Pytanie podatnika dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych (...)

Spółka jest zdania, iż w/w usługi winny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwagi na fakt, iż stanowią działania marketingowe mające na celu ?utrzymanie klienta?.

W związku z tym, że przedstawiając stan faktyczny sprawy nawiązano do decyzji wydanych przez Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzedu Skarbowego w Radomiu należy wyjaśnić co następuje.

Decyzją z 02/2004r. dotyczącą określenia Spółce zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001r. Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdził, iż wydatki Spółki na nieodpłatne naprawy pojazdów, których okres gwarancji już minął, w stanie faktycznym ustalonym w niniejszej sprawie, nie mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów w związku z tym, iż limit określony w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został przez Spółkę przekroczony.

W wyniku złożonego przez Spółkę odwołania z dnia 03/2004r. Dyrektor Izby Skarbowejw Warszawie decyzją z 05/2004r. uchylił zaskarżoną decyzję Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 02/2004r. w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.W uzasadnieniu niniejszej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wniósł zastrzeżenia do kwalifikacji nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nieodpłatnie wykonywane usługi pogwarancyjne. Organ odwoławczy stwierdził, iż ?w świetle obowiązujących przepisów brak jest podstaw do kwalifikacji tych kosztów do reklamy limitowanej, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?.

Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego w niniejszej sprawie Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w decyzji z 07/2004r. stwierdził, iż wydatki poniesione przez Spółkę na nieodpłatne pogwarancyjne usługi naprawcze nie stanowią kosztu uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od osób prawnych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. l pkt 28 ustawy nie uważa sie za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0, 25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.Dla zdefiniowania znaczenia pojęć reprezentacji i reklamy należy odnieść sie do ich znaczenia przedstawionego w słowniku języka polskiego.

Reprezentacja to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną (Słownik języka polskiego, Szymczak M.(red.) PWN, Warszawa 1981r., t. II, str. 48). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej należy przyjąć, że reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością i wytwornością w celu wywołania jak najlepszego wrażenia. Reprezentacja to działanie polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji u kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów i inne.

Reklama natomiast to rozpowszechnianie informacji o towarach i ich zaletach, wartościach, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję; środki (np. plakaty, napisy ogłoszeniowe itp.) służące temu celowi. (Słownik języka polskiego, Szymczak M.(red.) PWN, Warszawa 1981, t.II, str. 39).

Przez reklamę należy więc rozumieć oddziaływanie producenta (sprzedawcy) polegające na perswazji za pomocą rysunku, plakatu, katalogu wyrobów, audycji radiowej i telewizyjnej itp. oraz na kształtowaniu opinii, gustów i preferencji klienta służące poinformowaniu go o firmie, towarze czy usłudze, wzbudzeniu zainteresowania klienta oraz nakłonienie go do zakupu reklamowanych towarów lub korzystania z reklamowanych usług.

Dokonując więc analizy powyższych definicji należy stwierdzić, że świadczone przez Spółkę nieodpłatne naprawy dokonywane po upływie okresu gwarancji pojazdu nie mogą zostać uznane za czynności polegające na reprezentacji bądź reklamie.

W związku z tym kwalifikacja wydatków poniesionych na w/w usługi do kosztów reklamy limitowanej, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest niezasadna.

Wobec powyższego stanowisko Spółki, iż w przedmiotowej sprawie winien mieć zastosowanie art. 15 ust. 1 łącznie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.