Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu użytkowania (...)

29.12.2014

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu użytkowania samochodów stanowiących własność firmy Wnioskodawcy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu użytkowania samochodów stanowiących własność firmy Wnioskodawcy ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu użytkowania samochodów stanowiących własność firmy Wnioskodawcy oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu użytkowania samochodów wykorzystywanych w firmie Wnioskodawcy na podstawie umowy leasingu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 10 grudnia 2014 r. znak ILPP1/443-910/14-3/NS ILPB1/415-1094/14-3/AG na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 12 grudnia 2014 r., a w dniu 22 grudnia 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 19 grudnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Obecnie firma ?A?, której Zainteresowany jest właścicielem posiada 4 samochody.

Wszystkie pojazdy będące przedmiotem wniosku są pojazdami, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, czyli pojazdami o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Przedmiotowe pojazdy wykorzystywane są do działalności gospodarczej związanej z prowadzeniem firmy budowlanej.

Volkswagen - wykorzystywany wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem VAT,
Renault - wykorzystywany wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem VAT,
Honda - wykorzystywany zarówno co celów związanych z opodatkowaną podatkiem VAT działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego,
Hyundai - wykorzystywany zarówno do celów związanych z opodatkowaną podatkiem VAT działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Ad. 1) Volkswagen:

zakupiony xxxx 2010 r.,
samochód ciężarowy o ładowności 740 kg i dopuszczalnej masie całkowitej 2.220 kg,
liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 5,
wykorzystywany przez inżyniera budowy do celów związanych z zajmowanym stanowiskiem (m.in. przewóz drobnych materiałów, nadzór nad prowadzonymi pracami budowlanymi),
ewidencja przebiegu pojazdu została wprowadzona od 1 września 2014 r.,
nie jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT,
pojazd jest nadzorowany poprzez rejestr dzienny przebiegu pojazdu,
z pojazdu korzysta tylko inżynier budowy do kontrolowania budów i przewozu drobnych materiałów,
pojazd jest garażowany w godzinach pracy - na terenach budów, po godzinach pracy - na parkingu publicznym,
w weekendy jest wprowadzony obowiązek zostawiania samochodu na parkingu przedsiębiorstwa - zwrot kluczy, dokumentów,
nie istnieje nadzór (GPS) nad używaniem pojazdu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych,
jest prowadzona okresowa kontrola pobytu pracownika na terenie budów,
nie została złożona naczelnikowi urzędu skarbowego informacja VAT-26 w terminie 7 dni od dnia pierwszego wydatku związanego z tym pojazdem.

Ad. 2) Renault:

zakupiony xxxx 2014 r.,
samochód ciężarowy, dostawczy o ładowności 1.380 kg i dopuszczalnej masie całkowitej 3.500 kg,
liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 7,
wykorzystywany przez wyznaczonego pracownika do przewozu pracowników na tereny budów i do przewozu materiałów potrzebnych do budowy,
obecnie nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu (zainstalowany tachograf)
nie jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT,
spełnia wymagania określone w art. 3 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (część załadunkowa odkryta, przekracza 50% długości pojazdu),
z pojazdu korzysta wyznaczony pracownik,
pojazd jest garażowany w godzinach pracy - na budowach, po godzinach pracy i w weekendy na parkingu przedsiębiorstwa (brak możliwości użycia do celów prywatnych - zwrot kluczy i dokumentów),
istnieje nadzór nad używaniem pojazdu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych - zainstalowany tachograf,
jest prowadzona okresowa kontrola pobytu pracownika na terenie budowy,
nie została złożona naczelnikowi urzędu skarbowego informacja VAT-26 w terminie 7 dni od dnia powstania pierwszego wydatku związanego z tym pojazdem.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że samochód Renault został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Ad. 3) Honda:

zakupiony xxxx 2010 r. na zasadach leasingu (umowa leasingu zawarta 30 lipca 2010 r. ? 15 sierpnia 2014 r., zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym 11 stycznia 2011 r.),
samochód ciężarowy z homologacją o ładowności 521 kg i dopuszczalnej masie całkowitej 2.180 kg,
liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 5,
pojazd nie spełnia wymagań art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym; do ww. pojazdu ma zastosowanie art. 6 ww. ustawy,
pojazd spełnia warunki art. 23b ust. 1 pkt 1 i 3 (ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie dotyczy - osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą i nie korzystająca z wymienionych zwolnień).

