Strona składając wniosek o przywrócenie terminu musi uprawdopodobnić, że uchybienie nastąpiło (...)

Następnie piśmie z 16 sierpnia 2006 r. (nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 17 sierpnia 2006 r.) Skarżąca, nie zgadzając się z rozstrzygnięciem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płońsku, zażądała przekazanie jej sprawy do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Do pisma dołączono kartę informacyjną z. pobytu w ww. szpitalu.

Ze znajdującej się w aktach sprawy notatki pracownika Urzędu Skarbowego w Płońsku z 21 sierpnia 2006 r. wynika, że Skarżąca w rozmowie telefonicznej oświadczyła, że jej pismo z 16 sierpnia 2006 r. należy traktować jako zażalenie. Stanowisko to podtrzymała w dniu 22 sierpnia 2006 r., co wynika z protokołu przesłuchania. Dodatkowo Skarżąca w trakcie przesłuchania stwierdziła, że zażalenie zostało złożone po jej pobycie w Szpitalu w Busku Zdroju od 25 lipca 2006 r. do 15 sierpnia 2006 r. i wniosła o przewrócenie terminu do jego złożenia. Wyjaśniła także, że w piśmie z 24 lipca 2007 r. ?miała na względzie przywrócenie terminu do zażalenia, gdyż rozważała możliwość ewentualnego zażalenia?.

Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że 7-dniowy termin do wniesienia zażalenia rozpoczął swój bieg w dniu 21 lipca 2006 r. Natomiast pobyt w uzdrowisku, o którym Skarżąca wiedziała z wyprzedzeniem, rozpoczął się w dniu 25 lipca 2007 r. Mogła zatem przy dochowaniu należytej staranności złożyć środek zaskarżenia z dochowaniem terminu. Ponadto Skarżąca nie spełniła warunku polegającego na jednoczesnym wniesieniu podania o przywrócenie terminu wraz z zażaleniem, ponieważ zażalenie wniosła w dniu 17 sierpnia 2006 r., a wniosek o przywrócenie terminu złożyła do protokołu przesłuchania dopiero w dniu 22 sierpnia 2006 r.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że nie zasługiwało na uwzględnienie pismo Skarżącej z 24 lipca 2006 r., ponieważ w tym dniu termin do wniesienia zażalenia jeszcze nie upłynął i dlatego nie mógł być przywrócony.

Pismem z 10 października 2006 r. Skarżąca wniosła skargę na powyższe postanowienie oraz na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 września 2006 r., nr 1461/DCi-I/415/Z/19b/06/DS stwierdzającą uchybienie terminowi do wniesienia zażalenia.

W uzasadnieniu skargi podniosła, że pismem z 24 lipca 2006 r., informując o konieczności pobytu w uzdrowisku, zwróciła się o przesunięcie terminu do wniesienia zażalenia, przy czym zaznaczyła, że po powrocie przedłoży kartę informacyjną ze szpitala. Na to pismo Skarżąca nie uzyskała żadnej odpowiedzi. W dniu 17 sierpnia 2006 r. Skarżąca wywiązała się z podjętego zobowiązania i przedłożyła ww. dokument. Zdaniem Skarżącej zmieściła się w terminie z wniesieniem ?odwołania?, ponieważ wniosła je czwartego dnia od daty otrzymania postanowienia organu I instancji. Ponadto Skarżąca podkreśliła, że 22 sierpnia 2006 r. żadnego wniosku nie składała.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podtrzymał argumentację zawartą w zaskarżonym postanowieniu i wniósł o oddalenie skargi. Dodatkowo stwierdził, że nie zasługuje na uwzględnienie twierdzenie Skarżącej, że 22 sierpnia 2006 r. nie składała żadnego wniosku, bowiem w aktach sprawy znajduje się protokół jej przesłuchania, w trakcie którego wyjaśniła, że wnosi o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia.

Przewodniczący Wydziału zarządzeniami z 9 listopada 2006 r., działając na podstawie art. 57 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; powoływanej dalej jako ?ppsa?), zarządził rozdzielenie ww. skarg. Sprawa ze skargi na postanowienie z 11 września 2006 r. o odmowie przywrócenia terminu do złożenia zażalenia na postanowienie organu 1 instancji, została zarejestrowana pod sygn. akt III SA/Wa 3619/06, z kolei sprawa ze skargi na postanowienie z 12 września 2006 r. stwierdzające uchybienie terminowi do wniesienia zażalenia została opatrzona sygn. akt III SA/Wa 3620/06.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 184 Konstytucji RP w związku z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) oraz w związku z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. kontrola sądowa zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów wymienionych w art. 3 § 2 p.p.s.a., sprawowana jest o kryterium zgodności z prawem. W związku z tym, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracyjny konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie, albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a - c p.p.s.a.), a także, gdy decyzja lub postanowienie organu dotknięte jest wadą nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).

