Czy można dokonać sprzedaży centrali telefonicznej za symboliczną złotówkę po zakończeniu umowy (...)

art. 14 a § 1 i 4 oraz art. 216 i 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),

art. 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)

po rozpatrzeniu wniosku z dnia 21.03.2006r.- (data wpływu do tut. Urzędu 22.03.2006r.), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji prawa podatkowego, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie zapytania:

- czy można dokonać sprzedaży centrali telefonicznej za symboliczną złotówkę po zakończeniu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych ?

W dniu 22.03.2006r. wpłynął do tut. Urzędu wniosek Spółki z o.o. X uzupełniony pismem z dnia 10.05.2006r. w sprawie interpretacji przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) dotyczący ustalenia:

- czy można dokonać sprzedaży centrali telefonicznej za symboliczną złotówkę po zakończeniu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych ?

Spółka przedstawia następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. X prowadzi działalność związaną ze sprzedażą usług telekomunikacyjnych. Podpisała umowę z kontrahentem na świadczenie usług telekomunikacyjnych na okres 2 lat. W umowie klient gwarantuje, iż miesięczne opłaty dla Spółki nie będą niższe niż 600 zł, a Spółka zobowiązana jest wydzierżawiać klientowi centralę telefoniczną przez okres trwania umowy. Natomiast po jej zakończeniu, centrala jest sprzedawana klientowi za 1 zł.

Po podsumowaniu kosztów i przychodów z wyżej opisanej transakcji Spółka osiąga wynik dodatni.

Swoje stanowisko Spółka uzasadnia faktem, iż opisana transakcja jest powszechnie stosowana na rynku: np. sprzedaż telefonów komórkowych za 1 zł a promocyjna sprzedaż centrali ma na celu zachęcenie klienta do dalszego korzystania z usług Spółki, a co za tym idzie do osiągnięcia przychodu.

Odnosząc się do stanowiska przedstawionego przez Spółkę tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Stosownie do art. 353ą Kodeksu cywilnego -'strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według własnego uznania, byleby treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego'.

Oznacza to, iż podatnik ma prawo swobodnie układać swoje stosunki gospodarcze - w tym stosując znaczny upust cenowy - na podstawie zawartych umów. Jednakże należy wziąć pod uwagę konsekwencje podatkowe takiego postępowania i tak w przypadku gdy cena określona w umowie bez uzasadnionej przyczyny będzie znacznie odbiegać od wartości rynkowej rzeczy lub praw majątkowych a wezwana strona nie dokona zmiany tej wartości bądź nie wskaże przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej wówczas zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód z tyt. sprzedaży tych rzeczy lub praw majątkowych określa organ podatkowy w wys. wartości rynkowej.

Pojęcie 'wartości rynkowej' nie jest pojęciem ustandaryzowanym. Identyczny produkt, prawo, czy też świadczenie mogą mieć różną wartość rynkową, która uzależniona będzie od szeregu czynników, takich jak, czas, miejsce czy skala transakcji.

W rzeczywistości gospodarczej możliwe są sytuacje, w których ustalona odpłatność nie będzie odzwierciedlała wartości rynkowej rzeczy, prawa lub świadczenia, będzie jednakże wynikiem okoliczności uzasadniających wskazanie innej wartości niż wartość rynkowa.

Obiektywnie rozumiana wartość rynkowa nie oznacza wartości jednolicie ustandaryzowanej. Nie może być mowy o oficjalnym 'taryfikatorze' rzeczy, praw lub świadczenia rozumianym jako stały wyznacznik ich wartości.

W przypadku Spółki X - ustalenie ceny sprzedaży za 1 zł następuje na zasadzie wzajemnego porozumienia pomiędzy Spółką a jej kontrahentem, w wyniku którego sprzedaż za 1 zł na rzecz jej kontrahenta stanowi ekwiwalent wykonanego przez niego świadczenia (opłaty miesięczne nie niższe niż 600 zł przez okres 2 lat), w związku z czym cena ma charakter rynkowy a udzielona bonifikata nie narusza tej zasady.

Uzasadnioną przyczyną sprzedaży za 1 zł jest także fakt, iż promocyjna sprzedaż centrali zachęca klientów do skorzystania z usług Spółki a co za tym idzie do zwiększenia jej przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Śródmieście postanawia jak w sentencji.