Ad. 4) Hyundai:

zakupiony xxxx 2014 r. na zasadach leasingu (data rejestracji przez ?b? 27 maja 2014 r.),
samochód osobowy na gaz o ładowności 635 kg i masie całkowitej 1.820 kg,
liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 5,
pojazd nie spełnia wymagań art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym,
pojazd spełnia warunki art. 23b ust. 1 pkt 1 i 3 (ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie dotyczy - osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą i niekorzystająca z wymienionych zwolnień).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Pyt. dot. pkt 1 i 2 :
1. Czy można zaksięgować w koszty całą kwotę wraz z naliczonym podatkiem od towarów i usług za wydatki na paliwo i wydatki związane z eksploatacją tych pojazdów?
2. Czy kwotę na ubezpieczenie tych pojazdów księgować w wys. 100%?
Pyt. dot. pkt 3 i 4:
1. W jakiej wysokości księgować i rozliczać w koszty faktury za paliwo, faktury związane z eksploatacją, faktury za raty leasingowe oraz składki na ubezpieczenie?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania dotyczące pkt 1 i 2. Natomiast w części dotyczącej pkt 3 i 4, tj. w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu użytkowania samochodów wykorzystywanych w firmie Wnioskodawcy na podstawie umowy leasingu, tut. Organ wydał w dniu 29 grudnia 2014 r. interpretację indywidualną nr ILPB1/415-1094/14-6/AG. Wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony w odrębnym terminie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 i 2:

księgowanie w koszty wydatków za paliwo oraz eksploatację na wartość faktur pomniejszoną o podatek od towarów i usług,
zaksięgowanie całej składki na ubezpieczenie w koszty.

Ad. 3:

zaksięgowanie w koszty wydatków za paliwo oraz eksploatację na wartość faktur pomniejszonych o podatek od towarów i usług,
zaksięgowanie całej składki na ubezpieczenie w koszty,
zaksięgowanie w koszty całej kwoty faktur za raty leasingowe (łącznie z podatkiem od towarów i usług).

Ad. 4:

zaksięgowanie całej kwoty faktur za paliwo w koszty (łącznie z podatkiem od towarów i usług),
zaksięgowanie w koszty wydatków związanych z eksploatacją na wartość faktur pomniejszonych o podatek od towarów i usług
zaksięgowanie w koszty faktury za opłatę wstępną i faktur za raty leasingowe na wartość pomniejszoną o podatek od towarów i usług,
zaksięgowanie całej składki na ubezpieczenie w koszty.

U uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ta część podatku naliczonego, która nie podlega odliczeniu, stanowi koszt uzyskania przychodu.

Również wydatki niepodlegające opodatkowaniu (m.in. koszt ubezpieczenia, parkowania) w ocenie Wnioskodawcy można w całości odliczyć w koszty, jeśli służą one osiągnięciu przychodów.

Podobnie wydatki na paliwo do samochodu osobowego (bez możliwości odliczenia 50% VAT), zdaniem Wnioskodawcy mogą być w całości zaksięgowane w koszty, łącznie z podatkiem naliczonym.

Przykład księgowania (50% odliczenia VAT)
Faktura za paliwo do samochodu ciężarowego używanego zarówno do celów prywatnych i do celów związanych z prowadzoną działalnością ? Honda
254,24 (netto) + 58,48 (VAT) = 312,72 (brutto)
księgowanie:
283,48 (kwota wliczona w koszty) + 29.24 (odliczony VAT) = 312,72
Wszystkie inne wydatki związane z eksploatacja, księgowane są w ten sam sposób.
Przykład księgowania (brak możliwości odliczenia VAT)
Faktura za paliwo do samochodu osobowego ? Hyundai
254,24 (netto) + 58,48 (VAT) = 312,72 (brutto)
księgowanie:
312,72 (kwota wliczona w koszty) + 0% (VAT) = 312,72
Inne wydatki związane z eksploatacją pojazdu Hyundai oraz raty leasingowe księgowane są z odliczeniem 50% VAT (tak jak w przykładzie 1)
Przykład księgowania (100% odliczenia VAT)
Faktura za paliwo do samochodu ciężarowego używanego wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej - Volkswagen , Renault
254,24 (netto) + 58,48 (VAT) = 312,72 (brutto)
księgowanie:
254,24 (kwota odliczona w koszty) + 58,48 (odliczony VAT) = 312,72

