteresowana ma opłaty parkingowe.
• samochód nie zostanie sprzedany, wynajęty, oddany jako zabezpieczenie, użyczony, wydzierżawiony, w inny sposób odstąpiony odpłatnie lub nieodpłatnie lub też w jakikolwiek inny sposób oddany osobie trzecie przez okres 12 miesięcy od przywozu samochodu,
  
  

Ww. wyjaśniła również, iż w czerwcu 2011 roku Wnioskodawczyni dostała kartę stałego pobytu, umożliwiającą legalne osiedlenie się na terenie Rzeczypospolitej. W lipcu tego samego roku ww. musiała wyjechać na Białoruś w związku z poważną chorobą, wymagającą operacji oraz późniejszej rehabilitacji. Podczas pobytu u rodziny Zainteresowanej doszło do tragedii ? zginął ojciec ww. i od momentu jego śmierci Wnioskodawczyni pozostała jedyną spadkobierczynią. W listopadzie 2011r. po 3 miesiącach od nagłej tragicznej śmierci ojca (zgodnie z prawem Republiki Białorusi) ww. złożyła wniosek o spadkobranie. W kwietniu odebrała ostateczną decyzję potwierdzającą fakt iż jest jedyną właścicielką samochodu. W maju przerejestrowała go na swoje imię i zostawiła na płatnym strzeżonym parkingu, gdzie przebywa bez wyjazdu do dnia dzisiejszego, na co Wnioskodawczyni ma potwierdzenie. W czerwcu po zakończonej rehabilitacji ww. wróciła do Polski, gdzie posiada miejsce zamieszkania, pracę. Dotychczas Zainteresowana nie starała się o prawo jazdy, ale zamierza to zrobić gdy zostanie zwolniona z wysokiego cła, na spłacenie którego ww. nie stać. Wnioskodawczyni nie zależy na sprzedaży danego pojazdu i zakupie innego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego wyżej stanu faktycznego Wnioskodawczyni w przypadku sprowadzenia pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będzie korzystała ze zwolnienia z akcyzy? W szczególności, czy pomimo upływu krótszego czasu niż 6 miesięcy od dnia rejestracji pojazdu na nazwisko Wnioskodawczyni (ale przy założeniu, że upłynął już okres 6-miesięczny od przeniesienie prawa własności pojazdu z tytułu spadkobrania) będzie możliwe traktowanie tego pojazdu jako składnik tzw. mienia przesiedleńczego i zwolnienie z podatku akcyzowego?

W ocenie Wnioskodawczyni zrealizowane zostały wszystkie przesłanki warunkujące możliwość zwolnienia przywożonego pojazdu z akcyzy. W przedmiotowej sprawie szczególne znaczenie ma ustalenie daty początkowej, od której pojazd służył do osobistego użytku Wnioskodawczyni. Zdaniem wnoszącego niniejsze pismo za datę tą należy brać datę uzyskania własności pojazdu z tytułu spadkobrania, nie zaś datę rejestracji pojazdu w Republice Białorusi. Warto w tym miejscu powołać się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 11 grudnia 2009 r. (sygn. I SA/Bk 503/09), w którym stwierdzono, że "zwolnienie mienia przesiedleńczego od podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego nie przewiduje wymogu zarejestrowania pojazdu w kraju trzecim, jako warunku uzyskania przez posiadacza pojazdu zwolnienia z należności podatkowych". W uzasadnieniu powyższego orzeczenia, opisując stan faktyczny sprawy wskazano: "Organ celny odmówił Skarżącemu zwolnienia z należności celnych sprowadzonego samochodu osobowego [...], gdyż uznał, że Skarżący nie posiadał i nie używał pojazdu na terytorium USA przez okres, co najmniej sześciu miesięcy. Twierdzenie to organ wywiódł z faktu, że Skarżący nie przedłożył zagranicznego dowodu rejestracyjnego, który potwierdzałby zarejestrowanie pojazdu na jego nazwisko przez okres co najmniej 6-ciu miesięcy poza obszarem Wspólnoty UE. Tymczasem wskazane wyżej przepisy podatkowe dotyczące zwolnień mienia przesiedleńczego od podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego nie przewidują wymogu zarejestrowania pojazdu w kraju trzecim, jako warunku uzyskania przez posiadacza pojazdu zwolnienia z należności podatkowych. Uwzględniając, zatem treść przepisów podatkowych należy stwierdzić, że brak w sprawie dokumentu potwierdzającego zarejestrowanie na nazwisko Skarżącego w USA pojazdu przez okres, co najmniej sześciu miesięcy przed jego sprowadzeniem, zwłaszcza, że tytułu własności obejmuje wymagany okres nie może stanowić samoistnej podstawy do przyjęcia, jak zrobił to organ orzekający w sprawie, że Skarżący nie był w posiadaniu pojazdu i że go nie używał przez czas wymagany przepisami. Tym bardziej, że Skarżący w toku postępowania przedłożył także inne dokumenty, które w sposób pośredni potwierdzały okres użytkowania samochodu [...]". Porównując stan faktyczny sprawy analizowanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku ze stanem faktycznym opisanym w niniejszym wniosku należy wskazać na pewną zbieżność obu stanów faktycznych, która pozwala na stwierdzenie, że rejestracja pojazdu nie może być traktowana jako jedyna okoliczność potwierdzająca realizację przesłanki "użytku" pojazdu i jednocześnie wyznaczająca moment początkowy biegu terminu 6-miesięcznego użytkowania pojazdu, od którego zależy udzielenie zwolnienia. Podobne stanowisko wyraził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 17 czerwca 2009 r. (sygn. V SA/Wa 2952/08). Do takich wniosków prowadzi także analiza § 30 Rozporządzenia Ministra Finansów z 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 97, poz. 966 ze zm.), zgodnie z którym osoba chcąca skorzystać ze zwolnienia zobowiązana jest przedstawić właściwemu naczelnikowi urzędu celnego dowód potwierdzający spełnienie warunku użytkowania pojazdu w miejscu poprzedniego pobytu przez okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu. Skoro ustawodawca w powoływanym przepisie wskazał wyłącznie na obowiązek przedstawienia "dowodu", a nie przedstawienia "dowodu rejestracji" pojazdu, to oznacza to, że należy dopuścić każdy dowód służący do ustalenia faktu mającego znaczenie prawne z uwzględnieniem zasady swobodnej oceny dowodów wynikającej z art. 191 Ordynacji podatkowej.

Równie istotne znaczenie dla odpowiedzi na pytanie będące przedmiotem niniejszego wniosku ma ustalenie, czy osoba nie posiadająca prawa jazdy może "używać" pojazd w rozumieniu analizowanych przepisów prawa podatkowego. W ocenie Wnioskodawczyni, pokrywającej się z oceną wyrażaną w orzecznictwie sądów administracyjnych, pojęcie to należy interpretować szeroko i w konsekwencji obejmować jego zakresem znaczeniowym również przypadki takiego typu używania, które wymaga pomocy innej osoby mającej szczególne kwalifikacje, np. posiadającej prawo jazdy. Za szerokim rozumieniem pojęcia używania przed podatnika opowiedział się m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 kwietnia 2007 r. (sygn. III SA/Wa 3997/06), w którym stwierdzono, że wobec braku w ustawie o podatku od towarów i usług legalnej definicji pojęcia "używania przez podatnika" należy przyjąć definicję najszerszą a zatem obejmującą różne formy używania jako korzystania z rzeczy. Pogląd o konieczności szerokiego rozumienia pojęcia używania rzeczy przez podatnika został również wyrażony w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 kwietnia 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 112 ust. 1-4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. u. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony spoza terytorium państw członkowskich oraz państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą z czasowego pobytu z terytorium tych państw, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1. samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby;
2. samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu poprzedniego jej pobytu poza terytorium państwa członkowskiego lub państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przez okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu;
3. osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu celnego dowód potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2;
4. osoba ta przebywała poza terytorium państwa członkowskiego lub państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przez okres co najmniej 12 kolejnych miesięcy poprzedzających zmianę miejsca pobytu;
5. samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy od dnia jego przywozu na terytorium kraju.
   
   

Warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, nie stosuje się do członków służby zagranicznej i żołnierzy zawodowych skierowanych lub wyznaczonych do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju, jeżeli przedstawią dokumenty potwierdzające zatrudnienie w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub oddelegowanie do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju ? w przypadku gdy nie istnieje możliwość zarejestrowania w kraju samochodów osobowych używanych przez te podmioty w państwach, z których powracają. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, zwolnienie od akcyzy obejmuje również samochody osobowe przywożone z terytorium państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, nabywane w drodze powrotnej z terytorium państwa trzeciego. Przepisy art. 110 ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.

