Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie obowiązku wprowadzenia samochodu demonstracyjnego (testowego) (...)

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie obowiązku wprowadzenia samochodu demonstracyjnego (testowego) do ewidencji środków trwałych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2011 r. (data wpływu 8 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 21 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wprowadzenia samochodu demonstracyjnego (testowego) do ewidencji środków trwałych ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z eksploatacją samochodów demonstracyjnych stanowiących towary handlowe w tej działalności oraz w zakresie obowiązku wprowadzenia samochodu demonstracyjnego (testowego) do ewidencji środków trwałych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 oraz w art. 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 listopada 2011 r., znak ILPB1/415-1075/11-2/TW, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 listopada 2011 r., a w dniu 21 listopada 2011 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest dealerem samochodowym, przedmiotem działalności gospodarczej jest m.in. odsprzedaż samochodów. Umowy zawarte z producentami samochodów nakładają na Wnioskodawcę obowiązek posiadania samochodów demonstracyjnych i w ramach prowadzonej działalności Zainteresowany zakupuje takie samochody, które używane są jako demonstracyjne. Samochody te zostają zarejestrowane w wydziale komunikacyjnym i są okresowo używane jako pojazdy demonstracyjne, są udostępniane klientom do odbycia jazd próbnych (testowych). Są to samochody osobowe nabywane przez Spółkę z zamiarem ich odsprzedaży w ciągu najbliższych 12 miesięcy (są używane w spółce krócej lub dłużej niż pół roku, ale przed upływem roku sprzedane). W księgach stanowią towary handlowe wchodzące w skład aktywów obrotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie obowiązku wprowadzenia samochodu demonstracyjnego (testowego) do ewidencji środków trwałych.

Czy ww. samochody demonstracyjne wykorzystywane w firmie przez okres dłuższy niż rok od momentu ich nabycia należy przekwalifikować, przenieść z towarów handlowych i zaliczyć do środków trwałych, czy też powinny być nadal traktowane jak towary handlowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli nie uda się sprzedać do roku ww. samochodu do jazd demonstracyjnych od dnia jego nabycia, to nadal ten samochód jest samochodem będącym towarem handlowym jeżeli po upływie roku Zainteresowany postanowi nie zmieniać jego przeznaczenia z towarów handlowych na środki trwałe i będzie traktować nadal ten samochód jako towar handlowy w celu dalszej odsprzedaży. W takim przypadku nie wystąpiłby obowiązek zaliczenia samochodu do jazd demonstracyjnych do środków trwałych i tym samym nie będzie miał zastosowanie art. 22e ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Odnosząc się do konsekwencji podatkowych związanych z używaniem samochodu demonstracyjnego (testowego) w prowadzonej działalności powyżej roku, wskazać należy, iż w myśl art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

#8722; o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Wobec powyższego przy kwalifikowaniu składników majątku do środków trwałych, jednym z decydujących kryteriów jest przewidywany okres ich używania dłuższy niż rok.

W kontekście przedstawionych we wniosku informacji należy stwierdzić, iż samochód demonstracyjny (testowy), aby spełniał swe cele musi zostać zarejestrowany i ubezpieczony. Co więcej, pełniąc funkcje pojazdu testowego jest bezpośrednio wykorzystywany przez Spółkę jawną w jej działalności gospodarczej. Spełnia on tym samym wszystkie przesłanki uznania go za środek trwały zgodnie z dyspozycją art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro zatem przedmiotowe samochody nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych w momencie oddania go do używania (np. z powodu planowanej sprzedaży przed upływem roku), a faktyczny okres ich użytkowania przekroczył rok, Wnioskodawca ma obowiązek zaliczenia tych składników do ewidencji środków trwałych.

Wskazać jednakże należy, iż przesłanką powodującą zaliczenie samochodu demonstracyjnego do środków trwałych jest okres używania tego pojazdu przekraczający rok, a nie okres jaki upłynął od dnia jego zakupu.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku, gdy po upływie roku samochody demonstracyjne (testowe), będą nadal używane, wówczas zastosowanie znajdzie art. 22e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 22a ust. 1 i art. 22b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok ? podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

  1. zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia,
  2. zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, zwanym 'Wykazem stawek amortyzacyjnych', a dla wartości niematerialnych i prawnych ? przy zastosowaniu zasad określonych w art. 22m,
  3. stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych,
  4. wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i naliczoną kwotę odsetek wykazać w zeznaniach, o których mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a pkt 2; odsetki od różnicy, o której mowa w pkt 2, są naliczane według stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych obowiązującej w dniu zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.


Reasumując, mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż w przypadku gdy służące do jazd testowych samochody demonstracyjne będą używane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej dłużej niż rok, powinny być wprowadzone do ewidencji środków trwałych, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z eksploatacją samochodów demonstracyjnych stanowiących towary handlowe w tej działalności w dniu 12 grudnia 2011 r. został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1075/11-4/TW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje

ILPB1/415-1075/11-4/TW, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika