Czy do roku podatkowego 2008 przypisać koszty zasądzone przez Sąd w I i II instancji dotyczące kosztów (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2010 r. (data wpływu 20 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty przychodów oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od 16 października 2006 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła wykonywanie usług w zakresie księgowości w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w formie osoby fizycznej. Współpraca rozpoczęła się i była kontynuowana na zasadzie comiesięcznie wystawianych rachunków za wykonywaną usługę. Na początku współpracy cena usługi została ustalona na kwotę 1.000,00 zł / miesiąc.

Z początkiem roku 2008 zaistniały okoliczności zmiany ceny z 1.000,00 zł / miesiąc na 1.700,00 zł / miesiąc. Tak jak na początku współpracy, cena usługi, potem podwyżki zostały uzgodnione ustnie i co miesiąc były wystawiane rachunki na podwyższoną cenę, które były księgowane w przychodach podatkowej księgi przychodów i rozchodów pod datą wystawienia rachunku.

Pod koniec kwietnia 2009 roku Wnioskodawczyni otrzymała od pełnomocnika podmiotu wezwanie do zapłaty różnicy wynikającej z podwyżki. Wezwanie potraktowała jako bezzasadne, ponieważ podmiot zalegał z płatnością za dwa miesiące 2009 roku. Powstał spór, którego finałem było złożenie przez pełnomocnika pozwu o zapłatę do Sądu, gdzie wyrokiem z ? października 2009 r. zasądzona została kwota 8.400,00 zł do zwrotu z odsetkami ustawowymi do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów procesu i zastępstwa procesowego w łącznej kwocie 1.637,00 zł.

Od ww. wyroku została złożona apelacja przez pełnomocnika reprezentującego Wnioskodawczynię do Sądu Okręgowego, gdzie wyrokiem z ? lutego 2010 r. została oddalona i zasądzono kwotę 600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym i poniesione zostały koszty procesu apelacyjnego w kwocie 420,00 zł.

Zwrotu zasądzonej kwoty 8.400,00 zł Wnioskodawczyni dokonała w lutym 2010 r., wystawiając i przesyłając na adres podmiotu rachunki korygujące do okresów, w których nastąpiła podwyżka. Również w lutym 2010 r. Wnioskodawczyni dokonała przekazania zasądzonych ustawowych odsetek naliczonych do dnia zapłaty, jak i kosztów procesu, zastępstwa procesowego, zasądzonych i poniesionych w I i II instancji.

Od 1 listopada 2009 r. Wnioskodawczyni zawiesiła prowadzenie działalności gospodarczej na 2 lata, ze względu na stan zdrowia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy do roku podatkowego 2008 przypisać koszty zasądzone przez Sąd w I i II instancji dotyczące kosztów procesów, jak i kosztów zastępstwa procesowego...

Zdaniem Wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę art. 22 ust. 1 ustawy, z uwagi na obronę zachowania przychodu za 2008 rok zostały poniesione koszty procesu jak i zastępstwa procesowego w I i II instancji, które zdaniem Wnioskodawczyni powinny zwiększyć koszty roku podatkowego 2008.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawczyni, która wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w roku 2006 Wnioskodawczyni rozpoczęła wykonywanie usług w zakresie księgowości w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Odnosząc się do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na koszty procesowe oraz koszty zastępstwa procesowego, zwróconych powodowi na podstawie wyroku sądu, stwierdzić należy, iż przepisy prawa podatkowego nie przewidują szczegółowych unormowań w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na zapłatę tychże kosztów. Wydatki te mogą zatem stanowić koszty uzyskania przychodu, o ile spełniają przesłanki określone w ww. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności, jeżeli zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu bądź też zachowania lub zabezpieczenia jego źródła. Ponadto, oceniając czy ww. wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodu, należy mieć na uwadze przede wszystkim fakt, czy były one poniesione w celu obrony przed bezprawnie skierowanymi roszczeniami oraz w związku z funkcjonowaniem podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, czy też konieczność ich poniesienia związana była z niewywiązaniem się podatnika z ciążących na nim obowiązków.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że koszty procesu oraz zastępstwa procesowego zostały poniesione przez Zainteresowaną w celu zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu z prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej. Poniesienie tych kosztów nie wiązało się z niewywiązaniem się Wnioskodawczyni z ciążących na Niej obowiązków, jednakże miało na celu zachowanie, zabezpieczenia przychodu osiągniętego w 2008 roku. Z uwagi na to, iż kosztów tych nie można przypisać bezpośrednio do konkretnych przychodów, należy je uznać koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków, w sytuacji gdy Zainteresowana prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą memoriałową, wskazać należy, że w myśl art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 22 ust. 6 ww. ustawy, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Stosownie do treści art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, którzy prowadzą podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone regulacje prawne, wskazać należy, że poniesione przez Zainteresowaną koszty procesów oraz koszty zastępstwa procesowego stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i są potrącane w momencie ich poniesienia, w myśl art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie dodaje się, iż wniosek Zainteresowanej w zakresie korekty przychodów został rozpatrzony interpretacją indywidualną wydaną w dniu 19 stycznia 2011 r. nr ILPB1/415-1193/10-2/AP.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB1/415-1193/10-2/AP, interpretacja indywidualna