Czy w związku z zakwestionowaniem wykonania umów zleceń i pozbawieniem Spółki prawa do zaliczenia (...)

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na dostawie materiałów biurowych. W prowadzonej działalności, w szczególności w zakresie reklamy swoich towarów i marki, nawiązuje umowy zlecenia z osobami, które wspierają Spółkę w zakresie jej promowania i zdobywania nowych rynków, jest zleceniodawcą także innych usług okazjonalnych, w szczególności związanych z pracami inwentaryzacyjnymi, które zakwalifikować można jako usługi niematerialne.

W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) organy skarbowe zakwestionowały wykonanie części usług niematerialnych, w związku z czym zakwestionowane zostało także prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wynagrodzenia z tytułu zawartych umów zleceń. Spółka jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych wypłacając należne wynagrodzenie zleceniobiorcom, odprowadziła zaliczki na podatek dochodowy w związku z wynagrodzeniem zgodnie z obowiązkami wynikającymi z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, Spółka wystąpiła z żądaniem do swych zleceniobiorców o zwrot wypłaconych kwot z tytułu zakwestionowanych umów-zleceń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zakwestionowaniem wykonania umów zleceń i pozbawieniem Spółki prawa do zaliczenia wydatków z tym związanych do kosztów uzyskania przychodów, Spółka ma prawo do skorygowania wcześniej odprowadzonego podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy (Spółki), ma ona prawo do skorygowania odprowadzonego wcześniej podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku z tym, iż przedmiotowe usługi jako nie związane z przychodami Wnioskodawcy zostały zakwestionowane oraz w związku z faktem, że Spółka ubiega się od zleceniobiorców o zwrot wypłaconych wynagrodzeń, w takim przypadku spółka jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT-4) posiada prawo do skorygowania wcześniej złożonej deklaracji PIT-4.

Spółka dokonując wypłaty wynagrodzenia pobrała i odprowadziła podatek PIT-4 od wypłaconych umów, jednak w trakcie przeprowadzonego postępowania podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych organy stwierdziły, iż przedmiotowego wynagrodzenia Spółka nie mogła ująć w kosztach uzyskania przychodów, ze względu na brak związku z jej przychodem. W takim przypadku wypłacone wynagrodzenie albo było wynagrodzeniem nie wynikającym z zawartej umowy zlecenia albo w związku z żądaniem jego zwrotu jako zapłaty niezależnej, wypłacony podatek podlega skorygowaniu po stronie płatnika. W każdym z dwu przypadków Spółka nie powinna pełnić funkcji płatnika.

Bez względu na powyższe, jeżeli zleceniobiorca nie zwróci otrzymanych środków pieniężnych, powinien skorygować swoją deklarację roczna, w której winien wykazać otrzymane środki pieniężne, bez pośrednictwa płatnika.

Jeżeli wydatków wynikających z zawartych umów-zleceń, Spółka nie mogła ująć w kosztach uzyskania przychodów, ze względu na brak związku z przychodem, to świadczenie takie nie rodzi obowiązku pobrania podatku PIT-4 z tych umów. W przypadku negacji powyższego doszłoby albo do naruszenia obowiązków odpowiednio płatnika lub podatnika lub też dokonana wpłata nie znajdowała by podstawy w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku od osób fizycznych.

Konsekwentnie należy uznać, że środki te albo zostaną zwrócone Spółce przez zleceniobiorców i podatek jest nienależny albo stanowić będą ich dochód od którego podatek pobierany jest bez pośrednictwa płatnika. Dlatego też zdaniem Spółki, ma ona prawo do korekty odprowadzonego podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) ? na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Treść art. 72 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stanowi, że za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku, kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Zgodnie z art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

W świetle art. 75 § 2 pkt 2 ww. ustawy uprawnienie określone w § 1 przysługuje również płatnikom lub inkasentom, jeżeli:

1. w złożonej deklaracji wykazali oraz wpłacili podatek w wysokości większej od wysokości pobranego podatku,
2. w złożonej deklaracji wykazali oraz wpłacili podatek w wysokości większej od należnej,
3. nie będąc obowiązanymi do składania deklaracji, wpłacili podatek w wysokości większej od należnej.

