1. Czy pozostała niespłacona wierzytelność, w kwocie 487.010,06 zł brutto, może zostać zaliczona (...)

1. Czy pozostała niespłacona wierzytelność, w kwocie 487.010,06 zł brutto, może zostać zaliczona w wartości netto, w proporcji przypadającej na udział Wnioskodawcy w spółce cywilnej do kosztów uzyskania przychodu w sierpniu 2010 roku?
2. Czy pozostała niespłacona wierzytelność, powinna zostać zaliczona w wartości netto, w proporcji przypadającej udział procentowy Wnioskodawcy w spółce cywilnej, do kosztów uzyskania przychodu we wrześniu 2008 roku, kiedy to uprawomocniło się postanowienie Sądu o ogłoszeniu upadłości?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana , przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 8 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodów kwoty niespłaconej wierzytelności ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodów kwoty niespłaconej wierzytelności.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 27 września 2010 r. znak ILPB1/415-1004/10-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 30 września 2010 r., a w dniu 8 października 2010 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 6 października 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej (dalej zwana s.c.) z 34% udziałem. Przez s.c. wykonywane są m.in. roboty ogólnobudowlane w zakresie przesyłowych obiektów liniowych - linii telekomunikacyjnych.

W październiku 2005 roku, zawarto umowę na budowę sieci telekomunikacyjnej ze Spółką z o.o. (dalej zwana Sp. z o.o.), oraz w grudniu 2005 roku aneks do tej umowy, które gwarantowały ryczałtowe wynagrodzenie s.c. w wysokości netto 879.863,00 zł. plus należny podatek VAT.

W kilku fakturach wystawionych w 2005 i 2006 roku, na Sp. z o.o., s.c. wykazała przychód łącznie na kwotę netto 879.863,00 zł. Sp. z o.o. wywiązała się tylko w części swego zobowiązania, pozostała bowiem do spłaty kwota 553.943,24 zł brutto.

W październiku 2006 roku Sp. z o.o. uznała ww. dług i zobowiązała się spłacić go w 3 ratach do xx grudnia 2006 r. Należność nie wpłynęła na konto s.c. i sprawa została skierowana do sądu. 28 kwietnia 2008 r. Sąd Okręgowy wydał Sp. z o.o. nakaz zapłaty w terminie dwóch tygodni kwoty 553.943,24 zł z umownymi odsetkami oraz kwotę 14.142,00 zł tytułem kosztów postępowania.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym pismem z dnia x października 2008 r. stwierdził umorzenie postępowania egzekucyjnego zasądzonych kwot, z mocy samego prawa na podstawie art. 146 Prawa upadłościowego i naprawczego z dnia 28 lutego 2003 r. (Dz. u. Nr 60, poz. 535).

W uzasadnieniu podał, że ?Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia xxx.2008 r. sygn. akt xx, które uprawomocniło się z dniem xxx. 2008 r. ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku dłużnika xxx Sp. z o.o. w xx. Zgodnie z treścią art. 146 Prawa upadłościowego i naprawczego postępowanie egzekucyjne umarza się z mocy prawa po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości?.

W dniu xx sierpnia 2010 r. na konto spółki cywilnej wpłynęła kwota 66.933,18 zł od xxx Sp. z o.o. w upadłości. w tytule operacji napisano: ?wierzytelność kat. III (11,14%) na podstawie ostatecznego planu podziału.

W uzupełnieniu podano, iż Wnioskodawca dysponuje pismem z dnia xx października 2008 r. od Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w xx, stwierdzającym umorzenie postępowania egzekucyjnego z mocy prawa po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości. Posiada również dowód przelewu bankowego od xxx Sp. z o.o. w upadłości.

Dołączono kserokopie dokumentów

  • załącznik nr 1 - umorzenie postępowania przez komornika z dnia xx października 2008 r.,
  • załącznik nr 2 - potwierdzenie przelewu otrzymanego od xxx Sp. z o.o. w upadłości z dnia xczerwca 2010 r.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy pozostała niespłacona wierzytelność, w kwocie 487.010,06 zł brutto, może zostać zaliczona w wartości netto, w proporcji przypadającej na udział Wnioskodawcy w spółce cywilnej do kosztów uzyskania przychodu w sierpniu 2010 roku...
  2. Czy pozostała niespłacona wierzytelność, powinna zostać zaliczona w wartości netto, w proporcji przypadającej na udział procentowy Wnioskodawcy w spółce cywilnej, do kosztów uzyskania przychodu we wrześniu 2008 roku, kiedy to uprawomocniło się postanowienie Sądu o ogłoszeniu upadłości...