Przepisy art. 110 ust. 7 i 8 stosowane odpowiednio stanowią zaś, iż w przypadku przywozu, o którym mowa w ust. 1 i 2, z terytorium państwa członkowskiego, samochód osobowy jest zwolniony od akcyzy, jeżeli został przywieziony przed upływem 12 miesięcy od dnia osiedlenia się osoby fizycznej na terytorium kraju. Za miejsce stałego pobytu uznaje się miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa przez co najmniej 185 dni w roku kalendarzowym ze względu na swoje więzi osobiste i zawodowe. W przypadku osoby niezwiązanej z tym miejscem zawodowo na osobiste powiązania wskazuje istnienie ścisłych więzi pomiędzy tą osobą a miejscem, w którym mieszka. Jednakże za miejsce stałego pobytu osoby związanej zawodowo z miejscem innym niż miejsce powiązań osobistych, i z tego względu przebywającej na zmianę w różnych miejscach na terytoriach dwóch lub więcej państw członkowskich Unii Europejskiej4), uznaje się miejsce, z którym jest związana osobiście, pod warunkiem że regularnie tam powraca. Ten ostatni warunek nie musi być spełniony, jeśli osoba mieszka na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej w celu wypełnienia zadania w określonym czasie. Studia wyższe bądź nauka w szkole poza miejscem stałego pobytu nie stanowią zmiany miejsca stałego pobytu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w czerwcu 2011 roku Wnioskodawczyni dostała kartę stałego pobytu, umożliwiającą legalne osiedlenie się na terenie Rzeczypospolitej. W lipcu tego samego roku ww. musiała wyjechać na Białoruś w związku z poważną chorobą, wymagającą operacji i późniejszej rehabilitacji. Podczas pobytu u rodziny Zainteresowanej doszło do tragedii ? zginął ojciec ww. i od momentu jego śmierci Wnioskodawczyni pozostała jedyną spadkobierczynią. W listopadzie 2011r. po 3 miesiącach od nagłej tragicznej śmierci ojca ( zgodnie z prawem republiki Białorusi) ww. złożyła wniosek o spadkobranie. W kwietniu odebrała ostateczną decyzję potwierdzającą fakt iż jest jedyną właścicielką samochodu. W czerwcu po zakończonej rehabilitacji ww. wróciła do Polski, gdzie posiada miejsce zamieszkania i pracę.

Mając zatem na uwadze przedstawione powyższej przepisy jak i opis sytuacji, stwierdzić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku tj. zastosowania zwolnienia z akcyzy samochodu przywożonego z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju nie zostały łącznie spełnione warunki, których mowa w art. 112 ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawczyni bowiem przybyła na pobyt stały na terytorium Polski już co najmniej w 2011r. co ma potwierdzenie w otrzymanej w czerwcu 2011r. karcie stałego pobytu na terytorium kraju. Zauważyć także należy, iż wyjazd Wnioskodawczyni z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego w lipcu 2011r. nie był związany ze zmianą miejsca stałego miejsca pobytu w kraju, gdyż związany był z chorobą, operacją i rehabilitacją Wnioskodawczyni. Nadto pobyt na terytorium Białorusi Wnioskodawczyni nie przekroczył 12 miesięcy (Wnioskodawczyni do kraju powróciła w czerwcu 2012r.). Tym samym powyższy samochód nie może być traktowany jako składnik mienia przesiedleńczego.

Niezależnie od powyższego zaznaczyć także należy, iż Wnioskodawczyni (jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu) stała się właścicielem, a zarazem i użytkownikiem przedmiotowego samochodu w kwietniu 2012r. na podstawie decyzji wydanej przez władze białoruskie, która była efektem jej wniosku o spadkobranie z listopada 2011r. Natomiast powrót Wnioskodawczyni po zakończonym leczeniu nastąpił w czerwcu 2012r. Tym samym otrzymany w spadku samochód nie mógł służyć do osobistego użytku Wnioskodawczyni na terytorium Białorusi przez co najmniej 6 miesięcy przed powrotem z leczenia.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opis sytuacji będącej przedmiotem interpretacji, stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni nie spełnia warunków dla zastosowania zwolnienia z akcyzy samochodu osobowego przywożonego z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Jak wynika z powyższego należy stwierdzić, iż przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie jedynie w przypadku spełnienia łącznie warunków wymienionych w art. 112 ustawy przez osobę uprawnioną.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dot. podatku akcyzowego. Natomiast w zakresie cła oraz podatku od towarów i usług wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Wskazać również należy, iż powołane przez ww. wyroki sądów administracyjnych, stanowią rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Powyższe wynika z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w myśl którego wyroki sądów wydawane są w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Wyżej przedstawione stanowisko jest również zgodne z art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U. Nr 78, poz. 483), w którym postanowiono, iż źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Jednakże zaznacza się, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki, nie stoją w sprzeczności z oceną prawną przedstawioną przez tut. organ w udzielonej interpretacji, bowiem uznanie stanowiska Wnioskodawczyni za nieprawidłowe nie ma związku z brakiem posiadania przez Wnioskodawczynię prawa jazdy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.