Czy w świetle nowelizacji od 1 stycznia 2013r. ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca ma (...)

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z otrzymaniem zaliczki oraz przedpłaty od kontrahentów zagranicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach swojej działalności dokonuje dostaw towarów do kontrahentów z Państw Unii Europejskiej, dostawy wewnątrzwspónotowe. Na poczet tych dostaw otrzymuje zaliczki oraz przedpłaty od kontrahentów zagranicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle nowelizacji od 1 stycznia 2013r. ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca ma obowiązek wystawić fakturę VAT z chwilą otrzymania zaliczki na poczet WDT?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie całości lub części zapłaty przed dokonaniem transakcji wewnątrzwspólnotowych nie będzie powodowało powstania obowiązku podatkowego, a co za tym idzie, nie ma obowiązku wystawienia faktury z tytułu otrzymania od kontrahenta zaliczki lub przedpłaty na poczet WDT.

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy z tytułu WDT powstaje jak dotychczas, tzn. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca po miesiącu, w którym dokonano dostawy.

Natomiast wykreślenie ust. 3 z art. 20 ustawy o VAT skutkuje tym, że otrzymanie zaliczki lub przedpłaty na WDT nie powoduje powstania obowiązku podatkowego. Automatycznie oznacza to, że otrzymanie zaliczki lub przedpłaty nie powoduje obowiązku wystawienia faktury z ich tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r (zmienionego ustawą z dnia 16 listopada 2012r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce ? Dz. U. z 2012r., poz. 1342), w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.

Zgodnie z § 9 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dnia 28 marca 2011r. (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.) w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano lub przemieszczono towar.

Natomiast zgodnie z § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część należności, w odniesieniu do której zgodnie z ustawą powstaje obowiązek podatkowy, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia, w którym ją otrzymano.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka w ramach swojej działalności dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów do kontrahentów z Państw Unii Europejskiej. Na poczet tych dostaw otrzymuje zaliczki oraz przedpłaty od kontrahentów zagranicznych.

Mając zatem na uwadze sprawę będąca przedmiotem interpretacji zauważyć należy, iż zgodnie z obowiązującymi od 1 stycznia 2013r. przepisami, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy.

Jednocześnie z brzmienia powyższych przepisów wynika, że punktem wyjścia przy ustalaniu momentu, w którym powstaje obowiązek podatkowy, jest dzień wystawienia faktury. Zgodnie z przepisami rozporządzenia fakturowego w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano towar. W przypadku, gdy nie wystawimy faktury VAT w przewidzianym terminie obowiązek podatkowy w WDT powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy.

Tym samym skoro w myśl obowiązujących przepisów otrzymanie zaliczki lub przedpłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, to również w związku z otrzymaniem zaliczki lub przedpłaty na poczet przyszłej dostawy wewnątrzwspólnotowej towarów Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktury z tytułu otrzymania od kontrahenta zaliczki lub przedpłaty na poczet WDT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.