Jakie dane winny być zawarte na fakturach dokumentujacych wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ?

Z obowiązujących w tym zakresie przepisów zawartych w § 12 ust. 12 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług wynika, że faktura stwierdzająca dokonania sprzedaży powinna zawierać między innymi ?imiona i nazwiska lub nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy?.

Wymóg wpisania na fakturze danych dotyczących podatnika /sprzedawcy/ i nabywcy przez podanie ich nazw i adresu należy rozumieć jako wymóg ścisły.Przepisy w sprawie wystawiania faktur nie precyzują jaki to ma być adres: siedziby, miejsca zamieszkania, czy miejsca prowadzenia działalności.

Wzór dokumentacji rejestrowej VAT-R zawiera wyłącznie rubryki do wskazania adresu siedziby (w przypadku osób prawnych i jednostek nie mających osobowości prawnej) lub adresu zamieszkania (w przypadku gdy podatnik jest osobą fizyczną)oraz rubryki do wskazania miejsca lub miejsc (adresu lub adresów) prowadzenia działalności gospodarczej.

Zasadą jest, iż właściwym organem podatkowym w sprawie rozliczeń podatku jest naczelnik urzędu skarbowego, właściwy ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, co generalnie wskazuje na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Dopiero w przypadku, gdy czynności podlegające opodatkowaniu VAT są objęte zakresem działania dwóch lub więcej urzędów skarbowych, właściwość miejscową dla osób fizycznych ustala się ze względu na miejsce zamieszkania.

Oznacza to w rzeczywistości, że jeśli podatnik ma tylko jedno miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, to tylko to miejsce może wskazać na wystawianych fakturach, jako identyfikację siebie i swoich czynności. W szczególności dziać się tak może, gdy jest to inne miejsce niż miejsce zamieszkania.

Jednakże kontrahenci (w tym z krajów członkowskich Unii) znają podatnika głównie z faktur dokumentujących dokonane transakcje. Otrzymana faktura będzie podstawą identyfikacji i ewentualnego zapytania skierowanego do biura wymiany informacji o VAT, o ważności numeru identyfikacyjnego dla podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowych transakcji.

W § 12 w/cyt. rozporządzenia zawarte są dane które co najmniej powinna zawierać faktura, co oznacza, że może ona zawierać dodatkowe dane identyfikujące podatnika np. takie, pod którymi podatnik jest zgłoszony do urzędu skarbowego na druku VAT-R, który jest podstawą wpisu podatnika do rejestru podatników VAT.Przepisy § 12 rozporządzenia stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art.106 ust.7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535) z uwzględnieniem § 28 rozporządzenia oraz do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i faktur dokumentujących świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy z uwzględnieniem § 30 rozporządzenia.

Przepisy w/cyt. ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług nie ograniczają prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotkniętych wadliwością formalną.Dokumenty takie jak faktura spełniają przede wszystkim rolę dowodową, w zakresie potwierdzenia faktu wykonania transakcji, w związku z którą ma nastąpić odliczenie podatku.