Z przedstawionej regulacji wynika jednoznacznie, że płatnik może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty w sytuacjach powodujących uszczerbek w jego majątku, gdy na skutek m.in. własnych błędów zadeklarował oraz wpłacił podatek w wysokości większej od należnej albo większej od pobranej.

W przypadkach, o których mowa w art. 75 § 2 pkt 2 lit. a) i b) ustawy Ordynacja podatkowa, podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację) (art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej).

Zagadnienia dotyczące korygowania deklaracji podatkowych zostały z kolei uregulowane w przepisach art. 81 i art. 81b ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W myśl art. 81 § 2 ww. ustawy skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Uprawnienia do złożenia korekt ulegają jedynie zawieszeniu w trybie art. 81b § 1 pkt 1 i 2, na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej ? w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą i przysługują nadal po zakończeniu kontroli podatkowej, postępowania podatkowego w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego. Powołane wyżej przepisy dotyczą również deklaracji PIT-4.

Korekta deklaracji ma na celu umożliwienie podatnikom, płatnikom i inkasentom poprawienia błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji ? o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Poza tym należy wskazać, iż możliwość złożenia korekty deklaracji PIT-4 jest związana z istnieniem konsekwencji, jakie rodzi pobranie zaliczek na podatek w niewłaściwych kwotach.

Kwestie te wiążą się bezpośrednio z instytucją przedawnienia zobowiązań podatkowych (art. 68-71 Ordynacji podatkowej), a także wygaśnięcia prawa do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty (art. 79-80 Ordynacji podatkowej). W świetle powołanych wyżej przepisów okres przedawnienia wynosi ? co do zasady ? pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku bądź termin zwrotu nadpłaty.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wypłacając należne wynagrodzenie zleceniobiorcom odprowadził zaliczki na podatek dochodowy w związku z obowiązkami wynikającymi z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak w wyniku kontroli zakwestionowano wykonanie części usług niematerialnych w związku z czym zakwestionowane zostało także prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wynagrodzenia z tytułu zawartych umów zleceń. Ponadto Zainteresowany wystąpił z żądaniem do zleceniobiorców o zwrot wypłaconych kwot z tytułu zakwestionowania zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umów zleceń.

Analiza elementów stanu faktycznego przedstawionego we wniosku pozwala więc stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw aby Wnioskodawca mógł skorygować wcześniej odprowadzone zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Fakt zakwestionowania wykonania umów zleceń i pozbawienie w ten sposób prawa do zaliczenia wydatków z tym związanych do kosztów uzyskania przychodów nie może być podstawą takich działań. Wnioskodawca bowiem zlecił wykonanie pewnej usługi, za którą wypłacono wynagrodzenie. Zainteresowany był zatem zobowiązany do odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy z tego tytułu ? co jak zaznacza uczynił, stosownie do swoich obowiązków wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem podatek w chwili zapłaty był podatkiem należnym,

Wobec powyższego brak jest podstaw, aby Wnioskodawca w związku z zakwestionowaniem wykonania umów zleceń i pozbawieniem Go prawa do zaliczenia wydatków z tym związanych do kosztów uzyskania przychodów, miał prawo do skorygowania wcześniej odprowadzonego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ponadto Spółka poinformowała, że wystąpiła z żądaniem od swych zleceniobiorców o zwrot wypłaconych nienależnie kwot z tytułu umów zleceń. W przypadku zwrotu od swych zleceniobiorców wypłaconych kwot po stronie Wnioskodawcy powstanie nadpłata. Wówczas odprowadzony podatek stanie się podatkiem nienależnym. Zatem Zainteresowany będzie miał wtedy możliwość złożenia do urzędu skarbowego wniosku o stwierdzenie nadpłaty stosownie do treści art. 75 § 2 pkt 2 w związku z art. 75 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.