Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych na podstawie umowy agencyjnej w (...)

Z pisma Spółki wynika, iż otrzymała ona rachunek za usługę wystawiony przez osobę fizyczną, ale podpisany przez inną osobę jako pełnomocnika. Do rachunku nie zostało dołączone pełnomocnictwo, które upoważniałoby pełnomocnika do reprezentowania osoby fizycznej i podpisywania przez niego rachunków. Zdaniem Spółki do takiego rachunku powinno być dołączone pełnomocnictwo.

Kwestie wystawiania rachunków oraz wymogów jakie winien spełniać rachunek (dowód księgowy) zostały uregulowane przepisami:

• ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.)
• rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, dokonywania zaokrągleń oraz zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. z 2002 r., Nr 240, poz. 2063),
• ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz. U. z 2002 r., Nr 76, poz. 694 ze zm.)

Zgodnie z art. 87 ww. ustawy Ordynacja podatkowa jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Podatnicy, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania.

Podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W myśl art. 88 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa podatnicy wystawiający rachunki są obowiązani kolejno je numerować i przechowywać kopie tych rachunków, w kolejności ich wystawienia, do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zgodnie zaś z § 16 pkt 1 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24.12.2002 r. rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi zawiera co najmniej:

1. imiona i nazwiska (nazwę albo firmę) oraz adresy sprzedawcy i kupującego bądź wykonawcy i odbiorcy usługi,
2. datę wystawienia i numer kolejny rachunku,
3. odpowiednio wyraz ?ORYGINAŁ? albo ?KOPIA?,
4. określenie rodzaju i ilości towarów lub wykonanych usług oraz ich ceny jednostkowe,
5. ogólna sumę należności wyrażoną liczbowo i słownie,
6. czytelny podpis wystawcy rachunku oraz odcisk pieczęci wystawcy rachunku, jeżeli się nią posługuje.

Rachunek jako dowód księgowy winien zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości zawierać co najmniej:

1. określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,
2. określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej,
3. opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określona także w jednostkach naturalnych,
4. datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inna datą ? także datę sporządzenia,
5. podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów,
6. stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja) podpis osoby odpowiedzialnej za to wskazanie.

W myśl art. 22 tej ustawy dowody księgowe powinny być rzetelne, to jest zgodnez rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w wyżej powołanym art. 21 oraz wolne od błędów rachunkowych.

Kwestie związane z pełnomocnictwem regulowane są zaś przepisami ustawy z dnia23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).Zgodnie z art. 95 § 1 tej ustawy z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Zgodnie z § 2 tego artykułu czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Art. 98 ustawy Kodeks cywilny stanowi, iż pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.Zgodnie z art. 99 ww. ustawy Kodeks cywilny, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.W myśl art. 103 kodeksu cywilnego, jeżeli zawierający umowę jako pełnomocnik nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres, ważność umowy zależy od jej potwierdzenia przez osobę, w której imieniu umowa została zawarta. Druga strona może wyznaczyć osobie, w której imieniu umowa została zawarta, odpowiedni termin do potwierdzenia umowy;W braku potwierdzenia ten, kto zawarł umowę w cudzym imieniu, obowiązany jest do zwrotu tego, co otrzymał od drugiej strony w wykonaniu umowy, oraz do naprawienia szkody, którą druga strona poniosła przez to, że zawarła umowę nie wiedząc o braku umocowania lub o przekroczeniu jego zakresu.

Z przytoczonych wyżej przepisów nie wynika zatem obowiązek dołączania pełnomocnictwa do wystawionego rachunku podpisanego przez pełnomocnika.

Jednakże zdaniem tutejszego organu odbiorca rachunku może wystąpić do kontrahenta (wystawcy rachunku) o przedłożenie takiego pełnomocnictwa.