W ocenie Wnioskodawcy wszystkie wydatki niepodlegające opodatkowaniu, np. ubezpieczenie, parkowanie mogą być w całości wliczane w koszty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, które przesądzałyby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny, czy pozostaje on nie tylko w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ale również, czy nie stanowi wydatku przeznaczonego w głównej mierze na potrzeby osobiste podatnika lub osób trzecich.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Stosownie do postanowień art. 23 ust. 5 ww. ustawy, przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 36 i 46, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Zaznaczyć także należy, że podatnik zobowiązany jest posiadać dowody dokumentujące poniesienie wydatków (stwierdzające ich wysokość). Elementy jakie powinna zawierać prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu określa natomiast art. 23 ust. 7 ww. ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że warunkiem koniecznym zaliczania do kosztów podatkowych wydatków dotyczących eksploatacji samochodu osobowego, wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem firmy, która posiada cztery samochody. Dwa pierwsze z nich ? samochody ciężarowe, które są przedmiotem niniejszej interpretacji stanowią własność firmy i zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Z powyższego wynika zatem, że przy wykorzystywaniu przedmiotowych samochodów Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zaprowadzenia ewidencji przebiegu tych pojazdów, ponieważ taka ewidencja dotyczy tylko samochodów osobowych.

Wydatkami z tytułu używania samochodu ciężarowego wprowadzonego do ewidencji środków trwałych będą wszelkie wydatki ponoszone w związku z wykorzystywaniem samochodu dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, np. takie jak zakup paliwa, koszty eksploatacyjne, pod warunkiem ich zgodnego z przepisami udokumentowania. Koszty związane z używaniem samochodu to bowiem koszty posługiwania się tym samochodem. Koszty te nie obejmują natomiast kosztów związanych z uzyskaniem możliwości używania takiego samochodu. Wydatkami o charakterze eksploatacyjnym nie są zatem wydatki z tytułu czynszu najmu samochodu wykorzystywanego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Są to wydatki na uzyskanie samego tytułu prawnego umożliwiającego używanie samochodu, a zatem są kategorią odrębną od kosztów eksploatacji samochodu.

Wydatki związane z ubezpieczeniem samochodów, ale tylko samochodów osobowych, podlegają ograniczeniu kwotowemu na mocy art. 23 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z samochodami ciężarowymi, zatem ograniczenie wynikające z ww. przepisu nie znajduje zastosowania.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów, podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

podatek naliczony:
- jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
podatek należny:
- w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
- w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
- od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości,
kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 22a-22o, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie, wskazać należy, że jeżeli Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, to zasadnym jest w przedmiotowej sprawie księgowanie w koszty wydatków za paliwo oraz eksploatację na wartość faktur pomniejszoną o podatek od towarów i usług. Prawidłowym jest także zaksięgowanie w koszty całej składki na ubezpieczenie ww. samochodu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji pominięto przykłady liczbowe ilustrujący stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) nakłada na organ podatkowy obowiązek wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Z uwagi na powyższe nie podlegają urzędowej interpretacji zasady rachunkowego określania (wyliczenia) wysokości podstawy do opodatkowania. Zatem tut. Organ nie ustosunkował się do przedstawionych przez Wnioskodawcę obliczeń zaprezentowanych we własnym stanowisku w sprawie.

Dodatkowo, wyjaśniając Wnioskodawcy kwestię dotyczącą obowiązku dopłaty, tut. Organ wskazuje, że zgodnie z przepisem art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.

Natomiast zgodnie z treścią art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej, w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych, pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Wobec powyższego, jeżeli wniosek dotyczy kilku stanów faktycznych (zakresów) wówczas od każdego z nich wymagana jest opłata. Tut. Organ uznał, że przedmiotowy wniosek dotyczy trzech zaistniałych stanów faktycznych (jednego w podatku od towarów i usług oraz dwóch w podatku dochodowym od osób fizycznych), wobec tego wymagana była opłata w wysokości 120 zł za wydanie interpretacji indywidualnej. Ponadto przedmiotowy wniosek nie jest tożsamy ze wcześniejszym wnioskiem złożonym przez Zainteresowanego i został rozszerzony o kolejny zakres, wobec czego podlegał opłacie od tego dodanego w przedmiotowym wniosku zakresu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.