Zdaniem Wnioskodawcy, wierzytelność została wykazana jako przychód z działalności gospodarczej zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Chociaż należność wynika z faktur wystawionych w 2005 i 2006 roku, ale potwierdzona jest sądowym nakazem zapłaty z xx kwietnia 2008 r., przedawnia się dopiero po upływie 10 lat zgodnie z art. 125 kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 23 updof wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Uprawnia do tego pismo komornika sygn. akt xxx, stwierdzające umorzenie postępowania egzekucyjnego z mocy samego prawa na podstawie art. 146 Prawa upadłościowego i naprawczego z dnia 28 lutego 2003 r. (Dz. u. Nr 60 poz. 535).

Wpłata xx sierpnia 2010 r. przez syndyka kwoty 66.933,18 zł. jako spłaty wierzytelności kat. III (11,14%) na podstawie ostatecznego planu podziału, jest dowodem, że pozostała kwota zaległości nie zostanie odzyskana, zatem Wnioskodawca ma prawo pozostałą niezapłaconą kwotę netto zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu sierpniu 2010 roku w wartości przypadającej na 34% udział Wnioskodawcy w spółce cywilnej.

Choć uprawomocnienie postanowienia sądu o ogłoszeniu upadłości xx Sp. z o.o. nastąpiło we wrześniu 2008 roku, to w dalszym ciągu nie było wiadome, jaką kwotę należności uda się odzyskać od dłużnika. Dlatego Wnioskodawca uważa, że nie należy korygować 2008 roku, tylko zaliczyć tę kwotę do kosztów podatkowych bieżącego roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Zgodnie z art. 23 ust. 2 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 20, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:

  1. postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
  2. postanowieniem sądu o:
    1. oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub
    2. umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lub
    3. ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
  3. protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.


Do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wierzytelności odpisanych jako przedawnione ? art. 23 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, iż zaliczenie w ciężar kosztów uzyskania przychodów, nieściągalnej wierzytelności jest możliwe wyłącznie jeżeli łącznie spełnione zostaną dwa warunki:

  • w momencie powstania wierzytelności była ona zarachowana jako przychód należny,
  • nieściągalność tej wierzytelności została udokumentowana w sposób określony w art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Przy czym podkreślić należy, że ustawodawca dokonał ścisłego i wyczerpującego wyliczenia dokumentów, którymi wierzyciel winien się posłużyć w celu udokumentowania, że dana wierzytelność jest nieściągalna. To oznacza, iż żaden inny dokument, niż wymienione powyżej, nie może skutecznie udokumentować faktu nieściągalności wierzytelności umożliwiającego zaliczenie jej do kosztów uzyskania przychodów.

Dodatkowo, wierzytelności których nieściągalność została udokumentowana mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie do daty przedawnienia tych wierzytelności.

Zgodnie z treścią art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. u. z 2003 r. Nr 60, poz. 535 ze zm.) uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości. Po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości, wykonuje się zatwierdzony plan podziału (art. 352 ust. 1 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 368 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, w sprawach, w których postępowanie upadłościowe obejmowało likwidację majątku, sąd po wykonaniu ostatecznego planu podziału stwierdzi zakończenie postępowania upadłościowego.

Analizując przedstawiony stan faktyczny i prawny, należy stwierdzić, że sam fakt ogłoszenia upadłości nie uprawnia jeszcze do zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów. Dopiero wydanie przez właściwy sąd postanowienia o ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku stanowić może ? w świetle przytoczonego wyżej art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? przesłankę do zaliczenia wierzytelności odpisanych jako nieściągalne do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie wynika także, iż przewidywane koszty prowadzenia postępowania sądowego i egzekucyjnego byłyby równe bądź wyższe od kwoty dochodzonych wierzytelności, co uprawniałoby Wnioskodawcę do sporządzenia protokołu, o którym mowa w art. 23 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, a tym samym do zaliczenia stwierdzonej nim wierzytelności nieściągalnej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Udokumentowanie nieściągalności wierzytelności w inny sposób niż wskazany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie skutkuje powstaniem prawa do zaliczenia ich wartości do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym. w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dysponuje pismem z dnia xxx października 2008 r. od Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w xx, stwierdzającym umorzenie postępowania egzekucyjnego z mocy prawa po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości. Posiada również dowód przelewu bankowego od xxx Sp. z o.o. w upadłości.

Posiada wprawdzie informację od syndyka, że spłata reszty wierzytelności jest mało prawdopodobna, jednakże z wniosku nie wynika, iż dysponuje postanowieniem sądu kończącym postępowanie upadłościowe. w tym stanie faktycznym brak jest zatem podstaw do zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartość wierzytelności (o ile nie ulegnie ona przedawnieniu), której wartość była zarachowana jako przychód należny, kiedy spełnione zostaną przesłanki wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe - pozostała niespłacona wierzytelność nie może zostać zaliczona w wartości netto, w proporcji przypadającej na udział Wnioskodawcy w spółce cywilnej do kosztów uzyskania przychodu ani w sierpniu 2010 roku, ani we wrześniu 2008 roku, kiedy to uprawomocniło się postanowienie Sądu o ogłoszeniu upadłości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika