Czy powstaje obowiązek zapłaty podatku VAT w związku z przekazaniem przedsiebiorstwa w formie darowizny (...)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną, wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. Powołany przepis stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 14 ust. 4 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 5 ustawy podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień (rozwiązania spółki lub) zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej 'spisem z natury'. Podatnicy są obowiązani:

1. sporządzić spis z natury w terminie 14 dni, licząc od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, oraz
2. zawiadomić o dokonanym spisie z natury, o ustalonej wartości i o kwocie podatku należnego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia zako#241;czenia tego spisu.

Towarami są, stosownie do zapisu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W związku z powyższym przez pojęcie towary należy rozumieć zarówno towary handlowe, jak i wyposażenie, a także środki trwałe.

Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego nie wynika, czy na stanie firmy wnioskodawcy znajdują się zapasy towarów (środków trwałych). Niemniej stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie bez znaczenia pozostaje fakt dokonywania przez wnioskodawcę czynności polegających na świadczeniu usług (blacharsko-lakierniczych), a nie na dokonywaniu sprzedaży towarów.

Osoba fizyczna po zaprzestaniu wykonywania działalności pozostaje dysponentem wcześniej nabytych składników i jest uprawniona do ich zbycia (także w drodze darowizny).

Mimo, iż ustawie o VAT ustawodawca nie zdefiniował pojęcia ,,transakcja zbycia' pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu ,,dostawy towarów' w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. tzn., iż ,,zbycie' obejmuje wszelkie czynności w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu). Zbyciem jest więc każda czynność prowadząca do przeniesienia własności.

Należy tu wskazać również na treść art. 55(2) Kodeksu Cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. O tym że doszło do zbycia przedsiębiorstwa decyduje zakres przekazanego majątku i praw. Zbycie musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości, a nie tylko niektórych jego składników, nawet o znacznej wartości.

W świetle powyższych przepisów, jeżeli w przedmiotowej sprawie nastąpi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu Cywilnego, poprzez jego darowiznę, to czynność ta nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1, a tym samym nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Niezależnie od powyższych uregulowań podkreślenia wymaga, iż wspomniane uprawnienie do zbycia (darowania) przedsiębiorstwa (jako całości) nie eliminuje w rozpatrywanej sprawie obowiązku podatnika do sporządzenia spisu z natury towarów posiadanych w dacie zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym, na Podatniku prowadzącym działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, w sytuacji zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, ciąży obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie do przepisu 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja, o której mowa w art. 14 a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14 a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.