Określenie miejsca świadczenia usług pośrednictwa oraz wliczenia kwot uzyskanych ze świadczenia (...)

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenie miejsca świadczenia usług pośrednictwa oraz wliczenia kwot uzyskanych ze świadczenia tych usług do limitu o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Ww. wniosek został uzupełniony pismami z 20 listopada oraz 1 grudnia 2014 r.

We wniosku przedstawiono stan faktyczny:

Wnioskodawca (Zleceniobiorca) świadczy niematerialne usługi pośrednictwa firmie z Ukrainy (Zleceniodawcy). Usługi polegają na pośrednictwie w sprzedaży miejsca na cele informacyjne w mediach elektronicznych - Internet (PKD 73.12.C/PKWiU 73.12.13).

Na podstawie zawartej umowy, Zleceniobiorca jest zobowiązany m.in. do analizy polskiego i zagranicznego rynku pojazdów użytkowych i maszyn, rozsyłania ofert handlowych, proponowania i promowania produktów oferowanych przez Zleceniodawcę - właściciela portalu internetowego.

Na podstawie tejże umowy, Wnioskodawca jest upoważniony do przyjmowania wpłat za usługi, przedmiotem których jest działalność firmy ukraińskiej.

Opłaty te są pobierane na rachunki bankowe Zleceniobiorcy, wyłącznie na podstawie: faktur, umów, wygenerowanych przez użytkownika portalu płatności. Innymi słowy, są one wystawione przez Zleceniodawcę za świadczone przez siebie usługi reklamowe firmom i konsumentom, za kontakt z którymi zobowiązany jest Zleceniobiorca. W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie posiada uprawnień, ani środków technicznych umożliwiających świadczenie usług zamówionych przez użytkowników portalu internetowego. W związku z powyższym działalność Wnioskodawcy nie obejmuje odsprzedaży usług reklamowych portalu jako ?reseller? (w takim przypadku firma musiałaby kupować koszyk usług od usługodawcy, a następnie odsprzedawać konkretny pakiet klientowi końcowemu z narzuconą marżą). Tymczasem Wnioskodawca działa jako pośrednik, tj. za wykonaną usługę otrzymuje ściśle określoną u umowie prowizję. I tak, po zakończonym okresie rozliczeniowym (co miesiąc) Zleceniodawca otrzymuje od Wnioskodawcy fakturę za usługi pośrednictwa, a jej wartość stanowi kwota prowizji. Następnie wartość faktury odejmuje się od sumy wszystkich zgromadzonych wpłat od klientów portalu w danym miesiącu. Pozostałe w ten sposób środki transferuje się na rachunek Zleceniodawcy w Ukrainie. W taki sposób zawsze po zakończeniu okresu rozliczeniowego saldo moich rachunków firmowych na które spływają opłaty od klientów portalu wynosi 0 PLN/EUR.

Zleceniodawca (czyli sprzedawca i właściciel portalu) nie jest płatnikiem VAT. Wartość tej usługi zawsze jest wyliczona w oparciu o rejestr sprzedaży. Na chwilę obecną Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia ustawowego (obroty poniżej 150 000 PLN/rok).

Przedsiębiorca ukraiński, z którym Wnioskodawca zawarł umowę jest rezydentem podatkowym Ukrainy (nie jest polskim rezydentem podatkowym). Identyczna sytuacja ma miejsce z wszystkimi pozostałymi podmiotami, z którymi współpracuje Wnioskodawca świadcząc usługi pośrednictwa. Podmiot ukraiński nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie RP.

Na obecnym etapie działalności Wnioskodawca zajmuje się wyłącznie usługami pośrednictwa na rzecz podmiotu/podmiotów ukraińskich. Nie wykonuje usług na rzecz firm i osób prywatnych na terenie kraju.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jak właściwie określić miejsce świadczenia usługi na potrzeby VAT?
2. Czy w momencie przekroczenia limitu sprzedaży pow. 150000 PLN traci się zwolnienie z VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. jest to świadczenie usług opodatkowanych poza terytorium kraju. Zgodnie z ustawą miejscem świadczenia usługi jest miejsce gdzie nabywca ma siedzibę.
2. w związku ze świadczeniem usług tylko i wyłącznie opodatkowanych poza terytorium kraju, po przekroczeniu limitu 150 000 złotych nie jest wymagana rejestracja do VAT.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stany faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w Rozdziale 3 Dział V ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 ?Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług?:

1.ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy o VAT, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

Wobec faktu, że dla usług szeroko rozumianego pośrednictwa nie przewidziano szczególnych zasad określania miejsca świadczenia to miejsce świadczenia tych usługi należy ustalić na zasadach ogólnych.

Mając na uwadze opis sytuacji oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że skoro kontrahent ukraiński spełnia definicję podatnika - który nie ma stałego miejsce prowadzenia działalności w Polsce - miejscem świadczenia i opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności, będzie terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę, tj. Ukraina.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Pod pojęciem sprzedaży - zgodnie z treścią art. 2 pkt 22 ustawy - należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

A contrario nie stanowią sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług m.in.: odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenia usług poza terytorium kraju (a więc dostawy towarów i świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza Polską).

W związku z powyższym przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego należy brać pod uwagę wyłącznie wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju. W konsekwencji nie uwzględnia się wartości dostaw towarów oraz świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium Polski.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl ust. 3 ww. artykułu, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako ?podatnika VAT czynnego? lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako ?podatnika VAT zwolnionego? (art. 96 ust. 4 ustawy).

Z treści ww. przepisów wynika, że podatnik korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy może (ale nie musi) złożyć zgłoszenie rejestracyjne. Wówczas naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako ?podatnika VAT zwolnionego?.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadcząc wyłącznie usługi, których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej nie traci zwolnienia podmiotowego niezależnie od osiągniętych obrotów oraz nie ma obowiązku zarejestrowania się jako podatnik VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W zakresie pytania nr 3 i 4 zawartego we wniosku wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.