Rozpoznając skargę Sąd zobowiązany był w niniejszej sprawie rozstrzygnąć czy istniały przesłanki do przywrócenia skarżącej terminu do wniesienia zażalenia od postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płońsku z dnia 19 lipca 2006 r.

Zgodnie z art. 162. § 1 Op w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Wniosek o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi. Jednocześnie z wniesieniem podania należy dopełnić czynności, dla której był określony termin.

Zatem jak. wynika z powołanych wyżej przepisów przede wszystkim strona składając wniosek o przywrócenie terminu musi uprawdopodobnić, że uchybienie nastąpiło bez jej winy.

Jak podkreśla się w literaturze (por. np. B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2004, str. 328-329, odnośnie takich samych przesłanek przywrócenia terminu na gruncie kodeksu postępowania administracyjnego i ordynacji podatkowej) oraz orzecznictwie (por. np. wyroki NSA: z dnia 14 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 794/99; Lex nr 40381; z dnia 2 lutego 2000 r., sygn. akt SA/Sz 2125/98; Lex nr 39797; z dnia 19 września 2000 r, sygn. akt I SA 1072/00; Lex nr 55307) o braku winy można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku było niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, tj że strona nie mogła tej przeszkody usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku, a przy tym powstała ona w czasie biegu terminu do dokonania czynności procesowej. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu zalicza się np. przerwy w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar. Kryterium braku winy wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie terminu nie jest więc możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa w tym zakresie. Przy ocenie winy w uchybieniu terminu należy przyjąć obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. Powyższe poglądy, aczkolwiek wyrażane na tle przepisów regulujących postępowanie administracyjne, wobec analogicznego unormowania przesłanek przywrócenia terminu w postępowaniu podatkowym, zachowują tu swoją aktualność.

Wskazując w swym wniosku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia strona skarżąca podniosła, że uchybienie tego terminu spowodowane było koniecznością zgłoszenia się na leczenie w Szpitalu Uzdrowiskowo ? Rehabilitacyjnym w Busku Zdroju w dniu 25 lipca 2006 r. Jako dowód Skarżąca załączyła kartę informacyjną ze szpitala, z której wynika, że skarżąca przebywała w tam w dniach od 25 lipca 2006 r. do 15 sierpnia 2006 r. Skarżąca w żaden sposób nie wykazała, iż była to przeszkoda tego rodzaju, że wykluczała możliwość nadania zażalenia, tym bardziej, że czynności tych można było dokonać przez osobę trzecią np. męża. Ponadto skarżąca złożyła w terminie do złożenia zażalenia w dniu 24 lipca 2006 r. wniosek o przesunięcie terminu do złożenia zażalenia. To dowodzi, że była w stanie złożyć także zażalenie, wskazując na niezadowolenie z rozstrzygnięcia organu powołując się na argumentację zawartą we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji. Skarżąca nie wykazała, iż pobyt w szpitalu wynikał z nagłego zdarzenia, którego nie można było przewidzieć albo choroba uniemożliwiała jej wykonywanie jakichkolwiek czynności w okresie od 21 lipca 2006 r. do 27 lipca 2006 r.

Uznając, w świetle powyższego, że niedochowanie przez Skarżącą terminu do złożenia zażalenia jest konsekwencją niedostatecznej staranności w prowadzeniu własnych spraw, uznać należało, iż nie zachodziły podstawy do przywrócenia uchybionego terminu.

Należy zgodzić się z Dyrektorem Izby Skarbowej w Warszawie, iż Skarżąca nie spełniła także warunku polegającego na jednoczesnym wniesieniu podania o przywrócenie terminu wraz z zażaleniem, ponieważ zażalenie wniosła w dniu 17 sierpnia 2006 r., a wniosek o przywrócenie terminu złożyła do protokołu przesłuchania dopiero w dniu 22 sierpnia 2006 r.

Ponadto Sąd informuje Skarżącą, iż postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płońsku w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji wiąże tylko ten organ oraz organ kontroli skarbowej- art.14b § 2 Ordynacji podatkowej. Z tego wynika, że strona, jeżeli nie zgadza się z taką interpretacją to nie ma obowiązku stosowania się do niej. Decyzja o tym czy strona zastosuje się do tej interpretacji czy też nie należy do strony.

Mając powyższe na uwadze, Sąd, na podstawie art. 151 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Referencje

III SA/Wa 3620/06, wyrok zwykłego składu wojewódzkiego sądu administracyjnego